MIAMI

Miami

( Miami-Illinois : Myaamiaki )
są Indianami pierwotnie mówiąc jeden z języki algonkińskie . Wśród ludów znanych jako plemiona Wielkich Jezior zajmowali terytoria, które obecnie określane są jako północno-środkowa Indiana , południowo-zachodni Michigan i zachodnie Ohio . Miami historycznie składało się z kilku wybitnych podgrup, w tym Piankeshaw , Wea , Pepikokia, Kilatika, Mengakonkia i Atchakangouen. W czasach współczesnych określenie Miami jest używane bardziej konkretnie w odniesieniu do Atchakangouen. Do 1846 roku większość Miami była.przymusowo przesiedleni na terytorium Indii (początkowo na tereny dzisiejszego Kansas, a później na tereny dzisiejszej Oklahomy ). Miami Tribe of Oklahoma są federalne uznane plemię od Miami Indian w Stanach Zjednoczonych. Miami Nation of Indiana , organizacja non-profit z potomkami Miamis które zostały zwolnione z usuwaniem, bezskutecznie szukał oddzielny uznanie.

Zawartość

1 Nazwa
2 Historia
2,1 Pre-historia
2,2 Kontakt europejski
2.2.1 Lokalizacje
2,3 Stany Zjednoczone i Podział Plemienny
2.3.1 Lokalizacje
3 Miejsca nazwane na cześć Miami
3.1 Miasteczka i miasta
3.2 Gminy
3,3 Powiaty
3.4 Forty
3,5 Zbiorniki wodne i lokalizacje geograficzne
3,6 Instytucje
3,7 Drużyny sportowe
4 Znani ludzie z Miami?
5 Uwagi
6 Bibliografia
7 Zewnętrzne linki
Imię
Nazwa pochodzi od Miami Myaamia (liczba mnoga Myaamiaki ), plemienia autonym (nazwa dla siebie) w ich języki algonkińskie z Miami-Illinois . Wydaje się, że pochodzi to od starszego terminu oznaczającego "ludzie z niższego rzędu". Niektórzy uczeni utrzymywali Miami nazwali się Twightwee (pisane również Twatwa ), rzekomo dźwiękonaśladowczy odniesienie do ich świętego ptaka, z żurawia sandhill . Najnowsze badania wykazały, że Twightwee wywodzi się z języka Delaware exonym dla Miamis, tuwéhtuwe, nazwa o nieznanej etymologii. [2] Niektórzy Miami stwierdzili, że była to tylko nazwa używana przez inne plemiona dla Miami, a nie ich autonim. Nazywali się także Mihtohseniaki (lud). Miami nadal używa tego autonimu do dziś.

Nazwa Źródło [3] Nazwa Źródło [3]
Maiama Maumee później francuski
Memy Memolounique Francuski
Metouseceprinioueks Myamicki
Nation de la Grue Francuski
Omameeg Omaumeg Chippewa
Oumami (lub Oumiami) Oumamik 1. francuski
Piankashaw Quikties
Tawatawas Titwa
Tuihtuihronoons Twechtwey
Dwuroki Delaware Wea zespół muzyczny
Historia
Prehistoria
Znane lokalizacje Miami w latach wojny z Irokezami
1654 Fox River, na południowy zachód od jeziora Winnebago
1670-95 Wisconsin River, poniżej Portage do Fox River
1673 Niles, Michigan
1679-81 Fort Miamis, w St. Joseph, Michigan
1680 Fort Chicago
1682-2014 Fort St. Louis w Starved Rock w stanie Illinois
1687 Calumet River, w Blue Island, Illinois
C. 1691 Rzeka Wabash, u ujścia rzeki Tippecanoe
[4] [5]
Główny artykuł: Prehistoria Ohio
Uważa się, że wczesne Miami należały do ??tradycji Fischera kultury Missisipi . [6] Społeczeństwa Missisipi charakteryzowały się rolnictwem opartym na kukurydzy , organizacją społeczną na poziomie przywództwa, rozległymi regionalnymi sieciami handlowymi, hierarchicznymi wzorcami osadnictwa i innymi czynnikami. Historyczne Miami zajmowało się polowaniem, podobnie jak inne ludy Missisipi.

Pisemna historia Miami sięga wstecz do misjonarzy i odkrywców, którzy spotkali ich na terenie dzisiejszego Wisconsin , skąd migrowali na południe i wschód od połowy XVII wieku do połowy XVIII wieku, osiedlając się nad górnymi rzekami Wabash i Maumee. w tym, co jest obecnie północno-wschodnią Indianą i północno-zachodnim Ohio. Według przekazów ustnych ta migracja była powrotem do regionu, w którym żyli od dawna, zanim zostali zaatakowani przez Irokezów podczas wojen bobrowych . Wcześni europejscy koloniści i handlarze na wschodnim wybrzeżu napędzali popyt na futra, a Irokezowie - z siedzibą w środkowym i zachodnim Nowym Jorku-- nabyli wczesny dostęp do europejskiej broni palnej poprzez handel i wykorzystali ją do podbicia obszaru doliny Ohio w celu wykorzystania jako tereny łowieckie, które tymczasowo wyludniły się, gdy plemiona leśne Algonquin uciekały na zachód jako uchodźcy. Wojna i wynikające z niej zakłócenia społeczne - wraz z rozprzestrzenianiem się zakaźnych chorób europejskich, takich jak odra i ospa , epidemie, na które nie byli odporni - przyczyniły się do zdziesiątkowania populacji rdzennych Amerykanów w głębi kraju.

Miejsca historyczne [3]

Rok Lokalizacja
1658 Na północny wschód od jeziora Winnebago, Wisconsin (Fr)
1667 Dolina Missisipi w Wisconsin
1670 Szef Fox River, Wisconsin; Wioska Chicago
1673 Joseph River Village, Michigan (Rzeka Miami) (Fr),
Kalamazoo River Village, Michigan
1703 Wioska Detroit, Michigan
1720-63 Lokalizacje nad rzeką Miami, Ohio
Wioska nad rzeką Scioto (w pobliżu Columbus), Ohio
1764 Wioski nad rzeką Wabash, Indiana
1831 Terytorium Indii (Oklahoma)
Kontakt europejski

Litografia Małego Żółwia jest podobno oparta na zaginionym portrecie autorstwa Gilberta Stuarta , zniszczonym, gdy Brytyjczycy spalili Waszyngton w 1814 r. [7]

Szef Miami Pacanne
Kiedy francuscy misjonarze po raz pierwszy natknęli się na Miami w połowie XVII wieku, tworząc pierwszy pisemny zapis historyczny o tym plemieniu, rdzenni mieszkańcy żyli wokół zachodnich wybrzeży jeziora Michigan . Zgodnie z ustną tradycją Miami, przenieśli się tam kilka pokoleń wcześniej z regionu, który jest obecnie północną Indianą, południowym Michigan i północno-zachodnim Ohio, aby uniknąć presji ze strony partii wojennych Irokezów , chcących zmonopolizować kontrolę nad futrami w Dolinie Ohio. Wcześni francuscy odkrywcy zauważyli wiele językowych i kulturowych podobieństw między zespołami z Miami a Illiniwek, luźna konfederacja ludów posługujących się językiem algonkińskim. Termin "Miami" ma dla historyków nieprecyzyjne znaczenie. W XVII i XVIII wieku termin "Miami" ogólnie określał wszystkie te zespoły jako jedno wielkie plemię. W XIX wieku "Miami" zaczęło odnosić się konkretnie do zespołu Atchakangoen (Crane). [8]

Mniej więcej na początku XVIII wieku, przy wsparciu francuskich kupców pochodzących z dzisiejszej Kanady, którzy dostarczali im broń palną i chcieli handlować z nimi na futra, Miami wycofało się z powrotem na swoje historyczne terytorium i przesiedliło je. W tym czasie głównymi zespołami Miami były:

Atchakangouen , Atchatchakangouen , Atchakangouen , Greater Miami lub Crane Band (nazwane na cześć ich wiodącego klanu, największego zespołu z Miami - ich główną wioską była Kekionga / Kiihkayonki ("krzak jeżynowy") u zbiegu Świętego Józefa (Kociihsa Siipiiwi) ("Bean River "), Saint Marys (Nameewa Siipiiwi / Mameewa Siipiiwi) (" rzeka z jesiotra atlantyckiego ") i Maumee River (Taawaawa Siipiiwi) (" Rzeka w Odawa ") na zachodnim skraju Wielkiej Black Swamp w dzisiejszej Indiana - to miejsce było chociaż nazywanesaakiiweeki taawaawa siipiiwi (dosł. "zbieg rzeki Maumee"); Kekionga / Kiihkayonki była stolicą konfederacji Miami)
Kilatika , Kilatak , Kiratika zwana przez Francuzów, później znana przez Anglików jako Eel River Band of Miamis ; autonim: Kineepikomeekwaki ("Ludzie wzdłuż Snake-Fish-River, tj. Eel River", ich główna wioska Kineepikwameekwa/Kenapekwamakwah/Kenapocomoco ("Snake-Fish-Town" lub "Eel River Village") przeniosła swoją lokalizację z górnego biegu rzeki Rzeka Węgorz (Kineepikwameekwa Siipiiwi) ("Snake-Fish-River") (w pobliżu Columbia City, Indiana ) do ujścia do rzeki Wabash (Waapaahšiki Siipiiwi) ("Shining White River/Bright Shiny River") (w pobliżu Logansport, Indiana) w północnej Indianie; Kilatika zespołu z lat francuskich miał swoją główną osadę u zbiegu rzeki Kankakee i Des Plaines Rivers tworząc rzekę Illinois około 16 km na południe od dzisiejszej Joliet w stanie Illinois )
Mengakonkia lub Mengkonkia , Michikinikwa ( "mały żółw")"ludzie
Pepikokia , Pepicokea , później znana jako Tepicon Band lub Tippecanoe Band ; autonim: Kiteepihkwana ("Ludzie miejsca bawołów"), ich główna wioska Kithtippecanuck / Kiteepihkwana ("Miejsce bawołów ") zmieniała swoje położenie wielokrotnie z górnego biegu rzeki Tippecanoe (Kiteepihkwana siipiiwi) ("River ryby bawole") (na wschód od Old Tip Town, Indiana) do ujścia do rzeki Wabash (Waapaahšiki Siipiiwi) (w pobliżu Lafayette, Indiana) - czasami chociaż znana jako Nation de la Gruë lub Miamis nad rzeką Meramec, prawdopodobnie nazwa zespołu z Miami-Illinois o nazwie Myaarameekwa ("Brzydka ryba, czyli Catfish Band"), który żył wzdłuż rzeki Meramec ("Rzeka brzydkiej ryby") [9] [10]
Piankeshaw , Piankashaw , Pianguichia ; autonym : Peeyankihšiaki ("ci, którzy się rozdzielają" lub "oddzieleni") mieszkali w kilku wioskach wzdłuż Białej Rzeki [a] w zachodniej Indianie, rzece Vermilion (Peeyankihšiaki Siipiiwi) ("Rzeka Peeyankihšiaki/Piankashaw") [ 11] i Wabash Rivers (Waapaahšiki Siipiiwi) w stanie Illinois, a później wzdłuż Great Miami River (Ahsenisiipi) ("Rocky River") w zachodnim Ohio, ich pierwsza główna wioska Peeyankihšionki ("Miejsce Peeyankihšiaki/Piankashaw") znajdowała się u zbiegu rzeki Vermilion i rzeki Wabash (w pobliżu Cayuga, Indiana) - jedna mniejsza osada znajdowała się u zbiegu głównych dopływów rzeki Vermilion (niedaleko Danville w stanie Illinois ), druga istotna osada nosiła nazwę Aciipihkahkionki / Chippekawkay / Chippecoke ("Miejsce jadalnego korzenia") i znajdowała się u ujścia z rzeki Embarras w rzece Wabash (blisko Vincennes, Indiana ), w 18 wieku trzecia osada na obrzeżach zabytkowego Wabash dolinę rzeki o nazwie Pinkwaawilenionki / Pickawillany ( "Popiół Place") został wzniesiony wzdłuż Miami rzeki Wielkiej (która przekształciła Piqua , Ohio ) [b] [12]
Wea , Wiatonon , Ouiatanon lub Ouaouiatanoukak ; autonim: Waayaahtanooki lub Waayaahtanwa ("Ludzie miejsca wiru"), ponieważ ich główna wioska Waayaahtanonki ("Miejsce wiru ") znajdowała się nad rzeką, gdzie w rzece znajdował się wir, pod nazwą " Ouiatanon " odnosił się do grupy wymarłych pięciu osiedli Wea lub ich historycznych ziem plemiennych wzdłuż doliny Środkowego Łabasz między rzeką Węgorz na północy a rzeką Vermilion na południu, "prawdziwy" Quiatanon u ujścia potoku Wea do rzeki Wabash Ich główną wioską była rzeka [c][13] [14]
W 1696 r. hrabia de Frontenac mianował Jeana Baptiste Bissota, Sieur de Vincennes, dowódcą francuskich placówek w północno - wschodniej Indianie i południowo-zachodnim Michigan. [15] Zaprzyjaźnił się z mieszkańcami Miami, osiedlając się najpierw nad rzeką St. Joseph , a w 1704 r. założył placówkę handlową i fort w Kekionga , dzisiejsze Fort Wayne w stanie Indiana , de facto stolicę Miami, która kontrolowała ważną ziemię. portage łączący rzekę Maumee (która wpływała do jeziora Erie i oferowała drogę wodną do Quebecu) z rzeką Wabash (która wpadała do rzeki Ohio i oferowała drogę wodną do doliny Missisipi). [16]

W XVIII wieku Miami w większości powróciły do ??swojej ojczyzny w dzisiejszych Indiach i Ohio. Ostateczne zwycięstwo Brytyjczyków w wojnie francusko-indyjskiej ( wojna siedmioletnia ) doprowadziło do zwiększonej obecności Brytyjczyków w tradycyjnych obszarach Miami.

Zmieniające się sojusze i stopniowe wkraczanie osadnictwa europejsko-amerykańskiego doprowadziły do ??tego, że niektóre zespoły z Miami, w tym Piankeshaw i Wea , skutecznie połączyły się w coś, co czasami nazywano Konfederacją Miami. Rdzenni Amerykanie stworzyli większe konfederacje plemienne kierowane przez Wodza Małego Żółwia ; ich sojusze miały na celu prowadzenie wojny przeciwko Europejczykom i zwalczanie postępujących białych osad, a samo Miami stało się podzbiorem tak zwanej Konfederacji Zachodniej podczas wojny z północno-zachodnimi Indiami.

Później rząd USA połączył Miami z Illini w celach administracyjnych. Zespół węgorz utrzymany nieco odrębny status, który okazał się korzystny w przeprowadzek z 19 wieku. Tradycyjną stolicą Miami była Kekionga .

Lokalizacje
Lata francuskie [4] [5]

1718-94 Kekionga, Portage rzek Maumee i Wabash , Fort Wayne, Indiana
1720-49 Portage z rzeki Miami , St. Joseph i Kankakee rzeki
nieznany - 1733 Tepikon Wabash, Fort Ouiatenon, Lafayette, Indiana
1733-51 Tepicon of the Tippecanoe, górny bieg rzeki Tippecanoe pod Warszawą
1748-52 Pickawillany, Piqua nad rzeką Great Miami w Ohio
1752 Headwaters of the Eel River , na południowy zachód od Columbia City, Indiana
1752 Le Gris, rzeka Maumee (rzeka Miami), na wschód od Fort Wayne
Lata brytyjskie [4] [5]

1763 schwytany przez Brytyjczyków w Fort Miami (1760-63) w ramach Rebelii Pontiaca
1774 Wojownicy uczestniczyli w wojnie Lorda Dunmore w Ohio
1778 Kenapacomaqua, Wabash u ujścia rzeki Eel, Logansport, Indiana
1780 październik - Agustin Mottin de La Balme (Francuski, z St. Louis ) poprowadził najazd na Detroit . Zatrzymany i najechany na Kekiongę. La Balme wycofał się na zachód, gdzie Mały Żółw zniszczył najeźdźców, zabijając jedną trzecią z nich, 5 listopada.
Stany Zjednoczone i Podział Plemienny

Traktaty z Miami w Indianie

Flaga stanu Indiana Miami .

Flaga plemienia Miami Oklahomy
Miami miało mieszane stosunki ze Stanami Zjednoczonymi. Niektóre wioski Piankeshaw otwarcie popierały amerykańskich kolonistów zbuntowanych podczas rewolucji amerykańskiej , podczas gdy wioski wokół Ouiatenon były otwarcie wrogie. Miami z Kekionga pozostali sojusznikami Brytyjczyków, ale nie byli otwarcie wrogo nastawieni do Stanów Zjednoczonych (z wyjątkiem ataku Augustina de La Balme w 1780 r.).

W traktacie paryskim z 1783 r., który zakończył amerykańską wojnę rewolucyjnąWielka Brytania przeniosła swoje roszczenia do suwerenności na Terytorium Północno-Zachodnim - współczesnym Ohio, Indiana, Illinois, Michigan i Wisconsin - na nowe Stany Zjednoczone. Biali pionierzy wtargnęli do doliny Ohio, co doprowadziło do sporów o to, czy mają prawo do tworzenia domostw i osiedli na ziemiach, które plemiona uważały za terytorium bez ziemi. Miami zaprosiło plemiona wysiedlone przez białych osadników, Delaware (Lenape) i Shawnee, aby osiedlić się w Kekionga, tworząc zalążek pan-plemiennej Konfederacji Zachodniej. Partie wojenne atakowały białych osadników, próbując ich wypędzić, a biali - w tym członkowie milicji z Kentucky - przeprowadzali czasami masowe ataki odwetowe na wioski rdzennych Amerykanów. Powstały konflikt stał się znany jako wojna północno-zachodnich Indii .

Dążąc do położenia kresu narastającej przemocy, zmuszając plemiona do podpisania traktatów o odstąpieniu ziemi pod osadnictwo białych, administracja Jerzego Waszyngtona zarządziła atak na Kekionga w 1790 r.; Siły amerykańskie zniszczyły go, ale zostały odparte przez wojowników Małego Żółwia . W 1791 r. administracja waszyngtońska przeprowadziła drugą ekspedycję, aby zaatakować Kekiongę z dalszymi rozkazami zbudowania tam fortu, aby na stałe zająć region, ale Konfederacja Zachodnia zaatakowała po drodze jego obóz i zniszczyła; Bitwa, znana jako Klęska Świętego Klara , jest uznawana przez rdzennych Amerykanów za najgorszą porażkę armii amerykańskiej w historii Stanów Zjednoczonych. [17] W 1794 roku trzecia siła inwazyjna pod dowództwem generała "Szalonego" Anthony'ego Wayne'a pokonała konfederację naBitwa pod Fallen Timbers , spalenie osad plemiennych wzdłuż dziesiątek mil rzeki Maumee i wzniesienie Fort Wayne w Kekionga; Wayne następnie nałożył traktat z Greenville w 1795 roku, który zakończył wojnę z północno-zachodnimi Indiami. W nim przywódcy konfederacji, tacy jak Mały Żółw, zgodzili się scedować większość tego, co jest obecnie w stanie Ohio, wraz z innymi obszarami na zachodzie, w tym z tym, co jest obecnie centralnym Detroit, Chicago i Fort Wayne, w zamian za coroczne płatności. [16]

Ci z Miami, którzy wciąż nienawidzili Stanów Zjednoczonych, zgromadzili się wokół Ouiatenon i Prophetstown , gdzie Shawnee Chief Tecumseh przewodził koalicji narodów rdzennych Amerykanów. Gubernator terytorialny William Henry Harrison i jego siły zniszczyli Prophetstown w 1811 roku, a podczas wojny 1812 - która obejmowała plemienne oblężenie Fort Wayne - zaatakowali wioski Miami w całym Terytorium Indiany.

Chociaż Wayne obiecał w negocjacjach traktatu z Greenville, że pozostałe niepodlegające terytoriom pozostanie na zawsze ziemią plemienną - skąd pochodzi nazwa "Indiana" - na zawsze tak się nie stało. Biali kupcy przybyli do Fort Wayne, z którego rząd zwykł wypłacać Miami i innym plemionom roczne płatności za traktaty, aby sprzedawać im alkohol i towary przemysłowe. W okresie dożywotnim kupcy sprzedawali im takie rzeczy na kredyt, a plemiona wielokrotnie zaciągały więcej długów, niż były w stanie pokryć istniejące płatności. Harrison i jego następcy prowadzili politykę lewarowania tych długów, aby skłonić przywódców plemiennych do podpisania nowych traktatów cedujących duże obszary zbiorowo posiadanych rezerwatów, a następnie do wyrażenia zgody na usunięcie plemienia. Jako zachętę do skłonienia przywódców plemiennych do podpisania takich traktatów,dwór . W 1846 r. rząd zmusił szeregowych członków plemienia do odejścia, ale kilka głównych rodzin, które nabyły prywatną własność, aby żyć dzięki tej praktyce, zostało zwolnionych i pozwolono im pozostać w Indianie, co doprowadziło do gorzkiej schizmy. [16]

Ci, którzy byli związani z plemieniem, zostali przeniesieni najpierw do Kansas , a następnie do Oklahomy , gdzie zamiast rezerwatu dano im indywidualne działki ziemi, w ramach starań o asymilację ich z amerykańską kulturą własności prywatnej i rolnictwem ziemiańskim. [16] Rząd Stanów Zjednoczonych uznał to, co jest obecnie plemieniem Miami Oklahomy, jako oficjalny rząd plemienny od 1846 roku.

W XX wieku Miami z siedzibą w stanie Indiana bezskutecznie dążyło do odrębnego uznania przez władze federalne. Chociaż zostali uznani przez Stany Zjednoczone w traktacie z 1854 r., uznanie to zostało odebrane w 1897 r. W 1980 r. ustawodawca stanu Indiana uznał wschodnie Miami za kwestię prawa stanowego i głosował za poparciem uznania federalnego [5] : 291, ale w 1993, sędzia federalny orzekł, że przedawnienie w odwołaniu ich statusu wygasło. [5] : 293 Ale w 1996 roku plemię Miami z Oklahomy zmieniło swoją konstytucję, aby zezwolić każdemu potomkowi ludzi pełniących pewne historyczne role na dołączenie, i od tego czasu setki Miami z siedzibą w Indianie zostały członkami. Dziś plemię Miami z siedzibą w Oklahomie ma około 5600 zarejestrowanych członków.[16] Jednak wiele innych Miami z siedzibą w Indianie nadal uważa się za oddzielną grupę, której niesłusznie odmówiono odrębnego uznania federalnego.

Lokalizacje

Grób Miami Chief Francis Godfroy, znajduje się na Chief Francis Godfroy Cemetery, Miami County, Indiana
Stany Zjednoczone lata [4] [5]

1785 - wsie Delaware położone w pobliżu Kekionga (uchodźcy z osad amerykańskich)
1790 - Pickawillany Miami dołącza do Kekionga (uchodźcy z amerykańskich osiedli)
1790 Gen. Josiah Harmar otrzymuje rozkaz zaatakowania i zniszczenia Kekionga. 17 października siły Harmara palą ewakuowane wioski, ale zostają pokonane przez wojowników Małego Żółwia .
1790-1791 - Zamiast odbudowywać Kekionga, plemiona osiedlają się dalej w dół rzeki Maumee, w tym w miejscu, które jest obecnie Defiance, Ohio
1791 Gen. Arthur St. Clair próbuje ponownie zaatakować Kekionga i zbudować tam fort, ale zanim uda mu się tam dotrzeć, Konfederacja Zachodnia atakuje jego obóz i niszczy jego armię w pobliżu przyszłego Fort Recovery .
Milicja Kentucky niszczy wioski nad rzeką Eel.
1793 grudzień - Generał Anthony Wayne rozpoczyna trzecią inwazję i buduje Fort Recovery na miejscu St. Clair's Defeat.
Czerwiec 1794 - Fort Recovery odpiera atak Konfederacji Zachodniej
1794 sierpień - Bitwa pod Fallen Timbers w pobliżu dzisiejszego Toledo; Siły Wayne'a pokonują Konfederację Zachodnią
1794 wrzesień - siły Wayne'a maszerują w górę rzeki Maumee, paląc plemienne wioski i pola (gdzie plemiona przesiedliły się po tym, jak Harmar zniszczył Kekiongę) przez dziesiątki mil, zanim dotrą do opuszczonych ruin Kekionga u jej górnego biegu i zbudują Fort Wayne
1795 - przywódcy plemienni podpisują Traktat z Greenville, cedując większość obszaru obecnego stanu Ohio, a także obszar wokół Fort Wayne, który obejmuje jego historyczną stolicę Kekionga i przewóz lądowy Maumee-Wabash
1809 - gubernator William Henry Harrison nakazuje zniszczenie wszystkich wiosek w ciągu dwóch dni marszu od Fort Wayne . Zniszczone wioski w pobliżu Columbia City i Huntington .
1812 17 grudnia - ppłk John B. Campbell nakazuje zniszczyć wsie Mississinewa. Campbell niszczy wioski i zabija 8 Indian, a 76 dostało się do niewoli, w tym 34 kobiety i dzieci. [18]
1812 18 grudnia w wiosce Silver Heel kontratakowały znaczne siły rdzennych Amerykanów. Amerykańscy Indianie mieli przewagę liczebną, ale walczyli zaciekle, by uratować schwytanych wieśniaków przetrzymywanych przez Campbella. Wspólna szarża kawalerii dowodzona przez majora Jamesa McDowella i kapitanów Trottera i Johnstona w końcu przerwała atak. [19] około 30 Indian zostało zabitych; Amerykanie odparli i wrócili do Greenville. [18]
1813 lipiec - Armia USA powraca i pali opuszczone miasto i uprawy.
1817 Traktat Maumee - luźny Ft. Okolice Wayne'a (1400 liczone w Miami)
1818 Traktat z St. Mary's ( nowy traktat zakupowy ) - stracić na południe od Wabash - utworzony zostaje rezerwat Big Miami. Granty na Mississinewa i Wabash przyznane Josetcie Beaubien, Anotoine Bondie, Peterowi Labadie, Francois Lafontaine, Peterowi Langloisowi, Josephowi Richardville'owi i Antoine'owi Rivarre'owi. Utworzono Rezerwę Narodową Miami (875 000).
1818 Eel River Miami osiedla się w Thorntown , na północny wschód od Libanu ).
1825 1073 Miami, w tym Eel River Miami
1826 Traktat z Mississinewa - Plemię zrzeka się większości pozostałych obszarów rezerwatu w północno-wschodniej Indianie, które rząd chciał stworzyć pierwszeństwo dla kanału łączącego jezioro Erie z rzeką Wabash. Szef Miami Jean Baptiste de Richardville otrzymuje akt własności dużej własności osobistej i fundusze na budowę rezydencji do podpisania. Eel River Miami opuszcza Thorntown, na północny wschód od Libanu, do obszaru Logansport.
1834 sprzedano zachodnią część Wielkiego Rezerwatu (208 000 akrów (840 km 2 ))
1838 Potawatomi usunięty z Indiany. Żadne inne plemiona indiańskie w stanie. Traktat z 1838 r. przyznał 43 nadania i sprzedał zachodnią część Wielkiej Rezerwy. Richardville zwolniony z wszelkich przyszłych traktatów o usunięciu. Richardsville, Godfroy, Metocina otrzymały stypendia oraz rezerwy rodzinne dla Ozahshiquah, Maconzeqyuah (żona Benjamina), Osandian, Tahconong i Wapapincha.
1840 pozostająca z Big Rezerwacja (500.000 akrów (2000 km 2 )) sprzedany za ziemie w Kansas . Potomkowie Godfroy i Meshingomesia (s/o Metocina), siostra, bracia i ich rodziny zwolnieni z wysiedlenia.
1846 - 1 października, miała się rozpocząć przeprowadzka. Zaczęło się 6 października łodzią po kanałach. Statkiem do Kansas Landing Kansas City i 50 mil (80 km) drogą lądową do rezerwatu. Osiągnięty do 9 listopada.
1847 Godfroy Reserve , między Wabash i Mississinewa
Żona Benjamina Reserve, wschodni brzeg Godfroy
Rezerwat Osandian, na Mississinewa, południowo-wschodnia granica Godfroy
Rezerwat Wapapincha, na południe od Mississinewa w miejscowości Godfroy/Osandian
Rezerwat Tahkonong, na południowy wschód od Wapapincha na południe od Mississinewa
Rezerwat Ozahshinquah, nad rzeką Mississinewa, na południowy wschód od Peoria
Rezerwat Meshingomesa, północna strona Mississinewa od Somerset do Jalapa (północno-zachodnia hrabstwo Grant)
1872 Większość rezerw została częściowo sprzedana nie-Indianom.
1922 Wszystkie rezerwy zostały sprzedane za dług lub podatki dla Miamis.