MUSCOGEE (Creek)
Muscogee , znany również jako Mvskoke , Muscogee Creek
oraz Muscogee Creek Konfederacji ( wymawiane
[m?skóg?lgi] w języku Muscogee ), to grupa powiązanych
rdzennych ludów południowo Woodlands [2] w Stanach
Zjednoczonych Ameryki . Ich pierwotne ojczyzny znajdują
się w tym, co obecnie obejmuje południowe Tennessee ,
większą część Alabamy , zachodnią Georgię i
część północnej Florydy . [3]
Większość mieszkańców Muscogee została przymusowo
usunięta przez rząd federalny ze swoich pierwotnych
ziem w latach 30. XIX wieku podczas Szlaku Łez do
Terytorium Indyjskiego (obecnie Oklahoma ). Inny mały
oddział konfederacji Muscogee Creek pozostał w
Alabamie, a ich potomkowie utworzyli uznaną federalnie
Poarch Band of Creek Indians .
Wielu ludzi z plemienia Muscogee przeniosło się na
Florydę mniej więcej w latach 1767-1821, próbując
uniknąć wkroczenia Europy [4] i ci ludzie zawierali
związki małżeńskie z lokalnymi plemionami, tworząc
lud Seminole . W procesie etnogenezy wyłonili się jako
grupa o odrębnej tożsamości od innych części
Konfederacji Muscogee Creek. Ludzie z Muscogee podczas
tych fal migracji na Florydę również uciekali przed
konfliktami zbrojnymi na swoich dawnych terytoriach
rodzinnych. Po wojnie prowadzonej przeciwko nim na
Florydzie przez rząd federalny, zdecydowana większość
Seminole została przymusowo przeniesiona do Oklahomy pod
koniec lat 30. XIX wieku, gdzie ich potomkowie są
plemieniem uznanym przez władze federalne. Przodkowie
plemienia Seminole z Florydy iPlemię Indian Miccosukee z
Florydy przeniosło się na południe do Everglades ,
stawiając opór wysiedleniu. Te dwa plemiona zyskały
uznanie federalne w XX wieku i pozostają na Florydzie.
Odpowiednie języki wszystkich tych współczesnych
gałęzi, zespołów i plemion, z wyjątkiem jednego, są
blisko spokrewnionymi wariantami zwanymi muscogee,
mvskoke i hitchiti-mikasuki , z których wszystkie
należą do wschodniej gałęzi muskogejskiej rodziny
języków muskogeńskich . Języki te są w większości
wzajemnie zrozumiałe. Dzisiejsi ludzie Yuchi są
częścią narodu Muscogee (Creek), ale ich język Yuchi
jest izolacją językową , niezwiązaną z żadnym innym
językiem. [5]
Przodkowie ludu Muscogee byli częścią Mississippian
Ideological Interaction Sfere , znanej również jako
kultura Mississippian . W latach 800-1600 zbudowali
złożone miasta z kopcami ziemnymi z otaczającymi
sieciami miast satelickich i gospodarstw rolnych. Sieci
skonfederowanych miast Muscogee opierały się na
900-letniej historii złożonego i dobrze zorganizowanego
układu rolniczego i miejskiego wokół placów, boisk i
kwadratowych ceremonialnych boisk tanecznych.
Muscogee Creek są powiązane z ośrodkami
wielokopcowymi, takimi jak Ocmulgee , Etowah Indian
Mounds i Moundville . Społeczeństwa Muscogee przed
kontaktem dzieliły się rolnictwem, handlem
transkontynentalnym, specjalizacją rzemieślniczą,
łowiectwem i religią. W połowie XVI wieku pierwsi
hiszpańscy odkrywcy spotkali przodków Muscogee. [6]
Muscogee były pierwszymi Rdzenni Amerykanie oficjalnie
uznane przez rząd Stanów Zjednoczonych wcześnie, aby
być "cywilizowana" w George Washington "s
planu cywilizacyjnego . W XIX wieku Muscogee byli znani
jako jedno z " pięciu cywilizowanych plemion
", ponieważ mówiono, że zintegrowali wiele
kulturowych i technologicznych praktyk ich nowszych
europejskich sąsiadów z Ameryki .
Pod wpływem interpretacji Tenskwatawy dotyczącej komety
z 1811 roku i trzęsień ziemi w Nowym Madrycie , Górne
Miasta Muscogee, wspierane przez przywódcę Shawnee ,
Tecumseha , aktywnie opierały się
europejsko-amerykańskiej inwazji. Podziały wewnętrzne
z Dolnymi Miastami doprowadziły do ??wojny o czerwony
kij (wojna o Creek, 1813-1814). Rozpoczęty jako wojna
domowa w ramach frakcji Muscogee, wplątał bandy North
Muscogee jako sojuszników brytyjskich w wojnie 1812
przeciwko Stanom Zjednoczonym, podczas gdy południowe
Muscogee pozostało sojusznikami USA. Generał Andrew
Jacksonskorzystał z okazji, by użyć buntu jako
pretekstu do wypowiedzenia wojny wszystkim ludom Muscogee
po stłumieniu rebelii na północy Muscogee Creek przy
pomocy South Muscogee Creek. Rezultatem było osłabienie
konfederacji Muscogee Creek i przymusowa cesja ziem
Muscogee na rzecz Stanów Zjednoczonych.
Podczas 1830 Indian Removal większość Muscogee
Konfederacji przymusowo przeniesiony na terytorium Indii
. Muscogee (Creek) Nation , Alabama-Quassarte Tribal Town
, Kialegee Tribal Miasto i Thlopthlocco Tribal Town ,
wszystkie z siedzibą w Oklahomie, są federalne uznane
plemion. Ponadto, Poarch Band of Creek Indians z Alabamy,
plemię Coushatta z Luizjany i plemię Alabama-Coushatta
z Teksasu są uznawane przez władze federalne. Utworzony
częściowo przez uchodźców z Muscogee, lud Seminole ma
dziś trzy uznane przez władze federalne
plemiona:Seminole Nation of Oklahoma , Seminole Tribe z
Florydy i Miccosukee Tribe of Indian z Florydy .
Torba
bandolierowa Muscogee Creek , ok. 1900
r.1820,Muzeum
Sztuki w Birmingham
Zawartość
1 Historia
1,1 Kontakt wstępny
1.2 Wyprawa hiszpańska (1540-1543)
1,3 Powstanie Konfederacji Muscogee
1,4 Ekspansja brytyjska, francuska i hiszpańska
1,5 Małżeństwo pomiędzy krewnymi
1,6 Wojna o niepodległość Stanów Zjednoczonych
1,7 Muscogee i Choctaw spór o ziemię (1790)
1,8 Stan Muskogee i William Bowles
1,9 Przed usunięciem (koniec XVIII-początek XIX wieku)
1.10 Kometa, trzęsienia ziemi i Tecumseh (1811)
1.11 Bunt Czerwonego Kija
1.12 diaspora muskogeńska (1814)
1.13 Wojna Seminolska
1,14 Traktaty Indian Springs
1,15 Usunięcie (1834)
1,16 Wojna secesyjna (1861)
1,17 Dziś
2 Kultura
2,1 Klany
2,2 Odzież
2,3 Język
3 Traktaty
3.1 Indyjska ustawa o przewłaszczeniach z 1871 r.
4 Plemiona Muscogee dzisiaj
4.1 Uznane przez władze federalne plemiona w Oklahomie
4.2 Uznane przez władze federalne plemiona w Alabamie
4.3 diaspora muscogee (dzisiaj)
4.4 Rozszerzenie rezerwacji
5 Muscogee
6 Zobacz też
7 Uwagi
8 Dalsze czytanie
9 Zewnętrzne linki
Historia
Kontakt wstępny
Kopiec Etowah C , był częścią przedkontaktowego
miejsca kultury Mississippian , zajmowanego przez
przodków ludu Muscogee z ok. 1930 roku. 1000-1550 n.e.,
Cartersville, Georgia
Co najmniej 12 000 lat temu rdzenni Amerykanie lub
Paleo-Indianie żyli na terenie dzisiejszych
południowych Stanów Zjednoczonych. [7] Paleo-Indianie
na południowym wschodzie byli łowcami-zbieraczami,
którzy ścigali szeroką gamę zwierząt, w tym
megafaunę , która wymarła po zakończeniu epoki
plejstocenu . [7] W okresie znanym jako okres leśny , od
1000 pne do 1000 ne, miejscowi rozwijali ceramikę i
ogrodnictwo na małą skalę we Wschodnim Kompleksie
Rolniczym .
Kultura Mississippian powstał jako uprawa kukurydzy z
Mezoameryki doprowadziła do nadwyżek rolnych i wzrostu
populacji. Zwiększona gęstość zaludnienia dała
początek powstawaniu ośrodków miejskich i wodzów
regionalnych . Rozwinęły się społeczeństwa
warstwowe, z dziedzicznymi elitami religijnymi i
politycznymi. Kultura ta rozkwitła na terenie
dzisiejszych środkowo-zachodnich, wschodnich i
południowo-wschodnich Stanów Zjednoczonych od 800 do
1500, zwłaszcza wzdłuż rzeki Missisipi i jej
głównych dopływów.
Wczesne historyczne Muscogee były potomkami kultury
Missisipi wzdłuż rzeki Tennessee we współczesnym
stanie Tennessee , [8] w Georgii i Alabamie. Mogli być
spokrewnieni z Tamą ze środkowej Gruzji. Historia
mówiona Muscogee opisuje migrację z miejsc na zachód
od rzeki Missisipi , gdzie ostatecznie osiedlili się na
wschodnim brzegu rzeki Ocmulgee . [9] Tutaj prowadzili
wojnę z innymi bandami rdzennych Indian amerykańskich,
takimi jak Savanna, Ogeeche, Wapoo, Santee , Yamasee,
Utina , Icofan, Patican i inni, aż w końcu ich
pokonali. [10]
W połowie XVI wieku, kiedy odkrywcy z Hiszpanii po raz
pierwszy wyruszyli w głąb lądu u wybrzeży Zatoki
Meksykańskiej , wiele ośrodków politycznych Missisipi
już upadało lub było opuszczonych. [11] Region
najlepiej opisać jako zbiór umiarkowanych wodzów
tubylczych (takich jak wodzostwo Coosa nad rzeką Coosa
), przeplatanych całkowicie autonomicznymi wioskami i
grupami plemiennymi. Najwcześniejsi hiszpańscy odkrywcy
zetknęli się z wioskami i wodzami późnej kultury
Missisipi , począwszy od 2 kwietnia 1513 r., kiedy Juan
Ponce de León wylądował na Florydzie. 1526 Lucas
Vázquez de Ayllonwyprawa w Południowej Karolinie
odnotowała również spotkania z tymi ludami.
Mieszkańcy Muscogee byli stopniowo pod wpływem
interakcji i handlu z Europejczykami: handlując lub
sprzedając skóry jelenia w zamian za europejskie
towary, takie jak muszkiety czy alkohol. [12] Po drugie,
Hiszpanie naciskali na nich, aby wskazali przywódców do
negocjacji; nie rozumieli rządu przez konsensus. [13] :
19-37
Wyprawa hiszpańska (1540-1543)
Hernando de Soto i jego ludzie palą Mabilę po
niespodziewanym ataku wodza Tuskaloosa i jego ludzi w
1540 roku; obraz Herba Roe , 2008.
Po tym, jak Cabeza de Vaca , rozbitek, który przeżył
nieszczęsną ekspedycję Narváez , wrócił do
Hiszpanii w 1537 roku, powiedział sądowi, że Hernando
de Soto powiedział, że Ameryka jest "najbogatszym
krajem na świecie". Hernando de Soto był
hiszpańskim odkrywcą i konkwistadorem, który
poprowadził pierwszą wyprawę w głąb kontynentu
północnoamerykańskiego. De Soto, przekonany o
"bogactwach", chciał, aby Cabeza de Vaca
wyruszył na wyprawę, ale Cabeza de Vaca odrzucił jego
ofertę z powodu sporu o płatność. [14] Od 1540 do
1543, de Soto eksplorował dzisiejszą Florydę i
Georgię , a następnie na zachód do Alabamy i
Missisipipowierzchnia. Tereny te zamieszkiwali
historyczni Indianie Muscogee . De Soto przywiózł ze
sobą dobrze wyposażoną armię. Przyciągnął wielu
rekrutów z różnych środowisk, którzy przyłączyli
się do jego poszukiwania bogactw w obu Amerykach . Kiedy
ludność tubylcza dowiedziała się o brutalności
ekspedycji de Soto, postanowili bronić swojego
terytorium. Wódz Tuskaloosa poprowadził swój lud w
bitwie pod Mabilą , w której rdzenni Amerykanie zostali
pokonani. Jednak zwycięstwo przyszło wielkim kosztem
kampanii hiszpańskiej w postaci strat zaopatrzenia,
ofiar i morale. Wyprawa nigdy w pełni nie doszła do
siebie.
Powstanie Konfederacji Muscogee
Z powodu endemicznych chorób zakaźnych przenoszonych
nieświadomie przez Europejczyków, ale nowych dla
Muscogee, hiszpańska ekspedycja spowodowała epidemie
ospy i odry oraz wysoki wskaźnik zgonów wśród
rdzennej ludności . Straty te zostały spotęgowane
przez indyjski handel niewolnikami, który koloniści
prowadzili na południowym wschodzie w XVII i XVIII
wieku. Gdy ocaleni i potomkowie przegrupowali się,
Konfederacja Muscogee Creek powstała jako luźny sojusz
ludów muskojęzycznych.
Muscogee mieszkali w autonomicznych wioskach w dolinach
rzek na terenie dzisiejszego Tennessee , Georgii i
Alabamy , posługując się kilkoma spokrewnionymi
językami muskogeańskimi . Hitchiti było najczęściej
używane w dzisiejszej Gruzji. Ponieważ użytkownicy
Hitchiti jako pierwsi zostali wysiedleni przez białych
osadników, ludzie zostali rozproszeni, a język wymarł.
Muskogee był używany od Chattahoochee do rzeki Alabama
. Koasati (Coushatta) i Alibamu były używane w górnym
dorzeczu rzeki Alabama i wzdłuż części rzeki
Tennessee . Muscogee były konfederacja szczepów
zawierających Yuchi , Koasati , Alabama , Coosa ,
Tuskeegee , Coweta , Cusseta , Chehaw (Chiaha) Hitchiti ,
Tuckabatchee , Oakfuskee i wiele innych. [15]
Podstawową jednostką społeczną było miasto ( idalwa
). Abihka , Coosa , Tuckabutche i Coweta to cztery
miasta-matki Konfederacji Muscogee. [16] Tradycyjnie
zespoły Cusseta i Coweta są uważane za
najwcześniejszych członków Narodu Muscogee. [2] Dolne
miasta wzdłuż rzek Chattahoochee , Flint i Apalachicola
oraz dalej na wschód wzdłuż rzek Ocmulgee i Oconee to
Coweta, Cusseta (Kasihta, Cofitachiqui ), Upper Chehaw (
Chiaha ), Hitchiti, Oconee, Ocmulgee, Okawaigi, Apalachee
, Yamasee (Altamaha), Ocfuskee, Sawokli i Tamali.
Protohistoryczne miejsce króla , zajmowane w połowie
XVI wieku
Górne Miasta, położone nad rzekami Coosa , Tallapoosa
i Alabama , to Tuckabatchee , Abhika , Coosa (Kusa;
dominujący lud Wschodniego Tennessee i Północnej
Georgii podczas hiszpańskich wypraw), Itawa (pierwotni
mieszkańcy indyjskich kopców Etowah ), Hothliwahi
(Ullibahali), Hilibi, Eufaula , Wakokai, Atasi, Alibamu ,
Coushatta (Koasati; wchłonęli Kaski/Casqui i Tali )
oraz Tuskegee ("Napochi" w kronikach de Luna).
[17]
Najważniejszym przywódcą w społeczeństwie Muscogee
był wódz miko lub wioski. Micos prowadził wojowników
w bitwach i reprezentował ich wioski, ale sprawował
władzę tylko w zakresie, w jakim potrafili przekonać
innych, by zgodzili się z ich decyzjami. Micos rządził
z pomocą micalgi lub pomniejszych wodzów i różnych
doradców, w tym zastępcy heniha , szanowanej starszyzny
wioski, szamanów i tustunnuggee lub wojownika,
głównego doradcy wojskowego. Yahola lub szaman
urzędował w różnych rytuałach, w tym zapewnienie
czarny napój , używane w ceremoniach oczyszczania.
Najważniejszą jednostką społeczną był klan . Klany
organizowały polowania, rozdzielały ziemie,
aranżowały małżeństwa i karały przestępców.
Władzę micos uzupełniały matki klanowe, głównie
starsze kobiety. Muscogee mieli system pokrewieństwa
matrylinearnego , z dziećmi uważanymi za urodzone w
klanie ich matki, a dziedziczenie odbywało się poprzez
linię matczyną. Klan Wiatru jest pierwszym z klanów.
Większość mico należała do tego klanu. [18]
Ekspansja brytyjska, francuska i hiszpańska
Dalsze informacje: Wojna Yamasee
Oddział szturmowy przeciwko hiszpańskim misjom na
Florydzie mija punkt handlowy Ocmulgee .
Wielka Brytania, Francja i Hiszpania założyły kolonie
w dzisiejszych południowo-wschodnich lasach. Hiszpania
ustanowiła misje jezuickie i związane z nimi osady, aby
wpłynąć na rdzennych Amerykanów. Brytyjczycy i
Francuzi opowiedzieli się za handlem nad konwersją. W
XVII wieku franciszkanie na hiszpańskiej Florydzie
zbudowali misje wzdłuż zatoki Apalachee . W 1670
angielscy osadnicy z Barbadosu założyli Charles Town
(Charleston), stolicę nowej Prowincji Karolina . Kupcy z
Karoliny udali się do osiedli Muscogee, aby wymienić
skałki skałkowe , proch strzelniczy, siekiery, szklane
paciorki, tkaniny i rum z Indii Zachodnich naskóry
jelenia bielika dla angielskiego przemysłu skórzanego i
indyjscy niewolnicy dla plantacji cukru na Karaibach.
Hiszpanów i ich "misja Indianie" spalone
większości miast wzdłuż Chattahoochee po zadowoleniem
szkocki badacz Henry Woodward w 1685 roku W 1690 roku
Anglicy zbudowali punkt handlowy na rzece Ocmulgee ,
znany jako Ochese-hatchee (potoku), gdzie kilkanaście
miast przeniesiono, aby uciec przed Hiszpanami i zdobyć
angielskie towary handlowe. Nazwa "Creek"
najprawdopodobniej pochodzi od skrótu Ocheese Creek (
nazwa Hitchiti dla akwenu znanego dziś jako rzeka
Ocmulgee ) i szeroko odnosi się do całej Konfederacji
Muscogee, w tym Yuchi i Natchez. [19]
W latach 1704-06 gubernator Karoliny, pułkownik James
Moore, dowodził milicją kolonialną oraz wojownikami z
Ochese Creek i Yamasee w nalotach, które zniszczyły
hiszpańskie misje na Florydzie . Złapali około 10 000
nieuzbrojonych "Indian misyjnych", Timucua i
Apalachee i sprzedali ich w niewolę. [ potrzebne
źródło ] Po wyludnieniu Florydy angielscy kupcy
płacili innym plemionom za atakowanie i zniewalanie
Yamasee, co doprowadziło do wojny Yamassee w latach
1715-17.
Yamacraw lider Tomochichi i siostrzeniec w 1733
Ochese Creeks dołączyły do ??Yamasee, paląc placówki
handlowe i najeżdżając osadników z zaplecza, ale bunt
skończył się na prochu strzelniczym i został
stłumiony przez milicję karolińską i jej sojuszników
z Czirokezów . Yamasee schronili się na hiszpańskiej
Florydzie , Ochese Creeks uciekł na zachód do
Chattahoochee . Kanadyjscy odkrywcy francuskojęzyczni
założyli Mobile jako pierwszą stolicę Luizjany w 1702
r. i wykorzystali wojnę, by zbudować Fort Toulouse u
zbiegu rzek Tallapoosa i Coosa w 1717 r., handlując z
Alabamą i Coushatta. Obawiając się, że znajdą się
pod wpływami francuskimi, Brytyjczycy ponownie otworzyli
handel skórami jeleni z Dolnymi Potokami, antagonizując
Yamasee, obecnie sojuszników Hiszpanii. Francuzi
podżegali Upper Creeks do najazdu na Lower Creeks. W
maju 1718 r. sprytny cesarz Brim , miko potężnej bandy
Coweta , zaprosił do swojej wioski przedstawicieli
Wielkiej Brytanii, Francji i Hiszpanii i w naradzie z
przywódcami Upper i Lower Creek ogłosił politykę
neutralności moskiewskiej w ich kolonialnej rywalizacji.
W tym samym roku Hiszpanie zbudowali prezydium San Marcos
de Apalache nad zatoką Apalachee . W 1721 Brytyjczycy
zbudowali Fort King George u ujścia rzeki Altamaha. Gdy
trzy europejskie mocarstwa imperialne osiedliły się
wzdłuż granic ziem Muscogee, strategia neutralności
tych ostatnich pozwoliła im zachować równowagę sił.
Indianie Yamacraw Creek spotykają się z powiernikiem
kolonii Georgia w Anglii, lipiec 1734. Zwróć uwagę na
rdzennego Amerykanina (w niebieskim płaszczu) i kobietę
(w czerwonej sukience) w europejskich ubraniach.
Kolonia Gruzji powstała w 1732 roku; jego pierwsza
osada, Savannah , została założona w następnym roku,
na urwisku rzeki, gdzie Yamacraw , zespół Yamasee,
który pozostał sojusznikiem Anglii, pozwolił Johnowi
Musgrove na założenie punktu handlu futrami. Jego żona
Mary Musgrove była córką angielskiego kupca i kobiety
z plemienia Muscogee z potężnego Klanu Wiatru,
przyrodnią siostrą "Cesarza" Brima. Była
główną tłumaczką dla założyciela Georgii i
pierwszego gubernatora, generała Jamesa Oglethorpe'a ,
wykorzystując swoje koneksje do wspierania pokoju
między Indianami Creek a nową kolonią. [20] Handel
skórami jelenia rósł, a do lat pięćdziesiątych
XVIII wieku Savannaheksportował do 50 000 skór jeleni
rocznie. [21]
W 1736 r. hiszpańscy i brytyjscy urzędnicy ustanowili
strefę neutralną od Altamaha do rzeki St. Johns na
dzisiejszej Florydzie, gwarantując rdzennym tereny
łowieckie dla handlu skórami jeleni i chroniąc
hiszpańską Florydę przed dalszą inwazją
Brytyjczyków. [22] Ca.1750 grupa Ochese przenoszone do
strefy obojętnej, po zderzeniu z innymi MUSKOGEE miast
-speaking z Chattahoochee , gdzie uciekli po wojna
yamassee .
Dowodzeni przez Chief Secoffee ( Kowkeeper ) stali się
centrum nowej konfederacji plemiennej, Seminole , która
rozrosła się, obejmując wcześniejszych uchodźców z
wojny Yamasee , pozostałości "Indian
misyjnych" i zbiegłych afrykańskich niewolników.
[23] Ich nazwa pochodzi od hiszpańskiego słowa
cimarrones , które pierwotnie odnosiło się do
zwierzęcia domowego, które powróciło na wolność.
Cimarrones był używany przez Hiszpanów i
Portugalczyków w odniesieniu do zbiegłych niewolników
- " bordowy " wywodzi się z tego również
językowo - oraz amerykańskich Indian, którzy uciekli
przed europejskimi najeźdźcami. W języku Hitchiti , w
którym brakowało dźwięku "r", stało się
simanolii ostatecznie Seminole.
Małżeństwa mieszane
Wielu przywódców Muscogee Creek z powodu mieszanych
małżeństw nosi brytyjskie nazwiska: Alexander
McGillivray , Josiah Francis , William McIntosh , Peter
McQueen , William Weatherford , William Perryman i inni.
Odzwierciedlają one kobiety z Muscogee, które mają
dzieci z brytyjskimi kolonistami. Na przykład indyjski
agent Benjamin Hawkins poślubił kobietę z plemienia
Muscogee. [24] : 9 W kulturze Muscogee niezamężne
kobiety z Muscogee miały dużą swobodę w zakresie
własnej seksualności w porównaniu z europejskimi i
europejsko-amerykańskimi odpowiednikami. [13] : 161-162
Zgodnie z obyczajami matrilinealów
Muscogeespołeczeństwa, ich dzieci należały do ??klanu
ich matki. Z wyjątkiem McGillivraya, mieszana rasa ludu
Muscogee działała przeciwko interesom Muscogee Creek,
tak jak je rozumieli [ potrzebne wyjaśnienie ] ; wręcz
przeciwnie, w wielu przypadkach stanęli na czele oporu
przeciwko ekspansji brytyjskiej, a następnie
amerykańskiej. To, że zwykle mówili po angielsku
równie dobrze jak Mvskoke i znali również europejskie
zwyczaje, czyniło z nich przywódców społeczności;
oni "zdominowali politykę Muskogee". [24] :
236 n. 7 Jak ujął to Claudio Saunt :
To potomstwo mieszanych małżeństw zajmowało inną
pozycję w gospodarce Głębokiego Południa niż
większość Creek i Seminoles. Pracowali jako handlowcy
i czynniki . ... Ze względu na swoje pochodzenie i
wychowanie mieli silniejsze powiązania kulturowe,
społeczne, językowe i geograficzne z osadami
kolonialnymi, podróżując okresowo do Pensacoli i
placówek handlowych Gruzji, aby rozładowywać skóry i
kupować więcej towarów handlowych. [13] : 54
Jak pisze Andrew Frank: "Pojęcia takie jak
mieszaniec i mieszaniec, które implikują kategorie
rasowe i częściową indyjskość, zdradzają sposób, w
jaki rdzenni mieszkańcy określali pokrewieństwo i
tożsamość na południowym wschodzie osiemnastego i
początku dziewiętnastego wieku". [25]
Amerykańska wojna o niepodległość
Wraz z zakończeniem wojny francusko-indyjskiej (znanej
również jako wojna siedmioletnia ) w 1763 roku, Francja
straciła swoje imperium północnoamerykańskie, a
brytyjsko-amerykańscy osadnicy przenieśli się w głąb
lądu. Niezadowolenie Indian doprowadziło do najazdów
na osadników z zaplecza, a przekonanie, że rząd
królewski faworyzuje Indian i handel skórami jeleni,
skłoniło wielu białych osadników z zaplecza do
przyłączenia się do Synów Wolności . Obawy przed
głodnymi ziemi osadnikami i zapotrzebowaniem na
europejskie wyroby skłoniły Muscogee do opowiedzenia
się po stronie Brytyjczyków, ale podobnie jak wiele
plemion, podzielili ich frakcyjni i generalnie unikali
ciągłych walk, woląc chronić swoją suwerenność
poprzez ostrożne uczestnictwo.
Podczas rewolucji amerykańskiej , Upper Creeks stanęło
po stronie Brytyjczyków , walcząc u boku wojowników
Chickamauga (Lower Cherokee) z Dragging Canoe , w wojnach
Cherokee-amerykanie , przeciwko białym osadnikom w
dzisiejszym Tennessee . Sojusz ten został zaaranżowany
przez wodza Coushatta Aleksandra McGillivraya , syna
Lachlana McGillivraya , bogatego szkockiego
lojalistycznego handlarza futrami i plantatora, którego
majątki zostały skonfiskowane przez Gruzję. Jego były
partner, szkocko-irlandzki patriota George Galphin,
początkowo przekonał Lower Creeks do zachowania
neutralności, ale lojalistyczny kapitan William McIntosh
dowodził grupą probrytyjskich Hitchiti , a większość
Lower Creeks nominalnie sprzymierzyła się z Wielką
Brytanią po zdobyciu Savannah w 1779 roku . Wojownicy
Muscogee walczyli w imieniu Wielkiej Brytanii podczas
kampanii Mobile i Pensacola w latach 1780-1781 , kiedy to
Hiszpania ponownie podbiła brytyjską zachodnią
Florydę . Przywódca lojalistów, Thomas Brown,
powołał oddział King's Rangers, aby zakwestionować
kontrolę Patriotów nad wnętrzem Georgii i Karoliny, i
wszczął rajdy Cherokee na zaplecza Karoliny Północnej
poBitwa pod Królewską Górą . Chwycił Augusta w marcu
1780 roku, z pomocą wojna-party Upper Creek, ale
Wzmocnienia z potoków niższe i lokalnych białych
lojalistów nigdy nie nadeszła, a Gruzja milicja
kierowana przez Eliasza Clarke odzyskał Augusta w 1781
roku [26] W następnym roku na Oddział wojenny Upper
Creek, próbujący odciążyć brytyjski garnizon w
Savannah, został rozbity przez oddziały Armii
Kontynentalnej pod dowództwem gen. "Szalonego"
Anthony'ego Wayne'a .
Po zakończeniu wojny w 1783 r. Muscogee dowiedział
się, że Wielka Brytania przekazała swoje ziemie
niepodległym teraz Stanom Zjednoczonym. W tym samym
roku, dwóch wodzów Dolna Creek, Hopoithle Miko (Tame
King) i Eneah Miko (Fat King), oddał 800 mil
kwadratowych (2100 km 2 ) ziemi do stanu Georgia.
Alexander McGillivray przewodził pan-indyjskiemu ruchowi
oporu przeciwko wkroczeniu białych, otrzymując broń od
Hiszpanów na Florydzie do walki z intruzami.
Dwujęzyczny i dwukulturowy McGillivray starał się
stworzyć poczucie nacjonalizmu Muscogee i
scentralizować władzę polityczną, walcząc z
przywódcami wsi, którzy indywidualnie sprzedawali
ziemię Stanom Zjednoczonym. Został także bogatym
właścicielem ziemskim i kupcem, posiadającym aż
sześćdziesięciu czarnych niewolników.
W 1784 roku wynegocjował traktat Pensacola z Hiszpanii,
uznając kontrolę Muscogee ponad 3.000.000 akrów (12000
km 2 ) ziemi deklarowanym przez Gruzję oraz
zagwarantowanie dostępu do brytyjskiej firmy Panton,
Leslie & Co. , który kontrolował handel ircha, przy
jednoczesnym sam jest oficjalnym przedstawicielem
Hiszpanii. [27] W 1786 r. rada w Tuckabatchee
postanowiła rozpocząć wojnę przeciwko białym
osadnikom na ziemiach moskiewskich. Partie wojenne
zaatakowały osadników wzdłuż rzeki Oconee , a Gruzja
zmobilizowała swoją milicję. McGillivray odmówił
negocjacji z państwem, które skonfiskowało plantacje
jego ojca, ale prezydent George Washington wysłał
specjalnego emisariusza, płk.Marinus Willet , który
namówił go do podróży do Nowego Jorku, ówczesnej
stolicy USA, i bezpośredniego kontaktu z rządem
federalnym. Latem 1790 r. McGillivray i 29 innych wodzów
Muscogee podpisali traktat nowojorski w imieniu
"Górnego, Środkowego i Dolnego Potoku i Seminole,
tworzących naród Indian Creek", przekazując
znaczną część ich ziem władzom federalnym. rząd i
obiecuje zwrócić zbiegłych niewolników w zamian za
uznanie przez władze federalne suwerenności Muscogee i
obiecuje eksmisję białych osadników. McGillivray
zmarł w 1793 roku, a wraz z wynalezieniem białych
osadników z ginu bawełny na południowo-zachodniej
granicy, którzy mieli nadzieję zostać plantatorami
bawełny, domagali się ziem indyjskich. W 1795 roku
Elijah Clarkea kilkuset zwolenników sprzeciwiło się
traktatowi nowojorskiemu i ustanowiło krótkotrwałą
Republikę Trans-Oconee .
Spór o ziemię w Muscogee i Czoctaw (1790)
W 1790 r. Muscogee i Choctaw skłócili się o ziemię w
pobliżu rzeki Noxubee . Oba narody zgodziły się
rozstrzygnąć spór poprzez grę w piłkę. Z prawie 10
000 graczy i obserwatorów oba narody przygotowywały
się przez prawie trzy miesiące. Po całodniowych
zmaganiach mecz wygrał Muscogee. Wybuchła walka i oba
narody walczyły do ??zachodu słońca z prawie 500
zabitymi i wieloma rannymi. [28]
Stan Muskogee i William Bowles
Dalsze informacje: Stan Muskogee
William Augustus Bowles (1763-1805) był również znany
jako Estajoca, jego imię Muscogee.
William Augustus Bowles urodziła się w zamożnej
Maryland Tory rodziny, poznanie z Maryland lojalistów
batalionu w wieku 14 lat i staje się chorąży w Royal
Navy od wieku 15. Cashiered za zaniedbanie obowiązków
po powrocie za późno na jego statku w Pensacola ,
Bowles uciekł na północ i znalazł schronienie wśród
miasteczek Lower Creek w dorzeczu Chattahoochee .
Poślubił dwie żony, jedną Cherokee, a drugą córkę
wodza Muscogee Hitchiti, Williama Perrymana , a później
wykorzystał ten związek jako podstawę do swoich
roszczeń do wywierania wpływu politycznego wśród
Creek. [29]W 1781 roku 17-letni Bowles dowodził siłami
Muscogee w bitwie pod Pensacola . Po szukaniu schronienia
na Bahamach udał się do Londynu. Został przyjęty
przez króla Jerzego III jako "szef ambasady
narodów Creek i Cherokee"; to z brytyjskim
poparciem powrócił, by szkolić Muscogee jako piratów
do atakowania hiszpańskich statków.
W 1799 Bowles utworzył państwo Muskogee , przy wsparciu
rzek Chattahoochee i Seminoles . Założył swoją
stolicę w Miccosuki , wiosce nad brzegiem jeziora
Miccosukee w pobliżu dzisiejszego Tallahassee .
Rządził nim Mico Kanache, jego teść i najsilniejszy
sojusznik. Bowles wyobraził sobie stan Muskogee ze
stolicą w Miccosuki , obejmujący dużą część
dzisiejszej Florydy, Alabamy, Georgii, Karoliny
Północnej i Tennessee oraz obejmujący Cherokee , Upper
and Lower Creeks, Chickasaw i Choctaw. Pierwszym aktem
Bowlesa było ogłoszenie drugiego traktatu z San
Ildefonso z 1796 r. , który wyznaczał granicę między
Stanami Zjednoczonymi a zachodnią Florydą , nieważnym
, ponieważ nie konsultowano się z Indianami.
Potępił traktaty Alexander McGillivray wynegocjował z
Hiszpanii i USA, grożąc wypowiedzieć wojnę Stanów
Zjednoczonych, chyba że zwrócone ziemie Muscogee i
wydając wyrok śmierci na George Washington "s
Indian agenta Benjamin Hawkins , który wygrał
lojalności dolnego Zatoczki. Zbudował maleńką
marynarkę wojenną i napadł na hiszpańskie statki w
Zatoce Meksykańskiej , a w 1800 roku wypowiedział
wojnę Hiszpanii, na krótko zdobywając prezydio i
placówkę handlową San Marcos de Apalachezanim zostanie
zmuszony do odwrotu. Chociaż siły hiszpańskie, które
wyruszyły, by zniszczyć Mikosuki, zgubiły się na
bagnach, druga próba zdobycia San Marcos zakończyła
się katastrofą. Po rozejmie w Europie, który
doprowadził do utraty brytyjskiego wsparcia, Bowles
został zdyskredytowany. Seminole podpisał traktat
pokojowy z Hiszpanią. W następnym roku został
zdradzony przez zwolenników Hawkinsa z Lower Creek na
radzie plemiennej. Przekazali Bowlesa Hiszpanom, a on
zmarł w więzieniu w Hawanie na Kubie dwa lata
później. [30]
Przed usunięciem (koniec XVIII - początek XIX wieku)
Dalsze informacje: Pięć Cywilizowanych Plemion
Obraz (1805) Benjamina Hawkinsa na jego plantacji,
instruujący Muscogee Creek w zakresie europejskiej
technologii
George Washington , pierwszy prezydent USA, i Henry Knox
, pierwszy amerykański sekretarz wojny, zaproponowali
kulturową transformację rdzennych Amerykanów. [31]
Waszyngton uważał, że rdzenni Amerykanie byli równi
jako jednostki, ale ich społeczeństwo było gorsze.
Sformułował politykę zachęcającą do procesu
"cywilizacyjnego" i była kontynuowana za
prezydenta Thomasa Jeffersona . [32] Znany historyk
Robert Remini napisał: "Przypuszczali, że kiedy
Indianie przyjmą praktykę własności prywatnej,
zbudują domy, uprawiają ziemię, kształcą swoje
dzieci i przyjmą chrześcijaństwo, ci rdzenni
Amerykanie zdobędą akceptację białych
Amerykanów". [33]Sześciopunktowy plan Waszyngtonu
obejmował bezstronną sprawiedliwość wobec Indian;
regulowany zakup ziem indyjskich; promocja handlu;
promowanie eksperymentów mających na celu
ucywilizowanie lub ulepszenie społeczeństwa
indyjskiego; upoważnienie prezydenta do wręczania
prezentów; i karanie tych, którzy naruszyli prawa
Indian. [34] Muscogee byliby pierwszymi rdzennymi
Amerykanami, którzy zostali "ucywilizowani"
zgodnie z sześciopunktowym planem Waszyngtonu.
Społeczności w obrębie plemion Cherokee, Chickasaw,
Choctaw i Seminole podążały za wysiłkami Muscogee w
celu wdrożenia nowej polityki cywilizacyjnej
Waszyngtonu.
W 1796 Waszyngton mianował Benjamina Hawkinsa Generalnym
Superintendentem ds. Indian zajmującym się wszystkimi
plemionami na południe od rzeki Ohio . Osobiście
objął rolę głównego agenta Muscogee. Przeniósł
się do obszaru, który jest teraz Crawford County w
Georgii . Zaczął uczyć plemienia praktyk rolniczych,
zakładając farmę w swoim domu nad rzeką Flint. Z
czasem sprowadził niewolników i robotników, oczyścił
kilkaset akrów, założył młyny i placówkę handlową
oraz swoje gospodarstwo rolne.
Przez lata Hawkins spotykał się z wodzami na swoim
ganku, aby omówić sprawy. Był odpowiedzialny za
najdłuższy okres pokoju między osadnikami a
plemieniem, nadzorując 19 lat pokoju. W 1805 r. Dolne
Zatoki przekazały swoje ziemie na wschód od Ocmulgee
Gruzji, z wyjątkiem świętych kurhanów Ocmulgee Old
Fields . Zezwolili na budowę drogi federalnej
łączącej Nowy Orlean z Waszyngtonem przez ich
terytorium. Wielu wodzów Muscogee nabyło niewolników i
stworzyło plantacje bawełny, młyny i firmy wzdłuż
drogi federalnej. W 1806 roku na wzgórzu z widokiem na
Stare Pola Ocmulgee zbudowano Fort Benjamin Hawkins, aby
chronić rozwijające się osady i służyć jako
przypomnienie rządów USA.
Hawkins był zniechęcony i zszokowany wybuchem wojny w
Creek , która zniszczyła jego życiową pracę na rzecz
poprawy jakości życia Muscogee. Hawkins widział, jak
wiele ze swojej pracy na rzecz budowania pokoju zostało
zniszczone w 1812 roku. Frakcja Muscogee dołączyła do
ruchu Indian Panamerykańskich, Tenskwatawa i Tecumseh ,
odrzucając zakwaterowanie z białymi osadnikami i
adaptację kultury europejsko-amerykańskiej. Chociaż
Hawkins osobiście nigdy nie został zaatakowany, był
zmuszony patrzeć, jak wewnętrzna wojna domowa wśród
Muscogee przeradza się w wojnę ze Stanami
Zjednoczonymi.
Kometa, trzęsienia ziemi i Tecumseh (1811)
Dalsze informacje: Wielka Kometa 1811
Dalsze informacje: 1812 trzęsienie ziemi w Nowym
Madrycie
Wielka Kometa z 1811 roku narysowana przez Williama
Henry'ego Smytha
Kometa pojawiła się w marcu 1811 roku. Przywódca
Shawnee Tecumseh , którego imię oznaczało
"spadająca gwiazda", [35] udał się do
Tuckabatchee , gdzie powiedział Muscogee, że kometa
zasygnalizowała jego przybycie. McKenney poinformował,
że Tecumseh udowodni, że wysłał go Wielki Duch,
dając znak Muscogee. Wkrótce po tym, jak Tecumseh
opuścił południowy wschód, zgodnie z obietnicą
pojawił się znak w postaci trzęsienia ziemi.
16 grudnia 1811 r. trzęsienie ziemi w Nowym Madrycie
wstrząsnęło ziemiami Muscogee i Środkowym Zachodem .
Chociaż interpretacja tego wydarzenia różniła się w
zależności od plemienia, powszechnie przyjęto jeden
konsensus: potężne trzęsienie ziemi musiało coś
oznaczać. Trzęsienie ziemi i jego wtórne wstrząsy
pomogły ruchowi oporu Tecumseh, przekonując nie tylko
Muscogee, ale także inne plemiona rdzennych Amerykanów,
że Shawnee muszą być wspierani.
Trzęsienie ziemi w Nowym Madrycie zostało
zinterpretowane przez Muscogee jako wsparcie oporu
Shawnee.
Indianie byli przerażeni wielkim przerażeniem... drzewa
i wigwamy trzęsły się niezmiernie; lód, który
okrążał brzeg rzeki Arkansas, rozpadł się na
kawałki; a większość Indian myślała, że ??Wielki
Duch, rozgniewany na ludzkość, zamierza zniszczyć
świat.
- Roger L. Nichols, Indianin amerykański
Muscogee, którzy przyłączyli się do konfederacji
Tecumseha, byli znani jako Red Sticks. Historie o
pochodzeniu nazwy Red Stick są różne, ale jedną z
nich jest to, że zostały one nazwane od tradycji
Muscogee noszenia paczki patyków, która oznacza dni do
wystąpienia zdarzenia. Laski pomalowane na czerwono
symbolizują wojnę. [36]
Bunt Czerwonego Kija
Dalsze informacje: Creek War , Red Sticks i masakra w
Fort Mims
Menawa był jednym z głównych przywódców Czerwonych
Patyków. Po wojnie nadal sprzeciwiał się wkroczeniu
białych na ziemie Muscogee, odwiedzając Waszyngton w
1826 roku, aby zaprotestować przeciwko traktatowi z
Indian Springs . Namalowany przez Charlesa Bird Kinga ,
1837.
Wojna w Creek z lat 1813-1814, znana również jako wojna
o czerwony kij , rozpoczęła się jako wojna domowa w
narodzie Muscogee, po czym została uwikłana w wojnę z
1812 roku . Zainspirowany przywódcą Shawnee Tecumseh
(któremu XIX-wieczni pisarze przypisywali płomienne
przemówienia, które "musiał powiedzieć") [
potrzebne źródło ] i ich własnymi przywódcami
religijnymi, i zachęceni przez brytyjskich kupców,
liderów Red Stick, takich jak William Weatherford (Red
Eagle ), Peter McQueen i Menawa zdobyli poparcie miast
Upper Creek. Sprzymierzeni z Brytyjczykami, sprzeciwiali
się wkraczaniu białych na ziemie Muscogee i
"programom cywilizacyjnym" administrowanym
przezIndyjski agent Benjamin Hawkins i starli się z
wieloma czołowymi wodzami Narodu Muscogee, w
szczególności z Lower Creek Mico Williamem McIntoshem ,
najpotężniejszym sojusznikiem Hawkinsa. Ich
przeciwnicy, którzy szukali pokojowych stosunków z
białymi osadnikami, byli znani jako Białe Kije. Zanim
rozpoczęła się wojna domowa w Muscogee, Czerwone Laski
próbowały utrzymać swoją działalność w tajemnicy
przed starymi wodzami. Byli ośmieleni, gdy Tecumseh
zebrał swoich zwolenników i przyłączył się do
brytyjskiej inwazji, by zdobyć Fort Detroit w sierpniu
1812 roku.
W lutym 1813 r. mała grupa Czerwonych Patyków,
kierowana przez Małego Wojownika, wracała z Detroit,
kiedy zabili dwie rodziny osadników wzdłuż rzeki Duck
, niedaleko Nashville . Hawkins zażądał, aby Muscogees
wydali Małego Wojownika i jego sześciu towarzyszy.
Zamiast przekazać maruderów agentom federalnym, Wielki
Wojownik i starzy wodzowie zdecydowali się na egzekucję
partii wojennej. Ta decyzja była iskrą, która
rozpaliła wojnę domową wśród Moskwy. [37]
Pierwsze starcia między Red Sticks a amerykańskimi
białymi miały miejsce 21 lipca 1813 roku, kiedy grupa
amerykańskich żołnierzy z Fort Mims (na północ od
Mobile, Alabama ) zatrzymała grupę Red Sticks, którzy
wracali z zachodniej Florydy , gdzie mieli kupił
amunicję od hiszpańskiego gubernatora w Pensacola . Red
Sticks uciekło z miejsca zdarzenia, a amerykańscy
żołnierze splądrowali to, co znaleźli, pozwalając
Red Sticks na przegrupowanie się i odwet niespodziewanym
atakiem, który zmusił Amerykanów do odwrotu. Bitwa
Burnt Corn , jak wymiana stała się znana, rozszerzyła
Creek wojny domowej w celu włączenia sił
amerykańskich i został zinterpretowany jako dobry omen,
pokazując, że w rzeczywistości potoków mógłby
pokonać białych.
30 sierpnia 1813 r. Red Sticks dowodzony przez Czerwonego
Orła Williama Weatherforda zaatakował Fort Mims , gdzie
zgromadzili się biali osadnicy i ich indiańscy
sojusznicy. Czerwone Kije zdobyły fort z zaskoczenia i
dokonały masakry , zabijając mężczyzn, kobiety i
dzieci. Oszczędzili tylko czarnych niewolników,
których wzięli jako schwytany łup. Po tym, jak
Indianie zabili w forcie prawie 250-500, osadnicy z
południowo-zachodniej granicy amerykańskiej wpadli w
panikę. Chociaż Czerwone Kije wygrały bitwę,
przegrały wojnę.
Rankiem 30 sierpnia 1813 r. kilku obrońców Fort Mims
poruszyło się w parującym upale. W cieniu lasu Creeks
obserwował i czekał. Główna brama fortu, usytuowana
po wschodniej stronie palisady, nie została zamknięta
przez wojska garnizonowe... W bunkrze nie było
wartowników.
- Krótka historia Ft. Masakra Mimsa z 1813 r. podczas
wojny z Indianami Creek [38]
Po masakrze w Fort Mims, dwa dni później, miała
miejsce mniejsza masakra Kimbell-James .
Jedynym wyjaśnieniem tego katastrofalnego wydarzenia
jest to, że przywódcy Upper Creek myśleli, że walka
ze Stanami Zjednoczonymi była jak walka z innym
plemieniem Creek, a zdobycie Fort Mims było jeszcze
większym zwycięstwem niż bitwa pod spaloną
kukurydzą.
Zwycięstwo Red Stick rozprzestrzeniło panikę w
południowo-wschodnich Stanach Zjednoczonych, a okrzyk
"Pamiętaj Fort Mims!" był popularny wśród
publiczności pragnącej zemsty. Gdy wojska federalne
związały się na północnym froncie przeciwko
Brytyjczykom w Kanadzie, milicje z Tennessee , Georgia i
Mississippi Territory zostały zlecone i najechały
miasta Upper Creek. Dołączyli do nich sojusznicy z
Indii, Lower Creek pod dowództwem Williama McIntosha i
Cherokee pod majorem Ridge . Przewaga liczebna i słabo
uzbrojona, o wiele za daleko od Kanady czy wybrzeża
Zatoki Meksykańskiej, by otrzymać brytyjską pomoc, Red
Sticks podjęły desperacką walkę. 27 marca 1814 r.
milicja generała Andrew Jacksona z Tennessee, wspomagany
przez 39. Pułk Piechoty Stanów Zjednoczonych oraz
wojowników Cherokee i Lower Creek, zmiażdżył Red
Sticks w bitwie pod Horseshoe Bend na rzece Tallapoosa .
Chociaż Czerwone Laski zostały poważnie pokonane i
około 3000 osób z Górnego Muscogee zginęło podczas
wojny, resztki przetrwały kilka miesięcy dłużej.
Diaspora Muscogee (1814)
Przedstawienie poddania się Czerwonego Orła Andrew
Jacksonowi po bitwie pod Horseshoe Bend. Jackson był pod
takim wrażeniem śmiałości Weatherforda, że
??pozwolił mu odejść.
W sierpniu 1814 roku Red Sticks poddał się Jacksonowi w
Wetumpka (niedaleko obecnego miasta Montgomery w stanie
Alabama ). 9 sierpnia 1814 naród moskiewski został
zmuszony do podpisania traktatu w Fort Jackson . To
zakończyło wojnę i wymagało od plemienia oddania
około 20 milionów akrów (81 000 km 2 ) ziemi - ponad
połowy ich terytoriów terytorialnych ich przodków - na
rzecz Stanów Zjednoczonych. Nawet ci, którzy walczyli u
boku Jacksona, zostali zmuszeni do oddania ziemi,
ponieważ Jackson obarczał ich odpowiedzialnością za
umożliwienie buntu Red Sticks. Stan Alabama powstał w
dużej mierze z domeny Red Sticks i został przyjęty do
Stanów Zjednoczonych w 1819 roku.
ZWAŻYWSZY, że niesprowokowana, nieludzka i krwawa
wojna, prowadzona przez wrogie potoki przeciwko Stanom
Zjednoczonym, została skutecznie odparta, osądzona i
zdecydowana przez te Stany, zgodnie z zasadami
sprawiedliwości narodowej i honorowej wojny: I mając na
uwadze, że należy wziąć pod uwagę słuszność
postępowania podyktowaną instrukcjami odnoszącymi się
do przywrócenia pokoju: pamiętajmy, że przed podbojem
tej części narodu Creek, wrogiej Stanom Zjednoczonym,
popełniono niezliczone agresje pokój, majątek i życie
obywateli Stanów Zjednoczonych.
- Traktat z Fort Jackson, 1814 [39]
Wielu Muscogee odmówiło poddania się i uciekło na
Florydę. Sprzymierzyli się z innymi plemionami
niedobitków, stając się Seminolem . Muscogee był
później zaangażowany po obu stronach wojny Seminole na
Florydzie.
Wojna Seminole
Uchodźcy z Red Stick, którzy przybyli na Florydę po
wojnie w Creek, potroili populację Seminole i wzmocnili
cechy plemienia Muscogee. [40] W 1814 r. siły brytyjskie
wylądowały na zachodniej Florydzie i rozpoczęły
zbrojenie Seminoles. Brytyjczycy zbudowali silny fort na
rzece Apalachicola w Prospect Bluff , aw 1815 roku, po
zakończeniu wojny 1812 roku , zaoferowali go wraz z
całym uzbrojeniem ( muszkiety , armaty, proch, śrut,
kule armatnie) miejscowym: Seminole i kasztany (zbiegli
niewolnicy). Kilkuset maroonów stanowiło umundurowany
Korpus Marynarki Kolonialnej, który przeszedł szkolenie
wojskowe, chociaż podstawowe i dyscyplinę (ale którego
angielscy oficerowie odeszli). Seminole chcieli tylko
wrócić do swoich wiosek, więc maroonowie zostali
właścicielami Fortu. Wkrótce został nazwany przez
plantatorów z południa " Fortem Murzynów " i
był powszechnie znany wśród zniewolonych Murzynów z
ust do ust - miejsce w pobliżu, gdzie czarni byli wolni
i mieli broń, jak na Haiti . Biali pro-niewolnicy
plantatorzy słusznie odczuli, że jego proste istnienie
inspirowało ucieczkę lub bunt uciskanych
Afroamerykanów i skarżyli się rządowi Stanów
Zjednoczonych. Maroons nie przeszli szkolenia, jak
celować z dział fortu. Po powiadomieniu hiszpańskiego
gubernatora, który miał bardzo ograniczone zasoby i
który powiedział, że nie ma rozkazów podjęcia
działań, generał USAAndrew Jackson szybko zniszczył
fort w słynnym i malowniczym, choć tragicznym
incydencie w 1816 roku, który został nazwany
"najbardziej śmiercionośnym wystrzałem armatnim w
historii Ameryki" [41] (zob. Bitwa o Negro Fort ).
Seminole nadal przyjmowali zbiegłych czarnych
niewolników i napadali na amerykańskich osadników, co
doprowadziło Stany Zjednoczone do wypowiedzenia wojny w
1817 roku. W następnym roku generał Andrew Jackson
najechał Florydę z armią składającą się z ponad
1000 wojowników Lower Creek; zniszczyli miasta Seminole
i zdobyli Pensacola . Zwycięstwo Jacksona zmusiło
Hiszpanię do podpisania traktatu Adamsa-Onísa w 1819
r., oddającego Florydę Stanom Zjednoczonym. W 1823 r.
delegacja przywódców Seminole spotkała się z nowym
gubernatorem Florydy, wyrażając sprzeciw wobec
propozycji, które zjednoczą ich z Górną i Dolną
Creek, częściowo dlatego, że te ostatnie plemiona
zamierzały zniewolić Czarnych Seminoles . Zamiast tego
Seminoles zgodzili się przenieść do rezerwatu na
śródlądowej środkowej Florydzie.
Traktaty z Indian Springs
Portret Williama McIntosha autorstwa Charlesa Birda Kinga
.
Mico William McIntosh dowodził wojownikami Lower Creek,
którzy walczyli u boku USA w wojnie Creek i pierwszej
wojnie Seminole . Syn oficera lojalistów o tym samym
nazwisku, który zwerbował grupę Hitchiti do sprawy
brytyjskiej, McIntosh nigdy nie znał swojego białego
ojca. Miał powiązania rodzinne z elitą plantatorów
Gruzji, a po wojnach stał się bogatym plantatorem
bawełny. Dzięki matce urodził się w znanym Klanie
Wiatru z Potoku; ponieważ Creek miał matrylinearny
system pochodzenia i dziedziczenia, dzięki niej
osiągnął swoje przywództwo. Był także spokrewniony
z Alexandrem McGillivrayem i Williamem Weatherfordem,
zarówno mieszanej rasy Creek.
Pod koniec lat 1810 i na początku lat 20. XIX wieku
McIntosh pomógł stworzyć scentralizowaną policję o
nazwie "Naprawiacze prawa", ustanowić prawa
pisane i utworzyć Radę Narodową. Później w tej
dekadzie zaczął postrzegać relokację jako
nieuniknioną. W 1821 roku, McIntosh i kilku innych
wodzów podpisał z dala Dolna Creek ziem na wschód od
rzeki Flint w pierwszej traktatu Indian Springs . W
nagrodę McIntosh otrzymał 1000 akrów (4 km 2 ) na
terenie traktatu, gdzie zbudował hotel, aby
przyciągnąć turystów do lokalnych gorących
źródeł.
Rada Narodowa Creek odpowiedziała, nakazując karę
śmierci dla członków plemienia, którzy oddali
dodatkową ziemię. Gruzińscy osadnicy nadal napływali
na ziemie indyjskie, zwłaszcza po odkryciu złota w
północnej Gruzji. w 1825 McIntosh i jego pierwszy
kuzyn, gubernator Georgii Troup , czołowy orędownik
usunięcia Indian , podpisali w jego hotelu drugi traktat
z Indian Springs . Podpisany przez sześciu innych
wodzów Lower Creek, traktat oddał ostatnie ziemie Lower
Creek Gruzji i przeznaczył znaczne sumy na przeniesienie
Muscogee do rzeki Arkansas . Przewidywał równie dużą
płatność bezpośrednio na rzecz McIntosha.
W kwietniu stara Red Stick Menawa poprowadziła około
200 prawników do egzekucji McIntosha zgodnie z ich
prawem. Spalili jego górną plantację Chattahoochee .
Delegacja Rady Narodowej Creek pod przewodnictwem spikera
Opothleyaholi udała się do Waszyngtonu, aby
zaprotestować przeciwko traktatowi z 1825 roku.
Przekonali prezydenta Johna Quincy Adamsa, że traktat
jest nieważny, i wynegocjowali korzystniejszy traktat
waszyngtoński (1826). Plemię odstąpiło swoje ziemie
Gruzji w zamian za 200 000 $, chociaż nie musieli
przenosić się na zachód. Troup zignorował nowy
traktat i nakazał eksmisję Muscogee z pozostałych ziem
w Gruzji bez odszkodowania, mobilizując milicję
stanową, gdy Adams zagroził interwencją federalną.
Usuwanie (1834)
W następstwie traktatu z Fort Jackson i traktatu
waszyngtońskiego (1826) Muscogee zostali ograniczeni do
małego pasa ziemi w dzisiejszej środkowo-wschodniej
Alabamie .
Andrew Jackson został mianowany prezydentem Stanów
Zjednoczonych w 1829 roku, a wraz z jego inauguracją
stanowisko rządu wobec Indian stało się ostrzejsze.
[42] Jackson porzucił politykę swoich poprzedników
traktowania różnych grup indyjskich jako odrębnych
narodów. [42] Zamiast tego agresywnie realizował plany
przeniesienia wszystkich plemion indiańskich żyjących
na wschód od rzeki Missisipi do Oklahomy. [42]
Przyjaciele i Bracia - Za pozwoleniem Wielkiego Ducha na
górze i głosem ludu zostałem Prezydentem Stanów
Zjednoczonych, a teraz przemawiam do Was jako Wasz Ojciec
i przyjaciel, prosząc Was o wysłuchanie. Twoi wojownicy
znają mnie od dawna Wiesz, że kocham moje
biało-czerwone dzieci i zawsze mówię prostym, a nie
rozwidlonym językiem; że zawsze mówiłem ci prawdę...
Tam, gdzie teraz jesteś, ty i moje białe dzieci
jesteście zbyt blisko siebie, aby żyć w harmonii i
pokoju. Twoja gra jest zniszczona i wielu z twoich ludzi
nie będzie pracować i nie uprawiać ziemi. Za wielką
rzeką Mississippi, do której udała się część
waszego narodu, wasz Ojciec zapewnił kraj wystarczająco
duży dla was wszystkich i radzi wam się do niego
przenieść. Tam twoi biali bracia nie będą cię
niepokoić; nie będą mieli prawa do ziemi, i możecie z
niej żyć, ty i wszystkie twoje dzieci, póki trawa
rośnie lub płynie woda, w pokoju i dostatku. Będzie
twoje na zawsze. Za ulepszenia w kraju, w którym teraz
mieszkasz, i za wszystkie zapasy, których nie możesz
zabrać ze sobą, twój Ojciec zapłaci ci uczciwą
cenę...
- Prezydent Andrew Jackson przemawiający do Creeks, 1829
[42]
Na prośbę Jacksona Kongres Stanów Zjednoczonych
rozpoczął zaciekłą debatę na temat ustawy o
usunięciu Indian. [42] W końcu ustawa przeszła, ale
głosowanie było bliskie. Senat uchwalił środek 28 do
19, podczas gdy w Izbie pisnął przez 102 do 97. Jackson
podpisał ustawę 30 czerwca 1830 r. [42]
W następstwie ustawy Indian Removal Act , w 1832 roku
Rada Narodowa Creek podpisała traktat z Cusseta ,
scedując swoje pozostałe ziemie na wschód od
Mississippi Stanom Zjednoczonym i akceptując
przeprowadzkę na terytorium Indii . Większość
Muscogee została przeniesiona na Terytorium Indyjskie
podczas Szlaku Łez w 1834 roku, z dodatkowymi
przeprowadzkami po wojnie Creek w 1836 roku , chociaż
niektóre pozostały.
W 1836 roku, kiedy rozpoczęto rozległe usuwanie Creek,
Eneah Emathala wyłoniła się jako przywódczyni Lower
Creeks. ich pragnieniem było tylko pozostawienie samych
w swojej ojczyźnie. Gen. Winfield Scott otrzymał rozkaz
schwytania Eneah Emathali. Schwytany z Emathalą było
około tysiąca innych osób. ich [rasowe] kolory były
czarne, czerwone i białe.
- Burt & Ferguson - Indianie z południowego wschodu:
wtedy i teraz
Wojna secesyjna (1861)
Zobacz także: Terytorium Indii w wojnie secesyjnej
Członkowie Creek Nation w Oklahomie około 1877 roku.
Wśród nich byli mężczyźni o mieszanym pochodzeniu
Creek, europejskim i afrykańskim.
W chwili wybuchu wojny secesyjnej , Opothleyahola
odmówił tworzą sojusz z Konfederacji , w
przeciwieństwie do wielu innych plemion, w tym wielu z
Dolnego Creeks. Zbiegli niewolnicy, wolni Czarni,
Indianie Czikasaw i Seminole zaczęli gromadzić się na
plantacji Opothleyaholi, gdzie mieli nadzieję zachować
neutralność w konflikcie między Północą a
Południem . 15 sierpnia 1861 r. Opothleyahola i wódz
plemienia Micco Hutko skontaktowali się z prezydentem
Abrahamem Lincolnemzwrócić się o pomoc dla lojalistów
Unii. 10 września otrzymali pozytywną odpowiedź,
stwierdzającą, że rząd Stanów Zjednoczonych im
pomoże. List nakazał Opothleyahola przenieść swoich
ludzi do Fort Row w hrabstwie Wilson w stanie Kansas ,
gdzie otrzymają azyl i pomoc. [43] Stali się znani jako
Lojaliści, a wielu z nich było członkami tradycyjnego
zespołu Snake w drugiej połowie wieku.
Ponieważ wielu ludzi z Muscogee Creek poparło
Konfederację podczas wojny domowej, rząd USA zażądał
nowego traktatu z narodem w 1866 roku, aby określić
pokój po wojnie. Wymagało to od Creek emancypacji
swoich niewolników i uznania ich jako pełnoprawnych
członków i obywateli Narodu Creek, równych Creek w
otrzymywaniu rent i świadczeń gruntowych. Byli wtedy
znani jako Creek Freedmen. Rząd Stanów Zjednoczonych
zażądał odłogowania części obszaru rezerwatu Creek,
który miał być przydzielony wyzwoleńcom. Wielu
członków plemienia sprzeciwiało się tym zmianom.
Utrata ziem przyczyniła się do problemów narodu pod
koniec XIX wieku.
Lojaliści wśród Creek byli zazwyczaj tradycjonalistami
. Stanowili rdzeń zespołu znanego jako Snakes, w skład
którego wchodziło również wielu Creek Freedmen. Pod
koniec stulecia sprzeciwili się wygaszeniu rządu
plemiennego i rozpadowi ziem plemiennych komunalnych
uchwalonemu przez Kongres USA wraz z Komisją Dawesa z
1892 roku. Wysiłki te były częścią próby rządu USA
narzucenia asymilacji plemionom, wprowadzenie własności
ziemi w gospodarstwach domowych oraz usunięcie barier
prawnych utrudniających osiągnięcie państwowości
przez Terytorium Indyjskie. Członkowie Creek Nation byli
zarejestrowani jako osoby prywatne w Dawes Rolls; Komisja
oddzielnie rejestrowała mieszanych białych i
wyzwolonych z Creek, niezależnie od tego, czy mieli oni
jakiekolwiek pochodzenie z Creek. To zrujnowało ich
roszczenia do członkostwa w Creek później, nawet dla
osób, które miały rodziców lub innych krewnych,
którzy byli Creek. Dawes Rolls były używane jako
podstawa dla wielu plemion do ustanowienia pochodzenia
członkostwa. Europejsko-amerykańscy osadnicy
przenieśli się na ten obszar i naciskali na
państwowość i dostęp do niektórych ziem plemiennych
w celu osiedlenia się.
Dzisiaj
Niektórzy Muscogee w Alabamie mieszkają w pobliżu
uznanego przez władze federalne rezerwatu Poarch Creek w
Atmore (na północny wschód od Mobile ), a Muscogee
mieszkają w zasadniczo nieudokumentowanych etnicznych
miasteczkach na Florydzie. Rezerwacja Alabama obejmuje
kasyno i 16-piętrowy hotel. Plemię Creek organizuje
coroczne powwow w Święto Dziękczynienia . Dodatkowo
potomkowie Muscogee o różnym stopniu akulturacji żyją
w południowo-wschodnich Stanach Zjednoczonych.
Kultura
Selocta (lub Shelocta) był szefem Muscogee.
Kultura Muscogee bardzo ewoluowała na przestrzeni
wieków, łącząc głównie wpływy
europejsko-amerykańskie ; jednak interakcje z
Hiszpanią, Francją i Anglią również bardzo go
ukształtowały. Byli znani z szybkiego wprowadzania
nowoczesności, rozwijania języka pisanego,
przechodzenia na metody uprawy ziemian i przyjmowania
Europejczyków i Afroamerykanów do swojego
społeczeństwa. Ludzie z Muscogee nadal zachowują chaya
i dzielą żywą tożsamość plemienną poprzez imprezy
takie jak coroczne festiwale, gry w stick ball i lekcje
językowe. Stomp Tańca i zielone zboże Ceremony są
czczone spotkań i rytuały.
Klany
Podczas gdy rodziny obejmują osoby bezpośrednio ze
sobą spokrewnione, klany składają się ze wszystkich
osób, które są potomkami tej samej grupy klanów
przodków. Podobnie jak wiele rdzennych narodów
amerykańskich, Muscogee Creek są matrylinearne ; każda
osoba należy do klanu swojej matki, która należy do
klanu jej matki. Dziedziczenie i majątek przechodzi
przez linię matczyną. W pewnych klanach urodzili się
wodzowie dziedziczni.
Ojcowie biologiczni są ważni w systemie rodzinnym, ale
muszą pochodzić z innego klanu niż matka. Ale w klanie
to brat matki (najbliższy krewny matki) pełni funkcję
głównego nauczyciela, opiekuna, dyscypliny i wzoru dla
dzieci, zwłaszcza dla chłopców. Członkowie klanu nie
twierdzą, że są "pokrewieństwami", ale
uważają się za rodzinę ze względu na
przynależność do tego samego klanu. Wyraża się to
używaniem tych samych tytułów pokrewieństwa zarówno
dla relacji rodzinnych, jak i klanowych. Na przykład
członkowie klanu mniej więcej w tym samym wieku
uważają się za "brata" i
"siostrę", nawet jeśli nigdy wcześniej się
nie spotkali.
Z powodu tego systemu dzieci Muscogee Creek urodzone
przez europejskich ojców należały do ??klanów ich
matek i były częścią ich społeczności plemiennych.
Wysokie rangą córki wodzów często uważały za
korzystne poślubienie europejskich kupców, którzy
mogli zaopatrywać ich rodziny w dobra. Muscogee Creek
wierzyło, że młodzi mężczyźni, którzy zostali
wykształceni w sposób europejski, mogą pomóc im w
radzeniu sobie w nowych warunkach związanych z
kolonializmem, przy jednoczesnym zachowaniu ważnych
instytucji kulturalnych Muscogee Creek. [31]
Klany Muscogee są następujące: [44]
Klan Niedźwiedzia (Muklasalgi, Nokosalgi),
Klan Bobrów (Itamalgi, Isfanalgi, Itchhasuaigi),
Klan Ptaków (Fusualgi),
Klan Bagiennych Ziemniaków (Ahalakalgi),
Klan Trzciny (Kohasalki),
Klan Jelenia (Itchualgi),
Klan Ryb (Hlahloalgi),
Klan Lisów (Tsulalgi),
Klan Hickory-Nut (Odshisalgi),
Klan Kukurydzy (Aktayatsalgi, Atchialgi),
Klan Mole (Takusalgi),
Klan Wydr (Osanalgi),
Klan Pantery (Chukotalgi, Katsalg),
Klan Szopów (Wahlakalgi, Wotkalgi),
Klan Solny (Okilisa, Oktchunualgi),
Klan Skunksów (Kunipalgi),
Klan Ropucha (Pahosalgi, Sopaktalgi),
Klan Żółwia (Locvlke) - spokrewniony z Klanem Wiatru
Klan Dzikich Kotów (Koakotsalgi),
Klan Wiatru (Hutalgalgi),
Klan Wilka (Yahalgi) [44] - spokrewniony z Klanem
Niedźwiedzia.
Odzież
Ludy przodków Muscogee nosiły ubrania wykonane z
tkanych materiałów roślinnych lub skór zwierzęcych,
w zależności od klimatu. Latem preferowali lekkie
tkaniny tkane z kory drzew, traw lub trzciny. Podczas
ostrych zim używali skór zwierzęcych i futer do
ogrzewania.
W XVII wieku Muscogee przyjęli pewne elementy
europejskiej mody i materiałów. Tkanina była lżejsza
i bardziej kolorowa niż skóra jelenia, szybko stała
się popularnym przedmiotem handlowym w całym regionie.
Tkanina handlowa w różnych wzorach i fakturach
umożliwiła kobietom z plemienia Muscogee opracowanie
nowych stylów ubioru, które tworzyły zarówno dla
mężczyzn, kobiet, jak i dzieci. Wprowadzali do odzieży
europejskie przedmioty handlowe, takie jak dzwonki,
jedwabne wstążki, szklane koraliki i kawałki luster.
Język
Główny artykuł: język Muscogee
Język muskogeński należy do rodziny muskogean i był
dobrze znany wśród ludzi z pogranicza, takich jak
Gideon Lincecum z początku XIX wieku. Język jest
spokrewniony z językiem choctaw , przy czym niektóre
słowa są identyczne w wymowie. Poniższa tabela jest
przykładem tekstu Muscogee i jego tłumaczenia:
Mvskoke : Fayet aresasvtes. Mont fayepat vrepet omvtes,
hopvyen. Momet vrepet omvtetan, nake punvttv tat
pvsvtepet, momet hvtvm efvn sulken omvtes. Momet mv efv
tat efv fayvlket omekv, nak punvttuce tayen pvsvtepet
omvtes. Mont aret omvtetan, efv tat estvn nak woheceto
vtekat, nake punvttvn oken mv efv-pucase enkerret omvtes.
[45]
Polski : Ktoś polował. Polował w odległe miejsca.
Ciągle chodził, zabijając drobną zwierzynę i miał
wiele psów. A psy były psami myśliwskimi, więc zabił
wiele zwierząt. Podczas polowania zawsze wiedział, że
jego psy mają zwierzę uwięzione przez dźwięk ich
szczekania. [45]
Traktaty
Cesja gruntów Muscogee Creek 1733-1832
Cedowany obszar uznany na mocy traktatu z Fort Jackson z
1814 roku.
Ziemia była najcenniejszym majątkiem, który rdzenni
Amerykanie mieli w zbiorowym zarządzaniu.
Południowoangielskie kolonie, rząd USA i osadnicy
systematycznie zdobywali ziemię Muscogee poprzez
traktaty, ustawodawstwo i działania wojenne. Niektóre
traktaty, takie jak Traktat z San Lorenzo , pośrednio
wpłynęły na Muscogee. Traktaty były:
Traktat Rok Podpisano z Gdzie Cel, powód Odstąpiona
ziemia
Traktat z Savannah 1733 Kolonia Gruzji ? ? ?
Traktat z miasta Coweta 1739 Kolonia Gruzji ? ? ?
Traktat z Savannah 1757 Kolonia Gruzji ? ? ?
Traktat z strumienia kości ramiennej [46] 1786 Stan
Gruzji Sparta, Gruzja Cesja gruntu Wszystkie ziemie na
wschód od rzeki Oconee
Traktat nowojorski 1790 Stany Zjednoczone Nowy Jork
Zdefiniowane granice, cywilizacja potoku, animozje do
ustania ?
Traktat z Colerain 1796 Stany Zjednoczone Colerain
(hrabstwo Camden, Georgia) Linie graniczne, animozje do
ustania ?
Traktat z Fort Wilkinson 1802 Stany Zjednoczone Fort
Wilkinson Cesja gruntu ?
Traktat Waszyngtoński 1805 ? ? ? ?
Traktat z Fort Jackson 1814 Stany Zjednoczone Fort
Jackson w pobliżu Wetumpki, Alabama Cesja gruntu 23
miliony akrów (93 000 km 2 )
Traktat Agencji Creek 1818 ? ? ? ?
Traktat indyjskiej wiosny 1821 ? ? ? ?
Traktat z Indian Springs 1825 ? ? ? ?
Traktat Waszyngtoński 1826 ? ? ? ?
Traktat z agencją indyjską Creek 1827 ? ? ? ?
Traktat z Cusseta 1832 Stany Zjednoczone Waszyngton
tworzyć działki
Traktat z potokami 1833 ? ? ? ?
Traktat z potokami 1838 ? ? ? ?
Traktat z potokami i Seminole 1845 ? ? ? ?
Traktat z potokami 1854 ? ? ? ?
Traktat z potokami itp., 1856 ? ? ? ?
Traktat z potokami 1866 ? ? ? ?
Indian Appropriations Act z 1871 r.
W 1871 roku Kongres dodał jeźdźca do Indian
Appropriations Act, aby zakończyć uznawanie przez Stany
Zjednoczone dodatkowych plemion lub narodów indiańskich
i zakazanie dodatkowych traktatów.
Że odtąd żaden naród ani plemię indiańskie na
terytorium Stanów Zjednoczonych nie zostanie uznane ani
uznane za niezależny naród, plemię lub mocarstwo, z
którym Stany Zjednoczone mogą zawrzeć traktat: pod
warunkiem, że nic zawartego w niniejszym dokumencie nie
będzie interpretowane jako unieważniać lub naruszać
zobowiązania jakiegokolwiek traktatu, który do tej pory
został zgodnie z prawem zawarty i ratyfikowany z
jakimkolwiek takim narodem lub plemieniem indiańskim.
- Indyjska ustawa o przydziałach z 1871 r.
|
