LENAPE
(Lenni Lenape)
Lenape ( angielski: / l ? n ?? P i / lub / l ? n ? P I /
), [7], zwany również Leni Lenape , [8] Lenni Lenape i
Delaware ludzi, [9], są rodzime ludzie z Northeastern
Woodlands , którzy mieszkają w Stanach Zjednoczonych i
Kanadzie. [4] Ich historyczne terytorium obejmowało
dzisiejsze północno-wschodnie Delaware w stanie New
Jerseyi wschodnia Pensylwania wzdłuż zlewni rzeki
Delaware , Nowy Jork , zachodnia Long Island i Lower
Hudson Valley . [przypis 1] Dzisiaj ludzie z Lenape
należą do Narodu Delaware i Plemienia Indian Delaware w
Oklahomie ; Wspólnota Stockbridge-Munsee w Wisconsin ;
oraz Munsee-Delaware Nation , Moravian of the Thames
First Nation oraz Delaware of Six Nations w Ontario .
Lenape posiadali matrylinearny system klanowy i
historycznie byli matrylokalni .
W ostatnich dziesięcioleciach XVIII wieku większość
Lenape została usunięta ze swojej ojczyzny poprzez
ekspansję europejskich kolonii. [10] Podziały i
kłopoty wojny o niepodległość Stanów Zjednoczonych i
niepodległość Stanów Zjednoczonych popchnęły ich
dalej na zachód. W latach 60. XIX wieku rząd Stanów
Zjednoczonych wysłał większość Lenape pozostających
we wschodnich Stanach Zjednoczonych na Terytorium
Indyjskie (dzisiejsza Oklahoma i otaczające ją
terytorium) w ramach indyjskiej polityki usuwania . W XXI
wieku większość Lenape mieszka teraz w Oklahomie ,
wraz z kilkoma innymi społecznościami w Wisconsin i
Ontario .
Zawartość
1 Nazwa
2 Terytorium
3 Języki
4 Społeczeństwo
4.1 Klany i systemy pokrewieństwa
4.2 Łowiectwo, rybołówstwo i rolnictwo
4.3 Odzież i ozdoby
4.4 Wypoczynek
4,5 Jednostki miary
4,6 Etnobotanika
5 Historia
5.1 Kontakt europejski
5.2 Wczesna era kolonialna
5,3 XVII wiek
5.4 18 wiek
5.4.1 Wojna o niepodległość Stanów Zjednoczonych
5,5 19 wiek
5.5.1 Indiana do Missouri
5.5.2 Rola w zachodniej historii
5.5.3 Rezerwacja w Kansas
5.5.4 Oklahoma
5.5.5 Teksas
5,6 XX wiek
5,7 21. Wiek
6 Współczesne plemiona i organizacje
6,1 Plemiona uznane przez władze federalne
6,2 Kanadyjskie Pierwsze Narody
6,3 Grupy uznane i nieuznawane przez państwo
7 Znani historyczni ludzie Lenape
8 Zobacz też
9 Komentarz
10 Uwagi
11 Bibliografia
12 Dalsze czytanie
13 Zewnętrzne linki
Imię
Imię Lenni Lenape , także Leni Lenape i Lenni Lenapi ,
pochodzi od ich autonimu Lenni , co może oznaczać
"prawdziwy, czysty, prawdziwy, oryginalny" i
Lenape , co oznacza "prawdziwą osobę" lub
"osobę oryginalną" [11] ( por. . Anishinaabe
, w którym -naabe , pokrewny z Lenape czyli
"człowiek" i "męski" [ potrzebne
źródło ] ). Alternatywnie, lënu można
przetłumaczyć jako "człowiek". [12]
Lenape, kiedy po raz pierwszy zetknął przez
Europejczyków, były luźne stowarzyszenie pokrewnych
narodów mówiących podobnych języków i wspólnych
więzi rodzinnych w obszarze znanym jako Lenapehoking ,
[1] Lenape tradycyjny obszar, który nastawiony co jest
teraz wschodniej Pensylwania, New Jersey, Dolny Nowy Jork
i wschodni Delaware.
Powszechna nazwa plemienia Delaware nie pochodzi z
rdzennych Amerykanów. Angielscy koloniści nazwali
rzekę Delaware od pierwszego gubernatora prowincji
Wirginia , Thomasa Westa, 3. barona De La Warr , którego
tytuł ostatecznie wywodził się z francuskiego . (Aby
zapoznać się z etymologią nazwiska, zobacz Earl De La
Warr§Etymologia .) Następnie Anglicy zaczęli nazywać
Lenape "Indianami Delaware" ze względu na ich
miejsce zamieszkania. Szwedzi również osiedlili się na
tym obszarze, a wczesne źródła szwedzkie wymieniały
Lenape jako Renappi . [13]
Terytorium
Główny artykuł: Lenapehoking
Tradycyjne konfederacje ziem Lenape, Lenapehoking , nie
wykazujące żadnego z kilku podziałów rządzonych
przez matriarchie
Tradycyjne ziemie Lenape, Lenapehoking , były dużym
terytorium, które obejmowało dolinę Delaware we
wschodniej Pensylwanii i New Jersey od północnego
brzegu rzeki Lehigh wzdłuż zachodniego brzegu Delaware,
a następnie na południe do Delaware i zatoki Delaware .
Ich ziemie rozciągały się również na zachód od
zachodniej Long Island i Zatoki Nowojorskiej , przez
dolinę Lower Hudson w Nowym Jorku do niższych Catskills
i pasa górnej krawędzi North Branch Susquehanna River
.. Po zachodniej stronie Lenape mieszkali w licznych
małych miasteczkach wzdłuż rzek i strumieni
zasilających drogi wodne i prawdopodobnie dzielili
tereny łowieckie zlewni rzeki Schuylkill z
konkurencyjnym irokeskim Susquehannock . [ potrzebne
cytowanie ]
Języki
W UNAMI i języki Munsee należą do wschodniej grupy
języków algonkin i są w dużej mierze wzajemnie
zrozumiałe . Chociaż ludzie mówiący po Unami i Munsee
są spokrewnieni, uważają się za odrębnych, ponieważ
używali różnych słów i żyli po przeciwnych stronach
gór Kitatinny we współczesnym New Jersey. [ potrzebne
cytowanie ] [ oryginalne badania? ] Niemiecki i
anglojęzyczny morawski misjonarz John Heckewelder
napisał:
"Monsey tong [ sic ] jest zupełnie inny, mimo że
[on i Unami] pochodzą z jednego języka
ojczystego". [14]
Dzisiaj większość, którzy nadal mówią tym
językiem, to starsi plemienni, chociaż niektórzy
młodzi Lenape i dorośli uczą się ich języka.
William Penn , który po raz pierwszy spotkał Lenape w
1682 roku, stwierdził, że Unami użyli następujących
słów: "matką" była anna ,
"bratem" isseemus , "przyjacielem"
był netap . Penn poinstruował swoich kolegów
Anglików: "Jeśli ktoś zapyta ich o coś, czego
nie mają, odpowiedzą, mattá ne hattá , co tłumaczy
się jako "nie mam" zamiast "nie
mam". [15]
Społeczeństwo
Zobacz także: mitologia Lenape
Klany i systemy pokrewieństwa
W czasie pierwszego kontaktu w Europie osoba z Lenape
identyfikowałaby się przede wszystkim ze swoją
najbliższą rodziną i klanem, przyjaciółmi i/lub
jednostką wioskową; potem z okolicznymi i znajomymi
jednostkami wiejskimi. Następnie z bardziej odległymi
sąsiadami, którzy mówili tym samym dialektem; i
ostatecznie ze wszystkimi w okolicy, którzy mówili
wzajemnie zrozumiałymi językami, w tym ludem Nanticoke
, który mieszkał na ich południu i zachodzie w obecnym
zachodnim Delaware i wschodnim Maryland, oraz Munsee,
którzy mieszkali na ich północy. [ potrzebne źródło
] Wśród wielu algonkińskich ludów na wschodnim
wybrzeżu, Lenape byli uważani za "dziadków",
od których pochodziły inne ludy mówiące po
algonkińsku. [16]
Pod koniec XVII wieku Lenape mieli trzy klany, z których
każdy historycznie miał dwanaście podklanów: [17]
Wilk, Tukwsit [18]
Wielkie Stopy, Mä an'greet
Żółte Drzewo, Wisawhitkuk [19]
Ciągnięcie kukurydzy, Pä-sakun'a'-mon
Care Enterer, We-yar-nih'kä-to
Po drugiej stronie rzeki, Toosh-war-ka'ma
Cynober, O-lum'-a-ne
Pies stojący przy kominku, Pun-ar'-you
Długie Ciało, Kwin-eek'cha
Kopanie, Moon-har-tar'ne
Podciąganie strumienia, Non-har'-min
Pędzel, Long-ush-har-kar'-to
Zabierając się , Maw-tak-toh
Żółw, Pukuwanku [20]
Władca, O-ka-ho'-ki
High Bank Shore, Ta-ko-ong'-o-to
Rysowanie w dół wzgórza, See-har-ong'-o-to
Elektor, Ole-har-kar-me'kar-to
Odważny, Ma-har-o-luk'-ti
Zielone liście, Toosh-ki-pa-kwis-i
Najmniejszy żółw, Tung-ul-ung'-si
Mały żółw, We-lung-ung-sil
Żółw jaszczurowaty, Lee-kwin-a-i"
Jeleń, Kwis-aese-kees'to
Turcja, Pële [21]
Wielki Ptak, Mor-har-ä-lä
Płacz ptaka, Le-le-wa'-ty
Ból oczu, Moo-kwung-wa-ho'ki
Scratch the Path, Moo-har-mo-wi-kar'-nu
Opos ziemia, O-ping-ho'-ki
Stary Shin, Muh-ho-we-kä'-ken
Dziennik dryfu, Tong-o-nä-o-to
Życie w wodzie, Nool-a-mar-lar'-mo
Root Digger, Muh-krent-har'-ne
Czerwona Twarz, Mur-karm-huk-se
Region sosnowy, Koo-wä-ho'ke
Ground Scratcher, Oo-ckuk'-ham
System pokrewieństwa Lenape ma klany matrylinearne , to
znaczy dzieci należą do klanu matki, z którego
uzyskują status społeczny i tożsamość. Najstarszy
brat matki był ważniejszym mentorem dla dzieci płci
męskiej niż ich ojciec, który na ogół pochodził z
innego klanu. Dziedziczne przywództwo przeszło przez
linię matczyną [9], a starsze kobiety mogły usunąć
przywódców, których nie aprobowały. Grunty rolne
były zarządzane przez kobiety i przydzielane zgodnie z
potrzebami ich dalszych rodzin. Rodziny były
matrylokalne ; nowożeńcy mieszkaliby z rodziną panny
młodej, gdzie jej matka i siostry również mogły
pomagać jej w powiększaniu rodziny. [9]
W 1682 roku, kiedy William Penn przybył do swojej
amerykańskiej wspólnoty, Lenape byli tak ograniczeni
przez choroby, głód i wojny, że matki z podklanów
niechętnie postanowiły połączyć swoje rodziny w
rodzinę głównego klanu. [9] Właśnie dlatego William
Penn i wszyscy jego następcy wierzyli, że klany Lenape
zawsze miały tylko trzy dywizje (Żółwia, Turcji i
Wilka), podczas gdy w rzeczywistości miały ponad
trzydzieści w przededniu europejskiego kontaktu. [9]
Susie Elkhair (zm. 1926) z plemienia Indian Delaware ,
nosząca wstążkowy szal
Członkowie każdego klanu znajdowali się na całym
terytorium Lenape, a rodowód klanu został prześledzony
przez matkę. Podczas gdy matki klanów kontrolowały
ziemię, domy i rodziny, ojcowie klanów dostarczali
mięso, oczyszczali pola, budowali domy i chronili klan.
[9] Po osiągnięciu dorosłości samiec Lenape ożenił
się poza swoim klanem . [9] Praktyka ta skutecznie
zapobiegała chowu wsobnemu, nawet wśród osobników,
których pokrewieństwo było niejasne lub nieznane. [
potrzebne wyjaśnienie ]Oznacza to, że mężczyzna z
klanu indyka miał poślubić kobietę z klanu żółwia
lub wilka. Jego dzieci nie należały jednak do klanu
Turcji, ale do klanu matki. Jako tacy, bracia matki danej
osoby (matrylinearni wujkowie tej osoby) odgrywali dużą
rolę w jej życiu, ponieważ dzielili ten sam rodowód.
[9] W samym małżeństwie, mężczyźni i kobiety mieli
względnie oddzielne i równe prawa, z których każdy
kontroluje swój majątek i długi, wykazując dalsze
oznaki kobiecej władzy w hierarchicznej strukturze. [22]
Podobnie jak w przypadku Irokezów i Susquehannocków ,
wrogość różnic i rywalizacji obejmowała wiele
pokoleń i ogólnie plemiona z każdą z różnych grup
językowych stawały się tradycyjnymi wrogami na
obszarach, które spotykały. [ potrzebne źródło ] Z
drugiej strony, The New American Book of Indians
wskazuje, że konkurencja, handel i ostrożne stosunki
były znacznie bardziej powszechne niż zwykła wojna -
ale oba większe społeczeństwa miały tradycje
"udowadniania" (krwawienia) nowych (lub
młodych). ) wojowników poprzez " odliczanie
zamachów stanu " podczas najazdów na terytoria
innych plemion. [9] [a] Pochodzenie etnicznewydaje się,
że nie miało to większego znaczenia dla Lenape i wielu
innych "plemion". Wykopaliska archeologiczne
wykazały pochówki Lenape, które obejmowały szczątki
identyfikowanych etnicznie Irokezów pochowanych wraz z
pochówkami Lenape. [ potrzebne źródło ] Obie grupy
były czasami zaciekłymi wrogami, od czasów przed
spisanymi historiami, ale miały miejsce małżeństwa
mieszane - i obie grupy mają ustną historię
sugerującą, że wspólnie przybyły razem na wschód i
wyparły kulturę budowniczych kopców . Ponadto oba
plemiona praktykowały adopcję młodych jeńców z
działań wojennych do swoich plemion i asymilację ich
jako pełnoprawnych członków plemienia. [9]Irokezi
adoptujący Lenape (lub inne narody) byli znani z ich
wierzeń religijnych, adoptowany zajmował miejsce w
klanie zabitego na wojnie.
Wcześni obserwatorzy europejscy mogli błędnie
interpretować matrylinearne praktyki kulturowe Lenape.
Na przykład wuj mężczyzny ze strony matki (brat jego
matki), a nie ojciec, był zwykle uważany za jego
najbliższego męskiego krewnego, ponieważ jego wuj
należał do klanu jego matki, a jego ojciec należał do
innego. Wuj ze strony matki odgrywał ważniejszą rolę
w życiu dzieci swojej siostry niż ojciec - na przykład
prawdopodobnie był odpowiedzialny za edukację młodego
mężczyzny w sztuce zbrojeniowej, sztukach walki,
polowaniu i innych umiejętnościach życiowych. [9]
Wcześni kronikarze europejscy nie rozumieli tego
pojęcia. [ potrzebne wyjaśnienie ]
Łowiectwo, rybołówstwo i rolnictwo
Lenape uprawiał sadzenie towarzyszące , w którym
kobiety uprawiały wiele odmian " Trzech Sióstr
": kukurydzę, fasolę i dynię. Mężczyźni
ćwiczyli także polowanie i zbieranie owoców morza . Do
czasu przybycia Europejczyków Lenape uprawiali pola
roślinności techniką cięcia i palenia . [23] [24]
[25] [26] [27] [28] Wydłużyło to produktywność
zasianych pól. Według holenderskiego osadnika Izaaka de
Rasieres , który obserwował Lenape w 1628 roku,
głównym plonem Lenape była kukurydza, które zasadzili
w marcu. Szybko przyjęli do tego celu europejskie
metalowe narzędzia. [ potrzebne cytowanie ]
Mężczyźni ograniczyli swoją pracę w rolnictwie do
oczyszczania pola i rozdrabniania gleby. Przez resztę
roku polowali i łowili głównie: od września do
stycznia i od czerwca do lipca polowali głównie na
jelenie, ale od stycznia do wiosennego sadzenia w maju
polowali na wszystko, od niedźwiedzi i bobrów po szopy
pracze i lisy. [22] Holenderski osadnik David de Vries ,
który przebywał na tym obszarze od 1634 do 1644,
opisał polowanie na Lenape w dolinie Achinigeu-hach (lub
"Ackingsah-sack", rzeka Hackensack ), w której
sto lub więcej mężczyźni stali w szeregu wiele
kroków od siebie, bijąc kości udowe w dłonie, by
zaganiać zwierzęta nad rzekę, gdzie można je było
łatwo zabić. [potrzebne cytowanie ]Inne metody
polowania obejmowałylassowanieitopieniejelenia, a także
tworzenie kręgu wokół ofiary i podpalanie zarośli.
Zbierali również ogromne ilości ryb i skorupiaków z
zatok tego obszaru[29],a w południowym New Jersey przez
cały rok zbierali małże. [30]Jedną z technik
stosowanych podczas łowienia ryb było dodawanie
mielonychkasztanówdo strumienia wody, aby ryby miały
zawroty głowy i były łatwiejsze do złapania. [31]
Sukces tych metod pozwolił plemieniu utrzymać większą
populację niż inne koczownicze ludy
zbieracko-łowieckie w Ameryce Północnej w tym czasie.
Uczeni oszacowali, że w czasie osiedlania się w
Europie, tylko na dużej części obecnego obszaru Nowego
Jorku , mogło być około 15 000 Lenape w około 80
miejscach osadniczych. [32] W 1524 roku Lenape w kajakach
spotkał Giovanniego da Verrazzano , pierwszego
europejskiego odkrywcę, który wpłynął do portu w
Nowym Jorku .
Europejscy osadnicy i kupcy z XVII-wiecznych kolonii
Nowej Holandii i Nowej Szwecji handlowali z Lenape
produktami rolnymi, głównie kukurydzą, w zamian za
żelazne narzędzia. Lenape zorganizowali także kontakty
między Minquas lub Susquehannocks a holenderską
Kompanią Zachodnioindyjską i Szwedzką Kompanią
Południową w celu promowania handlu futrami . Lenape
byli głównymi producentami pracochłonnego wampum ,
czyli koralików z muszli, których tradycyjnie używali
do celów rytualnych i jako ozdoby. Po przybyciu
Holendrów zaczęli wymieniać wampum na futra bobrów
dostarczane przez mówiących po IrokezachSusquehannock i
inne Minqua. Wymieniali te futra na holenderskie, a od
końca lat trzydziestych także szwedzkie. Stosunki
między niektórymi ustrojami Lenape i Minqua na krótko
pogorszyły się pod koniec 1620 i na początku 1630, ale
przez większość czasu były stosunkowo spokojne. [33]
Odzież i ozdoby
Pierwsi osadnicy europejscy, zwłaszcza Holendrzy i
Szwedzi, byli zaskoczeni umiejętnościami Lenape w
tworzeniu odzieży z naturalnych materiałów. W czasie
upałów mężczyźni i kobiety nosili odpowiednio tylko
przepaskę biodrową i spódnicę, a jako zimowe
płaszcze używali skór bobrów lub niedźwiedzi.
Ponadto obie płcie mogą nosić legginsy i mokasyny z
koźlej skóry w chłodne dni. [34] Kobiety nosiły
długie włosy, zwykle poniżej bioder, podczas gdy
mężczyźni mieli tylko mały "okrągły grzebień
o średnicy około 2 cali". Ufarbowane na głęboki
szkarłat sierść jelenia oraz pióropusze były
ulubionym składnikiem nakryć głowy i ozdób piersi dla
samców. [35] [22]Lenape ozdabiali się także różnymi
ozdobami wykonanymi z kamienia, muszli, zębów
zwierzęcych i pazurów. Kobiety często nosiły opaski z
farbowanych sierści jelenia lub wampum. Malowali swoje
skórzane spódnice lub ozdobili je jeżozwierzowymi
piórami. Spódnice te były tak misternie wykonane, że
oglądane z daleka przypominały holenderskim osadnikom
delikatną europejską koronkę. [36] Zimowe płaszcze
kobiet były uderzające, uszyte z opalizujących piór
dzikich indyków. [37]
Wypoczynek
Jednym z bardziej powszechnych zajęć rekreacyjnych
Lenni Lenape byłaby gra w Pahsahemana : hybrydę
przypominającą piłkę nożną, podzieloną na
podziały płci. Ponad stu graczy zostało pogrupowanych
w drużyny płci (męskie i żeńskie) i próbowało
przebić piłkę przez słupek bramki drugiej drużyny.
Jednak mężczyźni nie mogli nosić i podawać piłki,
używając jedynie stóp, podczas gdy kobiety mogły
nosić, podawać lub kopać. [22] Jeżeli piłka została
podniesiona przez kobietę, mężczyźni nie mogliby jej
zaatakować, chociaż mężczyźni mogliby próbować
wybić piłkę. Kobiety mogły swobodnie walczyć z
mężczyznami. [38] Te zasady podziału płci
podkreślają, że rola kobiety w społeczeństwie Lenape
była harmonijna z rolą mężczyzny, a nie uległa.
Inną powszechną czynnością był taniec i po raz
kolejny pojawiają się różnice między płciami:
mężczyźni tańczą i głośno skaczą, często z
akcesoriami z pazurów niedźwiedzia, podczas gdy
kobiety, noszące małe naparstki lub dzwoneczki,
tańczą skromniej, stawiając stopę za stopą. nieco do
przodu, a potem do tyłu, ale tak, aby stopniowo posuwać
się naprzód." [22]
Jednostki miary
Miara liniowa - było wiele miar liniowych, które
zostały użyte. Małe jednostki miary to odległość od
kciuka i pierwszego palca oraz Odległość od pierwszego
palca do dołu łokcia. Podczas gdy odległość
podróży była mierzona odległością, którą można
wygodnie przebyć od wschodu do zachodu słońca. [39]
Etnobotanika
Lenape noszą orzechy Aesculus glabra w kieszeni na
reumatyzm , a napar z mielonych orzechów zmieszanych ze
słodkim olejem lub łojem baranim na ból ucha. Mieli
też orzechy i używają ich do zatruwania ryb w
strumieniach. [40] Na ból ucha nakładają też okład
ze sproszkowanych orzechów ze słodkim olejem. [41]
Historia
Kontakt europejski
Pierwszy odnotowany kontakt Europejczyków z ludźmi,
którzy przypuszczalnie byli Lenape, miał miejsce w 1524
roku. Odkrywca Giovanni da Verrazzano został powitany
przez miejscowego Lenape, który przybył kajakiem po
tym, jak jego statek wpłynął do tego, co obecnie
nazywa się Dolną Zatoką Nowojorską .
W XVII wieku Lenape kontaktował się głównie z
holenderskimi kupcami poprzez handel futrami . Lenape
łapali i wymieniali skóry bobra na towary wyprodukowane
w Europie.
Wczesna era kolonialna
W czasie trwałego kontaktu z Europą w XVII i XVII wieku
Lenape byli potężnym narodem rdzennych Amerykanów,
który zamieszkiwał region na wybrzeżu
środkowoatlantyckim, rozciągający się od
południowego Massachusetts do południowego Delaware, w
tym, co antropolodzy nazywają północno-wschodnimi
lasami . [42] Chociaż nigdy politycznie nie zjednoczona,
konfederacja Delaware z grubsza obejmowała obszar
wokół i pomiędzy rzekami Delaware i dolnym Hudsonem
oraz obejmowała zachodnią część Long Island w
dzisiejszym Nowym Jorku. [43] Niektóre z ich nazw
miejscowości, np. Manhattan ("wyspa wielu
wzgórz" [44]), Raritan i Tappan zostały
zaadoptowane przez holenderskich i angielskich
kolonistów w celu zidentyfikowania żyjącego tam ludu
Lenape.
XVII wiek
Obraz Benjamina Westa ( 1771 r. ) przedstawiający
traktat Williama Penna z Lenape z 1682 r.
Lenape mieli kulturę, w której klan i rodzina
kontrolowali własność. Europejczycy często próbowali
zawierać umowy o ziemię z wodzami plemiennymi, myląc
swoją kulturę z kulturą sąsiednich plemion, takich
jak Irokezi. Poza tym terminy pokrewieństwa powszechnie
używane przez europejskich osadników miały zupełnie
inne znaczenie niż Lenape: "ojcowie" nie mieli
takiej samej bezpośredniej kontroli rodzicielskiej jak w
Europie, "bracia" mogli być symbolem
równości, ale mogli być również interpretowani jako
równolegli kuzyni, "kuzyni" byli
interpretowani tylko jako kuzyni krzyżowi itp. Wszystkie
te dodatkowe zawiłości w zakresie pokrewieństwa
sprawiły, że umowy z Europejczykami były jeszcze
trudniejsze. [45]Lenape złożyliby wniosek o zażalenie
na tej podstawie, że nie wszystkie ich rodziny zostały
uznane w transakcji (nie dlatego, że chcieli
"dzielić" ziemię). [46] Po przybyciu
Holendrów w latach 20. XVII w. Lenape odnieśli sukces w
ograniczeniu osadnictwa holenderskiego do lat 60. XVII w.
do Pavonia w dzisiejszym Jersey City wzdłuż rzeki
Hudson. Holendrzy w końcu utworzyli garnizon w Bergen ,
co pozwoliło na osiedlenie się na zachód od rzeki
Hudson w prowincji Nowa Holandia . Ta ziemia została
kupiona od Lenape po fakcie. [46]
Nowy Amsterdam został założony w 1624 roku przez
Holendrów w miejscu, które później stało się Nowym
Jorkiem . Osadnicy holenderscy założyli również
kolonię w dzisiejszym Lewes w stanie Delaware 3 czerwca
1631 i nazwali ją Zwaanendael (Dolina Łabędzi). [47]
Kolonia miała krótkie życie, ponieważ w 1632 lokalna
banda Lenape zabiła 32 holenderskich osadników po
nieporozumieniu eskalującym w związku ze zniszczeniem
przez Lenape insygniów Holenderskiej Kompanii
Zachodnioindyjskiej. [48] W 1634 The Iroquoian -speaking
Susquehannockposzedł na wojnę z Lenape o dostęp do
handlu z Holendrami w Nowym Amsterdamie. Pokonali Lenape,
a niektórzy uczeni uważają, że Lenape mogli stać
się dopływami Susquehannock. [49] Po zakończeniu
działań wojennych Lenape nazywali Susquehannock
"wujami". Irokezi dodali Lenape do Łańcucha
Przymierza w 1676 roku; Lenape byli lennikami Pięciu
Narodów (później Sześciu) do 1753 r., na krótko
przed wybuchem wojny francusko-indyjskiej (część wojny
siedmioletniej w Europie).
W oparciu o zapisy historyczne z połowy XVII wieku
oszacowano, że większość ustrojów państwowych
Lenape składała się z kilkuset osób [50], ale można
sobie wyobrazić, że niektóre z nich były znacznie
większe przed bliskim kontaktem, biorąc pod uwagę
wojny między Susquehannockami i Susquehannockami.
Irokezi [10], z których obaj byli uzbrojeni przez
holenderskich handlarzy futrami, podczas gdy Lenape
kłócili się z Holendrami i przegrali ten szczególny
wyścig zbrojeń. [10]
Podczas wojny bobrowe w pierwszej połowie 17 wieku,
koloniści europejscy starali się zachować broń palną
z coastally znajduje Delaware, [9] , podczas gdy rywal
Iroquoian narody takie jak Susquehannocks i Konfederacji
Irokezów został stosunkowo dobrze uzbrojony. [9] [b]
Następnie Lenape zostali podporządkowani i
podporządkowani najpierw Susquehannockom, a następnie
Irokezom, potrzebując nawet zgody swoich rywali
(przełożonych), aby zainicjować traktaty, takie jak
sprzedaż ziemi. [9] Jak większość plemion,
społeczności Lenape zostały osłabione przez nowo
wprowadzone choroby pochodzące z Europy, głównie
ospęale także cholerę, grypę i czerwonkę oraz
powracający gwałtowny konflikt z Europejczykami. Narody
Irokezów od czasu do czasu walczyły z Lenape. W XVIII
wieku wielu ocalałych Lenape przeniosło się na zachód
- do (stosunkowo pustego) [c] dorzecza górnej rzeki Ohio
.
W latach czterdziestych XVII wieku ospa spustoszyła
społeczności rdzennych Amerykanów, nawet położone
daleko od europejskich osad. [51] Lenape i
Susquehannockowie toczyli wojnę w połowie XVII wieku,
która pozostawiła Delaware jako lennik, nawet gdy
Susquehannockowie pokonali prowincję Maryland w latach
1642-50. [52] Szybka adopcja towarów handlowych przez
Lenape i ich pragnienie łapania futer w celu
zaspokojenia wysokiego europejskiego popytu, spowodowały
katastrofalne nadmierne odławianie populacji bobrów w
dolnej dolinie rzeki Hudson. Gdy źródła futer zostały
wyczerpane, Holendrzy przenieśli swoją działalność
do dzisiejszej północnej części stanu Nowy Jork .
Lenape, który wyprodukował wampumw okolicach wyspy
Manhattan tymczasowo zapobiegły negatywnym skutkom
spadku handlu. [53] Populacja Lenape gwałtownie spadła
w tym okresie z powodu dużej liczby ofiar śmiertelnych
epidemii chorób zakaźnych przenoszonych przez
Europejczyków, takich jak odra i ospa , na które nie
mieli naturalnej odporności .
W 1682 r. koloniści Williama Penna i kwakrów utworzyli
angielską kolonię Pensylwanii, zaczynając od dolnej
rzeki Delaware. Traktat pokojowy został wynegocjowany
między nowo przybyłymi Anglikami a Lenape w miejscu,
które jest obecnie znane jako Park Traktatowy Penn . W
następnych dziesięcioleciach do regionu przybyło
około 20 000 nowych kolonistów, wywierając presję na
osady i tereny łowieckie Lenape. Penn oczekiwał, że
jego autorytet i władza rządu kolonialnego będą
miały pierwszeństwo. Jego nowa kolonia skutecznie
wyparła wielu Lenape i zmusiła innych do dostosowania
się do nowych wymagań kulturowych. Penn zyskał
reputację życzliwego i tolerancyjnego, ale jego
wysiłki zaowocowały skuteczniejszą kolonizacją
ojczyzny przodków Lenape niż poprzednie.[54]
XVIII wiek
Dalsze informacje: rozliczenia Lenape
Lapowinsa, wódz Lenape , Lappawinsoe namalowany przez
Gustavusa Hesseliusa w 1735
William Penn zmarł w 1718 roku. Jego spadkobiercy, John
i Thomas Penn, oraz ich agenci kierowali kolonią i
porzucili wiele praktyk starszego Penna. Próbując
zebrać pieniądze, rozważali sposoby sprzedaży ziemi
Lenape kolonialnym osadnikom. Powstały schemat
zakończył się tak zwanym chodzącym zakupem. W
połowie lat 30. XVIII w. administratorzy kolonii
sporządzili projekt aktu własności ziemi z lat 80.
XVII wieku. William Penn zwrócił się do kilku
przywódców ustroju Lenape w dolnym Delaware, aby
omówić sprzedaż gruntów na północy. Ponieważ
przedmiotowa ziemia nie należała do ich ustroju,
rozmowy spełzły na niczym. Ale administratorzy
kolonialni przygotowali projekt, który pojawił się
ponownie w latach trzydziestych XVIII wieku. Pennowie i
ich zwolennicy próbowali przedstawić ten projekt jako
legalny czyn. Przywódcy Lenape w dolnym Delaware
odmówili przyjęcia tego.
Według historyka Stevena Harpera nastąpiła
"zawinięta sekwencja oszustw, oszustw i wymuszeń
zaaranżowanych przez rząd Pensylwanii, powszechnie
znana jako Walking Purchase". [55] W końcu wszyscy
Lenape, którzy nadal mieszkali w Delaware, zostali
wypędzeni z resztek swojej ojczyzny pod groźbą użycia
przemocy. Niektóre ustroje z Lenape w końcu zemściły
się, atakując osiedla w Pensylwanii. Kiedy walczyli z
brytyjską ekspansją kolonialną i zatrzymali się w
szczytowym momencie wojny siedmioletniej , brytyjski
rząd zbadał przyczyny niechęci do Lenape. Brytyjczycy
zapytali Williama Johnsona, nadinspektor ds. Indian, do
prowadzenia śledztwa. Johnson stał się bogaty jako
kupiec i nabył tysiące akrów ziemi w dolinie rzeki
Mohawk od Irokezów Mohawk z Nowego Jorku. [55]
Od XVIII wieku Kościół Morawski ustanowił misje
wśród Lenape. [56] Morawianie wymagali od
chrześcijańskich nawróconych dzielenia się ich
pacyfizmem , a także życia w zorganizowanej wiosce
misyjnej w stylu europejskim. [57] Morawski pacyfizm i
niechęć do składania przysięgi lojalności
powodowały konflikty z władzami brytyjskimi, które
podczas wojny francusko-indyjskiej ( wojna siedmioletnia
) szukały pomocy przeciwko Francuzom i ich rdzennym
sojusznikom z Ameryki . Naleganie Morawian na porzucenie
przez Christiana Lenapesa tradycyjnych praktyk wojennych
odsunęło populacje misyjne od innych grup Lenape i
rdzennych Amerykanów, którzy szanowali wojowników.[
potrzebne źródło ] Morawianie towarzyszyli Lenape w
przeprowadzkach do Ohio i Kanady, kontynuując swoją
pracę misyjną. Morawscy Lenape, którzy osiedlili się
na stałe w Ontario po wojnie o niepodległość Stanów
Zjednoczonych, byli czasami nazywani "
chrześcijańskimi Munsee ", ponieważ w
większości posługiwali się gałęzią Munsee języka
Delaware .
Podczas wojny francusko-indyjskiej , Lenape początkowo
stanęli po stronie Francuzów, ponieważ mieli
nadzieję, że zapobiegną dalszej brytyjskiej inwazji
kolonialnej na ich terytorium. Ale tacy przywódcy jak
Teedyuscung na wschodzie i Tamaqua w okolicach
współczesnego Pittsburgha przerzucili się na budowanie
sojuszy z Anglikami. Jednak po zakończeniu wojny
anglo-amerykańscy osadnicy nadal zabijali Lenape,
często do tego stopnia, że ??historyk Amy Schutt pisze
o zmarłych, ponieważ w wojnach było więcej zabitych
podczas wojny. [58]
Traktat z Easton , podpisany w 1758 między Lenape i
anglo-amerykańskich kolonistów, wymagało Lenape
przenieść na zachód, z dzisiejszego Nowego Jorku i New
Jersey i Pensylwanii, następnie w Ohio i poza nią.
Sporadycznie kontynuowali najazdy
europejsko-amerykańskich osadników z dalekich stron. [
potrzebne cytowanie ]
W 1763 r. Bill Hickman z Lenape ostrzegł angielskich
kolonistów w regionie rzeki Juniata przed zbliżającym
się atakiem. Wielu Lenape przyłączyło się do wojny
Pontiaca i było licznie wśród rdzennych Amerykanów,
którzy oblegali Pittsburgh. [58]
W kwietniu 1763 roku Teedyuscung zginął, gdy spalono
jego dom. Jego syn, kapitan Bull, odpowiedział,
atakując osadników z Nowej Anglii, którzy wyemigrowali
do Doliny Wyoming w Pensylwanii. Osadników sponsorowała
firma Susquehanna . [59]
Lenape byli pierwszym plemieniem indiańskim, które
zawarło traktat z nowym rządem Stanów Zjednoczonych,
na mocy traktatu z Fort Pitt podpisanego w 1778 r.
podczas wojny o niepodległość Stanów Zjednoczonych .
Mieszkając wówczas głównie w Ohio Country , Lenape
dostarczali armii kontynentalnej wojowników i
zwiadowców w zamian za zapasy żywności i
bezpieczeństwo.
Amerykańska wojna o niepodległość
Główny artykuł: wyprawa Brodheada do Coshocton
Zobacz też: masakra w Gnadenhutten
Po podpisaniu traktatu z Easton w 1758 r. Lenape zostali
zmuszeni do opuszczenia swoich pierwotnych ziem na
zachód, do dzisiejszego stanu Ohio . [60]
Podczas wojny francusko-indyjskiej Killbuck pomagał
Anglikom w walce z ich francuskim wrogiem. W 1761
Killbuck poprowadził angielski pociąg dostawczy z Fort
Pitt do Fort Sandusky. Na początku lat
siedemdziesiątych XVIII wieku misjonarze, w tym David
Zeisberger i John Heckewelder , przybyli do Ohio Country
w pobliżu wiosek Delaware. Kościół Morawski wysłał
tych ludzi, aby nawrócili ludy tubylczedo
chrześcijaństwa. Misjonarze założyli kilka misji,
m.in. Gnadenhutten, Lichtenau i Schoenbrunn. Misjonarze
naciskali na ludność rdzenną, aby porzucili tradycyjne
zwyczaje, wierzenia i sposoby życia i zastąpili je
sposobami europejskimi i chrześcijańskimi. Wielu Lenape
przyjęło chrześcijaństwo, ale inni odmówili. Lenape
stali się podzielonymi ludźmi w latach 70. XVIII wieku,
w tym w rodzinie Killbucka . Killbuck miał pretensje do
swojego dziadka za to, że pozwolił Morawianom pozostać
na terytorium Ohio. Morawianie wierzyli w pacyfizm, a
Killbuck wierzył, że każdy nawrócony na Morawian
pozbawia Lenape wojownika, który miałby powstrzymać
dalsze osadnictwo białych na ich ziemi. [ potrzebne
cytowanie ]
Kiedy rozpoczęła się wojna o niepodległość Stanów
Zjednoczonych, Killbuck znalazł swoich ludzi między
Anglikami na Zachodzie a Amerykanami na Wschodzie. Na
początku wojny Killbuck i wielu Lenape twierdzili, że
są neutralni. W 1778 Killbuck pozwolił amerykańskim
żołnierzom przemierzać terytorium Lenape, aby
żołnierze mogli zaatakować Fort Detroit. W zamian
Killbuck zażądał, aby Amerykanie zbudowali fort w
pobliżu głównej wioski Indian Coshocton, aby zapewnić
Lenape ochronę przed angielskimi atakami. Amerykanie
zgodzili się i zbudowali Fort Laurens, który objęli
garnizonem. [ potrzebne cytowanie ]
W czasie amerykańskiej wojny o niepodległość Lenape w
Ohio byli głęboko podzieleni co do tego, która strona,
jeśli w ogóle, wziąć udział w wojnie. W tym czasie
zespoły Lenape żyło w wielu wioskach wokół swojej
głównej miejscowości Coshocton , [61] między
zachodnich twierdz granicznych Brytyjczyków i
Patriotów. Koloniści amerykańscy mieli Fort Pitt
(dzisiejszy Pittsburgh), a Brytyjczycy wraz z
sojusznikami z Indii kontrolowali obszar Fort Detroit
(dzisiejszy Michigan ). [ potrzebne cytowanie ]
Inne społeczności indyjskie, zwłaszcza Wyandot , Mingo
, Shawnee i Wolf Clan z Lenape , faworyzowały
Brytyjczyków. Wierzyli, że przez ich proklamację z
1763 roku, ograniczającą osadnictwo anglo-amerykańskie
na wschód od Appalachów, Brytyjczycy pomogą im
zachować terytorium rdzennych Amerykanów. Brytyjczycy
planowali zaatakować Fort Laurensna początku 1779 r. i
zażądał, aby neutralny Lenape formalnie stanął po
stronie Brytyjczyków. Killbuck ostrzegł Amerykanów o
planowanym ataku. Jego działania pomogły ocalić fort,
ale Amerykanie opuścili go w sierpniu 1779 roku. Lenape
stracili swoich protektorów i teoretycznie stanęli w
obliczu ataków Brytyjczyków, ich rodzimych sojuszników
i amerykańskich osadników, którzy napłynęli na ten
obszar pod koniec lat 70. i początek lat 80. po wojnie.
Niektórzy Lenape postanowili chwycić za broń przeciwko
amerykańskim kolonistom i przenieśli się na zachód,
bliżej Detroit, gdzie osiedlili się nad rzekami Scioto
i Sandusky . Ci Lenape sympatyzujący ze Stanami
Zjednoczonymi pozostali w Coshocton, a przywódcy Lenape
podpisali traktat z Fort Pitt (1778) z amerykańskimi
kolonistami. Dzięki temu traktatowi Lenape mieli
nadzieję, że terytorium Ohio stanie się stanem
zamieszkałym wyłącznie przez rdzennych Amerykanów,
jako podzbiór nowych Stanów Zjednoczonych. Trzecia
grupa Lenape, wielu z nich nawróconych
chrześcijańskich Munsees , mieszkała w kilku wioskach
misyjnych prowadzonych przez Morawian . Podobnie jak inne
zespoły, mówili także w oddziale Lenape w Munsee ,
aJęzyk algonkiński . [ potrzebne cytowanie ]
White Eyes , wódz Lenape, który negocjował traktat,
zmarł w 1778 roku. Wielu Lenape w Coshocton ostatecznie
przyłączyło się do wojny z Amerykanami. W odpowiedzi
pułkownik Daniel Brodhead poprowadził ekspedycję z
Fort Pitt i 19 kwietnia 1781 r. zniszczył Coshocton.
Pozostali przy życiu mieszkańcy uciekli na północ.
Pułkownik Brodhead przekonał milicję do opuszczenia
Lenape w morawskich wioskach misyjnych bez niepokoju,
ponieważ byli nieuzbrojonymi niewalczącymi. [ potrzebne
cytowanie ]
XIX wiek
Antropolog- amator Silas Wood opublikował książkę, w
której twierdzi, że istniało kilka plemion Indian
amerykańskich, które różniły się od Long Island w
stanie Nowy Jork. Wspólnie nazwał ich Metoac .
Współczesne badania naukowe wykazały, że na wyspie
żyły dwie grupy językowe reprezentujące dwie
algonkińskie tożsamości kulturowe, a nie "13
indywidualnych plemion", jak twierdzi Wood. Zespoły
na zachodzie to Lenape. Ci na wschodzie byli bardziej
spokrewnieni kulturowo z plemionami algonkińskimi z
Nowej Anglii z Long Island Sound, takimi jak Pequot. [62]
[63] Wood (i wcześniejsi osadnicy) często błędnie
interpretowali indyjskie użycie nazw miejsc dla
tożsamości jako wskazujących ich nazwy dla
"plemion".
W ciągu 176 lat europejscy osadnicy wypchnęli Lenape ze
Wschodniego Wybrzeża i Ohio i zmusili ich, by
przenieśli się dalej na zachód. Większość
członków Munsee -language oddziału Lenapów opuścił
Stany Zjednoczone po Brytyjczycy zostali pokonani w
wojnie o niepodległość Stanów Zjednoczonych. Ich
potomkowie żyją w trzech indyjskich rezerwatach w
zachodnim Ontario w Kanadzie. Są potomkami tych Lenape z
Ohio, którzy stanęli po stronie Brytyjczyków podczas
wojny o niepodległość. Największy rezerwat znajduje
się w Moraviantown w prowincji Ontario , gdzie po wojnie
w 1792 r. osiedlili się Żółwie Fratry.
Dwie grupy wyemigrowały do hrabstwa Oneida w stanie Nowy
Jork w 1802 r., Indianie Brotherton z New Jersey i
Stockbridge-Munsee. Po 1819 przenieśli się do Wisconsin
pod naciskiem władz stanowych i lokalnych.
Indiana do Missouri
Na mocy traktatu w St. Mary's, podpisanego 3
października 1818 w St. Mary's w stanie Ohio , państwo
Delaware przekazali swoje ziemie w stanie Indiana za
ziemie na zachód od Missisipi i rentę w wysokości 4000
dolarów. W ciągu następnych kilku lat Delaware
osiedlili się nad rzeką James w Missouri w pobliżu jej
zbiegu z Wilsons Creek , zajmując ostatecznie około 40
000 akrów (160 km 2 ) z około 2 000 000 akrów (8100 km
2 ) przydzielonych im. [64] Anderson, Indiana nosi imię
wodza Williama Andersona, którego ojciec był Szwedem.
Delaware Village w Indianie nazywano Miastem Andersona,
podczas gdy Delaware Village w Missouri nad rzeką James
często nazywano Miastem Andersona. Domki plemion i pola
kukurydzy były rozrzucone wzdłuż rzeki James i Wilsons
Creek. [65]
Rola w historii Zachodu
Wiele Delaware udział w eksploracji zachodniej części
Stanów Zjednoczonych, pracując jako traperów z
góralami i jako przewodnicy i myśliwych dla pociągów
wagonów. Służyli jako przewodnicy wojskowi i zwiadowcy
podczas wydarzeń takich jak druga wojna seminole ,
ekspedycje Frémonta i podbój Kalifornii podczas wojny
meksykańsko-amerykańskiej . [66] [67] [68] Od czasu do
czasu odgrywali oni zaskakujące role jako sojusznicy
Indii. [69]
Sagundai towarzyszył jednej z wypraw Frémonta jako
jeden z jego przewodników po Delaware. Z Kalifornii
Fremont musiał skontaktować się z senatorem Bentonem.
Sagundai zgłosił się na ochotnika do przeniesienia
wiadomości przez około 2200 kilometrów wrogiego
terytorium. Wziął w tę przygodę wiele skalpów, w tym
Komancze ze szczególnie dobrym koniem, który
prześcignął Sagundai i innych Komanczów. Sagundai
został rzucony, gdy jego koń wszedł do nory dla psów
preriowych, ale uniknął włóczni Komanczów,
zastrzelił wojownika, złapał jego konia i uciekł
drugiemu Komanczowi. Kiedy Sagundai powrócił do swojego
ludu w dzisiejszym Kansas, uczcili jego wyczyny ostatnimi
wojennymi i skalpowymi tańcami swojej historii, które
odbyły się w Edwardsville w stanie Kansas . [70]
Rezerwacja w Kansas
Farma Lenape w rezerwacie Indian Delaware w Kansas w 1867
r.
Zgodnie z warunkami "Traktatu z Jamesem Fork" z
24 września 1829 r. i ratyfikowanym przez Senat USA w
1830 r., Delaware zostali zmuszeni do przeniesienia się
dalej na zachód. Otrzymali ziemie na Terytorium
Indyjskim w zamian za ziemie na James Fork Białej Rzeki
w Missouri. Ziemie te, na terenie dzisiejszego Kansas,
znajdowały się na zachód od Missouri i na północ od
rzeki Kansas . Rezerwat główny składał się z około
1 000 000 akrów (4 000 km 2 ) z dodatkowym pasem
"wylotowym" o szerokości 10 mil (16 km)
rozciągającym się na zachód. [71] [72]
W 1854 roku Kongres uchwalił ustawę Kansas-Nebraska ,
która utworzyła Terytorium Kansas i otworzyła obszar
dla osadnictwa białych. Upoważniał również do
negocjacji z plemionami indiańskimi w sprawie usunięcia
. Mieszkańcy Delaware byli niechętni negocjowaniu
kolejnej relokacji, ale obawiali się poważnych
kłopotów z białymi osadnikami i konflikt się
rozwinął.
Ponieważ Delaware nie byli uważani za obywateli Stanów
Zjednoczonych, nie mieli dostępu do sądów ani
możliwości egzekwowania swoich praw własności. Armia
Stanów Zjednoczonych miała wyegzekwować swoje prawa do
rezerwowania gruntów po tym, jak indyjski agent zarówno
opublikował publiczne ostrzeżenie ostrzegające
intruzów, jak i doręczył im pisemne powiadomienie, co
jest procesem powszechnie uważanym za uciążliwy. Major
BF Robinson, indyjski agent mianowany w 1855 roku, robił
co mógł, ale nie był w stanie kontrolować setek
białych intruzów, którzy kradli zapasy, ścinali
drewno, budowali domy i przysiadali na ziemiach Delaware.
W 1860 r. państwo Delaware osiągnęli konsensus w
sprawie opuszczenia Kansas, co było zgodne z indyjską
polityką rządu dotyczącą przesiedleń. [73]
Oklahoma
Główna część Lenape przybyła na terytorium Indii w
latach 60. XIX wieku. [74] Dwa uznane przez władze
federalne plemiona Lenape w Oklahomie to Naród Delaware
z siedzibą w Anadarko w stanie Oklahoma oraz Plemię
Indian Delaware z siedzibą w Bartlesville w stanie
Oklahoma . [75]
Plemię Indian Delaware było zobowiązane do zakupu
ziemi z rezerwatu Narodu Czirokezów ; dokonali dwóch
płatności na łączną kwotę 438 000 USD. Rozpoczął
się spór sądowy dotyczący tego, czy sprzedaż
obejmowała prawa Delaware jako obywateli w Narodu
Czirokezów. Podczas gdy spór był nierozstrzygnięty,
ustawa Curtisa z 1898 roku rozwiązała rządy plemienne
i nakazała przydział ziem plemiennych komunalnych dla
poszczególnych gospodarstw członków plemion. Po tym,
jak ziemie zostały przydzielone na działkach o
powierzchni 160 akrów (650 000 m 2 ) członkom plemienia
w 1907 roku, rząd sprzedał "nadwyżkę" ziemi
nie-Indianom.
Teksas
hiszpański Teksas
Delaware migrowali do Teksasu pod koniec XVIII i na
początku XIX wieku. Elementy Delaware wyemigrowały z
Missouri do Teksasu około 1820 roku, osiedlając się
wokół Red River i Sabine River . Delaware byli spokojni
i dzielili swoje terytorium w hiszpańskim Teksasie z
Caddo i innymi imigrującymi zespołami, a także z
Hiszpanami i stale rosnącą populacją amerykańską.
Ten pokojowy trend był kontynuowany po tym, jak Meksyk
uzyskał niepodległość od Hiszpanii w 1821 r. [76]
Meksykański Teksas
W 1828 r. meksykański generał Manuel de Mier y Terán
przeprowadził inspekcję wschodniego Meksyku w Teksasie
i oszacował, że region ten zamieszkuje od 150 do 200
rodzin Delaware. Państwo Delaware poprosili Mier y
Terán o przyznanie im dotacji na grunty i wysłanie
nauczycieli, aby mogli nauczyć się czytać i pisać po
hiszpańsku. Generał, pod wrażeniem tego, jak dobrze
przystosowali się do kultury meksykańskiej , wysłał
prośbę do Mexico City , ale władze nigdy nie
przyznały Delaware żadnych tytułów prawnych.
Sytuacja zmieniła się, gdy w 1835 r. rozpoczęła się
rewolucja Teksasu. Urzędnicy z Teksasu chcieli uzyskać
poparcie plemion z Teksasu po swojej stronie i
zaoferowali uznanie ich roszczeń do ziemi, wysyłając
trzech komisarzy, aby negocjowali traktat. W lutym 1836
r. zawarto traktat, który wyznaczał granice ziem
indyjskich; ale ta umowa nigdy nie została oficjalnie
ratyfikowana przez rząd Teksasu. [76]
Republika Teksasu
Delaware pozostał przyjazny po tym, jak Teksas uzyskał
niepodległość. Prezydent Republiki Teksasu Sam Houston
opowiadał się za polityką pokojowych stosunków ze
wszystkimi plemionami. Szukał usług przyjaznego
Delaware iw 1837 r. zwerbował kilku Delaware do ochrony
granicy przed wrogimi plemionami zachodnimi. Zwiadowcy z
Delaware dołączyli do Strażników Teksasu, gdy
patrolowali zachodnią granicę. Houston próbował
również uzyskać uznanie roszczeń do gruntów w stanie
Delaware, ale jego wysiłki spotkały się tylko ze
sprzeciwem.
Następny prezydent Teksasu, Mirabeau B. Lamar,
całkowicie sprzeciwił się wszystkim Indianom. Uznał
ich za nielegalnych intruzów, którzy zagrażali
bezpieczeństwu i ziemi osadników, i wydał nakaz
usunięcia ich z Teksasu. Delaware zostali wysłani na
północ od Czerwonej Rzeki na terytorium Indii, jednak
kilka rozproszonych Delaware pozostało w Teksasie.
W 1841 roku Houston został ponownie wybrany na drugą
kadencję jako prezydent, a następnie jego pokojowa
polityka wobec Indii została przywrócona. Traktat z
pozostałą Delaware i kilka innych plemion został
wynegocjowany w 1843 roku w Fort Ptak i Delaware zostały
zaciągnął, aby pomóc mu pogodzić się z Comanche .
Zwiadowcom z Delaware i ich rodzinom pozwolono osiedlić
się nad rzekami Brazos i Bosque, aby wpłynąć na
Comanche, aby przybyli do rządu Teksasu na konferencję
pokojową. Plan się powiódł, a państwo Delaware
pomogło wprowadzić Komanczów do rady traktatowej w
1844 r. [76]
Stan Teksas
W 1845 r. Republika Teksasu zgodziła się na aneksję
przez Stany Zjednoczone, aby stać się stanem
amerykańskim. Delaware kontynuowali pokojową politykę
wobec Amerykanów i służyli jako tłumacze, zwiadowcy i
dyplomaci dla armii amerykańskiej i Biura Indyjskiego .
W 1847 roku Johnowi Meusebachowi pomagał Jim Shaw
(Delaware) w osiedlaniu się niemieckich społeczności w
Texas Hill Country . Przez resztę życia Shaw pracował
jako zwiadowca wojskowy w zachodnim Teksasie. W 1848 r.
John Conner (Delaware) kierował ekspedycją Chihuahua-El
Paso i otrzymał ligę ziemi na mocy specjalnego aktu
legislatury Teksasu w 1853 r. Wyprawy twórcy map
Randolpha B. Marcy'ego przez Zachodni Teksas w latach
1849, 1852 , a 1854 kierowali sięCzarny bóbr
(Delaware).
W 1854 roku, pomimo historii pokojowych stosunków,
ostatni z Texas Delaware został przeniesiony przez rząd
amerykański do rezerwatu Indian Brazos niedaleko Graham
w Teksasie . W 1859 roku Stany Zjednoczone zmusiły
pozostałe Delaware do usunięcia się z Teksasu do
miejsca nad rzeką Washita w pobliżu obecnego Anadarko w
stanie Oklahoma . [76]
XX wiek
W 1979 roku Biuro ds. Indian Stanów Zjednoczonych
unieważniło status plemienny Delaware żyjących
wśród Cherokee w Oklahomie. Zaczęli liczyć Delaware
jako Cherokee. Państwo Delaware unieważnili tę
decyzję w 1996 roku, kiedy to zostali uznani przez rząd
federalny za odrębny naród plemienny. [ potrzebne
cytowanie ]
XXI wiek
Cherokee Nation złożył pozew o unieważnienie
niezależnego federalnego uznania Delaware. Plemię
utraciło uznanie federalne w 2004 r. orzeczeniem sądu
na korzyść Narodu Czirokezów, ale odzyskało je 28
lipca 2009 r. [77] Po uznaniu plemię zreorganizowało
się zgodnie z ustawą o dobrobycie Indian Oklahoma .
Członkowie zatwierdzili konstytucję i ustawy w
głosowaniu 26 maja 2009 roku. Jerry Douglas został
wybrany wodzem plemienia. [75]
We wrześniu 2000 r. Delaware Nation of Oklahoma
otrzymał 11,5 akrów ziemi w Thornbury Township w
hrabstwie Delaware w Pensylwanii . [78]
W 2004 r. naród Delaware wniósł pozew przeciwko
Pensylwanii do Sądu Okręgowego Stanów Zjednoczonych
dla Wschodniego Okręgu Pensylwanii , dążąc do
odzyskania 315 akrów (1,27 km 2 ) zawartych w 1737
Walking Purchase na budowę kasyna. W pozwie
zatytułowanym The Delaware Nation v. Commonwealth of
Pennsylvania , powodowie działający jako następca w
interesie i politycznej kontynuacji Lenni Lenape i Lenape
Chief Moses Tunda Tatamy , domagali się aborygenów i
tytułów opłat do 315 akrów ziemi znajdującej się w
Forks Gmina w hrabstwie Northampton , w pobliżu miasta
Tatamy w Pensylwanii. Po Pieszym Zakupie, wódz Tatamy
otrzymał prawne pozwolenie, aby on i jego rodzina mogli
pozostać na tej działce, znanej jako "Miejsce
Tatamy". Oprócz pozwania państwa, plemię pozwało
również gminę, powiat i wybranych urzędników, w tym
gubernatora Eda Rendella.
Sąd uznał, że zasadność wygaśnięcia tytułu
rdzennego jest nieuzasadniona , także w przypadku
oszustwa . Ponieważ wygaśnięcie nastąpiło przed
uchwaleniem pierwszej indyjskiej ustawy o zakazie
współżycia w 1790 r., ustawa ta nie przyniosła
korzyści Delaware.
W rezultacie sąd uwzględnił wniosek Rzeczypospolitej o
oddalenie wniosku. W konkluzji sąd stwierdził: ".
stwierdzamy, że prawa tubylców narodu Delaware do
miejsca Tatamy wygasły w 1737 r. i że później tytuł
opłat do ziemi został przyznany wodzowi Tatamy, a nie
plemieniu jako kolektywowi. " [79]
Współczesne plemiona i organizacje
Plemiona uznane przez władze federalne
Trzy plemiona Lenape są uznawane przez władze federalne
w Stanach Zjednoczonych. Są to:
Delaware Nation , Anadarko, Oklahoma [80]
Plemię Indian Delaware , Bartlesville, Oklahoma [80]
Stockbridge-Munsee Wspólnoty , Bowler, Wisconsin . [81]
Kanadyjskie Pierwsze Narody
Lenape, który uciekł ze Stanów Zjednoczonych pod
koniec XVIII wieku, osiedlił się na terenie
dzisiejszego Ontario . Kanada uznaje trzy pierwsze narody
Lenape z czterema indyjskimi rezerwatami . Wszystkie
znajdują się w południowo-zachodnim Ontario .
Munsee-Delaware Nation , kanadyjski rezerwat w pobliżu
St. Thomas, Ontario .
Morawski Tamizy First Nation , kanadyjski rezerwat w
pobliżu Chatham-Kent .
Delaware of Six Nations (w Six Nations of the Grand River
), dwa kanadyjskie rezerwaty w pobliżu Brantford,
Ontario . [82]
Grupy uznawane i nierozpoznawane przez państwo
Trzy grupy, które twierdzą, że pochodzą od ludu
Lenape, są plemionami uznanymi przez państwo .
Plemię Indian Lenape z Delaware , Delaware [83]
Nanticoke-Lenni Lenape Tribal Nation , New Jersey [83]
Ramapough Lenape Nation , New Jersey [83]
Kilkanaście organizacji w Delaware, Maryland, New
Jersey, Pensylwanii, [84] Wirginii i innych miejscach
twierdzi, że pochodzi od ludu Lenape i jest
nierozpoznanym plemieniem . Nieuznane organizacje Lenape
w Idaho i Kansas zwróciły się do rządu federalnego
Stanów Zjednoczonych o uznanie.
|
