      |
Wikipedia
| Geografia
Indian USA |
Plemiona Indian USA | Historia
Indian USA |
Kultura i religia Indian | Wojny
Indian |
Pozostałe tematy Indian:
| Komanczeria | Komanczeros | Apaczeria | Llano
Estacado | Bizony | Góry
Czarne;
(Black Hills) | Seven Cities of Gold (Cibola) | Quivira | Kultura
Rzeki Dismal
(Apacze) | Kolonialny Koń Hiszpański | Black
Range | Sierra
Diablo |
BIZONY Amerykański bizon lub po prostu bizon ( Bison bison ), również znany jako amerykański bawół lub po prostu bawół, amerykański gatunek bizonów , które kiedyś przemierzały Amerykę Północną w wielkich stadach . Jego zasięg historyczny, do roku 9000 pne, jest opisywany jako pas wielkich Bizonów, obszar bogatych użytków zielonych, który rozciągał się od Alaski do Zatoki Meksykańskiej , na wschód do wybrzeża Atlantyku ( w niektórych obszarach prawie do przypływu Atlantyku ) aż do północny Nowy Jork i południe do Georgii i według niektórych źródeł, dalej na południe do Florydy, z obserwacjami w Północnej Karolinie w pobliżu Buffalo Ford nad rzeką Catawba dopiero w 1750 r. Prawie wyginął przez połączenie polowania komercyjnego i uboju w XIX wieku oraz wprowadzenie chorób bydła od bydła domowego. Z populacją przekraczającą 60 milionów pod koniec XVIII wieku, gatunek zmniejszył się do zaledwie 541 zwierząt w 1889 roku. Wysiłki na rzecz odbudowy rozszerzyły się w połowie XX wieku, z odrodzeniem do około 31 000 dzikie bizony dzisiaj, w dużej mierze ograniczone do kilku parków narodowych i rezerwatów. Poprzez wielokrotne reintrodukcje gatunek ten swobodnie wędruje teraz na wolności w niektórych regionach Stanów Zjednoczonych , Kanady i Meksyku , a także został wprowadzony do Jakucji w Rosji .
Ponadto sugerowano, że bizony równinne składają
się z równin północnych ( B. b. montanae ) i nizin
południowych ( B. b. bizon ). podgatunki, co daje w
sumie trzy. Jednak generalnie nie jest to przyjete. Wśród zachowanych zwierząt lądowych w Ameryce Północnej bizon jest najcięższy i najdłuższy, a drugi co do wysokości po łosiu . Spanning powrotem wiele tysiącleci , indiańskie
plemiona miały powiązania kulturowe i duchowe do
amerykańskiego bizona. Spis treści: 1 Etymologia
Termin bizon (bawół, buffalo) jest czasami uważany za mylącą nazwę tego zwierzęcia i można go pomylić z "prawdziwymi" bawołami, bawołem azjatyckim i bawołem afrykańskim . Jednak nazwa buffalo jest wymieniona w wielu
słownikach jako akceptowalna nazwa dla amerykańskiego
bizona lub bizona. W językach Indian Wielkich Równin w ogóle, męskich i żeńskich bawołów wyróżniają, z których każda ma inny oznaczenie zamiast tam jest jedno słowo generic pokrycie obu płci. Zatem:
Takie rozróżnienie nie jest ogólną cechą języka (na przykład Arapaho posiada terminy neutralne płciowo dla innych dużych ssaków, takich jak łoś, jeleń, itp.), a więc przypuszczalnie wynika ze szczególnego znaczenia bizona w równinach Życie i Kultury Indian. Opis
Żubr ma kudłatą, długą, ciemnobrązową sierść
zimową i lżejszą, jasnobrązową sierść letnią.
Samce żubrów są znacznie większe i cięższe od
samic. Żubr leśny jest potencjalnie bardziej prymitywny
pod względem fenotypu niż bizon nizinny, podczas gdy
ten ostatni prawdopodobnie wyewoluował z połączenia
Bison occidentalis i Bison antiquus . Bizony nizinne są
często w mniejszym zakresie rozmiarów, a żubry leśne
w większym. Najcięższy dziki byk Bb bizona kiedykolwiek
odnotowany ważył 1270 kg (2800 funtów) , podczas gdy
liczba byków szacowano na 1400 kg (3000 funtów).
Bbathabascae jest średnio znacznie większy i cięższy
niż Bbbison, podczas gdy liczba zarejestrowanych próbek
dla tego pierwszego była ograniczona po ponownym
odkryciu stosunkowo czystego stada. Bizony to zwierzęta roślinożerne , pasące się na
trawach i turzycach północnoamerykańskich prerii . Ich
rozkład dnia obejmuje dwugodzinne okresy wypasu,
odpoczynku i żucia, a następnie przeprowadzkę w nowe
miejsce, aby ponownie się wypasać. Młode buhajki
dojrzałe płciowo mogą próbować rozpocząć
kojarzenie z krowami w wieku dwóch lub trzech lat, ale
jeśli obecne są buhajki bardziej dojrzałe, mogą nie
być w stanie konkurować, dopóki nie osiągną wieku
pięciu lat. Ewolucja Rodzina bydlęca (taurydy i bizonidy) oddzieliła się od wspólnej linii przodków z bawołami wodnymi i bawołami afrykańskimi około 5 do 10 milionów lat temu. [31] Odtąd linia rodzinna bydła żubrowego i tauryny nie wydaje się być prostą strukturą "drzewa", jak często przedstawia się w wielu ewolucjach, ponieważ istnieją dowody na krzyżowanie się i krzyżowanie różnych gatunków i członków tej rodziny, nawet wielu miliony lat po tym, jak ich przodkowie podzielili się na różne gatunki. Ta krzyżówka nie była wystarczająca do ponownego połączenia różnych gatunków, ale spowodowała nieoczekiwane relacje między wieloma członkami tej grupy, takie jak spokrewnienie jaka z bizonem, gdy w innym przypadku takie relacje nie byłyby oczywiste. Badanie z 2003 r. mitochondrialnego DNA wskazało cztery odrębne linie matczyne w podplemie Bovina : Jednak analiza chromosomu Y dotyczyła żubra i bizona. [33] Wcześniejsze badania wykorzystujące odcisk palca polimorfizmu długości amplifikowanych fragmentów wykazały bliski związek żubra i żubra amerykańskiego oraz prawdopodobnie z jakami, ale zauważono, że krzyżowanie się gatunków Bovini sprawiało, że ustalenie relacji było problematyczne. Pokazano, jednak wisent może pojawiły gatunki rozbieżność inicjowane przez introgresję bizona buhajów w odrębnych gatunków rodowych, z tura .
Żubr pierwotny ( Bison priscus ) oddzieliły się od linii, które doprowadziły do bydła ( Bos taurus ) około 2 do 5 milionów lat temu. Rodzaj żubra jest wyraźnie w zapisie kopalnym sprzed 2 milionów lat. Żubr stepowy rozprzestrzenił się w Eurazji i był żubrem, który był przedstawiany na starożytnych malowidłach jaskiniowych Hiszpanii i południowej Francji. Żubr powstał z żubra stepowego, bez
skamieniałości innych gatunków przodków między
żubrem stepowym a żubrem, chociaż żubr mógł
wywodzić się z linii, która doprowadziła do powstania
bizonów amerykańskich, gdyby ta linia krzyżowała się
wstecznie z żubrem stepowym. Ponownie sieć powiązań
jest myląca, ale niektóre dowody wskazują, że żubr
pochodzi od żubra, który migrował z Azji do Ameryki
Północnej, a następnie z powrotem do Europy, gdzie
krzyżował się z istniejącymi żubrami stepowymi. [21]
W pewnym momencie jakiś żubr stepowy skrzyżował się
z przodkami współczesnego jaka. Po tym krzyżu
populacja żubra stepowego ( Bison priscus )
przekroczyła most Bering Land Bridge do Ameryki
Północnej. Znaleziono dowody na wielokrotne
przekraczanie żubrów do iz Azji, które rozpoczęły
się przed 500 000 lat temu i trwały do ??co najmniej
220 000 lat temu. Żubr stepowy rozprzestrzenił się w
północnej części Ameryki Północnej i żył w
Eurazji do około 11 000 lat temu , aw Ameryce
Północnej do 4000 do 8000 lat temu. Różnice w stosunku do żubra
Chociaż są one powierzchownie podobne, bizony amerykańskie i europejskie żubry wykazują szereg różnic fizycznych i behawioralnych. Dorosłe bizony amerykańskie są średnio nieco cięższe ze względu na mniej smukłą budowę i mają krótsze nogi, przez co są nieco krótsze w kłębie. Amerykańskie bizony częściej pasą się i przeglądają mniej niż ich europejscy krewni, ponieważ ich szyje są inaczej ustawione. W porównaniu z nosem bizona amerykańskiego, nos gatunku europejskiego jest wysunięty dalej niż czoło, gdy szyja znajduje się w pozycji neutralnej. Ciało bizona amerykańskiego jest bardziej owłosione, chociaż jego ogon ma mniej włosów niż u żubra. Rogi żubra skierowane są do przodu przez płaszczyznę pyska, dzięki czemu lepiej radzi sobie z zazębianiem się rogów w taki sam sposób jak bydło domowe, w przeciwieństwie do bizona amerykańskiego, który preferuje szarżowanie. Amerykańskie bizony są łatwiej oswajane niż europejskie żubry i chętniej krzyżują się z bydłem domowym. Krzyżowanie z bydłem Podczas wąskiego gardła populacyjnego, po wielkiej rzezi bizonów amerykańskich w XIX wieku, liczba żyjących bizonów w Ameryce Północnej spadła do zaledwie 541. W tym okresie garstka hodowców zebrała resztki istniejących stad, aby uratować gatunek przed wyginięciem. Ci hodowcy hodowali niektóre żubry z bydłem, aby wyprodukować "cattalo". [49] Wiadomo było również, że zdarzały się przypadkowe przekroczenia. Generalnie samce byków domowych były krzyżowane z krowami bawole, dając potomstwo, którego płodne były tylko samice. Zwierzęta krzyżowane nie wykazywały żadnej formy wigoru hybrydy, więc praktyka została porzucona. Odsetek DNA bydła, który został zmierzony u introgresyjnych osobników i stad żubrów, jest obecnie zazwyczaj dość niski i waha się od 0,56 do 1,8%. [49] [50] W Stanach Zjednoczonych wielu ranczerów używa obecnie testów DNA do usuwania pozostałości genetycznych bydła ze swoich stad bizonów. Amerykańskie Narodowe Stowarzyszenie Żubrów przyjęło kodeks etyczny, który zabrania swoim członkom celowego krzyżowania żubrów z innymi gatunkami. Zasięg i populacja
Pomimo tego, że są najbliższymi krewnymi bydła
domowego pochodzącego z Ameryki Północnej, żubry
nigdy nie zostały udomowione przez rdzennych
Amerykanów. Późniejsze próby udomowienia przez
Europejczyków przed XX wiekiem spotkały się z
ograniczonym sukcesem. Bizony zostały opisane jako
mające "dziki i nieokiełznany temperament";
[51] mogą skakać na wysokość blisko 1,8 m (6 stóp) w
pionie, [52] i biegać 55-65 km/h (35-40 mph), gdy są
niespokojne. Ta zwinność i szybkość w połączeniu z
ich ogromnymi rozmiarami i wagą sprawiają, że stada
żubrów są trudne do ograniczenia, ponieważ mogą z
łatwością uciec lub zniszczyć większość systemów
ogrodzeniowych, w tym większość drutów kolczastych .
Najbardziej udane systemy obejmują duże, 6-metrowe (20
stóp) ogrodzenia wykonane ze spawanych stalowych belek I
zatopionych w betonie na co najmniej 1,8 m (6 stóp). [
potrzebne cytowanie] Te systemy ogrodzeniowe, choć
drogie, wymagają bardzo niewielkiej konserwacji. Co
więcej, nałożenie na siebie odcinków ogrodzenia, tak
aby obszary trawiaste za nimi nie były widoczne,
zapobiega próbie przedostania się bawołów do nowego
obszaru. Siedlisko i szlaki Zobacz też: Wielki Pas Pas Bizonów
Żubry żyją w dolinach rzek, na preriach i
równinach. Typowe siedlisko to otwarte lub półotwarte
murawy, a także bylicy, półpustynne tereny i zarośla.
Niektóre słabo zalesione obszary są również znane z
historycznego występowania żubrów. Żubry pasą się
również na terenach pagórkowatych lub górzystych,
gdzie zbocza nie są strome. Chociaż nie jest to
szczególnie znane jako zwierzęta na dużych
wysokościach, żubry w stadzie żubrów Yellowstone Park
są często spotykane na wysokościach powyżej 2400 m
(8000 stóp), a stado żubrów w Henry Mountains znajduje
się na równinach wokół gór Henry , Utah, a także w
dolinach górskich Gór Henry na wysokość 3000 m (10
000 stóp). Te w Jukonie w Kanadzie, zwykle latem na
płaskowyżach alpejskich powyżej linii drzew.
[56]Pierwszymi arteriami Ameryki Północnej, poza
zatartymi przez czas ścieżkami mastodontów i wołów
piżmowych oraz szlakami budowniczych kopców , były
ślady żubrów i jeleni podczas sezonowych migracji oraz
między żerowiskami a lizawicami solnymi . Wiele z tych
tras, wykutych niezliczonymi kopytami, instynktownie
podążających za wododziałami i grzbietami grzbietów,
unikając letniego błota i zimowych zasp śnieżnych w
niższych miejscach, było śledzonych przez rdzennych
mieszkańców Ameryki Północnej jako drogi do terenów
łowieckich i jako ścieżki wojowników. Były bezcenne
dla odkrywców i zostały zaadoptowane przez pionierów . Meksyk
Południowy zasięg historycznego zasięgu żubra amerykańskiego obejmuje północny Meksyk i przyległe obszary w Stanach Zjednoczonych, jak udokumentowano w zapisach archeologicznych i historycznych relacjach z meksykańskich archiwów od 700 roku n.e. do XIX wieku. Stado żubrów Janos-Hidalgo wahało się między Chihuahua w Meksyku a Nowym Meksykiem w Stanach Zjednoczonych, co najmniej od lat dwudziestych XX wieku. [58] Trwałość tego stada sugeruje, że siedlisko żubrów jest odpowiednie w północnym Meksyku. W 2009 roku, genetycznie czyste żubry zostały ponownie wprowadzone do Rezerwatu Biosfery Janos w północnej części Chihuahua, zwiększając populację żubrów meksykańskich. [59] W 2020 roku w Maderas del Carmen powstało drugie stado . [60]Prywatny rezerwat o nazwie Jagüey de Ferniza hoduje żubry jeszcze przed wspomnianymi reintrodukcjami w Coahuila. Syberia
Od 2006 outherd drewna bizon wysłany z Alberta Elk Island National Park powstał w Jakucji , Rosji [62] [63] [64] jako praktyka plejstocenu rewilding ; żubr leśny jest najbliżej spokrewniony z wymarłym żubrem stepowym . Te żubry dobrze się przystosowują w ojczyźnie sprzed 6000 lat, a Czerwona Lista Jakucji oficjalnie zarejestrowała gatunek w 2019 r., a drugie stado utworzono w 2020 r. Zachowanie i ekologia Bizony są migrujące, a migracje stadne mogą być na niektórych obszarach zarówno kierunkowe, jak i wysokościowe. Żubry zwykle przemieszczają się codziennie pomiędzy miejscami żerowania w okresie letnim. W Hayden Valley w stanie Wyoming odnotowano, że żubry podróżują średnio 3 km dziennie. Na letnie zasięgi występowania żubrów wpływ mają sezonowe zmiany wegetacji, przeplatanie się i wielkość miejsc żerowania, rykowisko oraz liczba gryzących owadów. Czynnikiem może być również wielkość rezerwatu i dostępność wody. [70] Żubry to głównie zwierzęta żywiące się trawą i turzycą. Na pastwiskach z krótkimi trawami żubry zjadają głównie trawy na ciepłe pory roku. Na mieszanych preriach trawy chłodne, w tym niektóre turzyce, najwyraźniej stanowią 79-96% ich diety. Na terenach górskich i północnych turzyce są selekcjonowane przez cały rok. [68] Żubry również codziennie piją wodę lub zjadają śnieg. Zachowania społeczne i reprodukcja
Samice żubrów żyją w stadach matecznych, które obejmują inne samice i ich potomstwo. Potomstwo płci męskiej opuszcza stado matczyne w wieku około trzech lat i albo mieszka samotnie, albo dołącza do innych samców w stadach kawalerów. Stada samców i samic zwykle nie mieszają się aż do sezonu lęgowego, który może mieć miejsce od lipca do września. Jednak stada samic mogą zawierać również kilka starszych samców. W okresie lęgowym buhaje dominujące utrzymują niewielki harem samic do krycia. Poszczególne byki "opiekują się" krowami, dopóki nie pozwolą im się łączyć, podążając za nimi i przeganiając rywalizujące samce. Opiekujący się byk osłania wzrok samicy swoim ciałem, aby nie widziała żadnych innych wymagających samców. Wyzywający byk może ryczeć lub ryczeć, aby zwrócić uwagę samicy, a pasący się byk musi ryczeć/ryczeć z powrotem. Najbardziej dominujące buhaje kojarzą się w pierwszych 2-3 tygodniach sezonu. Bardziej podporządkowane byki kojarzą się z każdą pozostałąkrową w rui, która jeszcze się nie pokryła. Samce żubrów nie odgrywają żadnej roli w wychowaniu młodych.
Stada żubrów mają hierarchię dominacji, która istnieje zarówno dla samców, jak i samic. Dominacja żubra związana jest z datą urodzenia. [75] Żubry urodzone wcześniej w sezonie lęgowym częściej są większe i bardziej dominujące w wieku dorosłym. [75] W ten sposób żubry są w stanie przekazać swoją dominację swojemu potomstwu jako dominująca rasa żubrów wcześniej w sezonie. Oprócz dominacji, starsze żubry z pokolenia mają również wyższą dzietność niż młodsze. Bison mate w sierpniu i wrześniu; ciąża trwa 285
dni. Pojedyncze czerwonobrązowe cielę pielęgnuje aż
do narodzin następnego cielęcia. Jeśli krowa nie jest
w ciąży, cielę będzie karmić piersią przez 18
miesięcy. Krowy karmią swoje cielęta przez co najmniej
7 lub 8 miesięcy, ale większość cieląt wydaje się
być odsadzana przed końcem pierwszego roku. [70] Krowy
żubrowe w wieku trzech lat są wystarczająco dojrzałe,
aby wydać cielę. Okres narodzin bizonów w biomach
borealnych jest wydłużony w porównaniu z innymi
północnymi ssakami kopytnymi, takimi jak łoś i
karibu. [76] Rogi (Poroże) Żubr kojarzy się późną wiosną i latem na bardziej otwartych terenach równinnych. Jesienią i zimą żubry zbierają się w bardziej zalesionych obszarach. W tym czasie żubry biorą udział w zachowaniach rogowych. Pocierają rogi o drzewa, młode drzewka, a nawet słupy gospodarcze. Preferowane są drzewa aromatyczne, takie jak cedry i sosna. Horning wydaje się być związany z obroną owadów, ponieważ występuje najczęściej jesienią, kiedy populacja owadów jest największa. [79] Cedr i sosny wydzielają zapach po rogach żubra, co wydaje się być stosowane jako środek odstraszający owady. Tarzanie się
Bizony Wallow jest płytkie zagłębienie w glebie, które bizony stosowanie albo na mokro lub na sucho. W tych zagłębieniach toczą się żubry, zasypując się kurzem lub błotem. Przeszłe i obecne hipotezy wyjaśniające cel tarzania się obejmują pielęgnację związaną z wydalaniem, interakcję samców z mężczyznami (zwykle rycie ), zachowania społeczne dla spójności grupy, zabawę, ulgę w podrażnieniu skóry z powodu gryzących owadów, redukcję ektopasożytów ( kleszcze i wszy ). obciążenie i termoregulacja . [80] Tarzanie się żubrów ma istotny wpływ na inżynierię ekosystemu i zwiększa różnorodność roślin i zwierząt na preriach. Drapieżniki
Choć często chronione przed drapieżnikami ze
względu na ich wielkość i siłę, na niektórych
obszarach wrażliwe osobniki są regularnie polowane
przez wilki . Drapieżnictwo wilków zwykle osiąga
szczyt późną zimą, kiedy łosie migrują na
południe, a żubry cierpią z powodu obfitych opadów
śniegu i braków źródeł pożywienia [82], a ataki
zwykle koncentrują się na osłabionych i rannych
krowach i cielętach. [83] [84] Wilki bardziej aktywnie
atakują stada z cielętami niż te bez. Długość
epizodu drapieżnictwa jest różna, od kilku minut do
ponad dziewięciu godzin. [85] [86]Żubry wykazują
pięć pozornych strategii obronnych w ochronie cieląt
przed wilkami: bieganie do krowy, bieganie do stada,
bieganie do najbliższego byka, bieganie przed lub w
środku pędu stada oraz wchodzenie do zbiorników
wodnych, takich jak jeziora lub rzeki. Kiedy wilki
uciekają na otwarte tereny, krowy z młodymi cielętami
przejmują inicjatywę, a byki na tyły stada, by strzec
ucieczki krów. Żubry zazwyczaj ignorują wilki nie
wykazujące zachowań łowieckich. [87] Watahy wilków
specjalizujące się w żubrach mają zwykle więcej
samców, ponieważ ich większy rozmiar niż samic
pozwala im skuteczniej mocować zdobycz do ziemi. [88]
Zdrowe, dojrzałe byki w stadach rzadko padają ofiarą. Zagrożenia dla ludzi Bizony są jednymi z najniebezpieczniejszych zwierząt
spotykanych przez odwiedzających różne parki narodowe
Ameryki Północnej i jeśli zostaną sprowokowane,
zaatakują ludzi. Wydają się powolne z powodu ich
letargicznych ruchów, ale mogą łatwo prześcignąć
ludzi; zaobserwowano bieganie z prędkością 65 km/h (40
mph) [94] przez 8 km (5 mil). [95] W latach 1980-1999 ponad trzy razy więcej ludzi w Parku Narodowym Yellowstone zostało rannych przez żubry niż przez niedźwiedzie. W tym okresie żubry zaatakowały i zraniły 79 osób, od ran kłujących i złamań kości po siniaki i otarcia. Niedźwiedzie zraniły w tym samym czasie 24 osoby. W wyniku odniesionych ran zginęły trzy osoby - jedna osoba przez żubra w 1983 roku, a dwie osoby przez niedźwiedzie w 1984 i 1986 roku. Polowanie Główny artykuł: Polowanie na bizony Polowanie na bizony, czyli polowanie na bizony, było
podstawową działalnością Indian Wielkich Równin
.
Jako żywy inwentarz Żubry są coraz częściej hodowane na mięso , skórę , wełnę i nabiał . Większość amerykańskich bizonów na świecie jest hodowana do spożycia przez ludzi lub na odzież futrzaną. Mięso żubra jest powszechnie uważane za smak bardzo podobny do wołowiny, ale zawiera mniej tłuszczu i cholesterolu , ale więcej białka niż wołowina [109], co doprowadziło do rozwoju beefalo , płodnej hybrydy żubra i bydła domowego. [110] W 2005 r. około 35 000 żubrów zostało przetworzonych na mięso w Stanach Zjednoczonych, a National Bison Association i USDA zapewniają program "Certified American Buffalo" z śledzeniem od urodzenia do konsumenta żubrów za pośrednictwemZawieszki do uszu RFID . Istnieje nawet rynek koszernego mięsa bizonów; te żubry są zabijane w jednej z niewielu koszernych rzeźni ssaków w USA, a następnie mięso jest rozprowadzane po całym kraju. Żubry występują w stadach publicznych i prywatnych. Park stanowy Custer w Południowej Dakocie jest domem dla 1500 bizonów, jednego z największych publicznych stad na świecie, ale niektórzy kwestionują czystość genetyczną zwierząt. Urzędnicy zajmujący się dziką fauną i florą wierzą, że wolno wędrowne i genetycznie czyste stada na terenach publicznych w Ameryce Północnej można znaleźć tylko w stadzie żubrów w parku Yellowstone , [111] w stadzie żubrów w Henry Mountains w Book Cliffs i Henry Mountains w stanie Utah, w Parku Narodowym Wind Cave. w Południowej Dakocie, Rezerwat Indian Fort Peck w Montanie, Mackenzie Bison Sanctuary na Terytoriach Północno-Zachodnich ,Park Narodowy Elk Island i Park Narodowy Wood Buffalo w Albercie oraz Park Narodowy Prince Albert w Saskatchewan. Inna populacja, stado żubrów Antelope Island na Antelope Islandw stanie Utah, składający się z 550 do 700 żubrów, jest również jednym z największych i najstarszych publicznych stad w Stanach Zjednoczonych, ale żubry w tym stadzie są uważane za jedynie półwolne wędrujące, ponieważ są ograniczone do Wyspy Antylop. Ponadto ostatnie badania genetyczne wskazują, że podobnie jak większość stad żubrów, stado żubrów z Wyspy Antylop posiada niewielką liczbę genów bydła domowego. W 2002 roku rząd Stanów Zjednoczonych przekazał rządowi meksykańskiemu kilka cieląt bizonów z Dakoty Południowej i Kolorado. Ich potomkowie żyją w meksykańskich rezerwatach przyrody El Uno Ranch w Janos i kanionie Santa Elena, Chihuahua oraz Boquillas del Carmen w Coahuila , położonych w pobliżu południowych brzegów Rio Grande i wokół użytków zielonych z Teksasemi Nowy Meksyk . Ostatnie badania genetyczne prywatnych stad żubrów pokazują, że wiele z nich obejmuje zwierzęta z genami bydła domowego. [111] Na przykład, stado na wyspie Santa Catalina w Kalifornii , odizolowane od 1924 po przywiezieniu tam na kręcenie filmu, okazało się mieć introgresję bydła. [112] Szacuje się, że na świecie pozostaje zaledwie od 12 000 do 15 000 czystych żubrów. Liczby są niepewne, ponieważ dotychczas stosowane testy - mitochondrialne DNAanaliza - wskaż tylko, czy linia matczyna (powrót od matki do matki) kiedykolwiek obejmowała bydło udomowione, nie mów zatem nic o możliwym męskim wkładzie w ten proces. Okazało się, że większość hybryd wygląda dokładnie jak żubr czystej krwi; dlatego wygląd nie jest dobrym wskaźnikiem genetyki. Wielkość kanadyjskiego stada udomowionego (pomijając kwestie genetyczne) dramatycznie wzrosła w latach 90. i 2000. Według Spisu Rolnego z 2006 r. kanadyjskie stado liczyło 195.728 sztuk, co stanowi wzrost o 34,9% od 2001 r. [113] Z tej sumy ponad 95% znajdowało się w zachodniej Kanadzie , a mniej niż 5% we wschodniej Kanadzie . Alberta była prowincją z największym stadem, stanowiąc 49,7% stada i 45,8% gospodarstw. Kolejne co do wielkości stada znajdowały się w Saskatchewan (23,9%), Manitobie (10%) i Kolumbii Brytyjskiej (6%). Główne regiony produkcyjne znajdowały się w północnych częściach prerii kanadyjskich , szczególnie wpas parków , z regionem Peace River (podzielony między Albertę i Kolumbię Brytyjską) jako najważniejszym skupiskiem, stanowiący 14,4% krajowego stada. [113] Kanada eksportuje również mięso żubrów, o łącznej wadze 2 075 253 kilogramów (4 575 150 funtów) w 2006 roku. Garstka naukowców i decydentów zaproponowała propozycję znaną jako Buffalo Commons, aby przywrócić dużą część bardziej suchej części Wielkich Równin do rodzimej prerii wypasu żubrów. Zwolennicy twierdzą, że obecne wykorzystanie w rolnictwie prerii krótkiej trawy nie jest zrównoważone , wskazując na okresowe katastrofy, w tym Dust Bowl , i utrzymującą się znaczną utratę populacji ludzkiej w ciągu ostatnich 60 lat. Planowi temu sprzeciwiają się jednak niektórzy mieszkający na omawianych terenach. Genetyka
Głównym problemem, z którym borykają się dziś żubry, jest brak różnorodności genetycznej ze względu na wąskie gardło populacyjne, jakiego gatunek doświadczył podczas niemal wyginięcia. Inną kwestią genetyczną jest wnikanie genów bydła domowego do populacji żubrów poprzez hybrydyzację. Oficjalnie "amerykański bawół" jest klasyfikowany przez rząd Stanów Zjednoczonych jako rodzaj bydła, a rząd zezwala na zarządzanie prywatnymi stadami jako taki. Jest to odzwierciedlenie cech wspólnych żubrów z bydłem. Chociaż żubr amerykański jest nie tylko odrębnym gatunkiem, ale również jest zwykle uważany za należący do odrębnego rodzaju od bydła domowego ( Bos taurus ), wyraźnie wykazują dużą zgodność genetyczną i żubr amerykański może krzyżować się z bydłem, chociaż tylko samice potomstwo jest płodne w pierwszym pokoleniu. Te żeńskie hybrydy mogą być krzyżowane z żubrami lub buhajami domowymi, co daje 1/4 lub 3/4 młodych żubrów. Potomstwo płci żeńskiej z tej krzyżówki jest również płodne, ale samce nie są niezawodnie płodne, chyba że one też są7 / 8 bizony lub 7 / 8 krajowy. Co więcej, kiedy krzyżują się, zwierzęta mieszańcowe w pierwszym pokoleniu wyglądają bardzo podobnie do żubrów rasowych, więc wygląd jest całkowicie niewiarygodny jako sposób na określenie, co jest rasowym żubrem, a co mieszaną krową. Wielu hodowców celowo krzyżowało swoje bydło z żubrem i można się spodziewać naturalnej hybrydyzacji na obszarach, gdzie bydło i żubr występują w tym samym zasięgu. Ponieważ bydło i żubry jedzą podobny pokarm i tolerują podobne warunki, w przeszłości często znajdowały się w tym samym przedziale, a czasami krzyżówki mogły być wspólne. W ostatnich dziesięcioleciach opracowano testy w celu określenia źródła mitochondrialnego DNA u bydła i żubrów, a większość prywatnych stad "bawołów" była faktycznie krzyżowana z bydłem, a nawet większość stanowych i federalnych stad bawołów posiadała trochę DNA bydła. Wraz z pojawieniem się jądrowych mikrosatelitarnych testów DNA wzrosła liczba stad, o których wiadomo, że zawierają geny bydła. Chociaż na prywatnych ranczach iw stadach publicznych żyje około 500 000 żubrów, być może tylko 15 000 do 25 000 tych żubrów to czyste, a nie hybrydy żubrowo-bydłowe. "DNA bydła domowego ( Bos taurus ) wykryto w prawie wszystkich dotychczas zbadanych stadach żubrów". [116] Znaczące publiczne stada żubrów, które nie wydają się mieć zhybrydyzowanych genów bydła domowego, to stado żubrów w Parku Yellowstone, stado żubrów z Henry Mountains, które rozpoczęto od żubrów zabranych z parku Yellowstone, stado żubrów z Jaskini Wiatru i żubry z Parku Narodowego Wood Buffalo Stad i stada zależne rozpoczęły się od niego w Kanadzie. Potwierdza to przełomowe badanie genetyki bizonów
przeprowadzone przez Jamesa Derra z Texas A&M
University. [117] Badanie Derra zostało podjęte w celu
ustalenia, jakie problemy genetyczne mogą napotkać
żubry, gdy ponownie zaludniają dawne obszary, i
zauważono, że żubry wydają się z powodzeniem
adaptować, pomimo ich wyraźnego genetycznego wąskiego
gardła. Jednym z możliwych wyjaśnień tego może być
niewielka ilość genów bydła domowego, które są
obecnie w większości populacji żubrów, chociaż nie
jest to jedyne możliwe wyjaśnienie sukcesu żubrów. Historia zasięgu bizonów w Ameryce Północnej
żubr holoceński
żubr leśny Aby wzmocnić różnorodność genetyczną amerykańskich bizonów, National Park Service wraz z Departamentem Spraw Wewnętrznych ogłosiły 7 maja 2020 r. Inicjatywę na rzecz ochrony żubrów 2020. Ta inicjatywa skupia się na zachowaniu różnorodności genetycznej metapopulacji, a nie na poszczególnych stadach. Małe populacje żubrów są znacznie bardziej zagrożone ze względu na ich zmniejszoną pulę genów i są bardziej podatne na katastrofalne zdarzenia niż większe stada. Inicjatywa Ochrony Żubrów 2020 ma na celu translokację do trzech żubrów co pięć do dziesięciu lat między stadami Departamentu Spraw Wewnętrznych. Konkretne mniejsze stada będą wymagały bardziej intensywnego planu zarządzania. Przemieszczone żubry będą również sprawdzane pod kątem wszelkich wad zdrowotnych, takich jak zakażenie bakterią brucelozy, aby nie narażać większego stada na ryzyko. Jako symbol Indianie
Wśród wielu plemion indiańskich, zwłaszcza Indian z równin , żubr jest uważany za święte zwierzę i symbol religijny. Według profesora antropologii University of Montana i
studiów rdzennych Amerykanów S. Neyooxeta Greymorninga,
"historie stworzenia, skąd
pochodziły bizony, umieszczają je w bardzo duchowym
miejscu wśród wielu plemion. na wiele sposobów. Był
używany podczas ceremonii, a także do robienia
pokrowców na tipi, które zapewniały ludziom domy,
naczynia, tarcze, broń i części były używane do
szycia ze ścięgna." Ameryka Północna Amerykański bizon jest często używany w Ameryce
Północnej na oficjalnych pieczęciach, flagach i logo.
W 2005 r. Mennica Stanów Zjednoczonych wybiła
pięciocentówkę z nowym wizerunkiem żubra w ramach
serii "Podróż na zachód" .
|
