PONCA
Ponca ( Pá?ka iyé : Pá?ka lub Ppá?kka
wymawiane[pa??ka] ) to indiańskie plemię
środkowoamerykańskie zgałęzi Dhegihan grupy
językowej Siouan . Istnieją dwa uznane przez władze
federalne plemiona Ponca: Plemię Ponca z Nebraski i
Plemię Ponca Indian z Oklahomy . Ich tradycje i relacje
historyczne sugerują, że wywodzili się z plemienia na
wschód od rzeki Missisipi wdolinie rzeki Ohio i
migrowali na zachód w poszukiwaniu zwierzyny łownej
oraz w wynikuwojen Irokezów .
Termin Ponca był nazwą klanu pomiędzy Kansa , Osage i
Quapaws . Znaczenie nazwy to "Ci, którzy
prowadzą". [3]
Spis treści:
1 Wczesna historia
2 Traktaty ze Stanami Zjednoczonymi
3 Relokacja
4 Stojący niedźwiedź
5 Nebraska
6 Oklahoma
7 Zobacz też
Wczesna historia
Thomas Cry (Moni Chaki), Ponca, Nebraska, 1898
Trasa Indian Ponca i innych ludów Dhegiha Siouan
(Quapaw, Osage, Kansa (Kaw) i Omaha) z południa do
Nebraski według przekazów ustnych
W pierwszym kontakcie z Europejczykami Ponca mieszkali w
pobliżu ujścia rzeki Niobrara w północnej Nebrasce .
[4] Zgodnie z tradycją przenieśli się tam z obszaru na
wschód od Missisipi tuż przed przybyciem Kolumba do obu
Ameryk. Plemiona mówiące w Siouan, takie jak Omaha ,
Osage , Quapaw i Kaw, również mają tradycje migracji
na Zachód ze wschodu rzeki Missisipi. Inwazje Irokezów
z ich tradycyjnej bazy na północy wypchnęły te
plemiona z obszaru rzeki Ohio . [5] Uczeni nie są w
stanie dokładnie określić, kiedy plemiona Dhegiha
Siouan migrowały na zachód, ale wiedzą, że Irokezi
wypchnęli również plemiona z obszarów Ohio i Wirginii
Zachodniej podczas wojen bobrowych . Irokezi utrzymywali
ziemie jako tereny łowieckie. [6]
Ponca pojawiają się na mapie z 1701 roku autorstwa
Pierre-Charles Le Sueur , który umieścił je wzdłuż
górnego Missouri . W 1789 r. handlarz futer Juan
Baptiste Munier otrzymał wyłączną licencję na handel
z Ponca u ujścia rzeki Niobrara . Założył placówkę
handlową u jej zbiegu z Missouri, gdzie znalazł około
800 rezydentów Ponca. Wkrótce potem plemię nawiedziła
niszczycielska epidemia ospy . W 1804 roku, kiedy
odwiedziła ich ekspedycja Lewisa i Clarka , pozostało
tylko około 200 Ponca. Później w XIX wieku ich liczba
wzrosła do około 700. [2]
Większość przywódców ludu Ponca została zniszczona
w 1824 roku. Wrogo nastawiony Lakotas zaatakował
delegację 30 przywódców różnej rangi powracających
z wizyty w przyjaznym obozie Oglala Lakota. Ocalało
tylko dwunastu. "Wśród zabitych byli liczni
wszyscy wodzowie Ponca, wliczając w to słynnego
producenta dymu.". [7] : 27
W przeciwieństwie do większości innych Indian z
Równin , Ponca uprawiali kukurydzę i prowadzili ogrody
warzywne. Ich ostatnie udane polowanie na bizony miało
miejsce w 1855 roku. [4]
Traktaty ze Stanami Zjednoczonymi
W 1817 roku plemię podpisało traktat pokojowy ze
Stanami Zjednoczonymi. [8] Drugim traktatem z 1825 r.
uregulowali handel i starali się zminimalizować starcia
międzyplemienne na Równinach Północnych. [9] W 1858
r. Ponca podpisali traktat, na mocy którego oddali
część swojej ziemi Stanom Zjednoczonym w zamian za
ochronę przed wrogimi plemionami i stały rezerwat na
Niobrarze. [10] Ponca podpisali swój ostatni traktat z
USA w 1865 r. [11] W 1868 r. traktacie US-Sioux z Fort
Laramie [12] Stany Zjednoczone błędnie włączyły
wszystkie ziemie Ponca do rezerwatu Great Sioux. Konflikt
między Ponca a Siuksami/Lakotami, którzy teraz zgodnie
z prawem Stanów Zjednoczonych rościli sobie prawo do
ziemi, zmusił Stany Zjednoczone do usunięcia Ponca z
ziem ich przodków.
Relokacja
Kiedy Kongres zdecydował o usunięciu kilku północnych
plemion na terytorium Indii (dzisiejsza Oklahoma ) w 1876
r., na liście znaleźli się Ponca. Po zbadaniu ziem,
które rząd USA zaoferował pod nowy rezerwat i uznaniu,
że nie nadają się one pod rolnictwo , wodzowie Ponca
zdecydowali się nie przenieść na Terytorium Indyjskie.
Dlatego też, kiedy urzędnicy rządowi przybyli na
początku 1877 roku, aby przenieść Ponca do ich nowej
ziemi, wodzowie odmówili, powołując się na
wcześniejszy traktat. Większość plemienia odmówiła
i musiała zostać przeniesiona siłą. W nowej
lokalizacji Ponca zmagali się z malarią , brakiem
żywności i gorącym klimatem. Jeden na czterech
członków zmarł w ciągu pierwszego roku. [ potrzebne
cytowanie]
Stojący Miś
Wódz Stojący Niedźwiedź był jednym z tych, którzy
najbardziej zaciekle protestowali przeciwko usunięciu
plemienia. Kiedy jego najstarszy syn, Bear Shield,
leżał na łożu śmierci, Stojący Niedźwiedź
obiecał, że zostanie pochowany na ziemiach przodków
plemienia. Aby spełnić swoją obietnicę, Stały
Niedźwiedź opuścił rezerwat w Oklahomie i udał się
z powrotem do ojczyzny Ponca. Został za to aresztowany
bez zgody rządu USA i skazany na zamknięcie w Fort
Omaha. Wiele osób podjęło jego sprawę, a dwóch
wybitnych adwokatów zaoferowało swoje usługi pro bono
. Stojący Niedźwiedź złożył pozew o habeas corpus ,
kwestionując jego aresztowanie. W Stojący niedźwiedź
przeciwko oszustowi (1879), który odbył się w Omaha w
stanie Nebraska, Sąd Okręgowy Stanów Zjednoczonych po
raz pierwszy ustalił, że rdzenni Amerykanie są
"osobami w rozumieniu prawa" Stanów
Zjednoczonych i że w związku z tym mają pewne prawa.
To była ważna sprawa praw obywatelskich . [2]
Nebraska
Główny artykuł: Plemię Ponca z Nebraski
W 1881 roku Stany Zjednoczone zwróciły do Ponca 26 236
akrów (106 km 2 ) hrabstwa Knox w stanie Nebraska , a
około połowa plemienia przeniosła się z powrotem na
północ z Terytorium Indyjskiego. Plemię nadal
podupadało.
W latach 30. XX wieku University of Nebraska i
Smithsonian Institution przeprowadziły projekt
archeologiczny [13] w celu zidentyfikowania i uratowania
prehistorycznych artefaktów, zanim zostaną zniszczone
podczas rozwoju rolnictwa. Zespół wykopał
prehistoryczną wioskę Ponca, w której znajdowały się
duże okrągłe domy o średnicy do sześćdziesięciu
stóp, położone prawie 3 km wzdłuż południowego
brzegu rzeki Niobrara. [14] [13]
Po II wojnie światowej rząd USA rozpoczął politykę
zerwania stosunków z plemionami. W 1966 r. rząd
federalny Stanów Zjednoczonych rozwiązał plemię
(wówczas nazywane Północną Ponca). Rozdzielała
swoją ziemię przez przydział członkom i sprzedawała
to, co nazywała nadwyżką. [2] Wiele osób sprzedawało
swoje działki na przestrzeni dziesięcioleci, czasami
będąc oszukiwane przez spekulantów.
W latach 70. plemię rozpoczęło starania o
reorganizację polityczną. Członkowie chcieli ożywić
tożsamość kulturową swoich mieszkańców i poprawić
ich dobrobyt. Najpierw starali się o uznanie stanu, a
następnie sprzymierzyli się ze swoimi przedstawicielami
w Kongresie, aby uzyskać ustawodawstwo o uznanie
federalne. 31 października 1990 r. podpisano ustawę o
przywróceniu Ponca i uznano ją za plemię Ponca z
Nebraski. Teraz próbują odbudować bazę lądową na
ziemiach swoich przodków. Są jedynym uznanym przez
władze federalne plemieniem w Nebrasce bez zastrzeżeń.
[2]
Dziś plemię Ponca z Nebraski ma ponad 2783
zarejestrowanych członków i ma siedzibę w Niobrarze w
stanie Nebraska . [2]
Oklahoma
Główny artykuł: Ponca Plemię Indian Oklahoma
Po przymusowym przeniesieniu w 1877 r. do rezerwatu
Quapaw na Terytorium Indian, plemię przeniosło się na
zachód do swoich ziem wzdłuż rzek Arkansas i Salt Fork
. Pełnokrwiści utworzyli wioskę tipi , podczas gdy
mieszańcy osiedlili się nad rzeką Chikaskia . Podczas
opozycji ze strony przywódców Ponca, rząd USA
rozpoczął likwidację rządu plemiennego na mocy ustawy
Curtisa . Próbując zachęcić do asymilacji (i
pozwolić Oklahomie stać się stanem), przydzielili
ziemie rezerwatowe poszczególnym członkom na mocy
Ustawy Dawesa w 1891 i 1892 roku. Każda ziemia
pozostała po przydziale została udostępniona do
sprzedaży obcokrajowcom. [4]
Po uzyskaniu przez Oklahomę państwowości, część
pozostałej ziemi Ponca została wydzierżawiona lub
sprzedana Ranczo 101 , gdzie wielu mieszkańców Ponca
znalazło zatrudnienie. Odkrycie ropy naftowej na
ziemiach Ponca w 1911 r. przyniosło dochody, ale
przyniosło mieszane rezultaty. Miały miejsce katastrofy
ekologiczne, ponieważ rafinerie ropy naftowej wyrzucały
odpady bezpośrednio do rzeki Arkansas . [4]
W 1918 r. dwóch mężczyzn z Ponca, Frank Eagle i Louis
McDonald, pomogło współtworzyć Kościół Native
American . [15]
W 1950 roku plemię zorganizowało nowy rząd zgodnie z
Ustawą o Oklahomie Indian Welfare Act . Konstytucję
plemienną przyjęli 20 września 1950 r. [16]
Dziś plemię ma siedzibę w Białym Orle w stanie
Oklahoma . Prowadzi działalność gospodarczą z Ponca
City . Plemię Ponca z Oklahomy liczy ponad 4200
członków.
Zobacz także
|
