SENECA
Seneca ( / s ? n ? k ? / ) [2] ( Seneka : Onödowá'ga :
"Wielki Hill People") [3] to grupa rdzennych
Iroquoian mówiących ludzi, którzy w przeszłości
mieszkał na południe od jeziora Ontario , jeden z
pięć Wielkich Jezior w Ameryce Północnej . Ich naród
był najdalej na zachód wysunięty w Lidze Sześciu
Narodów lub Lidze Irokezów (Haudenosaunee) w Nowym
Jorku przed rewolucją amerykańską .
W XXI wieku ponad 10 000 Seneków żyje w Stanach
Zjednoczonych, które mają trzy uznane przez władze
federalne plemiona Seneków. Dwa z nich znajdują się w
Nowym Jorku: Naród Indian Seneków z dwoma rezerwatami w
zachodniej części Nowego Jorku, niedaleko Buffalo ; i
Narodu Tonawanda Seneca . Seneca-Cayuga Nation jest w
stanie Oklahoma , gdzie ich przodkowie zostali
przesiedleni z Ohio podczas Indian Removal . Około 1000
Seneków mieszka w Kanadzie, niedaleko Brantford, Ontario
, w Sześciu Narodów w Grand River First Nation. Są
potomkami Seneki, którzy przesiedlili się tam po
rewolucji amerykańskiej, ponieważ byli sojusznikami
Brytyjczyków i zostali zmuszeni do oddania większości
swoich ziem .
Nazwa plemienia nie ma logicznego związku ze
starożytnymi rzymskimi mężami stanu Seneką Starszą i
Seneką Młodszą . Jednak imiona dwóch Rzymian mogły
mieć wpływ na językową anglicyzację nazwy plemienia.
Zawartość
1 Historia
1,1 Życie codzienne Seneki
1.2 Seneka Łucznictwo
1.2.1 Łuki
1.2.2 Strzałki
1,3 Kontakt z Europejczykami
1,4 Rosnące wpływy i dyplomacja Seneki
1,5 Interakcje ze Stanami Zjednoczonymi
1.5.1 Zaangażowanie przed amerykańską rewolucją
1.5.2 Zaangażowanie w rewolucję amerykańską
1.5.3 Po rewolucji amerykańskiej
2 Dziś
3 Przemieszczenie zapory Kinzua
4 Spory o dzierżawę gruntów
5 Roszczenia Grand Island
6 Roszczenia dotyczące przelotu
7 Gospodarka
7,1 Zdywersyfikowane firmy
7,2 Seneca Medical Marijuana Initiative
7,3 Wolna od podatku sprzedaż benzyny i papierosów
7,4 Kasyna
7,5 Nadawanie
7,6 Zatrudnienie
8 Znani Senekowie
9 Zobacz też
10 Uwagi
11 Bibliografia
12 Dalsze czytanie
13 Zewnętrzne linki
Historia
Legenda plemienia Seneków głosi, że plemię to wywodzi
się z wioski o nazwie Nundawao, w pobliżu południowego
krańca jeziora Canandaigua w South Hill. [4] W pobliżu
South Hill wznosi się Gołe Wzgórze o wysokości 865
stóp (264 m), znane Senece jako Genundowa. [5] Bare Hill
jest częścią unikalnego obszaru Bare Hill, który
zaczął być nabywany przez państwo w 1989 roku. [6]
Bare Hill było miejscem fortu tubylców Seneków lub
przed Senekami.
Pierwsza pisemna wzmianka o tym forcie została wykonana
w 1825 roku przez Davida Cusicka w swojej historii Indian
Seneca. [7]
Ślady starożytnego fortu, zajmującego około akra i
otoczonego rowem, a dawniej potężnym murem, wciąż
można zobaczyć na szczycie Gołego Wzgórza. Wskazują
na obronę wzniesioną przez indiańskie ręce, lub, co
bardziej prawdopodobne, należy do prac rasy, która
poprzedziła indyjską okupację. Mur jest już prawie
runął, kamienie wydają się nieco porozrzucane, a
ziemia porośnięta zaroślami.
- SC Cleveland, Historia hrabstwa Yates, Nowy Jork (1873)
Na początku lat dwudziestych materiał, z którego
zbudowano fort Bare Hill, był używany przez wydział
autostrad Town of Middlesex do wypełniania dróg. [7]
Senekowie tradycyjnie mieszkali na terenie dzisiejszego
stanu Nowy Jork, pomiędzy rzeką Genesee a jeziorem
Canandaigua . Datowanie ustnej tradycji wspominającej o
zaćmieniu Słońca daje 1142 rne jako rok dołączenia
Seneki do Irokezów (Haudenosaunee). [8] [9] Niektóre
niedawne dowody archeologiczne wskazują, że ich
terytorium ostatecznie rozszerzyło się na rzekę
Allegheny w dzisiejszej północno-zachodniej
Pensylwanii, szczególnie po tym, jak Irokezowie
zniszczyli zarówno Wenrohronon, jak i Erie.narody w XVII
wieku, które pochodziły z tego obszaru. Senekowie byli
zdecydowanie najludniejszym z narodów Haudenosaunee,
liczącą około czterech tysięcy w XVII wieku. [10]
Wsie Seneki znajdowały się tak daleko na wschód, jak
dzisiejsze hrabstwo Schuyler (np . Miasto Katarzyny i
Kanadaseaga ), na południe do obecnych hrabstw Tioga i
Chemung , na północ i wschód do hrabstw Tompkins i
Cayuga oraz na zachód do rzeki GeneseeDolina. Wsie były
domami i siedzibą Seneki. Podczas gdy Senekowie
utrzymywali znaczne stałe osady i uprawiali uprawy rolne
w pobliżu swoich wiosek, polowali również na
rozległych obszarach. Prowadzili dalekosiężne kampanie
wojskowe. Wioski, w których planowano i przeprowadzano
polowania i kampanie wojenne, wskazują, że Seneka
miała hegemonię na tych terenach. [11]
Większe wsie Seneki były chronione drewnianymi
palisadami . Ganondagan , ze 150 długimi domami , był
największą wioską Seneki w XVII wieku, podczas gdy
Chenussio , ze 130 długimi domami , była główną
wioską XVIII wieku.
Seneka miała dwie gałęzie; zachodniej i wschodniej.
Każda gałąź odrębna, została inkorporowana i uznana
przez Radę Konfederacji Irokezów. Zachodnia Seneka
żyła głównie w okolicach rzeki Genesee , stopniowo
przesuwając się na zachód i południowy zachód
wzdłuż rzek Erie i Niagara, a następnie na południe
wzdłuż rzeki Allegheny do Pensylwanii. Wschodnia Seneka
mieszkała głównie na południe od jeziora Seneca .
Ruszyli na południe i wschód do Pensylwanii i
zachodniego obszaru Catskill . [12]
Zachód i północ były nieustannie atakowane przez ich
potężnych irokejskich braci, Huronów (Wyandot) [13].
Na południu mówiące po irokeu plemiona Susquehannock
(Conestoga) również groziły ciągłą wojną. W
Algonkian plemiona Mohican zablokowany dostęp do rzeki
Hudson na wschodzie i północnym wschodzie. Na
południowym wschodzie plemiona Algonków z plemienia
Lenape (Delaware, Minnisink i Esopus) groziły wojną ze
wschodniej Pensylwanii, New Jersey i Dolnego Hudsonu.
[14] [15]
Seneka używała rzek Genesee i Allegheny, a także
Wielkiej Wojny Indian i Ścieżki Handlowej ( Szlak
Seneków ), aby podróżować z południowego jeziora
Ontario do Pensylwanii i Ohio (Merrill, Arch. Land of the
Senecas ; Empire State Books, 1949 , s. 18-25). Wschodnia
Seneka miała terytorium na północ od przecięcia się
rzek Chemung , Susquehanna , Tioga i Delaware , które
zbiegały się w Tiodze. Rzeki zapewniały przejście
głęboko do wszystkich części wschodniej i zachodniej
Pensylwanii, a także na wschód i północny wschód do
szczeliny wodnej Delawarei zachodnie Catskills.
Mężczyźni z obu oddziałów Seneki nosili takie same
nakrycia głowy. Podobnie jak inne Haudenosaunee, nosili
kapelusze z suszonymi łuskami kukurydzy na wierzchu.
Senekowie nosili swoje z jednym piórem wystającym
prosto. [16]
Tradycyjnie gospodarka Narodu Seneków opierała się na
łowiectwie i zbieractwie, rybołówstwie oraz uprawie
odmian kukurydzy , fasoli i dyni . Warzywa te były
podstawą diety Haudenosaunee i były nazywane "
trzema siostrami ". Kobiety Seneki generalnie
uprawiały i zbierały odmiany trzech sióstr, a także
zbierały i przetwarzały rośliny lecznicze, korzenie,
jagody, orzechy i owoce. Kobiety z Seneki posiadały
wyłączną własność całej ziemi i domów. Kobiety
zajmowały się również wszelkimi udomowionymi
zwierzętami, takimi jak psy i indyki. [ potrzebne
źródło ] Irokezi mieli matrylinearny system
pokrewieństwa; dziedziczenie i majątek wywodziły się
z linii matczynej. Kobiety kierowały grupami
pokrewieństwa zwanymi klanami . Dzieci były uważane za
urodzone w klanie matki i odbierały swój status
społeczny jej rodzinie. Najstarszy brat ich matki był
ogólnie bardziej ważną postacią w ich życiu niż ich
biologiczny ojciec, który nie należał do ich klanu.
Przewodnicząca starszy klanu była nazywana "matką
klanu". Mimo znaczącej pozycji kobiet w
społeczeństwie Irokezów, ich wpływ na dyplomację
narodu był ograniczony. Jeśli "matki klanów"
nie zgadzały się z żadnymi ważnymi decyzjami
podjętymi przez wodzów, mogły je w końcu usunąć. [
potrzebne cytowanie ]
Mężczyźni Seneki byli generalnie odpowiedzialni za
lokalizowanie i rozwój terenów miejskich, w tym
wycinanie lasów pod uprawę pól. Mężczyźni z Seneki
spędzali również dużo czasu na polowaniu i łowieniu
ryb. Ta działalność zabrała ich z miast lub wsi na
znane i urodzajne łowiska i łowiska na dłuższy czas.
Te miejsca do polowań i połowów zostały zmienione i
dobrze utrzymane, aby zachęcić do zwierzyny; nie były
po prostu "dzikimi" krainami. [17] [18]
Mężczyźni Seneki utrzymali tradycyjny tytuł sachemów
wojennych w Haudenosaunee. Wojenny sachem Seneków był
odpowiedzialny za zebranie wojowników i poprowadzenie
ich do bitwy.
Ludzie z Seneki mieszkali we wsiach i miasteczkach.
Wykopaliska archeologiczne wskazują, że niektóre z
tych wiosek były otoczone palisadami z powodu działań
wojennych. [ potrzebne źródło ] Miasta te były
przenoszone co dziesięć do dwudziestu lat [ potrzebne
źródło ], ponieważ ziemia, zwierzyna łowna i inne
zasoby zostały wyczerpane. W XIX wieku wielu Seneków
przejęło zwyczaje swoich najbliższych amerykańskich
sąsiadów, budując chaty z bali , praktykując
chrześcijaństwo i uczestnicząc w lokalnej gospodarce
rolnej. [ potrzebne cytowanie ]
Życie codzienne Seneki
Seneka mieszkali w długich domach, które są dużymi
budynkami o długości do 100 stóp. W longhouses mógł
pomieścić do 60 osób.
Seneka łucznictwo
Łuki
Łuk z Seneki został podarowany Smithsonian Institution
w 1908 roku. [19] Jest wykonany z niepodpartego drewna
hikorowego i ma 56,25 cala długości od końca do
końca. Chociaż w okazie brakuje sznurka, po
naciągnięciu miałby dobry kształt "D" z
lekko zakrzywionymi końcówkami i oczywiście został
stworzony do większej zwierzyny. Końcówki mają
nieregularny kształt, co jest typowe dla tego regionu.
[20]
Strzałki
Strzały z okolicy wykonane są z łupanego hikory,
chociaż użyto również pędów derenia i kaliny .
Użyto wschodniego stylu dwóch piór, chociaż
zastosowano również trzy pióra promieniste. [20]
Kontakt z Europejczykami
Portret naczelnego plantatora kukurydzy Seneki autorstwa
F. Bartoli, 1796
W okresie kolonialnym Senekowie zaangażowali się w
handel futrami , najpierw z Holendrami, a następnie z
Brytyjczykami. Służyło to zwiększeniu wrogości do
rywalizujących grup tubylczych, zwłaszcza ich
tradycyjnego wroga, Huronów (Wyandot), [ potrzebne
źródło ] plemienia mówiącego po Irokezach,
znajdującego się w pobliżu Lac Toronto w Nowej
Francji. [ potrzebne cytowanie ]
W 1609 Francuzi sprzymierzyli się z Huronami (Wyandot) i
wyruszyli, by zniszczyć Irokezów. Wojna Irokezów z
Huronami szalała do około 1650 roku. Prowadzona przez
Senekę Konfederacja rozpoczęła prawie 35-letni okres
podboju okolicznych plemion po klęsce jej
najpotężniejszego wroga, Huronów (Wyandot).
Konfederacja przeprowadziła Wojny żałobne, aby wziąć
jeńców, aby zastąpić ludzi zagubionych w ciężkiej
epidemii ospy w 1635 roku. Poprzez najazdy ustabilizowali
swoją populację po przyjęciu do niewoli młodych
kobiet i dzieci i włączeniu ich do plemion. Zimą 1648
r. Konfederacja pod dowództwem Seneki walczyła w głąb
Kanady i otoczyła stolicę Huronii. Osłabione stratami
ludności z powodu własnej epidemii ospy oprócz
działań wojennych Huron (Wyandot) bezwarunkowo się
poddał. Złożyli przysięgę wierności Senece jako ich
obrońcy. Seneka ujarzmiła ocalałych Huronów (Wyandot)
i wysłała ich do asymilacji w ojczyznach Seneków. [21]
W 1650 Seneka zaatakowała i pokonała neutralnych na ich
zachodzie. W 1653 Senekowie zaatakowali i pokonali Erie
na ich południowym zachodzie. Ci, którzy przeżyli
zarówno Huron, jak i Erie, zostali podporządkowani
Senece i przesiedleni do ojczyzny Seneki. Seneka
przejęła tradycyjne terytoria pokonanego plemienia w
zachodniej części Nowego Jorku. [22]
W 1675 Senekowie pokonali Andaste Seneca Susquehannock na
południu i południowym wschodzie. Hegemonia
Konfederacji rozciągała się wzdłuż granicy od Kanady
do Ohio, w głąb Pensylwanii, wzdłuż doliny Mohawk i
dolnego Hudsonu na wschodzie. Szukali pokoju z mówiącym
po algonkińsku Moheganem (Mahikaninem), który mieszkał
wzdłuż rzeki Hudson. W obrębie Konfederacji władza i
obecność Seneki rozciągały się od Kanady do tego, co
miało stać się Pittsburghem, na wschód do przyszłej
Lackawanna i do ziemi Minnisink na granicy stanu Nowy
Jork i New Jersey. [23]
Seneka próbowała ukrócić ingerencję białych
osadników. Zwiększyło to napięcia i konflikty z
Francuzami na północy i zachodzie oraz Anglikami i
Holendrami na południu i wschodzie. Jako bufory
Konfederacja przesiedliła podbite plemiona między nimi
a europejskimi osadnikami, z największą koncentracją
przesiedleń na dolnej Susquehannie. [24]
W 1685 r. król Francji Ludwik XIV wysłał markiza de
Denonville, aby rządził Nową Francją w Quebecu.
Denonville wyruszył, by zniszczyć naród Seneków iw
1687 wylądował francuską armadą w zatoce Irondequoit
. Denonville uderzył prosto w siedzibę władzy Seneki i
zniszczył wiele jej wiosek, w tym wschodnią stolicę
Seneki, Ganondagan . Uciekając przed atakiem, Seneka
ruszyła dalej na zachód, wschód i południe w dół
rzeki Susquehanna. Chociaż w ojczyźnie Seneki
wyrządzono wielkie szkody, siła militarna Seneki nie
została znacznie osłabiona. Konfederacja i Seneka
zawarły sojusz z Brytyjczykami na wschodzie. [25]
Rosnące wpływy i dyplomacja Seneki
Około 1600 roku obszar obejmujący obecnie hrabstwa
Sullivan , Ulster i Orange w Nowym Jorku był domem dla
Indian Lenape , mówiących po algonkińsku, których
terytorium rozciągało się głęboko wzdłuż
przybrzeżnych obszarów wybrzeża środkowego Atlantyku,
aż do dnia dzisiejszego. Connecticut. Zajmowali
również zachodnią część Long Island. Naród Lenape
był językiem algonkińskim i składał się z
zespołów Delaware , Minnisink i Esopus ,
zróżnicowanych w zależności od ich terytoriów.
Zespoły te później stały się znane jako Munsee, na
podstawie ich wspólnego dialektu. (fot. na s. 32) Munsee
zamieszkiwała duże połacie lądu od środkowego Hudson
do Delaware Water Gap oraz północno - wschodniej
Pensylwanii i północno-zachodniego New Jersey . Esopus
zamieszkiwali dolinę Mid-Hudson (hrabstwa Sullivan i
Ulster). Minnisink zamieszkiwał północno-zachodnie New
Jersey. Delaware zamieszkiwali południowe szczeliny
wodne Susquehanna i Delaware. Szlak Minnisink-Esopus,
dzisiejsza Route 209 , pomógł powiązać ten świat.
Na zachodzie kraju Delaware były Iroquoian -speaking
Andaste / Susquehannock . Na wschód od Narodu Delaware
leżały wkraczające ludy holenderskiej Nowej Holandii .
Od Manhattanu przez rzekę Hudson osadnicy byli
zainteresowani handlem futrami z terytorium okupującym
Susquehannock w okolicach obecnego Lancaster w
Pensylwanii . Już w 1626 r. Susquehannock walczyli o
ominięcie Delaware, aby handlować z Holendrami w Nowym
Amsterdamie ( Manhattan ). W 1634 wybuchła wojna między
Delaware i Susquehannock, a do 1638 pokonane Delaware
stały się dopływami Susquehanna.
Iroquois Konfederacja do północy rosła w siłę i
numerów oraz Seneca, jak najliczniejsze i ryzykowny,
zaczął podróżować obszernie. Wschodnia Seneka
podróżowała w dół rzeki Chemung do rzeki
Susquehanna. W Tioga Seneka miała dostęp do każdego
zakątka kraju Munsee. Wojownicy Seneki podróżowali
Zakazaną Ścieżką na południe do Tiogi do Wielkiej
Ścieżki Wojowników do Scranton, a następnie na
wschód przez Ścieżkę Minnisink przez dolinę Lorde do
Minnisink . Delaware rzeki ścieżka poszedł prosto na
południe przez starożytnych indyjskich miast Cookhouse
, Cochectoni Minnisink, gdzie stał się Ścieżką Minsi
. [26]
Korzystając z tych starożytnych autostrad, Seneka
wywierała wpływ na dzisiejsze hrabstwa Ulster i
Sullivan, począwszy od holenderskiej epoki kolonialnej.
Dowody historyczne wykazujące obecność Seneki w Lower
Catskills obejmują:
W latach 1657 i 1658 Seneka odwiedziła w charakterze
dyplomatów holenderskich urzędników kolonialnych w
Nowym Amsterdamie. [27]
W latach 1659 i 1660 Seneka wstawiła się w pierwszej
wojnie Esopus , która toczyła się między Holendrami a
Esopus w dzisiejszym Kingston. Wódz Seneki wezwał
Stuyvesanta do zakończenia rozlewu krwi i
"zwrócenia schwytanych dzikusów z Esopus".
[28]
W 1675 roku, po dziesięciu latach wojny pomiędzy
Irokezów (głównie Mohawk i Oneida ) oraz Andaste /
Susquehannock, Seneca w końcu udało się pokonaniu ich
ostatnią wielką wroga. (Parker na str 49) Ocalonych
zostały skolonizowane w osiedlach wzdłuż Susquehanna
Rzeka i zostały zasymilowane z ludem Seneca i Cayuga . [
potrzebne cytowanie ]
W 1694 roku kapitan Arent Schuyler w oficjalnym raporcie
opisał wodzów Minnisink jako obawiających się ataku
Seneki, ponieważ nie płacili im hołdu Wampum . [29]
Około 1700 r. górny dział wodny stanu Delaware w Nowym
Jorku i Pensylwanii stał się domem dla Indian Minnisink
przemieszczających się na północ i północny zachód
od New Jersey oraz Indian Esopus przemieszczających się
na zachód z doliny Mid-Hudson. [30]
Według doniesień, do 1712 roku Indianie Esopus dotarli
do wschodniego odgałęzienia rzeki Delaware , na
zachodnich zboczach gór Catskill . [30]
Od 1720 do 1750, Seneka przesiedlili się i zasymilowali
Munsee ze swoim ludem i Konfederacją. [30] Relacje
historyczne zwracały uwagę na trudności, jakie
napotkali Seneka w tym okresie i odnotowywali rozpad ich
tradycyjnego społeczeństwa pod presją chorób i
ingerencji europejskich Amerykanów. Jednak badania
terenowe w ośrodku Seneca Townley-Read z lat 1715-1754 w
pobliżu Genewy w stanie Nowy Jork pozwoliły odkryć
dowody na "znaczącą autonomię Seneki,
selektywność, innowacyjność i oportunizm w epoce
zwykle uważanej za dezintegrację kulturową". [31]
W 1756 roku Konfederacja nakazała Munsee osiedlenie się
w nowym satelickim mieście na terytorium Seneki zwanym
Assinisink (gdzieCorning opracowany) na rzece Chemung. W
tym okresie rozwinęli miasta satelickie dla jeńców
wojennych, którzy byli asymilowani w pobliżu kilku ich
głównych miast. [31] Seneka przyjęła niektórych
jeńców wojennych z Munsee w ramach swoich negocjacji.
[30]
Na konferencji pokojowej w Easton w Pensylwanii w 1758 r.
wódz Seneki Tagashata zażądał, aby Munsee i Minnisink
zawarli pokój z kolonistami i "wyjmij topór z
głowy i zakop go pod ziemią, gdzie zawsze będzie
spoczywał i nigdy zostać ponownie podjęte". [32]
Duża delegacja Irokezów wzięła udział w tym
spotkaniu, aby zademonstrować, że Munsee jest pod ich
ochroną. [32]
W 1759, jak wskazują zapisy kolonialne, negocjatorzy
musieli przejść przez Senekę, aby odnieść sukces
dyplomatyczny z Munsee. [33] [34]
Pomimo francuskich kampanii wojskowych na początku XVIII
wieku władza Seneki była daleko idąca. Stopniowo
Seneka zaczęła sprzymierzać się ze swoimi partnerami
handlowymi, Holendrami i Brytyjczykami , przeciwko
ambicjom Francji w Nowym Świecie. W 1760, podczas wojny
siedmioletniej , pomogli Brytyjczykom zdobyć Fort
Niagara od Francuzów . Seneka miała względny spokój
od 1760 do 1775 roku. [ potrzebne źródło ] W 1763 roku
oddział wojenny Seneków napadł na brytyjski pociąg z
zaopatrzeniem i żołnierzy w bitwie pod Diabelską
Dziurą , znanej również jako masakra w Diabelskiej
Dziurze, podczas Rebelii Pontiaca . [potrzebne cytowanie
]
Po wybuchu amerykańskiej wojny o niepodległość
między Brytyjczykami a kolonistami Seneka początkowo
próbowała zachować neutralność, ale obie strony
próbowały wciągnąć ich do akcji. Kiedy zbuntowani
koloniści pokonali Brytyjczyków w Forcie Stanwix ,
zabili wielu gapiów Seneki. [35]
Interakcje ze Stanami Zjednoczonymi
Seneka kobieta Ah-Weh-Eyu (ładny kwiat), 1908.
Zaangażowanie przed amerykańską rewolucją
Plemię Seneków przed rewolucją amerykańską miało
dobrze prosperujące społeczeństwo. Konfederacja
Irokezów zakończyła walki między plemionami
Irokezów, które prowadziły wojnę, i pozwoliła im
żyć ze sobą w pokoju. [36] Jednak pomimo tego pokoju
między sobą, plemiona Irokezów były czczone jako
zaciekli wojownicy i mieli opinię, że wspólnie
kontrolują duże imperium, które rozciągało się
setki mil wzdłuż Appalachów. [37] Seneca były
częścią tego confederacy z Cayuga , Onondagas ,
Oneidas , Mohawków , a później, w Tuscaroras .
[36]Jednak chociaż plemiona Seneków i Irokezów
przestały walczyć ze sobą, nadal prowadziły naloty na
obcych, a raczej swoich europejskich gości. [36]
Pomimo ciągłych nalotów Irokezów na swoich nowych
europejskich sąsiadów, plemiona Irokezów nawiązały
korzystne relacje z Europejczykami, zwłaszcza z
Anglikami. W 1677 Anglicy byli w stanie zawrzeć sojusz z
ligą Irokezów zwaną "Łańcuchem
Przymierza". [38] W 1768 Anglicy odnowili ten
sojusz, kiedy Sir William Johnson, 1. baronet, podpisał
traktat w Forcie Stanwix w 1768. Traktat ten postawił
Brytyjczyków w dobrej przychylności Irokezom, ponieważ
uważali, że Brytyjczycy mają swoje najlepsze interesy
w umysł również. Amerykanie, w przeciwieństwie do
Brytyjczyków, nie byli lubiani przez Senekę z powodu
ciągłego lekceważenia traktatu z Fort Stanwix. [39]W
szczególności Irokezi byli wściekli przez ruch
amerykański na terytorium Ohio. [40] Jednak pomimo
ciągłego wkraczania na ustalone ziemie Irokezów,
Amerykanie szanowali ich umiejętności wojenne i
próbowali wykluczyć ich z konfliktu z Brytyjczykami.
[41] Amerykanie postrzegali swój konflikt z
Brytyjczykami jako konflikt, który ma obejmować tylko
ich. The Albany Rada wystąpiła w sierpniu, a
Konfederacja Irokezów dyskusji o rewolucji od 25
sierpnia do 31 sierpnia [40] Nie-Iroquois obecni na
posiedzeniu Rady składała się z ważnych osobistości,
takich jak Philip Schuyler , Oliver Wolcott , Turbutt
Franciszka , Volkert Douw ,Samuel Kirkland i James Dean.
[40] Irokezi na radzie byli przedstawicielami wszystkich
plemion, ale Mohawk, Oneidas i Tuscaroras mieli
najwięcej przedstawicieli. [40] Irokezi zgodzili się z
Amerykanami i postanowili w Albany Council, że powinni
pozostać jako widzowie konfliktu. [41] Wódz Mohawków o
imieniu Mały Abraham oświadczył, że
"zdecydowanie Sześciu Narodów, aby nie brać
udziału, ale ponieważ jest to sprawa rodzinna,
siedzieć spokojnie i patrzeć, jak walczysz". [41]W
ten sposób Irokezi postanowili na razie pozostać
neutralni. Uważali, że najlepiej będzie stać z boku,
podczas gdy Koloniści i Brytyjczycy będą walczyć. Nie
chcieli dać się wciągnąć w tę rzekomą
"kłótnię rodzinną między [nimi] a Starą
Anglią". [41]
Pomimo tej neutralności, anty-rdzenna retoryka
Amerykanów zepchnęła Irokezów na stronę
Brytyjczyków. [42] Amerykanie wysunęli niezwykle
rasistowskie i dzielące przesłanie. Uważali Irokezów
i innych rdzennych Amerykanów za dzikusów i
pomniejszych ludzi. Przykładem tej retoryki jest
Deklaracja Niepodległości: "bezlitosni indiańscy
dzicy, których znaną zasadą prowadzenia wojny jest
nierozróżnialne zniszczenie wszystkich grup wiekowych,
płci i warunków". [42] W wyniku tej okropnej
retoryki wielu Mohawków, Cayuga, Onondaga i Seneca
przygotowywało się do przyłączenia się do
Brytyjczyków. [42] Jednak wielu Oneida i Tuscarora
udało się wpłynąć na amerykańskiego misjonarza
Samuela Kirklanda. W miarę trwania rewolucji naród
Irokezów zaczął się dzielić, w wyniku czego zgasili
pożar rady, który zjednoczył sześć narodów
Irokezów, kończąc tym samym Konfederację Irokezów.
[43] Irokezi zakończyli swoją polityczną jedność w
najbardziej burzliwym okresie w ich historii. Dwie moce w
środku bitwy rozdzieliły ich, aby zyskać ich
umiejętności jako wojowników. To podzieliło
Irokezów, a plemiona wybrały strony w oparciu o
preferencje.
Oprócz nacisku amerykańskiej bigoteryjnej retoryki,
Brytyjczycy nadal próbowali przeciągnąć Irokezów na
swoją stronę. Jedna brytyjska próba wpłynięcia na
Irokezów została opisana przez dwóch członków
plemienia Seneków , Mary Jemison i Governor Blacksnake .
[43] Oboje opisali wspaniałość hojnych darów,
którymi Brytyjczycy obdarowali Irokezów. [44]Relacja
gubernatora Blacksnake'a zawierała wiele szczegółów
na temat luksusowego traktowania, jakie otrzymali od
Brytyjczyków: "Zaraz po przybyciu oficerowie
przyszli do nas, aby zobaczyć, co chcieli, aby wesprzeć
Indian rezerwami i powodzią rumu. Niektórzy z.
wojowników korzystali z tych odurzających Napojów,
było kilka Beczki Dostarczone nam dla nas do wypicia, bo
biały człowiek kazał nam Wypić tyle, ile chcemy z
tego wszystko za darmo, a towary, jeśli w ogóle, my
pragniemy dostać na własny użytek." [45]
Warunkiem tej hojności była lojalność Irokezów wobec
Brytyjczyków. [46] Irokezi debatowali, czy stanąć po
stronie Brytyjczyków, czy nie. Argument, aby pozostać
neutralnym do czasu dalszego rozwoju, pochodził od wuja
gubernatora Blacksnake'aCornplanter , ale Joseph Brant
przekręcił swoje zalecenie, by czekać jako znak
tchórzostwa. [47] Brytyjczycy zauważyli, że indyjscy
wojownicy byli w tej kwestii podzieleni, więc
Brytyjczycy podarowali im rum, dzwonki, strusie pióra i
pas przymierza. [48] Amerykanie próbowali podobnej
metody wina i obiadu na Tuscarorze i Oneidas. [48] W
końcu Mohawk, Onondaga, Cayuga i Seneca stanęli po
stronie Brytyjczyków, a Tuscarora i Oneida po stronie
Amerykanów. [49] Od tego momentu Irokezi mieliby
poważną rolę w rewolucji amerykańskiej. Wojna ich
podzieliła i teraz od 1777 roku do końca walczyli ze
sobą po przeciwnych stronach.
Zaangażowanie w Rewolucję Amerykańską
Seneka zdecydowała się stanąć po stronie
Brytyjczyków w rewolucji amerykańskiej. Jednym z
pierwszych bitew Irokezi byli zaangażowani w nastąpiło
w dniu 6 sierpnia 1777 roku, w Oriskany [50] W czasie
bitwy pod Oriskany , Rdzenni Amerykanie prowadzili
brutalny atak na rebeliantów Amerykanów, gdzie
"zabity, rannych lub przechwycone większość
żołnierze-patrioty". [50] Gubernator Seneki
Blacksnake opisał bitwę z punktu widzenia zwycięskich
Indian: "Kiedy zbliżamy się do walki,
przygotowaliśmy się do rozpalenia jednego ognia i biegu
wśród nich. Bestia i zabiła większość, armia
amerykanów, tylko kilku białych Ucieknij od nas. tam
widziałem najwięcej martwych ciał, czego nigdy nie
widziałem." [50]
Autor Ray Raphael nawiązał kontakt między wojownikami
Seneki i żołnierzami Armii Kontynentalnej,
zauważając, że Blacksnake "nie różnił się
od" znanych weteranów rewolucji " Joseph Plumb
Martin i James Collins oraz innych białych [weteranów]
Ameryki, którzy nigdy nie mogli ostatecznie
rozstrzygnąć, czy zabijanie było słuszne, czy też
zło". [51] W trakcie wojny obie strony popełnią
znacznie więcej brutalnych ataków i okrucieństw,
zwłaszcza ekspedycję Sullivana , która zdewastowała
ziemie Irokezów i Seneków.
Los Jane Wells. Niewalcząca kobieta zabita podczas
masakry w Dolinie Wiśni.
Irokezi brali udział w wielu innych bitwach podczas
rewolucji amerykańskiej. Godne uwagi najazdy, takie jak
masakra w Dolinie Wiśni i bitwa pod Minisink , były
starannie zaplanowanymi najazdami na szlaku wytyczonym
"od Susquehanna do Doliny Delaware i przez Sosnowe
Wzgórze do Kraju Esopus". [ potrzebne źródło ] W
1778 Seneka, Cayuga, Onondaga i Mohawk przeprowadzili
najazdy na białe osady w górnej dolinie Susquehanna.
[52] Chociaż Irokezi byli aktywnymi uczestnikami,
Seneka, podobnie jak gubernator Blacksnake, mieli bardzo
dosyć brutalności wojny. Zwrócił uwagę szczególnie
na swoje zachowanie w Oriskany i jak czuł się "to
był wielki grzech widząc Boga". [53]
Wojownicy tacy jak Blacksnake odczuwali psychiczne żniwo
zabijania tak wielu ludzi podczas rewolucji
amerykańskiej. Jak zauważył Raphael w swojej
książce, "wojna była znacznie bardziej
osobista" dla Irokezów przed rewolucją
amerykańską. [51] Podczas rewolucji ci niegdyś dumni
Irokezi zostali teraz zredukowani do przeprowadzania
brutalnych czynów, takich jak zabijanie kobiet i dzieci
podczas masakry w Dolinie Wiśni i bicie pałkami
ocalałych amerykańskich żołnierzy w Oriskany. [52]
Chociaż Seneca, podobnie jak gubernator Blacksnake,
odczuwał żal z powodu ich brutalnych działań,
Amerykanie zareagowali w chłodniejszy i bardziej
brutalny sposób. Ten odwet przyszedł w ekspedycji
Sullivana .
Planowanie ekspedycji Sullivana rozpoczęło się w 1778
roku jako odpowiedź na zwycięstwa i masakry Irokezów.
[51] Plan ten powstał ze skarg nowojorczyków na
Kongresie Kontynentalnym. [54] Nowojorczycy cierpieli z
powodu masowych ofensyw Irokezów w latach 1777-1778 i
chcieli zemsty. Poza opisanymi wcześniej brutalnymi
bitwami, nowojorczycy byli szczególnie zaniepokojeni
Josephem Brantem . Joseph Brant miał rodziców Mohawków
i brytyjski rodowód, aw młodym wieku został wzięty
pod zarząd do spraw indyjskich. [55]
Brant wyrósł na uprzejmego i dobrze wypowiadanego
człowieka i podjął walkę o Brytyjczyków z powodu
nękania i dyskryminacji ze strony Amerykanów w okresie
poprzedzającym rewolucję amerykańską. [56] W ten
sposób Brant utworzył grupę militarną znaną jako
Brant's Volunteers , która składała się z Mohawków i
Lojalistów. [56] Brant i jego grupa ochotników
prowadzili wiele nalotów na wioski i farmy w Nowym
Jorku, zwłaszcza na hrabstwo Tryon . [54] W wyniku
wyczynów Branta, ofensywy Irokezów i kilku masakr
dokonanych przez Irokezów przeciwko miastom kolonialnym,
w 1778 roku Seneka i inne narody zachodnie zostały
zaatakowane przez siły amerykańskie w ramach ekspedycji
Sullivana. Jerzy Waszyngtonwezwał generała armii
kontynentalnej Johna Sullivana (generał), aby
poprowadził ten atak na Irokezów. [57] Otrzymał od
3000 do 4500 żołnierzy do walki z Irokezami. [51] [54]
Ogólnie rzecz biorąc, Ekspedycja Sullivana spowodowała
niewyobrażalne spustoszenie i zniszczenie na ziemiach
Irokezów, ponieważ żołnierze "niszczyli nie
tylko domy Irokezów, ale także ich zapasy
żywności". [58] Kobieta z Seneki, Mary Jemison,
przypomniała, jak żołnierze kontynentalni
"zniszczyli każdy artykuł żywnościowy, na który
mogli położyć swoje ręce". [59] Co gorsza dla
Irokezów, szczególnie ciężka zima w 1780 r.
spowodowała dodatkowe cierpienie uciskanych Irokezów.
[60] Ekspedycja Sullivana uwypukliła okres prawdziwej
wojny totalnej w czasie rewolucji amerykańskiej.
Amerykanie chcieli okaleczyć Irokezów. Osiągnęli to,
ale zaszczepili głęboką nienawiść w wojownikach
Irokezów.
Po ekspedycji Sullivana odzyskani Seneca, Cayuga,
Onondaga i Mohawk, rozgniewani spowodowanymi
zniszczeniami, wznowili naloty na amerykańskie osady w
Nowym Jorku. [61] Te plemiona Irokezów nie tylko
atakowały i plądrowały amerykańskich kolonistów, ale
także podpalały osiedla Oneida i Tuscarora. [61] The
Iroquois kontynuował ataki na Amerykanów, nawet po
General Charles Cornwallis, 1. markiz Cornwallis poddał
w Yorktown w 1781 roku [61] Nie zatrzymuj się, aż ich
sojusznicy nie zawalił i poddał. W 1782 roku Irokezi w
końcu przestali walczyć, kiedy brytyjski generał
Frederick Haldimand przypomniał ich "do czasu
pokoju, negocjacji w Paryżu". [62]
Wydawało się, że Irokezi mają znacznie większą
wiedzę na temat wojny, wykraczającą poza zakres Nowego
Jorku. List z 1782 r. napisany przez George'a Washingtona
do Johna Hansona opisuje informacje wywiadowcze
przechwycone od Brytyjczyków. W liście brytyjscy
żołnierze spotykają grupę rdzennych Amerykanów i
rozpoczyna się dyskusja. Żołnierz o imieniu Campbell
informuje rdzennych Amerykanów, że wojna się
skończyła i Amerykanie wyrazili żal z powodu wojny.
[63] Jednak nieznany sachem Seneka poinformował
Brytyjczyków, że "Amerykanie i Francuzi pokonali
Anglików, że ci ostatni nie mogli dalej prowadzić
wojny, a Indianie dobrze o tym wiedzieli i muszą zostać
teraz poświęceni lub poddaj się Amerykanom". [63]
Po rewolucji amerykańskiej
Po rozwiązaniu Ligi Irokezów naród osiedlił się w
nowych wioskach wzdłuż Buffalo Creek, Tonawanda Creek i
Cattaraugus Creek w zachodniej części Nowego Jorku.
Seneka, Onondaga, Cayuga i Mohawk, jako sojusznicy
Brytyjczyków, musieli scedować wszystkie swoje ziemie w
stanie Nowy Jork pod koniec wojny, tak jak Wielka
Brytania scedowała swoje terytorium w trzynastu
koloniach nowym Stanom Zjednoczonym. Późno wojennych
osiedli Seneca zostały przypisane do nich jako ich
rezerwacje po wojny o niepodległość, jako część
traktatu z Fort Stanwiksa w 1784 roku [64] Chociaż
Oneida i Tuscarora były sojusznikami buntowników,
zostali również zmuszeni do rezygnacji większość ich
terytorium.
8 lipca 1788 Seneca (wraz z niektórymi plemionami
Mohawk, Oneida, Onondaga i Cayuga) sprzedali prawa do
ziemi na wschód od rzeki Genesee w Nowym Jorku Oliverowi
Phelpsowi i Nathanielowi Gorhamowi z Massachusetts. [65]
11 listopada 1794 roku Seneka (wraz z innymi narodami
Haudenosaunee) podpisała traktat z Canandaigua ze
Stanami Zjednoczonymi, wyrażając zgodę na pokojowe
stosunki. 15 września 1797 roku, na mocy Traktatu z
Wielkiego Drzewa , Senekowie sprzedali swoje ziemie na
zachód od rzeki Genesee, zachowując dla siebie
dziesięć rezerwatów . Sprzedaż otworzyła resztę
zachodniej części Nowego Jorku na rozliczenie przez
Europejczyków. 15 stycznia 1838 r. Stany Zjednoczone i
niektórzy przywódcy Seneki podpisali Traktat z Buffalo
Creek , na mocy którego Seneka miała przenieść się
na obszar na zachód od stanu Missouri , ale większość
odmówiła.
Większość Seneków w Nowym Jorku utworzyła w 1848 r.
nowoczesny, wybrany rząd, Naród Indian Seneków. Naród
Tonawanda Seneka oddzielił się, decydując się na
zachowanie tradycyjnej formy rządów plemiennych. Oba
plemiona są uznawane przez władze federalne w Stanach
Zjednoczonych.
Dzisiaj
Kij z wiadomościami dla ludzi Seneki , zapraszający
plemiona do tańca Sześciu Narodów , otrzymany w 1905
roku. Eksponat z kolekcji Native American, Peabody
Museum, Harvard University, Cambridge, Massachusetts
Chociaż nie wiadomo dokładnie, ile jest Seneków,
około 10 000 Seneków mieszka w pobliżu jeziora Erie. [
potrzebne źródło ] Około 7800 osób jest obywatelami
Narodu Indian Seneków . [66] Członkowie ci mieszkają
lub pracują w sześciu rezerwatach w Nowym Jorku:
Allegany (w której znajduje się miasto Salamanka );
Cattaraugus blisko Gowanda, Nowy Jork ; Territory Buffalo
Creek znajduje się w centrum Buffalo; Territory Niagara
Falls znajduje się w Niagara Falls, New York ; i
Rezerwat Źródeł Naftowych w pobliżu Kuby. Niewielu
Seneków mieszka na terytoriach Oil Springs, Buffalo
Creek lub Niagara ze względu na niewielką ilość ziemi
na każdym z nich. Ostatnie dwa terytoria są utrzymywane
i wykorzystywane specjalnie dla kasyn gier, które
rozwinęło plemię. [ potrzebne cytowanie ]
Tonawanda Band of Indian Seneca ma około 1200
mieszkańców, którzy mieszkają w ich Tonawanda
Rezerwacja koło Akron w stanie Nowy Jork . [ potrzebne
cytowanie ]
Trzecim uznanym przez władze federalne plemieniem jest
plemię Seneca-Cayuga z Oklahomy, które mieszka w
pobliżu Miami w stanie Oklahoma . Są potomkami Seneki i
Cayugi, którzy wyemigrowali z Nowego Jorku do Ohio przed
wojną o niepodległość, pod presją europejskiego
wkroczenia. W latach 30. XIX wieku zostali przeniesieni
do Terytorium Indyjskiego na zachód od rzeki Missisipi.
Wielu Seneków i innych Irokezów wyemigrowało do Kanady
podczas i po wojnie o niepodległość, gdzie Korona
dała im ziemię w ramach rekompensaty za to, co zostało
utracone na ich tradycyjnych terytoriach. Około 10 000
do 25 000 Seneków jest obywatelami Sześciu Narodów i
mieszka na Terytorium Grand River, głównym rezerwacie
Irokezów, niedaleko Brantford w Ontario . [ potrzebne
cytowanie ]
Zarejestrowani członkowie Narodu Seneka mieszkają
również w innych częściach Stanów Zjednoczonych;
niektórzy przenieśli się do pracy do miast.
Przemieszczenie tamy Kinzua
Zobacz także: Kinzua Dam § rdzenni Amerykanie i John F.
Kennedy § stosunki rdzennych Amerykanów
Rząd federalny za pośrednictwem Korpusu Inżynierów
podjął się dużego projektu zapory przeciwpowodziowej
na rzece Allegheny . Proponowany projekt miał objąć
większą część terytorium Seneki w Nowym Jorku.
Rozpoczęta w 1960 r. budowa zapory Kinzua na rzece
Allegheny wymusiła przeniesienie około 600 Seneków z
10 000 akrów (40 km 2 ) ziemi, którą zajmowali na mocy
traktatu z Canandaigua z 1794 r. Zostali przeniesieni do
Salamanki , w pobliżu północnego brzegu zbiornika
Allegheny, który powstał w wyniku zalania terenu za
tamą. Seneka zaprotestowała przeciwko planowi projektu,
wnosząc pozew do sądu i odwołując się do
prezydentaJohn F. Kennedy do wstrzymania budowy.
Seneka przegrała sprawę sądową, aw 1961 roku,
powołując się na pilną potrzebę ochrony
przeciwpowodziowej, Kennedy odmówił ich prośbie. [67]
[68] To pogwałcenie praw Seneki, jak również wielu
innych narodów indyjskich, zostało upamiętnione w
latach sześćdziesiątych przez piosenkarza
folklorystycznego Petera La Farge , który napisał:
"Tak długo, jak będzie rosła trawa".
Śpiewali go także Bob Dylan i Johnny Cash . ( Nagranie
Petera La Farge można usłyszeć na "As Long As The
Grass Shall Grow - Peter La Farge Sings Of The
Indians" - Folkways FN 2532, 1963.)
Spory o dzierżawę gruntów
Senat Stanów Zjednoczonych nigdy nie ratyfikował
traktatu zawartego w Nowym Jorku z narodami Irokezów i
tylko Kongres miał prawo do zawierania takich
traktatów. Pod koniec XX wieku kilka plemion wniosło
pozew o ziemię, starając się odzyskać swoje
tradycyjne ziemie poprzez unieważnienie traktatu. Seneka
miała inne problemy z Nowym Jorkiem i zaskarżyła w
sądzie niektóre długoterminowe umowy najmu.
Spór dotyczył 99-letnich dzierżaw przyznanych przez
Senekę w 1890 roku na ziemie znajdujące się obecnie w
mieście Salamanka i okolicznych wsiach. W 1990 r.
Kongres uchwalił ustawę Seneca Settlement Act, aby
rozwiązać długotrwały spór o ziemię, wymagając od
państwa wypłaty odszkodowania i zapewnienia części
gruntów. Gospodarstwa domowe, które odmówiły
zaakceptowania własności Seneki, w sumie piętnaście,
zostały eksmitowane ze swoich domów. [69] Osada
pojawiła się ponownie na początku 2000 roku. Pojawiły
się problemy związane z wykorzystaniem przez Senekę
terenów osadniczych do prowadzenia działalności w
zakresie gier kasynowych, które od końca XX wieku
przyniosły znaczne dochody wielu plemionom. [70]
Roszczenia Grand Island
25 sierpnia 1993 r. Seneka złożyła pozew w Sądzie
Okręgowym Stanów Zjednoczonych o wszczęcie
postępowania o odzyskanie ziemi rzekomo odebranej jej
przez Nowy Jork bez uzyskania wymaganej zgody Senatu USA
na traktat. Tylko rząd Stanów Zjednoczonych ma
konstytucyjne prawo do zawierania traktatów z narodami
rdzennych Amerykanów. Ziemie składały się z Wielkiej
Wyspy i kilku mniejszych wysp na rzece Niagara . w
listopadzie 1993 roku, Tonawanda Band of Seneca Indian
przyłączył się do roszczenia jako powód i uzyskał
prawo do występowania jako powód.
W 1998 r. Stany Zjednoczone interweniowały w procesach
sądowych w imieniu powodów w roszczeniu o zezwolenie na
wszczęcie postępowania przeciwko Nowemu Jorkowi. Stan
zapewnił, że jest wolny od pozwów na podstawie
Jedenastej Poprawki do Konstytucji Stanów Zjednoczonych
. [71] Po szeroko zakrojonych negocjacjach i
postępowaniach przygotowawczych wszystkie strony pozwu
wystąpiły o wydanie orzeczenia z mocy prawa.
Decyzją i postanowieniem z dnia 21 czerwca 2002 r. sąd
pierwszej instancji uznał, że Seneka przekazała
podległe ziemie Wielkiej Brytanii w traktatach
pokojowych z 1764 r. po wojnie francusko-indyjskiej
(wojna siedmioletnia). Tak więc sporne ziemie nie były
już własnością Seneki w czasie traktatu z Canandaigua
z 1794 roku. Sąd uznał, że stan Nowy Jork
"wykupienie" ziem od Seneki w 1815 r. miało na
celu uniknięcie konfliktu z nimi, ale już je posiadał
z racji klęski Wielkiej Brytanii w rewolucji i cesji jej
ziem na rzecz Stany Zjednoczone (i domyślnie stany, w
których znajdowały się ziemie kolonialne. [72]
Seneka odwołała się od decyzji. Sąd Apelacyjny
Stanów Zjednoczonych dla Drugiego Okręgu potwierdził
decyzję sądu pierwszej instancji w dniu 9 września
2004 r. [73] Seneka zwróciła się o ponowne
rozpatrzenie tego orzeczenia przez Sąd Najwyższy
Stanów Zjednoczonych, który w dniu 5 czerwca 2006 r.
ogłosił, że odmówił wysłuchania sprawa, która
pozostawiła orzeczenia sądu niższej instancji. [74]
Roszczenia dotyczące przelotu
18 kwietnia 2007 r. Naród Seneków zgłosił roszczenia
do odcinka międzystanowego 90, który przecina rezerwat
Cattaraugus przez około trzy mile, na odcinku biegnącym
po północno-wschodniej stronie jeziora od Erie w
Pensylwanii do Buffalo w stanie Nowy Jork . Powiedzieli,
że umowa z 1954 r. między Seneca Nation a New York
State Thruway Authority , która udzieliła państwu
pozwolenia na budowę autostrady poprzez ich rezerwację
w zamian za 75 000 USD, jest nieważna, ponieważ wymaga
zatwierdzenia przez władze federalne. [75] Pozew domaga
się, aby część opłat pobranych przez władze Thruway
za korzystanie z tego trzymilowego odcinka autostrady
została przekazana Narodowi. [75][76] W 2011 roku
prezydent Seneki, Robert Odawi Porter, powiedział, że
Narodowi należy płacić 1 dolara za każdym razem, gdy
pojazd przejedzie tą częścią autostrady, co daje
dziesiątki milionów dolarów. [77] Naród
zakwestionował również podejmowane przez państwo
próby pobierania podatków od papierosów i dochodów z
kasyn od przedsiębiorstw plemiennych działających na
suwerennym terytorium Seneki. [76] Od 2020r. trwał
proces sądowy w sprawie przejścia. [75]
Seneka wytoczyła wcześniej pozew przeciwko państwu w
sprawie służebności autostrad. Sąd w 1999 roku
orzekł, że plemię nie może pozwać państwa. [78] W
"Raporcie i zaleceniu" sędziego Heckmana
zauważono, że stan Nowy Jork domagał się immunitetu w
związku z obydwoma zarzutami skargi. Jednym z nich było
wyzwanie plemienia Seneków dotyczące nabycia przez stan
Grand Island i innych mniejszych wysp na rzece Niagara, a
drugi licznik kwestionował stanową służebność
przelotu.
Ekonomia
Zróżnicowane firmy
Seneka ma zróżnicowaną gospodarkę opartą na
budownictwie, komunikacji, rekreacji, turystyce i
sprzedaży detalicznej. Niedawno rozpoczęli prowadzenie
dwóch kasyn i kompleksów rekreacyjnych należących do
plemion.
Kilka dużych firm budowlanych znajduje się na
Terytoriach Cattaraugus i Allegany. Wiele mniejszych firm
budowlanych jest własnością i jest zarządzanych przez
ludzi Seneca. Znaczna liczba mężczyzn z Seneki pracuje
w jakimś aspekcie branży budowlanej.
Rekreacja jest jednym ze składników przedsiębiorstw
Seneca. Highbanks pole kempingowe (ponownie otwarta maja
2015 po czym zamknięto w 2013) [79] odgrywa
przyjmującego dla zwiedzających w okresie letnim, jak
ludzie podejmują w malowniczych widoków i cieszyć się
Allegheny Reservoir. Każdego roku kilka tysięcy
licencji połowowych jest sprzedawanych rybakom spoza
Seneki. Wielu z tych klientów to turyści odwiedzający
region. Kilka głównych autostrad przylegających do lub
na Terytoriach Narodu Seneki zapewnia łatwy dostęp do
ruchu lokalnego, regionalnego i krajowego. Wielu
turystów odwiedza region jesienią na jesienne liście.
Znaczna część gospodarki Seneki obraca się wokół
sprzedaży detalicznej. Od stacji benzynowych, wędzarni
i odzieży sportowej, świec i dzieł sztuki po
tradycyjne rzemiosło, szeroka gama produktów
sprzedawanych na terytoriach Seneca Nation odzwierciedla
różnorodne zainteresowania obywateli Seneca Nation.
Seneca Medical Marijuana Initiative
Według Billa Wagnera, autora piszącego dla High Times,
"członkowie Seneca Nation of Indians w zachodnim
stanie Nowy Jork przegłosowali referendum 3 listopada
(2016), dając przywódcom plemiennym zgodę na
rozpoczęcie działalności w zakresie medycznej
marihuany w ich terytoria. Środek uchwalony głosami
448-364, dający Seneca Nation Council uprawnienia do
tworzenia projektów ustaw i rozporządzeń
zezwalających na produkcję, używanie i dystrybucję
konopi indyjskich do celów medycznych. "Decyzja w
sprawie ścieżki działania naszego narodu w odniesieniu
do medycznej marihuany jest daleki od zrobienia",
ostrzegał prezes Seneki Maurice A. John Sr. w
komentarzach do Buffalo News . "Ale teraz, po
usłyszeniu od ludzi Seneki, nasze dyskusje i należyta
staranność mogą zacząć się na poważnie" [80].
Uważa się, że wejście na rynek marihuany pomoże
pobudzić gospodarkę plemienia Seneca i stworzyć
lokalny biznes, przychodnie i inne rodzaje miejsc pracy
związanych z marihuaną medyczną.
Wolna od podatku sprzedaż benzyny i papierosów
Zobacz też: Seneka (papieros)
Przewaga cenowa zdolności Seneków do bezcłowego
sprzedawania benzyny i papierosów spowodowała boom w
ich gospodarce. Założyli wiele stacji paliw wzdłuż
autostrad stanowych, które przebiegają przez rezerwaty,
a także wiele internetowych sklepów z papierosami.
Konkurujące interesy biznesowe i rząd stanowy
sprzeciwiają się ich sprzedaży przez Internet. Stan
Nowy Jork uważa, że ??sprzedaż papierosów tego
plemienia przez Internet jest nielegalna. Uważa
również, że państwo ma prawo nakładać podatki na
nie-Indian, którzy protekcjonalnie działają na Seneki,
co Seneka odrzuca.
Prezydent Seneki Barry Snyder bronił przewagi cenowej
jako kwestii suwerenności. Po drugie, przytoczył
traktat z Canandaigua i traktat z Buffalo Creek jako
podstawę zwolnienia Seneki z pobierania podatków od
papierosów w celu płacenia państwu. [81]
Wydział Apelacyjny Sądu Najwyższego Nowego Jorku,
Trzeci Wydział odrzucił ten wniosek w 1994 r. [82] Sąd
uznał, że postanowienia traktatu dotyczące
opodatkowania dotyczą wyłącznie podatków od
nieruchomości. Sąd Apelacyjny w Nowym Jorku w dniu 1
grudnia 1994 r. potwierdził decyzję sądu niższej
instancji. [83]
Seneca odmówiły przedłużenia tych korzyści i zalet
cena do nie-Indian, własnymi słowami "ma niewiele
sympatii dla obcych", którzy pragną, aby to
zrobić, [84] Oni próbowali ścigać nie-Indianie,
którzy próbowali twierdzą, że przewagi cenowe Seneki
podczas prowadzenia działalności na rezerwacji.
Biznesmen z Little Valley, Lloyd Long, prowadził w
rezerwacie dwa Uni-Marty, które należały do ??kobiety
z Seneki. Został aresztowany po śledztwie prowadzonym
przez władze federalne na rozkaz Narodu Seneki
oskarżającego miejscową kobietę o bycie frontem dla
Longa. W 2011 roku sąd nakazał mu zapłacić ponad
milion dolarów odszkodowania i odsiedzieć pięć lat w
zawieszeniu. [85]
W 1997 r. stan Nowy Jork próbował nałożyć
opodatkowanie na rezerwacyjną sprzedaż benzyny i
papierosów obcokrajowcom. Wielu Seneków protestowało,
podpalając opony i odcinając ruch na autostradzie
międzystanowej nr 90 i drodze nr 17 w stanie Nowy Jork
(przyszła droga międzystanowa 86). [86] Następnie
prokurator generalny Eliot Spitzer próbował odciąć
internetową sprzedaż papierosów Seneca Tribe poprzez
deplatformację finansową . Jego biuro negocjowało
bezpośrednio z firmami wydającymi karty kredytowe,
firmami tytoniowymi i usługami dostawczymi, aby uzyskać
zgodę na odrzucenie obsługi zakupów papierosów Seneca
przez konsumentów. [87] Kolejna próba poboru podatków
od benzyny i papierosów sprzedawanych nie-Indianom
miała rozpocząć się 1 marca 2006 roku; ale został
zgłoszony przez Departament Podatków i Finansów Stanu.
[88]
Krótko po 1 marca 2006 r. inne strony rozpoczęły
postępowanie mające na celu zmuszenie stanu Nowy Jork
do egzekwowania przepisów podatkowych dotyczących
sprzedaży na terenach indyjskich nie-Indianom. Hrabstwo
Seneca złożyło pozew, który został oddalony. [89]
Stowarzyszenie sklepów ogólnospożywczych stanu Nowy
Jork złożyło podobny pozew, który również został
oddalony. [90] W oparciu o odrzucenie tego postępowania,
Daniel Warren, członek i funkcjonariusz Upstate Citizens
for Equality , złożył wniosek o unieważnienie wyroku
oddalającego jego powództwo w sądzie stanowym z 2002
roku. Ten ostatni został odwołany, ponieważ sąd
uznał, że nie ma on legitymacji zawodowej. [91]
W 2008 roku gubernator David Paterson uwzględnił w
swoim budżecie 62 miliony dolarów dochodów z
proponowanego poboru tych podatków. Podpisał nowe prawo
wymagające od producentów i hurtowników przysięgania
pod karą krzywoprzysięstwa, że ??nie sprzedają
nieopodatkowanych papierosów w Nowym Jorku. [92]
W odpowiedzi Seneka ogłosiła plany pobierania opłat od
wszystkich, którzy przemierzają długość I-90, która
przechodzi przez ich rezerwację. W 2007 roku Senekowie
odstąpili od umowy zezwalającej na budowę drogi
szybkiego ruchu i związanej z nią służebności
poprzez ich rezerwację. [93] Niektórzy komentatorzy
twierdzili, że umowa ta nie była konieczna ani
dyskusyjna, ponieważ Stany Zjednoczone otrzymały już
bezpłatne prawo przejazdu przez teren Seneki w Traktacie
z Canandaigua. [94]
21 czerwca 2011 r. weszło w życie prawo zabraniające
jakiejkolwiek organizacji zwolnionej z podatku w Nowym
Jorku otrzymywania papierosów wolnych od podatku. Naród
Seneków wielokrotnie odwoływał się od tej decyzji,
kontynuując to od czerwca 2011 r., ale nie uzyskał
uchylenia tego prawa. [95] Państwo egzekwowało prawo
tylko w odniesieniu do marek papierosów produkowanych
przez firmy nieindyjskie (w tym wszystkie główne marki
krajowe). Nie próbowała pobierać podatków od marek,
które są całkowicie produkowane i sprzedawane w
plemienny sposób (są to generalnie marki z niższej
półki i tańsze, które zawsze stanowiły większość
sprzedaży papierosów Seneca).
Kasyna
Ponieważ stany walczyły o zwiększenie dochodów, w
latach 80. niektóre stanowe legislatury zakazały
sponsorowanego przez państwo hazardu, zezwalając na
państwowe loterie i inne gry losowe jako sposób na
pozyskiwanie funduszy. W niektórych przypadkach środki
z takich operacji przeznaczano na edukację lub inne
wartościowe cele. Plemiona rdzennych Amerykanów
domagały się prawa do prowadzenia podobnej
działalności. Wraz z decyzją Sądu Najwyższego
Stanów Zjednoczonych pod koniec lat 80. XX wieku,
zgodnie z którą uznane przez władze federalne plemiona
rdzennych Amerykanów mogą wprowadzać gry w swoich
suwerennych rezerwatach, Naród Seneków zaczął
rozwijać swój przemysł hazardowy. Zaczęło się,
podobnie jak stany i inne plemiona, od bingo.
W 2002 roku Seneca Nation of Indians podpisała
porozumienie o grach ze stanem Nowy Jork, aby
współpracować przy tworzeniu trzech obiektów
hazardowych klasy III (kasyn). Założyła Seneca Gaming
Corporation, aby zarządzać jej działalnością. Seneca
Nation Indian posiada i prowadzi dwa kasyna na jego
terytorium, w stanie Nowy Jork: jeden w Niagara zwane
Seneca Niagara który również ponownie w formie on-line
w czasie pandemii [96] , a drugi w Salamance, zwany
Seneca Allegany .
Rozpoczęto budowę trzeciego, Seneca Buffalo Creek
Casino , w centrum Buffalo. W 2007 roku Seneka otworzyła
tymczasowe kasyno na swoim terenie w Buffalo, po
uzyskaniu zgody federalnej, aby spełnić umowę ze
stanem. Niektórzy obywatele sprzeciwiali się
wszystkiemu indyjskiemu hazardowi, ale zwłaszcza
lokalizacji w Buffalo. Dodatkowe kontrowersje wywołały
pytania, czy ziemia kontrolowana przez Senekę spełnia
inne kryteria statusu hazardu określone w IGRA. [70]
Niektóre grupy obywatelskie, w tym "szeroka
koalicja przywódców politycznych, biznesowych i
kulturalnych Buffalo", sprzeciwiały się
założeniu kasyna przez Naród Seneka w Buffalo.
Uważają, że operacje wpłyną negatywnie na
środowisko gospodarcze i społeczne i tak już
walczącego miasta. [70] Przeciwnicy to Obywatele na
Rzecz Równości i Obywatele na Rzecz Lepszego Bawoła. W
2008 roku wygrali proces kwestionujący legalność
proponowanego kasyna w Buffalo, ze względu na status
gruntu. [97] Nie było to częścią ich pierwotnych
zastrzeżeń, ale zostało przekazane w ugodzie z
państwem.
W dniu 8 lipca 2008 r. sędzia okręgowy Stanów
Zjednoczonych William M. Skretny wydał decyzję
stwierdzającą, że kasyno Seneca Buffalo Creek nie
znajduje się na terenach kwalifikujących się do gry.
[98] Narodowy Indian Gaming Komisja dokonuje przeglądu
proponowanych przepisów Seneca i ważenie jego
możliwości odwołania. [99] Senekom dano pięć dni na
odpowiedź lub na grzywnę i przymusowe zamknięcie.
Powiedzieli, że odmawiają wykonania nakazu komisji i
odwołają się. [99]
Biorąc pod uwagę pogarszającą się sytuację
gospodarczą z powodu ogólnokrajowej recesji, latem 2008
roku Seneka wstrzymała budowę nowego kasyna w Buffalo.
W grudniu 2008 roku zwolnili 210 pracowników z trzech
kasyn. [100]
Nadawanie
Naród ustanowił oficjalne ramię nadawcze "Seneca
Broadcasting", aby ubiegać się o licencje na
stacje radiowe i kupować je. Firma jest właścicielem
jednej komercyjnej stacji radiowej FM (nadającej na
częstotliwości 105,9 MHz) posiadającej licencję
off-reservation do wioski Little Valley , którą firma
kupiła od Randy'ego Michaelsa na początku 2009 roku.
Stacja ta, znana jako WGWE , podpisała 1 lutego 2010
roku od studia w mieście Salamanka z klasycznym formatem
hitów . Wcześniejsze zgłoszenie dla niekomercyjnej
stacji FM pod numerem 89,3 w Irving w stanie Nowy Jork
wiązało się z wzajemnymi problemami wyłączności z
pozamiejskimi nadawcami religijnymi. [101]
Zatrudnienie
Wiele osób z Seneki jest zatrudnionych w lokalnej
gospodarce regionu jako profesjonaliści, w tym prawnicy,
profesorowie, lekarze, policjanci, nauczyciele,
pracownicy socjalni, pielęgniarki i menedżerowie
|
