Wojna króla Williama o Amerykę Północną lat 1688-1697

Kampanie indiańskie: | Old Northwest War - (1785) 1790-1795 | Tippecanoe - 1811 | Creek - 1813-1814, 1836 | Seminole - 1817-1819, 1835-1842, 1855-1858 | Black Hawk - 1832 | Comanche - 1867-1875 | Modoc - 1872-1873 | Apache - 1873, 1885- 1886 | Little Big Horn - 1876-1877 | Nez Perce - 1877 | Bannock - 1878 | Cheyenne 1878-1879 | Ute - 1879-1880 | Pine Ridge - 1890-1891 |

Indiańskie konflikty w poszczególnych stanach USA: Alabama, Arizona, Kalifornia, Kolorado, Idaho, Kansas, Montana, Nebraska, Nevada, Nowy Meksyk, Oklahoma, Południowa Dakota, Teksas, Utah, Waszyngton, Wyoming

Wojna króla Williamsa

Wojna króla Wilhelma, znana również jako druga wojna indiańska i pierwsza wojna francusko-indiańska, była konfliktem zbrojnym między Anglią a Francją w Ameryce Północnej w XVII wieku.
Wojna w Ameryce była przedłużeniem wojny dziewięcioletniej w Europie, znanej również jako wojna wielkiego sojuszu, która była bitwą o tron angielski.

Wojna była w dużej mierze spowodowana brakiem przestrzegania traktatów i porozumień, które zostały zawarte pod koniec wojny króla Filipa  (1675-1678), a Francuzi i Anglicy walczyli o kontrolę nad handlem futrami w Ameryce Północnej.

W tym czasie ani Anglia, ani Francja nie myślały o osłabieniu swojej pozycji w Europie, aby wesprzeć wysiłek wojenny w Ameryce Północnej, a koloniści w dużej mierze zostali pozostawieni samym sobie.
Osadnicy ci podzielili się na poparcie swoich ojczystych krajów i wraz ze swoimi indiańskimi sojusznikami przejęli główną odpowiedzialność za własną obronę
Anglicy byli głównie wspierani przez  Konfederację Irokezów podczas gdy Francuzów wspierała  Konfederacja Wabanaki

Hrabia Frontenac, gubernator Nowej Francji, odmówił Anglikom poddania się przed bitwą o Quebec.

Była to pierwsza z sześciu wojen kolonialnych toczonych między Nową Francją a Nową Anglią wraz z ich Indiańskimi sojusznikami, zanim Francja odstąpiła swoje pozostałe terytoria kontynentalne w Ameryce Północnej na wschód od rzeki Missisipi w 1763 roku.

W latach 1688-1697 toczyły się bitwy w Kanadzie, Maine, Connecticut, Massachusetts, New Hampshire, Nowym Jorku
W końcu Brytyjczycy pod wodzą Sir Williama Phipsa zdobyli Port Royal w Nowej Szkocji, ale nie zdobyli Quebecu.

Francuzi i Indianie pod wodzą hrabiego de Frontenac przeprowadzili udane ataki na Schenectady w stanie Nowy Jork; Salmon Falls w New Hampshire i Casco Bay w Maine, ale nie udało im się pokonać głównego celu, jakim był Boston.
Udało im się jednak udaremnić ekspansję Nowej Anglii do Akadii, której granicę Nowa Francja określała jako rzeka Kennebec w południowym Maine.

Przedłużająca się wojna zakończyła się traktatem w Rijswijk w październiku 1697 r., który zakończył wojnę dziewięcioletnią.
Jednak granice i placówki Nowej Francji, Nowej Anglii i Nowego Jorku pozostały zasadniczo niezmienione.
Jednak roszczenia do niektórych spornych terytoriów pozostały nierozstrzygnięte, co później doprowadziło do dalszych niepokojów i spowodowało wybuch Wojny Królowej Anny w 1702 r.

Zatonięcie Pelikana po bitwie nad zatoką Hudsons

Źródła:

Encyklopedia Britannica
Historia Massachusetts
Wikipedia

Zobacz także:

Osiedla Nowej Anglii (w serwisie zewnętrznym)

Wojny okresu kolonialnego (1610-1768)

Plemiona Indian

Lista wszystkich plemion Indian w USA

Lista wszystkich wojen, bitwe i potyczek Indian z białymi

Galerie zdjęć rdzennych Amerykanów (w serwisie zewnętrznym)

Kalendarium wydarzeń (Historia Indian)

Indiańskie kampanie wojenne i bitwy

Sylwetki sławnych Indian

Indiańscy bohaterowie i wodzowie