CROW
(Wrony, Kruki, Absaroka)
Zobacz też
wojny Plemienia: Masakra nad rzeką Tongue (1820)
Crow, (pol. Kruki lub Wrony) którego
autonym jest Apsáalooke ([?`'psá??o?ge] ), pisane
również Absaroka,
to rdzenni Amerykanie mieszkający głównie w
południowej Montanie. Dzisiaj ludzie mają Crow
federalnym rozpoznany plemię , z Crow Tribe of Montana ,
[1] z krytym rezerwatu Indian znajduje się w
południowo-środkowej części stanu.
Indianie Crow to plemię równin , które posługuje
się językiem Crow , częścią gałęzi języków
Siouan w Dolinie rzeki Missouri . Spośród 14 000
zarejestrowanych członków plemienia, około 3000
mówiło językiem kruków w 2007 roku.
Podczas ekspansji na Zachód, Crow Nation był
sprzymierzony ze Stanami Zjednoczonymi przeciwko swoim
sąsiadom i rywalom, Siuksom i Czejenom . W czasach
historycznych wrona mieszkała w dolinie rzeki
Yellowstone , która rozciąga się od dzisiejszego
Wyoming przez Montanę do Północnej Dakoty , gdzie
łączy się z rzeką Missouri .
Od XIX wieku Crow ludzie koncentrowali się w swoim
rezerwacie założonym na południe od Billings w stanie
Montana . Dziś mieszkają w kilku większych, głównie
zachodnich miastach. Siedziba plemienia znajduje się w
Crow Agency, Montana . [3] Plemię prowadzi Little Big
Horn College .
Zawartość
1 Nazwa
2 Historia
2,1 Na północnych równinach
2,2 Wrogowie i sojusznicy
2,3 Podgrupy historyczne
2,4 Stopniowe wysiedlanie z ziem plemiennych
2,5 Historia plemienia kruków: zapis chronologiczny
2.5.1 1600-1699
2.5.2 1700-1799
2.5.3 1800-1824
2.5.4 1825-1849
2.5.5 1850-1874
2.5.6 1875-1899
3 Kultura
3.1 Istnienie
3.2 Mieszkanie i transport
3,3 Strój
3.4 Płeć i system pokrewieństwa
4 21. Wiek
4.1 Geografia
4.2 Rząd
4.2.1 Kontrowersje konstytucyjne
4.3 Przywództwo
5 Znani ludzie wron
6 Zobacz też
7 Cytaty
8 Bibliografia
9 Zewnętrzne linki
Nazwa
Autonim plemienia, Apsáalooké lub Absaroka, oznacza
"dzieci ptaka z dużym dziobem" [4] i został
im nadany przez Hidatsa , sąsiednie i spokrewnione
plemię mówiące w Siouan. Francuscy tłumacze
przetłumaczyli tę nazwę jako gens du corbeau
("ludzie wrony"), a po angielsku stali się
znani jako Wrona. Inne plemiona również nazywają
Apsáalooke "wroną" lub "krukiem" we
własnych językach. [5] Tożsamość ptaka, do którego
pierwotnie miała odnosić się ta nazwa, jest zagubiona
w czasie, ale wielu ludzi Apsáalooké uważa, że
??odnosi się on do mitycznego Thunderbirda .
Historia
Na równinach północnych
Wczesny dom plemienia Crow Hidatsa znajdował się w
pobliżu jeziora Erie, na terenie dzisiejszego Ohio.
Wygnani stamtąd przez lepiej uzbrojonych, agresywnych
sąsiadów, na krótko osiedlili się na południe od
jeziora Winnipeg w Manitobie. Później ludzie
przenieśli się do regionu Diabelskiego Jeziora w
Północnej Dakocie, zanim Wrona oddzieliła się od
Hidatsa i przeniosła się na zachód. Wrony zostały w
dużej mierze zepchnięte na zachód z powodu
wtargnięcia i napływu Czejenów, a następnie Siuksów
, znanych również jako Lakota.
Aby przejąć kontrolę nad swoim nowym terytorium,
Wrona walczyła z bandami Szoszonów , takimi jak
Bikkaashe, lub "Ludzie z Trawiastych Schronisk"
[8] i popychała ich na zachód. The Crow sprzymierzył
się z lokalnymi zespołami Kiowa i Plains Apache . Bandy
Kiowa i Plains Apache później migrowały na południe,
a Wrona dominowała na swoim ustalonym obszarze przez
XVIII i XIX wiek, erę handlu futrami .
Krajobraz w rezerwacie Indian Crow , Montana
Ich historyczne terytorium rozciągało się od
dzisiejszego Parku Narodowego Yellowstone i górnego
biegu rzeki Yellowstone (E-chee-dick-karsh-ah-shay w
Crow, co przekłada się na "Elk River") na
zachód, na północ do rzeki Musselshell , potem na
północny wschód do ujścia Yellowstone do rzeki
Missouri , potem na południowy wschód do zbiegu rzek
Yellowstone i Powder (Bilap Chashee lub "Powder
River" lub "Ash River"), na południe
wzdłuż południowego rozwidlenia rzeki Powder,
ograniczonej w SE przez Rattlesnake Mountains i na
zachód w SW przez Wind River Range . Ich obszar
plemienny obejmował doliny rzeki Judith (Buluhpa'ashe
lub "Plum River"),Rzeka Tongue , Big Horn River
i Wind River, a także Góry Bighorn (Iisiaxpúatachee
Isawaxaawúua), Góry Pryor (Baahpuuo Isawaxaawúua),
Góry Wilcze (Cheetiish lub " Góry Wilczych
Zębów") i Pasmo Absaroka (zwane również Górami
Absalaga).
Po osiedleniu się w dolinie rzeki Yellowstone i jej
dopływach na Północnych Równinach w Montanie i
Wyoming , wrona podzieliła się na cztery grupy: wrona
górska, wrona rzeczna, kopnięta w brzuch i bóbr
suszący futro. Dawniej pół-koczowniczy myśliwi i
rolnicy w północno-wschodnich lasach, przystosowali
się do koczowniczego stylu życia Indian Równin jako
myśliwi i zbieracze oraz polowali na bizony . Przed 1700
rokiem używali psich włóków do przewożenia towarów.
Wrogowie i sojusznicy
Rysunek księgi przedstawiający czejeńskiego wodza
wojennego i wojowników (po lewej) przychodzących do
rozejmu z wodzem wojennym Kruków i wojownikami (po
prawej)
Zwiadowca na koniu, 1908, Edward S. Curtis
Od około 1740 r. plemiona Równin szybko przyjęły
konia, co pozwoliło im przenieść się na Równiny i
skuteczniej polować na bizony. Jednak surowe zimy na
północy sprawiły, że ich stada były mniejsze niż
stada plemion równin na południu. Crow, Hidatsa,
Eastern Shoshone i Northern Shoshone wkrótce zasłynęli
jako hodowcy i handlarze końmi i rozwinęli stosunkowo
duże stada koni. W tym czasie inne plemiona wschodnie i
północne również przenosiły się na równiny w
poszukiwaniu zwierzyny do handlu futrami, żubrów i
innych koni. Wrony były przedmiotem najazdów i
kradzieży koni przez ubogie w konia plemiona, w tym
potężną Konfederację Czarnych Stóp , Gros Ventre ,
Assiniboine , Pawneei Ute . [16] [17] Później musieli
stawić czoła Lakocie i ich sojusznikom, Arapaho i
Cheyenne , którzy również kradli konie swoim wrogom.
Ich największymi wrogami stały się plemiona
Konfederacji Czarnych Stóp i sojuszu
Lakota-Cheyenne-Arapaho.
W XVIII wieku, pod presją ludów Ojibwe i Cree (
Konfederacja Żelaza ), które miały wcześniejszy i
lepszy dostęp do broni poprzez handel futrami , wrony
migrowały do ??tego obszaru z obszaru Ohio Eastern
Woodland dzisiejszego Ohio, osiedlenie się na południe
od jeziora Winnipeg . Stamtąd zostali zepchnięci na
zachód przez Czejenów . Zarówno Crow, jak i Cheyenne
zostali zepchnięci dalej na zachód przez Lakota ,
którzy przejęli terytorium na zachód od rzeki
Missouri, docierając przez Black Hills w Południowej
Dakocie do Big Horn MountainsWyoming i Montana.
Czejenowie ostatecznie stali się sojusznikami Lakoty,
starając się wypędzić z tego obszaru Europejczyków.
Kruk pozostał zaciekłymi wrogami zarówno Siuksów, jak
i Czejenów. Kruk zdołał zachować duży rezerwat o
powierzchni ponad 9300 km 2 pomimo strat terytorialnych,
częściowo ze względu na współpracę z rządem
federalnym przeciwko ich tradycyjnym wrogom, Siuksom i
Czarnej Stopie. Wiele innych plemion zostało zmuszonych
do osiedlenia się w znacznie mniejszych rezerwatach z
dala od swoich tradycyjnych ziem.
Wrony na ogół przyjaźniły się z plemionami
Płaskogłowych z północnych równin (chociaż czasami
mieli konflikty); Nez Perce , Kutenai , Shoshone, Kiowa i
Plains Apache . Potężna Żelazna Konfederacja
(Nehiyaw-Pwat), sojusz północnych narodów indyjskich z
równin, skupionych wokół handlu futrami, rozwinęła
się jako wrogowie Wrony. Został nazwany na cześć
dominujących ludów Plains Cree i Assiniboine , a
później obejmowały Stoney , Saulteaux , Ojibwe i
Métis .
Podgrupy historyczne
Na początku XIX wieku Apsáalooke podzielili się na
trzy niezależne ugrupowania, które zebrały się tylko
dla wspólnej obrony:
Ashalaho ("Wiele lóż ", dziś zwane Górskimi
Krukami ), Awaxaawaxammilaxpáake ("Ludzie
Gór") lub Ashkúale ("Obóz Centrum").
Ashalaho lub Mountain Crow, największa grupa Wron,
oddzieliła się od Awatixa Hidatsa i jako pierwsza
wyruszyła na zachód. (McCleary 1997: 2-3), (Bowers
1992: 21). Ich przywódca Nie Jelita otrzymała wizję i
poprowadził swój zespół na długo migracyjnego
poszukiwaniu świętego tytoniu , w końcu osiedlił się
w południowo-wschodniej Montanie . Mieszkali w Górach
Skalistych i podgórzu wzdłuż rzeki Upper Yellowstone,
na dzisiejszej granicy Wyoming-Montana, w pasmie Big Horn
i Absaroka (również w górach Absalaga); Black Hills
obejmowały wschodni kraniec ich terytorium.
Binnéessiippeele ("Ci, którzy żyją wśród
brzegów rzeki"), dziś zwana Rzeczną Wroną lub
Ashshipite ("Czarne Loże") Binnéessiippeele
lub Rzeczna Wrona, oddzieliła się od właściwej
Hidatsy, zgodnie z tradycją z powodu sporu o żołądek
żubra . W rezultacie Hidatsa nazwał Wronę Gixáa-iccá
- "Ci, którzy dąsają się nad flakami". [19]
[20] Żyli wzdłuż rzek Yellowstone i Musselshell na
południe od rzeki Missouri oraz w dolinach rzek Big
Horn, Powder i Wind. Obszar ten był historycznie znany
jako Kraj Rzeki Powder . Czasami podróżowali na
północ, do rzeki Milk .
Eelalapito ( Skopany w brzuch ) lub Ammitaalasshé (Dom z
dala od centrum, czyli z dala od Ashkúale - "Wrona
górska"). [21] [22] Zajmowali obszar znany jako
Bighorn Basin , od gór Bighorn na wschodzie do pasma
Absaroka na zachodzie i na południe do pasma Wind River
w północnym Wyoming. Czasami są one rozliczane w
Sowich Gór Creek , Bridger górach i wzdłuż rzeki
Sweetwater na południu. [23]
Historia mówiona Apsaalooke opisuje czwartą grupę,
Bilapiluutche ("Bóbr suszy swoje futro"),
która mogła połączyć się z Kiowa w drugiej połowie
XVII wieku.
Stopniowe wysiedlanie z ziem plemiennych
Terytorium Indian Crow (obszary 517, 619 i 635)
opisane w traktacie w Fort Laramie (1851), obecne Montana
i Wyoming
Kiedy Europejscy Amerykanie przybyli licznie, Wrony
opierały się presji wrogów, którzy znacznie
przewyższali ich liczebnie. W latach pięćdziesiątych
XIX wieku wizja Plenty Coups , wówczas chłopca, który
później został ich największym wodzem, została
zinterpretowana przez starszych plemiennych jako
oznaczająca, że ??biali zdominują cały kraj i że
Wrona, jeśli mieliby zachować każda z ich ziemi
musiałaby pozostać w dobrych stosunkach z białymi.
W 1851 roku liczniejsze Lakota i Cheyenne zostały
założone na południe i wschód od terytorium Crow w
Montanie. [25] Te wrogie plemiona pożądały ziem
łowieckich Wrony i walczyły z nimi. Na mocy prawa do
podboju przejęli wschodnie tereny łowieckie Kruków, w
tym doliny Rzeki Prochu i Języka, i wypchnęli mniej
liczne Kruki na zachód i północny zachód w górę
rzeki Yellowstone . Po około 1860 roku Siuksowie Lakota
zajęli wszystkie dawne ziemie Kruków od Czarnych
Wzgórz w Południowej Dakocie po Góry Big Horn w
Montanie. Zażądali, aby Amerykanie zajęli się nimi w
sprawie wtargnięcia na te tereny.
Traktat w Fort Laramie z 1851 roku ze Stanów
Zjednoczonych potwierdził jako Crow ląduje dużego
obszaru w centrum w górach Big Horn RAN obszarze od Big
Horn Basin na Zachód, do rzeki Musselshell na północy,
i na wschód do rzeki Powder ; obejmował dorzecze rzeki
Tongue . [26] Ale przez dwa stulecia Czejenów i wiele
grup Lakota Sioux stale migrowało na zachód przez
równiny i nadal mocno naciskało na Wrony.
"Ośmiu więźniów Crow pod strażą w agencji
Crow, Montana, 1887"
Wojna Czerwonej Chmury (1866-1868) była wyzwaniem ze
strony Siuksów Lakotów wobec obecności wojskowej
Stanów Zjednoczonych na Szlaku Bozemana , szlaku
wzdłuż wschodniego krańca Gór Wielkiego Rogu do pól
złota Montana. Wojna Czerwonej Chmury zakończyła się
zwycięstwem Lakotów. Traktat w Fort Laramie (1868) z
USA potwierdziły Lakota kontrolę nad wszystkimi
wysokich równinach od Black Hills Dakotas zachód całej
Powder River Basin na wierzchołku Pasmo Bighorn. [27]
Następnie zespoły Lakota Sioux prowadzone przez Sitting
Bull , Crazy Horse , Gall i innych, wraz z ich Northern
Cheyennesprzymierzeńcy, polowani i najeżdżani na
całej długości i szerokości wschodniej Montany i
północno-wschodniego Wyoming , które przez pewien czas
były terytorium przodków Crow.
W dniu 25 czerwca 1876 roku Lakota Sioux i Cheyenne
osiągnąć wielkie zwycięstwo nad siłami wojska pod
dowództwem pułkownika George A. Custer w bitwie nad
Little Big Horn w Crow Indian Reservation , [28] ale
Wielki Sioux War (1876/77) zakończył się klęską
Siuksów i ich sojuszników Czejenów. Wojownicy kruków
zaciągnęli się do armii amerykańskiej na tę wojnę.
Siuksowie i sojusznicy zostali zmuszeni do opuszczenia
wschodniej Montany i Wyoming: niektóre bandy uciekły do
??Kanady, podczas gdy inne zostały przymusowo usunięte
do odległych rezerwatów, głównie w dzisiejszej
Montanie i Nebrasce na zachód od rzeki Missouri.
W 1918 r. Kruk zorganizował spotkanie, aby pokazać
swoją kulturę i zaprosił członków innych plemion.
Crow Fair jest obchodzony corocznie w trzeci weekend
sierpnia, z szerokim udziałem z innych plemion. [29]
Historia plemienia kruków: zapis chronologiczny
1600-1699
Grupa Crow Native wyruszyła na zachód po opuszczeniu
wiosek Hidatsa, w których znajdowały się chaty ziemne
w rejonie Knife River i Heart River (obecna Północna
Dakota) około 1675-1700. Wybrali miejsce na pojedynczą
chatę ziemną w dolnej części rzeki Yellowstone.
Większość rodzin mieszkała w tipi lub innych
nietrwałych domach w nowym miejscu. Indianie ci
opuścili wioski Hidatsa i przyległe pola kukurydzy na
dobre, ale jeszcze nie stali się "prawdziwymi"
krukami polującymi na bizony, podążającymi za stadami
na otwartych równinach. [30] Archeolodzy znają to
stanowisko "proto-Crow" w obecnej Montanie jako
stanowisko Hagen. [31]
1700-1799
Jakiś czas przed 1765 r. wrony urządziły Taniec
Słońca, w którym uczestniczył biedny Arapaho. Wrona z
mocą dała mu lalkę lekarską i szybko zdobył status i
posiadał konie jak nikt inny. Podczas następnego Tańca
Słońca niektóre Wrony ukradły figurkę, aby
zatrzymać ją w plemieniu. W końcu Arapaho zrobił
duplikat. Później ożenił się z kobietą Kiowa i
przywiózł ze sobą lalkę. Kiowas używają go podczas
Tańca Słońca i uznają go za jeden z
najpotężniejszych leków plemiennych. Nadal przypisują
plemieniu Wrony pochodzenie ich świętej postaci
Tai-may. [32]
1800-1824
Punkty handlowe zbudowane do handlu z Krukami
Wrogość między Krukiem a Lakotami została uspokojona
już na początku XIX wieku. Wrony zabiły co najmniej
trzydziestu Lakotów w latach 1800-1801 według dwóch
zimowych rachuby Lakotów . [33] Następnego roku
Lakotowie i ich Czejeńscy sojusznicy zabili wszystkich
mężczyzn w obozie Wron trzydziestoma tipi. [34]
Latem 1805 r. obóz kruków handlował w wioskach Hidatsa
nad rzeką Knife w obecnej Północnej Dakocie. Wódz Red
Calf i Crow Crow pozwolili handlarzowi futer
Francois-Antoine Laocque dołączyć do niego w drodze
przez równiny do obszaru Yellowstone. Udał się z nim
do punktu na zachód od miejsca, w którym dzisiaj
znajduje się Billings w stanie Montana . Po drodze obóz
przecinał rzeki Little Missouri i Bighorn. [35]
W następnym roku niektóre Kruki odkryły grupę
białych z końmi na rzece Yellowstone. Przed ranem
ukradkiem zdobyli wierzchowce. Ekspedycja Lewisa i Clarka
nie widzi wrony. [36]
Pierwsza placówka handlowa w kraju Crow została
zbudowana w 1807 roku, znana jako Fort Raymond i Fort
Lisa (1807-ok. 1813). Podobnie jak kolejne forty, Fort
Benton (ok. 1821-1824) i Fort Cass (1832-1838), został
zbudowany w pobliżu zbiegu rzek Yellowstone i Bighorn.
[37]
Zimowe zestawienie Blood Blackfoot Bad Head mówi o
wczesnej i uporczywej wrogości między Wroną a Czarną
Stopą. W 1813 r. siły wojowników Krwawych wyruszyły
na najazd na Kruki w okolicy Bighorn. W następnym roku
Crows w pobliżu Little Bighorn River zabił Blackfoot
Top Knot. [38] : 6
Obóz kruków zneutralizował w 1819 r. trzydziestu
Czejenów, których celem było chwytanie koni. [39] W
następnym roku Czejeni i wojownicy z obozu Lakota
zniszczyli cały obóz kruków nad Tongue River . [40]
Był to prawdopodobnie najpoważniejszy atak na obóz
kruków w historii. [41] [42]
1825-1849
The Crows wystawili 300 tipi w pobliżu wioski Mandan w
Missouri w 1825 roku. [43] Czekali na nich
przedstawiciele rządu USA. Wódz Mountain Crow Long Hair
(Red Plume at Forehead) i piętnaście innych Crows
podpisali pierwszy traktat o przyjaźni i handlu między
Crows a Stanami Zjednoczonymi 4 sierpnia. [44] Wraz z
podpisaniem dokumentu, Kruki uznały również
wyższość Stanów Zjednoczonych, jeśli rzeczywiście
rozumiały to słowo. Wódz River Crow, Arapooish,
opuścił obszar traktatowy z niesmakiem. Z pomocą
grzmota musiał zesłać pożegnalny deszcz na białych i
górskie kruki. [45]
W 1829 roku siedmiu wojowników Kruków zostało
zneutralizowanych przez Indian Krwawych Czarnych Stóp
dowodzonych przez Nakrapianego Niedźwiedzia, który
złapał siekierę do fajki podczas walki na zachód od
Chinook w stanie Montana . [38] : 8
Latem 1834 Kruki (być może dowodzone przez wodza
Arapooisha) próbowały zamknąć Fort McKenzie w
Missouri w kraju Blackfeet. Pozornym motywem było
powstrzymanie sprzedaży punktu handlowego ich indyjskim
wrogom. Choć później określano go jako miesięczne
oblężenie fortu [46] , trwało ono tylko dwa dni. [47]
Przeciwnicy wymienili się kilkoma strzałami, a ludzie w
forcie oddali ogień z armaty, ale nikomu nie
zaszkodziło. The Crows odeszli cztery dni przed
przybyciem zespołu Blackfeet. Epizod wydaje się być
najgorszym konfliktem zbrojnym między Krukami a grupą
białych aż do powstania posiadaczy miecza w 1887 roku.
Śmierć wodza Arapooisha została odnotowana 17
września 1834 roku. Wiadomość dotarła do Fort Clark w
wiosce Mandan Mitutanka. Menedżer FA Chardon napisał,
że "został zabity przez czarne stopy". [48]
Według jednego źródła epidemia ospy z 1837 r.
rozprzestrzeniła się wzdłuż Missouri i "miała
niewielki wpływ" na plemię. [49] Liczba Wron
Rzecznych wzrosła, gdy grupa Hidatsów dołączyła do
nich na stałe, aby uciec przed plagą przetaczającą
się przez wioski Hidatsa. [50]
Fort Van Buren był krótkotrwałym punktem handlowym,
istniejącym w latach 1839-1842. [51] : 68 Został
zbudowany na brzegu Yellowstone w pobliżu ujścia rzeki
Tongue. [48] : 315, przypis 469
Latem 1840 r. jezuicki misjonarz Pierre-Jean De Smet
powitał w obozie kruków w dolinie Bighorn. [52] : 35
Od 1842 do około 1852 [53] : 235 Wrony handlowały w
Forcie Alexander naprzeciwko ujścia Rosebud. [51] : 68
River Crows zaatakowali ruchomy obóz Blackfeet w
pobliżu Judith Gap w 1845 roku. Ojciec De Smet
opłakiwał niszczycielski atak na zespół "petite
Robe". [54] Wódz Blackfeet Small Robe został
śmiertelnie ranny i wielu zabitych. De Smet obliczył
liczbę wziętych do niewoli kobiet i dzieci na 160.
Wkrótce, z pośrednikiem handlarza futrami, Kruki
zgodziły się pozwolić 50 kobietom wrócić do swojego
plemienia. [55]
1850-1874
Mapa De Smet terytoriów Indian Fort Laramie z 1851 r.
(obszar jasny). Jezuicki misjonarz De Smet narysował tę
mapę z granicami plemiennymi uzgodnionymi w Forcie
Laramie w 1851 roku. Chociaż sama mapa jest pod pewnymi
względami błędna, zawiera terytorium Wron na zachód
od terytorium Siuksów, jak zapisano w traktacie, oraz
obszar Bighorn, jak zapisano w traktacie. serce kraju
Kruków.
Fort Sarpy (I) w pobliżu rzeki Rosebud prowadził handel
z Krukami po zamknięciu Fortu Aleksander. [51] : 67
River Crows udało się kilka razy do większego Fort
Union u zbiegu Yellowstone i Missouri. Zarówno
"słynna amazonka Absaroka " [53] : 213, jak i
wódz Rzecznych Wron Twines His Tail (Zgniły Ogon)
odwiedzili fort w 1851 roku. [53] : 211
Wódz Indian Crow Big Shadow (Big Robber), sygnatariusz
traktatu w Fort Laramie (1851). Obraz jezuickiego
misjonarza De Smeta.
W 1851 r. Kruk, Siuksowie i sześć innych narodów
indyjskich podpisały wraz ze Stanami Zjednoczonymi
traktat w Fort Laramie. Powinno zapewnić pokój na
zawsze między wszystkimi dziewięcioma uczestnikami.
Ponadto traktat opisywał różne terytoria plemienne.
Stanom Zjednoczonym pozwolono budować drogi i forty.
[56] : 594-595 Słabym punktem traktatu był brak
przepisów dotyczących przestrzegania granic
plemiennych. [51] : 87
Kruk i różne bandy Siuksów ponownie zaatakowały się
nawzajem od połowy lat pięćdziesiątych XIX wieku.
[57] : 226, 228 [58] : 9-12 [59] : 119-124 [60] : 362
[61] : 103 Wkrótce Siuksowie nie zwrócili uwagi na
granice z 1851 r. [62] : 340 i rozszerzyli Terytorium
Wron na zachód od Prochu. [63] : 46 [64] : 407-408 [65]
: 14 Wrony zaangażowane w ". bitwy na dużą skalę
z inwazją Siuksów." w pobliżu dzisiejszej Wyoli w
stanie Montana . [65] : 84 Około 1860 r. zachodni obszar
Puchu został utracony. [62] : 339 [66]
W latach 1857-1860 wiele Wron sprzedawało swoje
nadwyżki szat i skóry w Forcie Sarpy (II) w pobliżu
ujścia rzeki Bighorn. [51] : 67-68
W połowie lat 60. XIX wieku Siuksowie byli niezadowoleni
z emigracyjnego szlaku Bozeman Trail przez siedlisko
żubrów Powder River, chociaż głównie
"przecinał teren gwarantowany wronom". [51] :
89 [67] : 20 [68] : 170, przypis 13 Kiedy Armia budowała
forty dla ochrony szlaku, Kruki współpracowały z
garnizonami. [51] : 89 i 91 [69] : 38-39 21 grudnia 1866
Sioux, Cheyenne i Arapaho pokonali kapitana Williama J.
Fettermana i jego ludzi z Fort Phil Kearny . [51] : 89
Najwyraźniej Stany Zjednoczone nie mogły wyegzekwować
przestrzegania granic traktatowych uzgodnionych 15 lat
wcześniej. [51] : 87
River Crows na północ od Yellowstone zaprzyjaźnili
się ze swoimi dawnymi wrogami Gros Ventre w latach 60.
XIX wieku. [51] : 93 [61] : 105 Wspólny atak na dużą
skalę na duży obóz Blackfoot w Cypress Hills (Kanada)
w 1866 roku spowodował chaotyczne wycofanie się Gros
Ventres i Crows. Czarna Stopa godzinami ścigała
wojowników i zabiła podobno ponad 300. [61] : 106 [70]
: 140
W 1868 roku nowy traktat w Fort Laramie między Siuksami
a Stanami Zjednoczonymi przekształcił obszar rzeki Crow
Powder River z 1851 roku w "bezpośrednie terytorium
Indian" Siuksów. [56] : 1002 "Rząd faktycznie
zdradził Kruki.". [69] : 40 7 maja, tego samego
roku, Crow oddał rozległe pasma USA z powodu nacisku
białych osiedli na północ od rzeki Upper Yellowstone i
utraty wschodnich terytoriów na rzecz Siuksów.
Przyjęli mniejszą rezerwację na południe od
Yellowstone. [56] : 1008-1011
Siuksowie i ich indyjscy sojusznicy, teraz formalnie
zawarci pokój z USA, od razu skupili się na wojnach
międzyplemiennych. [71] : 175 Najazdy na Wrony były
"częste, zarówno ze strony Północnych Czejenów,
jak i Arapahów, a także Siuksów, oraz przez partie
złożone ze wszystkich trzech plemion". [72] : 347
Wódz Crow Plenty Coups wspominał: "Trzej najgorsi
wrogowie, jakich mieli nasi ludzie, byli razem przeciwko
nam.". [73] : 127 i 107, 135, 153
Zimowe liczenie Lone Dog's Sioux, 1870. Trzydzieści wron
zabitych w bitwie.
W kwietniu 1870 roku Siuksowie pokonali zabarykadowaną
grupę wojenną 30 Wron na obszarze Big Dry. [58] : 33
Wrony zostały zabite do ostatniego lub przedostatniego
człowieka. Później, żałobne Wrony z "obciętymi
włosami, palcami i twarzami" przyniosły zwłoki z
powrotem do obozu. [74] : 153 Rysunek z zimowego liczenia
Lone Dog Siuksów pokazuje wrony w kręgu (napierśnik),
podczas gdy Siuksowie zbliżają się do nich. Wiele
linii wskazuje na lecące kule. Siuksowie stracili 14
wojowników. [75] : 126 wódz Siuksów Siedzący Byk
brał udział w tej bitwie. [58] : 33 [76] : 115-119
Latem 1870 niektórzy Siuksowie zaatakowali obóz
rezerwat Crow w rejonie Bighorn/Little Bighorn. [77]
Kruki ponownie doniosły o Indianach Siuksów na tym
samym obszarze w 1871 r. [78] : 43 W ciągu następnych
lat ta wschodnia część rezerwatu Wron została
przejęta przez Siuksów w poszukiwaniu bawołów. [79] :
182 W sierpniu 1873, odwiedzając Nez Percés i obóz
rezerwatu Crow w Pryor Creek dalej na zachód, stanęła
twarzą w twarz z siłami wojowników Siuksów w długiej
konfrontacji. [51] : 107 Wódz Crow Blackfoot sprzeciwił
się temu wtargnięciu i wezwał do zdecydowanych
działań wojskowych USA przeciwko intruzom z Indii. [51]
: 106 Ze względu na ataki Siuksów na cywilów i
żołnierzy na północ od Yellowstone na nowo utworzonym
terytorium USA ( bitwa pod Pease Bottom , bitwa pod
Honsinger Bluff ), komisarz do spraw Indian opowiedział
się za użyciem wojsk do zmuszenia Siuksów z powrotem
do Dakoty Południowej w swoim Raport z 1873 roku. [80] :
145 Nic się nie wydarzyło.
1875-1899
Armia oszustów przed bitwą pod Rosebud. Zwiadowcy
Kruków i Szoszonów oraz armia przeprawiają się przez
Rzekę Gęsi w drodze do Rosebud w 1876 roku. Kobieta
jeźdźca może być albo Wroną berdachem
Znajdzie-je-i-zabije, albo amazonką Krucza-inna-sroka.
[81] : 228
Dwa lata później, na początku lipca 1875, [82] : 75
Wódz Crow Long Horse zginął w samobójczym ataku na
niektórych Siuksów, [73] : 277-284, którzy wcześniej
zabili trzech żołnierzy z Camp Lewis w górnym biegu
rzeki Judith ( w pobliżu Lewistown). [83] : 114 George
Bird Grinnell był w tym roku członkiem grupy badawczej
w Parku Narodowym Yellowstone i widział sprowadzenie
martwego wodza. Muł niósł ciało, które było
owinięte zielonym kocem. Wódz został umieszczony w
tipi "niedaleko obozu kruków, leżąc na łóżku
przykrytym szatami, z twarzą pięknie pomalowaną".
[83] : 116 Wrona Pretty Shield pamiętała smutek w
obozie. "Pościliśmy, prawie głodni w smutku po
stracie Długiego Konia". [81] : 38
Wystawione na ataki Siuksów, Kruki stanęły po stronie
USA podczas Wielkiej Wojny Siuksów w latach 1876-1877.
[62] : 342 10 kwietnia 1876 r. 23 wrony zaciągnęły
się jako zwiadowcy armii . [79] : 163 Zaciągnęli się
przeciwko tradycyjnemu wrogowi indiańskiemu,
"...który był teraz w starym kraju Kruków,
grożąc i często najeżdżając Kruki w ich obozach
rezerwatowych". [84] : X Charles Varnum , przywódca
harcerzy Custera, rozumiał, jak cenne było pozyskiwanie
harcerzy z miejscowego plemienia indiańskiego. "Te
Wrony były w swoim własnym kraju i doskonale o tym
wiedziały". [85] : 60
Godne uwagi wrony, takie jak Medicine Crow [86] : 48 i
Plenty Coups brały udział w bitwie na Rosebud wraz z
ponad 160 innymi wronami. [65] : 47 [73] : 154-172 [69] :
116
Bitwa pod Little Bighorn stała w rezerwacie Crow. [69] :
113 Jak większość bitew między Stanami Zjednoczonymi
a Siuksami w latach 60. i 70. XIX wieku, "było to
starcie dwóch rozwijających się imperiów, z
najbardziej dramatycznymi bitwami, które miały miejsce
na ziemiach zajętych przez Siuksów innym
plemionom". [63] : 42 [64] : 408 [62] : 342 Kiedy
obóz Wron z Pretty Shield dowiedział się o klęsce
George'a A. Custera, płakał nad rzekomymi martwymi
harcerzami ". i Synem-of-the- Gwiazda Poranna
[Custer] i jego błękitni żołnierze.". [81] : 243
8 stycznia 1877 roku trzy Kruki brały udział w
ostatniej bitwie Wielkiej Wojny Siuksów w Wilczych
Górach. [87] : 60
Wiosną 1878 r. u zbiegu rzek Bighorn i Yellowstone
rozbito 700 tipi Crow. Wraz z pułkownikiem Nelsonem A.
Milesem , dowódcą armii w Wielkiej Wojnie Siuksów,
wielki obóz świętował zwycięstwo nad Siuksami. [51]
[88] : 283-285
Kultura
Utrzymanie
Buffalo Jump
Przysięga Apsaroke autorstwa Edwarda S. Curtisa
przedstawiająca wrony składające symboliczną
przysięgę z ofiarą mięsa żubra na strzałce
Głównym źródłem pożywienia dla wrony był bizon
amerykański, na który polowano na różne sposoby.
Przed użyciem koni na żubry polowano pieszo i wymagało
to od myśliwych podchodzenia blisko żubrów, często w
przebraniu wilczej skóry, a następnie szybkiego
ścigania zwierząt na piechotę przed zabiciem ich
strzałami lub lancami. Koń pozwolił Wronowi łatwiej
polować na żubry, a także polować więcej na raz.
Jeźdźcy wpadali w panikę w stado i strzelali do
wybranych zwierząt strzałami lub kulami z grzbietu
konia lub przebijali je przez serce. Oprócz żubrów
Wrona polowała również na owce gruborogi , kozy
górskie , jelenie, łosie , niedźwiedzie i inne
zwierzyny łowne. Mięso bawole było często pieczone
lub gotowane w gulaszu z rzepą preriową. Zad, język,
wątroba, serce i nerki uważano za przysmaki. Suszone
mięso żubra mielono z tłuszczem i jagodami na pemmikan
. [89] Oprócz mięsa zbierano i spożywano dzikie
jagody, takie jak czarny bez , dzika rzepa i jagody
Saskatoon .
Wrona często polowała na bizony, wykonując skoki na
bizony . "Gdzie Buffaloes są Driven Over Cliffs at
Long Ridge" było ulubionym miejscem zakupów mięsa
przez Indian Crow przez ponad wiek, od 1700 do około
1870, kiedy wprowadzono nowoczesną broń. [90] Wrona
korzystała z tego miejsca corocznie jesienią, w miejscu
wielu klifów wzdłuż grzbietu, który ostatecznie
opadał w kierunku potoku. Wczesnym rankiem, w dniu
skoku, szaman stanął na krawędzi górnego klifu,
twarzą do grzbietu. Brał za zad parę żubrów i
wskazywał nogami wzdłuż linii kamieni, śpiewał swoje
święte pieśni i wzywał Wielkiego Ducha, aby operacja
zakończyła się sukcesem. [90]Po tym wezwaniu szaman
dawał dwóm głowom woreczek kadzidełka. [90] Gdy dwaj
główni kierowcy i ich pomocnicy szli wzdłuż grzbietu
i długiej linii kamieni, zatrzymywali się i palili
kadzidło na ziemi, powtarzając ten proces cztery razy.
[90] Rytuał miał na celu zmuszenie zwierząt do
przejścia do linii, w której palono kadzidło, a
następnie rzucenie się z powrotem na obszar grzbietu.
[90]
Mieszkania i transport
Loża kruków z dwudziestu pięciu skór Buffalo ,
1832-33, George Catlin
Wrony handlujące konno
Trzech kruków na koniach, Edward S. Curtis 1908
Tradycyjne schronienie dla kruków to tipi lub szałas ze
skór żubrów rozciągniętych na drewnianych słupach.
Kruk jest historycznie znany z tego, że buduje jedne z
największych tipi. Kijki do tipi zostały zebrane z
sosny, która wzięła swoją nazwę od używania jej
jako podparcia dla tipi. [91]Wewnątrz tipi na krawędzi
ustawiono materace i siedzenia z bawolej skóry, z
kominkiem pośrodku. Dym z ogniska wydostawał się przez
otwór lub klapę dymną na szczycie tipi. Co najmniej
jeden otwór wejściowy ze składaną klapą umożliwiał
wejście do tipi. Często ukrywają obrazy zdobione na
zewnątrz i wewnątrz tipi o określonych znaczeniach
nadawanych obrazom. Często konkretne projekty tipi były
unikalne dla indywidualnego właściciela, rodziny lub
społeczeństwa, które zamieszkiwało tipi. Tipi można
łatwo podnosić i składać oraz są lekkie, co jest
idealne dla wędrownych ludzi, takich jak Wrona, którzy
poruszają się często i szybko. Po złożeniu kijki
tipi służą do tworzenia włóki. Travois to
konstrukcja ramowa ciągnięta przez konie, używana
przez Indian z równin do noszenia i ciągnięcia rzeczy,
a także małych dzieci. Wiele rodzin Crow nadal posiada
i korzysta z tipi, zwłaszcza podczas podróży. Coroczne
Targi Crow zostały opisane jako największe na świecie
spotkanie tipi.
Najpopularniejszym środkiem transportu używanym przez
Wronę był koń . Konie zdobywano poprzez najazdy i
handel z innymi narodami równin. Mieszkańcy równin
północnych, tacy jak Wrona, otrzymywali konie głównie
od ludzi z równin południowych, takich jak Comanche i
Kiowa, którzy pierwotnie otrzymali konie od
hiszpańskich i południowo-zachodnich Indian, takich jak
różni ludzie z Pueblo. Wrona miała duże stada koni,
które należały do ??największych należących do
Indian z równin; w 1914 mieli około trzydziestu do
czterdziestu tysięcy głów. Do 1921 r. liczba
wierzchowców spadła do zaledwie tysiąca. Podobnie jak
inni mieszkańcy równin, koń był kluczowy dla
gospodarki Kruków i był bardzo cennym przedmiotem
handlowym i często był kradziony innym plemionom, aby
zdobyć bogactwo i prestiż jako wojownik. Koń pozwolił
Wronowi stać się potężnymi i wykwalifikowanymi
wojownikami konnymi, będąc w stanie wykonywać śmiałe
manewry podczas bitwy, w tym zawieszanie się pod
galopującym koniem i strzelanie strzałami, trzymając
się za grzywę. Mieli też wiele psów; jedno źródło
liczyło od pięciu do sześciuset. Psy służyły jako
stróże i zwierzęta juczne do noszenia rzeczy i
ciągnięcia włóków. Wprowadzenie koni do
społeczności Crow pozwoliło im szybciej ciągnąć
cięższe ładunki, znacznie zmniejszając liczbę psów
wykorzystywanych jako zwierzęta juczne.
strój
Obraz Trzyma wroga, wojownika kruków z nakryciem głowy
z rozszczepionym rogiem i wełnianymi legginsami z
koralików autorstwa EA Burbank
Hó-ra-tó-a, wojownik kruków z nakryciem głowy, szatą
żubra i włosami sięgającymi ziemi. Namalowany przez
George'a Catlina , Fort Union 1832.
Mokasyny wrony
Prostej mokasynów , C. 1940
Wrona nosiła ubrania wyróżniające się płcią.
Kobiety nosiły suknie ze skóry jelenia i bawolego ,
ozdobione zębami lub muszlami łosia . Nogi zakrywali na
zimę legginsami, a stopy mokasynami . Wrony nosiły
włosy w dwa warkocze. Ubiór męski składał się
zwykle z koszuli, legginsów z lamówką z paskiem,
długiego bryczesu i mokasynów. Zimą często noszono
szaty z futrzanej skóry żubra. Legginsy były albo
wykonane ze skór zwierzęcych, które Wrona zrobiła dla
siebie, albo z wełny, która była wysoko cenionym
towarem handlowym wytwarzanym specjalnie dla Indian w
Europie. Ich włosy były noszone długo, w niektórych
przypadkach sięgały ziemi. [92]Wrony słyną z tego,
że często noszą włosy w pompadour, które często
były farbowane na biało. Wrony wyróżniały się
noszeniem dwóch fajek do włosów wykonanych z
koralików po obu stronach włosów. Mężczyźni często
nosili włosy w dwa warkocze owinięte w futro bobrów
lub wydr. Smar niedźwiedzi był używany do nadawania
połysku włosom. Wypchane ptaki były często noszone we
włosach wojowników i szamanów. Podobnie jak inni
Indianie równin, Wrona nosiła we włosach pióra
orłów, wron, sów i innych ptaków z powodów
symbolicznych. Wrona nosiła różne nakrycia głowy, w
tym słynne nakrycie głowy z orłem, nakrycie głowy
żubra z rogami i wysadzanym koralikami brzegiem oraz
nakrycie głowy z rozdwojonego rogu. Nakrycie głowy z
rozszczepionym rogiem jest wykonane z pojedynczego rogu
żubra rozdzielonego na pół i wypolerowanego na dwa
prawie identyczne rogi, które były przymocowane do
skórzanej czapki i ozdobione piórami i koralikami.
Tradycyjne stroje noszone przez Wronę są nadal noszone
z różnym stopniem regularności.
The Crow People są dobrze znani ze swoich przecinanych
koralików. Ozdabiali nimi praktycznie każdy aspekt
swojego życia, zwracając szczególną uwagę na
przedmioty ceremonialne i ozdobne. Ich ubrania, konie,
kołyski, ozdobne i ceremonialne wyposażenie, a także
skórzane pokrowce wszelkich kształtów, rozmiarów i
zastosowań były ozdobione koralikami. [93] Oddawali
cześć zwierzętom, które jedli, używając ich tak
dużo, jak tylko mogli. Skóry na ich ubrania, szaty i
sakiewki zostały stworzone ze skóry bawołów, jeleni i
łosi. Praca była wykonywana przez kobiety z plemienia,
niektóre uważane były za ekspertki i często były
poszukiwane przez młodsze, mniej doświadczone kobiety w
sprawie projektowania i symbolicznych porad. [94]The Crow
to ludzie innowacyjni i przypisuje się im rozwój
własnego stylu szycia do przyklejania koralików. Ten
ścieg, który obecnie nazywa się nakładką, jest nadal
znany również jako "ścieg wrony". [93] W ich
wyrobach z paciorków używano przede wszystkim
kształtów geometrycznych, przy czym najbardziej
rozpowszechnione były trójkąty, diamenty i struktury
klepsydry. Szeroka gama kolorów była wykorzystywana
przez Crow, ale najbardziej dominują błękity i różne
odcienie różu. Aby zintensyfikować lub wydobyć
określony kolor lub kształt, otoczyliby tę figurę lub
kolor białym obrysem. [93]
Wybrane kolory były nie tylko estetycznie przyjemne, ale
miały głębsze znaczenie symboliczne. Róże
reprezentowały różne odcienie wschodzącego słońca,
a żółty to Wschód, początek nadejścia słońca.
[93] Błękity symbolizują niebo; czerwony
reprezentował zachodzące słońce lub Zachód; zielony
symbolizuje matkę ziemię, czarny zabicie wroga [94], a
biały symbolizuje chmury, deszcz lub deszcz ze
śniegiem. [93]Chociaż większość kolorów miała
wspólną symbolikę, symboliczne znaczenie każdego
dzieła było dość subiektywne dla jego twórcy,
zwłaszcza w odniesieniu do poszczególnych kształtów.
Trójkąt jednej osoby może symbolizować tipi,
włócznię dla innej osoby lub łańcuch gór dla
jeszcze innej. Bez względu na indywidualne znaczenie
każdego elementu, Crow People oddają cześć ziemi i
niebu za pomocą symbolicznych odniesień w różnych
kolorach i kształtach znajdujących się na ich ozdobnym
sprzęcie, a nawet odzieży. [93]
Niektóre ubrania, które Wroni ludzie ozdobili
koralikami, obejmowały szaty, kamizelki, spodnie,
koszule, mokasyny i różne rodzaje strojów
odświętnych i ceremonialnych. Różnorodne kształty i
kolory nie tylko tworzyły więź z krainą, której są
częścią, ale także odzwierciedlały pozycję i
osiągnięcia. Na przykład, jeśli wojownik miałby
zabić, zranić lub rozbroić wroga, wróciłby z
poczerniałą twarzą. [94]Czarny kolor zostałby
następnie włączony do ubioru tego mężczyzny,
najprawdopodobniej do jego stroju wojennego. Wysadzana
koralikami szata, którą często dawano pannie młodej,
mogła zająć ponad rok i była zwykle tworzona przez
teściową panny młodej lub inną powinowatą. Szaty te
często charakteryzowały się szeregiem równoległych
poziomych linii, zwykle składających się z
jasnoniebieskiego koloru. Linie przedstawiały nową
rolę młodej kobiety jako żony i matki; również nową
pannę młodą zachęcano do noszenia szaty na następnym
uroczystym zgromadzeniu, aby symbolizować jej dodanie i
powitanie nowej rodziny. [93] W czasach współczesnych
Wrona nadal często ozdabia swoją odzież zawiłymi
wzorami koralików do powwow i codziennego ubioru.
Płeć i system pokrewieństwa
Kruk miał system matrylinearny . Po ślubie para była
matrymonialna (mąż po ślubie przeniósł się do domu
matki żony). Kobiety odgrywały znaczącą rolę w
plemieniu.
Krucze pokrewieństwo to system używany do opisywania i
definiowania członków rodziny. Zidentyfikowany przez
Lewisa Henry'ego Morgana w jego pracy z 1871 r. Systemy
pokrewieństwa i powinowactwa rodziny ludzkiej , system
wron jest jednym z sześciu głównych typów, które
opisał: eskimoski , hawajski , irokezowy , wrony, omaha
i sudański . [ potrzebne cytowanie ]
Crow historycznie status dla mężczyzn mocny dwóch
alkoholi , określane Bate / Bade , [95] , takie jak
Osh-Tisch . [96] [97]
XXI wiek
Geografia
Crow Indian Reservation w południowo-środkowej Montanie
jest duża rezerwacja obejmujące około 2,3 milionów
akrów (9300 km 2 ) o powierzchni gruntów, piąty co do
wielkości rezerwatu Indian w Stanach Zjednoczonych.
Rezerwat znajduje się głównie w hrabstwach Big Horn i
Yellowstone z odstąpionymi ziemiami w hrabstwach Rosebud
, Carbon i Treasure . Wschodnia granica Rezerwatu Indian
Crow to 107 linia południka , z wyjątkiem linii
granicznej Rezerwatu Indian Północnych Cheyenne .
Południowa granica przebiega od 107. linii południka na
zachód do wschodniego brzegu rzeki Big Horn . Linia
biegnie w dół rzeki do Narodowego Obszaru Rekreacji
Bighorn Canyon i na zachód do Gór Pryor i na północny
wschód do Billings. Granica północna biegnie na
wschód i przez Hardin w stanie Montana do 107. linii
południka. Spis z 2000 r. wykazał całkowitą
populację 6894 na terenach objętych rezerwatem. Jej
największą społecznością jest Crow Agency.
Rząd
Crow flag widziana z autostrady międzystanowej 90 w Crow
Indian Reservation , Big Horn County, Montana
Przed uchwaleniem konstytucji z 2001 r., plemię kruków
w Montanie było regulowane konstytucją z 1948 r. Dawna
konstytucja zorganizowała plemię jako radę generalną
( radę plemienną ). Rada Generalna sprawowała władzę
wykonawczą, ustawodawczą i sądowniczą rządu i
obejmowała wszystkich zapisanych, dorosłych członków
Plemienia Wron, pod warunkiem, że kobiety miały 18 lat
lub więcej, a mężczyźni 21 lat. Rada generalna była
demokracją bezpośrednią , porównywalną do
Konfederacji Haudenosaunee .
Plemię Wron z Montany ustanowiło trzyoddziałowy rząd
na posiedzeniu rady w 2001 r. wraz z konstytucją z 2001
r. Rada Generalna pozostaje organem zarządzającym
plemienia; jednak uprawnienia zostały rozdzielone na
trzy odrębne oddziały w rządzie. W teorii rada
generalna jest nadal organem zarządzającym Plemienia
Wron, jednak w rzeczywistości rada generalna nie
zbierała się od czasu ustanowienia konstytucji z 2001
roku.
Władza wykonawcza ma czterech urzędników. Urzędnicy
ci są znani jako przewodniczący, wiceprzewodniczący,
sekretarz i wicesekretarz. Urzędnicy Oddziału
Wykonawczego są również urzędnikami Rady Generalnej
Plemienia Kruków, która nie spotykała się od 15 lipca
2001 roku.
Obecna administracja Oddziału Wykonawczego Crow Tribe
wygląda następująco:
Przewodniczący: Frank White Clay
Wiceprzewodniczący: Lawrence DeCrane
Sekretarz: Levi Black Eagle
Wicesekretarz: Channis Whiteman. [98]
Oddział Legislacyjny składa się z trzech członków z
każdego dystryktu Rezerwatu Indian Crow. Rezerwat Indian
Crow jest podzielony na sześć dystryktów znanych jako
The Valley of the Chiefs, Reno, Black Lodge, Mighty Few,
Big Horn i Pryor District. Dystrykt Valley of the Chiefs
jest największym okręgiem pod względem liczby
ludności.
Wydział Sądowy składa się ze wszystkich sądów
ustanowionych przez Kodeks Prawa i Porządku Crow oraz
zgodnie z Konstytucją z 2001 roku. Wydział Sądowy ma
jurysdykcję we wszystkich sprawach określonych w Crow
Law and Order Code. Oddział sądowniczy stara się być
odrębnym i odrębnym oddziałem rządu od oddziałów
ustawodawczych i wykonawczych rządu plemiennego kruków.
Oddział Sądowy składa się z wybranego sędziego
głównego i dwóch sędziów pomocniczych. Crow Court of
Appeals, podobnie jak State Court of Appeals, przyjmuje
wszystkie odwołania od sądów niższej instancji.
Sędzią Naczelną Plemienia Wron jest Julie Yarlott.
Kontrowersje konstytucyjne
Zgodnie z Konstytucją z 1948 r. , Rezolucja 63-01
(Proszę zwrócić uwagę; w liście do komunikacji od
Phileo Nasha, ówczesnego Komisarza ds. Indian, do
Dyrektora Obszaru BIA, jak stwierdzono w liście i
potwierdził, że 63-01 jest Zarządzeniem w wspomniane
pismo) wszystkie poprawki do konstytucji muszą być
głosowane w głosowaniu tajnym lub w referendum. W 2001
roku były prezes Birdinground podjął poważne
działania, nie spełniając tych wymogów. Kwartalne
posiedzenie rady w dniu 15 lipca 2001 r. podjęło w
głosowaniu głosem wszystkie uchwały, w tym uchwały o
uchyleniu obowiązującej konstytucji i przyjęciu nowej
konstytucji.
Krytycy twierdzą, że nowa konstytucja jest sprzeczna z
duchem Plemienia Kruków, ponieważ daje upoważnienie
dla amerykańskiego Biura do Spraw Indian (BIA) do
zatwierdzania ustawodawstwa i decyzji dotyczących Crow.
Ludzie z Kruków strzegli swojej suwerenności i praw
traktatowych. Nie przegłosowano rzekomej Nowej
Konstytucji, aby dodać ją do porządku obrad Rady
Plemiennej. Poprzednia konstytucja nakazywała
dokonywanie zmian konstytucyjnych w drodze referendum, z
zastosowaniem metody i kryteriów wyborów w głosowaniu
tajnym. Ponadto zmiana konstytucji może być
przeprowadzona tylko w specjalnie zwanych wyborach,
które nigdy nie zostały zatwierdzone przez Radę w
Konstytucji z 2001 roku. Porządek obrad nie został
przegłosowany ani przyjęty na radzie.
Jedyne głosowanie na radzie dotyczyło tego, czy
przeprowadzić głosowanie głosowe, czy przejść przez
kolejkę. Krytycy twierdzą, że przewodniczący
ignorował i tłumił próby omawiania konstytucji. Ta
zmiana rady i konstytucji nigdy nie została ratyfikowana
przez żadne kolejne działania rady. Sekretarz
plemienny, usunięty ze stanowiska przez administrację
BirdingGround, był liderem opozycji. Cała
działalność odbyła się bez jego podpisu.
Kiedy opozycja zakwestionowała, powołując się na
naruszenie procesu konstytucyjnego i prawa do
głosowania, administracja Birdinground zwróciła się o
zgodę do Departamentu Spraw Wewnętrznych Stanów
Zjednoczonych (USDOI), Biura do spraw Indian (BIA). Ten
ostatni stwierdził, że nie może ingerować w
wewnętrzne sprawy plemienne. Sąd federalny orzekł
również, że zmiana konstytucji jest sprawą
wewnątrzplemienną. [ potrzebne cytowanie ]
Przywództwo
Dalsze informacje: Crow Tribal Administration
Przewodniczący Crow Tribal Carl Venne i Barack Obama w
rezerwacie Crow Indian w Montanie w dniu 19 maja 2008
roku. Obama był pierwszym kandydatem na prezydenta,
który odwiedził Crow Tribe.
Siedzibą rządu i stolicą rezerwatu Indian Crow jest
Crow Agency w stanie Montana .
Plemię Wron historycznie wybierało przewodniczącego
rady plemiennej co dwa lata; jednak w 2001 roku kadencja
została przedłużona do czterech lat. Poprzednim
przewodniczącym był Carl Venne . Przewodniczący pełni
funkcję dyrektora generalnego, mówcy rady i przywódcy
większościowego Rady Plemienia Kruków. Zmiany
konstytucyjne z 2001 roku stworzyły rząd
trójoddziałowy. Przewodniczący pełni funkcję szefa
władzy wykonawczej, która obejmuje biura
wiceprzewodniczącego, sekretarza, wicesekretarza oraz
biura plemienne i wydziały Administracji Plemienia Crow.
Godne uwagi krzesła to Clara Nomee , Edison Real Bird i
Robert "Robie" Yellowtail .
19 maja 2008 r. Hartford i Mary Black Eagle z plemienia
Crow przyjęli senatora USA (późniejszego prezydenta)
Baracka Obamę do plemienia w dniu pierwszej wizyty
kandydata na prezydenta USA w kraju. [99] Przedstawiciele
Crow wzięli również udział w paradzie inauguracyjnej
prezydenta Obamy. W 2009 roku dr Joseph Medicine Crow
był jedną z 16 osób odznaczonych Prezydenckim Medalem
Wolności .
Podczas zamknięcia działalności rządu federalnego
Stanów Zjednoczonych w 2013 r. , Crow Tribe zwolniło
316 pracowników i zawiesiło programy zapewniające
opiekę zdrowotną, usługi autobusowe i ulepszenia
nawadniania. [100]
W 2020 r. przewodniczący plemienia AJ Not Afraid Jr.
poparł reelekcję prezydenta Donalda Trumpa , a także
poparł Republikanów Steve'a Dainesa w Senacie , Grega
Gianforte dla gubernatora i Matta Rosendale'a dla Izby
Reprezentantów Stanów Zjednoczonych
|
