SZAWANEZI (Shawnee)

Shawnee są algonkińskiej mówiących rdzennych mieszkańców północno Woodlands . W XVII wieku mieszkali w Pensylwanii, aw XVIII wieku w Pensylwanii, Ohio i Indianie , z kilkoma zespołami w Kentucky i Alabamie . [2] Przez 19 wieku zostali przymusowo usunięty do Missouri , Kansas , w Teksasie , a ostatecznie Indian Territory , który stał Oklahoma , [2] pod 1830 ustawy Indian Removal .

Dzisiaj Shawnee są zapisani do trzech uznanych przez władze federalne plemion , wszystkie z siedzibą w Oklahomie : plemię Absentee-Shawnee Indian z Oklahomy , wschodnie plemię Shawnee z Oklahomy i plemię Shawnee .


Zawartość
1 Etymologia
2 Język
3 Historia
3.1 Historia przed kontaktem
3.2 XVII wiek
3,3 18 wiek
3.4 rewolucja amerykańska
3,5 Wojna Tecumseha i wojna 1812 r.
3.5.1 Wielka kometa z 1811 roku i Tekoomse
3.5.2 Trzęsienie ziemi w Nowym Madrycie
3.5.3 Zaangażowanie plemienne w wojnie 1812 r.
3,6 Następstwa
4 Uznanie federalne
5 Grupy społeczne i pokrewieństwa
6 Plemię uznane przez państwo
7 Nierozpoznane grupy, które twierdzą, że pochodzi z Shawnee
8 Flagi Shawnee
9 Monety plemienia Shawnee
10 Znani historyczni ludzie Shawnee
11 Zobacz też
12 Uwagi
13 Bibliografia
14 Zewnętrzne linki
14,1 Uznane przez władze federalne plemiona Shawnee
14,2 Historia Shawnee
Etymologia
Shawnee był również pisany jako Shaawanwaki, Sawanoki, Shaawanowi lenaweeki i Shawano. [ potrzebne cytowanie ]

Język
Główny artykuł: język Shawnee
W 2002 r. język shawnee z rodziny Algonquian podupadał i używało go tylko 200 osób. Wśród nich było ponad 100 mówców Absentee Shawnee i 12 Loyal Shawnee . Język pisany jest pismem łacińskim . Ma słownik, a fragmenty Biblii zostały przetłumaczone na język Shawnee. [4]

Historia
Historia kontaktów wstępnych

Fort Starożytne kultury Monongahela autorstwa Herba Roe
Dalsze informacje: ludy Algonquian i język Proto-algonquian
Niektórzy uczeni uważają, że Shawnee są potomkami ludzi z przedkontaktowej kultury Fort Ancient z regionu Ohio, chociaż nie jest to powszechnie akceptowane. Shawnee mógł wejść na ten obszar w późniejszym czasie i zająć tereny Starożytnego Fortu. [5] [6] [7]

Fort Kultura antyczna rozkwitała od ok. 1000 do ok. 1750 n.e. wśród ludu, który zamieszkiwał głównie ziemie po obu stronach rzeki Ohio na terenach dzisiejszego południowego Ohio , północnego Kentucky i zachodniej Wirginii Zachodniej . Podobnie jak ludy kultury Missisipi z tego okresu, budowali kopce ziemnych jako część ich struktury religijnej i politycznej. Fort Starożytna kultura była kiedyś uważana za regionalne przedłużenie kultury Missisipi . Ale naukowcy uważają teraz, że kultura Fort Ancient rozwinęła się niezależnie i wywodziła się z kultury Hopewell(100 p.n.e.-500 n.e.). Ludzie w tych wcześniejszych wiekach również budowali kopce w ramach swojego systemu społecznego, politycznego i religijnego. Wśród ich pomników były kopce z wizerunkami ziemnymi , takie jak Kopiec Węża w dzisiejszym Ohio.


Kopiec Węża , Peebles, Ohio
Niepewność otacza los starożytnego fortu. Najprawdopodobniej ich społeczeństwo, podobnie jak kultura Missisipi na południu, zostało poważnie zakłócone przez fale epidemii nowych chorób zakaźnych przenoszonych przez pierwszych hiszpańskich odkrywców w XVI wieku. [8] Po roku 1525 w Madisonville , miejscu typografii , rozmiary domów w wiosce stawały się coraz mniejsze. Dowody wskazują, że ludzie zmienili swój wcześniej "skoncentrowany na ogrodnictwie, siedzący tryb życia". [8] [9]

Istnieje luka w zapisach archeologicznych między najnowszymi stanowiskami Fort Ancient a najstarszymi stanowiskami historycznego Shawnee. Te ostatnie zostały odnotowane przez archeologów europejskich (francuskich i angielskich) jako zajmujące ten obszar w czasie spotkania. Uczeni ogólnie akceptują, że podobieństwa w kulturze materialnej, sztuce, mitologii i ustnej historii Shawnee, łączące ich z ludami Fort Ancient, mogą być wykorzystane do wsparcia połączenia ze społeczeństwem Fort Ancient i rozwojem jako historyczne społeczeństwo Shawnee. Ale są też dowody i przekazy ustne łączące narody mówiące po Siouan z doliną Ohio. [10]

Shawnee uważali Lenape (lub Delaware) z regionu środkowoatlantyckiego na Wschodnim Wybrzeżu, którzy również mówili po algonkińsku, za ich "dziadków". W algonkin narody dzisiejszej Kanady , który przedłużony do wnętrza wzdłuż St Lawrence River i wokół Wielkich Jezior od wybrzeża atlantyckiego, uważany amerykańską Shawnee jako ich południowej gałęzi. Na wschodnim wybrzeżu plemiona mówiące po algonkińsku były historycznie zlokalizowane głównie na obszarach przybrzeżnych, od Quebecu po Karoliny.

Języki algonkińskie mają słowa podobne do archaicznego shawano (obecnie: shaawanwa ) oznaczającego "południe". Jednak rdzeń šawa- nie oznacza "południe" w języku Shawnee, ale "umiarkowany, ciepły (pogodowy)": patrz Charles F. Voegelin , "šawa (plus -ni, -te) UMIARKOWANY, CIEPŁY. Cp. šawani' to moderuje...". [11]

W jednej z opowieści Shawnee "Sawage" (šaawaki) jest bóstwem wiatru południowego. [12] Jeremiah Curtin tłumaczy Sawage jako "rozmarza", odnosząc się do ciepłej pogody na południu. W relacji i piosence zebranej przez CF Vogelin šaawaki jest poświadczone jako duch Południa lub Południowego Wiatru. [13] [14]

XVII wiek
Europejczycy donosili, że spotkali Shawnee na dużym obszarze geograficznym. Jedną z najwcześniejszych wzmianek o Shawnee może być holenderska mapa z 1614 roku przedstawiająca niektóre Sawwanew położone na wschód od rzeki Delaware . Późniejsze XVII-wieczne źródła holenderskie również umieszczają je w tej ogólnej lokalizacji. Relacje francuskich odkrywców z tego samego stulecia zwykle umiejscawiały Shawnee wzdłuż rzeki Ohio , gdzie Francuzi spotykali ich podczas wypraw ze wschodniej Kanady i kraju Illinois . [15]

Na podstawie relacji historycznych i późniejszej archeologii John E. Kleber opisuje miasta Shawnee w następujący sposób:

Miasto Shawnee może mieć od czterdziestu do stu pokrytych korą domów, podobnych w konstrukcji do długich domów Irokezów . W każdej wiosce znajdował się zwykle dom spotkań lub dom rady , o długości około sześćdziesięciu do dziewięćdziesięciu stóp, w którym odbywały się publiczne obrady. [16]

Według jednej angielskiej legendy kolonialnej, niektórzy Shawnee pochodzili z partii wysłanej przez wodza Opechancanougha , władcę Konfederacji Powhatan w latach 1618-1644, aby osiedlić się w dolinie Shenandoah . Imprezę prowadził jego syn, Sheewa-a-nee. [17] Edward Bland, odkrywca, który towarzyszył wyprawie Abrahama Wooda w 1650 roku, napisał, że w czasach Opechancanougha doszło do kłótni między wodzem Chawan a rozpaczą Powhatan (również krewnego rodziny Opechancanougha). Powiedział, że ten drugi zamordował pierwszego. [18] Shawnee zostali "wypędzeni z Kentuckyw latach siedemdziesiątych XVII wieku przez Irokezów z Pensylwanii i Nowego Jorku, którzy uznali dolinę Ohio za teren łowiecki, aby zaopatrywać swój handel futrami . [16] Koloniści Batts i Fallam w 1671 donieśli, że Shawnee kwestionowali kontrolę nad doliną Shenandoah z Konfederacją Haudenosaunee (Irokezów) w tym roku i przegrywali.

Jakiś czas przed 1670 r. grupa Shawnee wyemigrowała w okolice rzeki Savannah . Shawnee skontaktowali się z Anglikami z Charles Town w Południowej Karolinie w 1674 roku. Zawarli długotrwały sojusz. Savannah River Shawnee byli znani Karolinie Anglikom jako "Indianie Savannah". Mniej więcej w tym samym czasie inne grupy Shawnee migrowały na Florydę, Maryland , Pensylwania i inne regiony na południe i wschód od kraju Ohio. Pierre Le Moyne d'Iberville , założyciel Nowego Orleanu i francuskiej kolonii La Louisiane, pisząc w swoim dzienniku w 1699, opisuje Shawnee (lub, jak je pisze , Chaouenons) jako "jedyny naród, którego należy się obawiać, rozrzucony po Karolinie i Wirginii w kierunku Missisipi". [19]

Historyk Alan Gallay spekuluje, że migracje Shawnee od połowy do końca XVII wieku były prawdopodobnie spowodowane wojnami bobrowymi , które rozpoczęły się w latach 40. XVII wieku . Narody Konfederacji Irokezów najechały ze wschodu, aby zabezpieczyć dolinę Ohio jako tereny łowieckie. Shawnee zasłynęli ze swoich rozległych osiedli, rozciągających się od Pensylwanii po Illinois i Gruzję . Wśród ich znanych wiosek były Eskippakithiki w Kentucky, Sonnionto (znane również jako Lower Shawneetown ) w Ohio, Chalakagay w pobliżu dzisiejszego Sylacauga, Alabama , [20] Chalahgawthaw miejscu dzisiejszego Chillicothe w stanie Ohio , Old Shawneetown w stanie Illinois i Suwanee w stanie Georgia . Ich język stał się lingua franca w handlu między wieloma plemionami. Stali się przywódcami plemion, inicjując i podtrzymując pan-indyjski opór wobec ekspansji europejskiej i euroamerykańskiej. [21]

XVIII wiek

Mapa z 1715 roku przedstawiająca krainę "Chaouanonów" (Shawnee)
Niektóre Shawnee zajmowały tereny w środkowej Pensylwanii. Długo bez wodza, w 1714 roku poproszono Carondawana An Oneida wojennego wodza, do reprezentowania ich w prowincjonalnej rady Pensylwanii, który zaakceptował wybór Shawnee jako ich lider. Około 1727 Carondawana i jego żona, znana tłumaczka znana jako Madame Montour , osiedlili się w Otstonwakin , na zachodnim brzegu u zbiegu potoku Loyalsock i zachodniego odgałęzienia rzeki Susquehanna . [22]

Zanim europejsko-amerykańscy osadnicy zaczęli przybywać do doliny Shenandoah (ok. 1730) w Wirginii, Shawnee dominowali w północnej części doliny. Zostały uznane za dopływy przez Haudenosaunee lub Sześć Narodów Irokezów na północy. Ta ostatnia pomogła niektórym mieszkańcom Tuscarora z Północnej Karoliny, którzy również mówili po Irokezach i byli w dalekich krewnych, osiedlić się w pobliżu dzisiejszego Martinsburga w Zachodniej Wirginii . Większość Tuscarorów wyemigrowała do Nowego Jorku i osiedliła się w pobliżu ludu Oneida , stając się szóstym narodem Konfederacji Irokezów; ogłosili, że ich migracja zakończyła się w 1722 roku. Również w tym czasie Seneca(naród Irokezów) i grupy wojenne Lenape z północy często toczyły zacięte bitwy z ścigającymi bandami Catawbów z Wirginii, którzy mieli ich wyprzedzić w zamieszkałych przez Shawnee regionach doliny.

Pod koniec lat trzydziestych XVIII wieku nacisk ekspansji kolonialnej powodował powtarzające się konflikty. Społeczności Shawnee również zostały dotknięte przez handel futrami . Zdobywali broń i towary europejskie, ale także handlowali za rum lub brandy, co prowadziło do poważnych problemów społecznych związanych z nadużywaniem alkoholu przez ich członków. Kilka społeczności Shawnee w prowincji Pennsylvania , kierowanych przez Petera Chartiera , handlarza metis , sprzeciwiło się sprzedaży alkoholu w ich społecznościach. Doprowadziło to do konfliktu z gubernatorem kolonialnym Patrickiem Gordon, który był pod presją kupców, aby dopuścić do handlu rum i brandy. Nie mogąc się bronić, w 1745 około 400 Shawnee wyemigrowało z Pensylwanii do Ohio, Kentucky, Alabamy i Illinois, mając nadzieję na uniknięcie wpływu kupców. [23]

Przed 1754 r. Shawnee mieli siedzibę w Shawnee Springs w dzisiejszym Cross Junction w Wirginii niedaleko Winchester . Ojciec późniejszego wodza Cornstalka odbywał tam swoją radę. Kilka innych wiosek Shawnee znajdowało się w północnej dolinie Shenandoah : w Moorefield w Zachodniej Wirginii , nad rzeką North River ; i na Potomac w Cumberland w stanie Maryland .

W 1753 r. Shawnee nad rzeką Scioto w stanie Ohio wysłał posłańców do tych, którzy nadal mieszkają w dolinie Shenandoah, proponując, aby przekroczyli Alleghenies i dołączyli do ludzi dalej na zachód, co zrobili w następnym roku. [24] [25] Społeczność znana jako Shannoah ( Dolna Shawneetown ) nad rzeką Ohio wzrosła do około 1200 osób do 1750 r. [26]

zamiast tego mają wokół siebie pas z kawałkiem materiału przeciągniętym przez nogi i odwróconym pasem, który wygląda jak krótki fartuch z przodu iz tyłu. Wszystkie włosy są ściągane z brwi i rzęs, a twarze pomalowane w różnych częściach Vermilionem. Chodzą niezwykle prosto i wyglądają groteskowo w tej mieszanej sukience.

- z Journal of Nicholas Cresswell [27]
Odkąd w Beaver Wars The Haudenosaunee Konfederacja twierdził Ohio Kraj ich łowisku przez prawo podboju i traktował Shawnee i Lenape którzy przesiedleni tam plemion zależnych. Niektóre niezależne zespoły Irokezów z różnych plemion również migrowały na zachód, gdzie stały się znane w Ohio jako Mingo . Te trzy plemiona - Shawnee, Delaware (Lenape) i Mingo - stały się ściśle ze sobą powiązane, pomimo różnic językowych. Dwaj pierwsi posługiwali się językami algonkińskimi, a trzecii irokeskimi .

Po wzięciu udziału w pierwszej fazie wojny francusko-indyjskiej (znanej również jako "wojna o Braddocka") jako sojusznicy Francuzów, [28] Shawnee przeszli na stronę w 1758 roku. Zawarli formalny pokój z koloniami brytyjskimi na mocy traktatu z Easton , która uznała Grzbiet Allegheny ( Podział Wschodni ) za wspólną granicę. Pokój ten trwał tylko do wybuchu wojny Pontiaca w 1763 roku, po klęsce Francji i przejęciu jej terytorium na wschód od rzeki Missisipi w Ameryce Północnej.

Później w tym samym roku Korona wydała Proklamację z 1763 r. , legalnie potwierdzającą granicę z 1758 r. jako granice kolonizacji brytyjskiej. Zarezerwowali ziemię poza nią dla rdzennych Amerykanów. Jednak Korona miała trudności z wyegzekwowaniem granicy, ponieważ anglo-europejscy koloniści nadal przemieszczali się na zachód.

Traktat Fort Stanwiksa w 1768 roku rozszerzył granice kolonialnej na zachodzie, dając kolonistów brytyjskich roszczeń do ziem, które obecnie stany Zachodniej Wirginii i Kentucky. Shawnee nie zgodził się na ten traktat: był on negocjowany między brytyjskimi urzędnikami a Konfederacją Haudenosaunee ("Sześć Narodów"), która twierdziła, że ??ma suwerenność nad ziemią. Chociaż dominowali, polowali tam również Shawnee i inne plemiona rdzennych Amerykanów.

Po traktacie Stanwix, Anglo-Amerykanie zaczęli napływać do doliny rzeki Ohio w celu osiedlenia się, często podróżując łodziami i barkami wzdłuż rzeki Ohio. Gwałtowne incydenty między osadnikami a Indianami przekształciły się w wojnę Dunmore'a w 1774 roku. Brytyjscy dyplomaci zdołali odizolować Shawnee podczas konfliktu: Irokezi i Lenape pozostali neutralni. Shawnee stawił czoła brytyjskiej kolonii Wirginii, mając tylko kilku sojuszników z Mingo. Lord Dunmore , królewski gubernator Wirginii, rozpoczął dwutorową inwazję na kraj Ohio. Wódz Shawnee Cornstalk zaatakował jedno skrzydło, ale walczył z remisem w jedynej większej bitwie tej wojny, bitwie pod Point Pleasant .

W traktacie z Camp Charlotte kończącym tę wojnę (1774), Cornstalk i Shawnee zostali zmuszeni przez Brytyjczyków do uznania rzeki Ohio za swoją południową granicę, która została ustanowiona wraz z Konfederacją Haudenosaunee ("Sześć Narodów") przez Fort z 1768 roku Traktat Stanwixa. Na mocy tego traktatu Shawnee scedował wszystkie roszczenia do "terenów łowieckich" Zachodniej Wirginii i Kentucky na południe od rzeki Ohio. Jednak wielu innych przywódców Shawnee odmówiło uznania tej granicy. Shawnee i większość innych plemion była wysoce zdecentralizowana, a bandy i miasta zazwyczaj podejmowały własne decyzje dotyczące sojuszy. W 1775 roku partia Shawnee zaatakowała Daniela Boone w Kentucky.

Rewolucja amerykańska

Kiedy Stany Zjednoczone ogłosiły niepodległość od korony brytyjskiej w 1776 roku, Shawnee zostali podzieleni. Nie poparli amerykańskiej sprawy rebeliantów. Cornstalk przewodził mniejszości, która chciała pozostać neutralna. Shawnee na północ od rzeki Ohio byli niezadowoleni z powodu amerykańskiej osady w Kentucky. Colin Calloway donosi, że większość Shawnees sprzymierzyła się z Brytyjczykami przeciwko Amerykanom, mając nadzieję na wypędzenie osadników z zachodu gór. [29]

Przywódcy wojenni, tacy jak Chief Blackfish i Blue Jacket, dołączyli do Dragging Canoe i grupy ludzi Cherokee wzdłuż dolnego Tennessee River i Chickamauga Creek przeciwko kolonistom w tym obszarze. Niektórzy koloniści nazywali tę grupę Czirokezami Chickamauga , ponieważ żyli wzdłuż tej rzeki w czasie tak zwanych wojen Czirokezów z Amerykanami , podczas i po rewolucji amerykańskiej. Ale nigdy nie byli oddzielnym plemieniem, jak sugerowały niektóre relacje.

Po rewolucji i podczas wojny z Indianami północno-zachodnimi Shawnee współpracowali z Miami, tworząc wielką siłę bojową w dolinie Ohio. Przewodzili konfederacji wojowników plemion indiańskich w celu wypędzenia osadników ze Stanów Zjednoczonych (USA) z tego terytorium. Po pokonaniu przez siły amerykańskie w bitwie pod Fallen Timbers w 1794 roku większość zespołów Shawnee podpisała Traktat z Greenville w następnym roku. Zostali zmuszeni do oddania dużej części swojej ojczyzny nowym Stanom Zjednoczonym. Inne grupy Shawnee odrzuciły ten traktat, migrując niezależnie do Missouri na zachód od rzeki Mississippi, gdzie osiedlili się wzdłuż Apple Creek w pobliżu Cape Girardeau. Francuzi nazwali swoją osadę Le Grand Village Sauvage.

Wojna Tecumseha i wojna 1812

Tecumseh , autorstwa Benson Lossing w 1848 r. na podstawie rysunku z 1808 r.
Dalsze informacje: Wielka Kometa 1811 , 1812 trzęsienie ziemi w Nowym Madrycie i bitwa pod Tippecanoe
Rdzenni Amerykanie nie zakończyli swojego oporu. Na początku XIX wieku przywódca Shawnee, Tecumseh, zyskał sławę organizując swoją imiennikową konfederację, aby przeciwstawić się amerykańskiej ekspansji na ziemiach rdzennych Amerykanów. Powstały konflikt stał się znany jako wojna Tecumseha . Dwaj główni przeciwnicy w konflikcie, szef Tecumseh i amerykański polityk William Henry Harrison , obaj byli młodszymi uczestnikami Bitwy pod Upadłymi Drewnami pod koniec wojen północno-zachodnich Indian w 1794 roku. Tecumseh nie należał do rdzennych Amerykanów sygnatariuszy Traktatu z Greenville, która zakończyła wojnę, kiedy Shawnee i inni rdzenni Amerykanie oddali znaczną część swojego historycznego terytorium w dzisiejszym Ohio Stanom Zjednoczonym. Jednak wielu indyjskich przywódców w regionie zaakceptowało warunki Greenville i przez następne dziesięć lat pan-plemienny opór wobec amerykańskiej hegemonii osłabł.

We wrześniu 1809 roku William Henry Harrison, ówczesny gubernator Terytorium Indiany , zaprosił mieszkańców Potawatomi , Lenape, Eel River i Miami na spotkanie w Fort Wayne w stanie Indiana . W negocjacjach Harrison obiecał plemionom duże subsydia i płatności, jeśli odstąpią od ziem, o które prosił. [30] Po dwóch tygodniach negocjacji przywódcy Potawatomi przekonali Miami do przyjęcia traktatu jako wzajemności, ponieważ Potawatomi wcześniej zaakceptowali traktaty mniej korzystne dla nich na prośbę Miami. Ostatecznie plemiona podpisały Traktat z Fort Wayne 30 września 1809 r., sprzedając tym samym Stanom Zjednoczonym ponad 3 000 000 akrów (około 12 000 km2 ), głównie wzdłuż rzeki Wabash na północ od Vincennes w stanie Indiana .

Tecumseh był oburzony traktatem z Fort Wayne, wierząc, że ziemia Indian amerykańskich była wspólną własnością wszystkich plemion, co w poprzednich latach propagowali lider Shawnee Blue Jacket i lider Mohawk Joseph Brant . [31] W odpowiedzi Tecumseh zaczął rozszerzać nauki swojego brata, znanego jako Tenskwatawa , duchowego przywódcy znanego jako Prorok, który wezwał plemiona do powrotu do swych przodków. Nauki te zaczął kojarzyć z ideą sojuszu pan-plemiennego. Tecumseh dużo podróżował, nakłaniając wojowników do porzucenia wodzów zakwaterowania i przyłączenia się do ruchu oporu w Prophetstown. [31]


Ten portret Harrisona pierwotnie przedstawiał go w cywilnym ubraniu jako delegata Kongresu z Terytorium Północno-Zachodniego w 1800 roku.
W sierpniu 1810 roku Tecumseh poprowadził 400 uzbrojonych wojowników do konfrontacji z gubernatorem Harrisonem w Vincennes. Tecumseh zażądał, by Harrison unieważnił traktat w Fort Wayne, grożąc, że zabije wodzów, którzy go podpisali. [32] Harrison odmówił, mówiąc, że Miami są właścicielami ziemi i mogą ją sprzedać, jeśli tak zechcą. [33] Tecumseh odszedł pokojowo, ale ostrzegł Harrisona, że ??będzie szukał sojuszu z Brytyjczykami, chyba że traktat zostanie unieważniony. [34]

Wielka Kometa 1811 i Tekoomse

Wielka Kometa z 1811 roku narysowana przez Williama Henry'ego Smytha
W marcu pojawiła się Wielka Kometa z 1811 roku . W ciągu następnego roku szybko rosły napięcia między amerykańskimi kolonistami a rdzennymi Amerykanami. Czterech osadników zostało zamordowanych wzdłuż rzeki Missouri, a w innym incydencie tubylcy przejęli łódź z zapasami od grupy handlarzy. Harrison wezwał Tecumseha do Vincennes, aby wyjaśnić działania swoich sojuszników. [34] W sierpniu 1811 roku obaj przywódcy spotkali się, a Tecumseh zapewnił Harrisona, że ??Shawnee zamierza pozostać w pokoju ze Stanami Zjednoczonymi.

Następnie Tecumseh udał się na południowy wschód z misją rekrutacji sojuszników przeciwko Stanom Zjednoczonym spośród " pięciu cywilizowanych plemion ". Jego imię Tekoomse oznaczało " spadająca gwiazda" lub "pantera na niebie". [35]

Tecumseh powiedział Choctaw , Chickasaw , Muscogee i wielu innym, że kometa z marca 1811 zasygnalizowała jego przybycie. Powiedział również, że ludzie zobaczą znak świadczący o tym, że posłał go Wielki Duch .

Podczas gdy Tecumseh podróżował, obie strony przygotowywały się do bitwy pod Tippecanoe . Harrison zebrał niewielką siłę stałych żołnierzy i milicji do walki z siłami tubylczymi. [36] 6 listopada 1811 Harrison poprowadził armię liczącą około 1000 ludzi do Prophetstown w stanie Indiana , mając nadzieję na rozproszenie konfederacji Tecumseha. [37] Wczesnym rankiem siły Proroka przedwcześnie zaatakowały armię Harrisona nad rzeką Tippecanoe w pobliżu rzeki Wabash. Choć miał przewagę liczebną, Harrison odparł atak, zmuszając tubylców do odwrotu i porzucenia Proroctwa. Ludzie Harrisona spalili wioskę i wrócili do domu. [38]

Trzęsienie ziemi w Nowym Madrycie
11 grudnia 1811 r. trzęsienie ziemi w Nowym Madrycie wstrząsnęło ziemiami Muscogee i Środkowym Zachodem . Chociaż interpretacja tego wydarzenia różniła się w zależności od plemienia, zgodzili się, że potężne trzęsienie ziemi musi mieć duchowe znaczenie. Trzęsienie ziemi i jego wtórne wstrząsy pomogły ruchowi oporu Tecumseh, ponieważ Muscogee i inne plemiona rdzennych Amerykanów wierzyły, że jest to znak, że Shawnee musi być wspierany i że Tecumseh przepowiedział takie wydarzenie i znak.

Indianie byli przerażeni wielkim przerażeniem... drzewa i wigwamy trzęsły się niezmiernie; lód, który okrążał brzeg rzeki Arkansas, rozpadł się na kawałki; a większość Hindusów myślała, że Wielki Duch , rozgniewany na ludzkość, zamierza zniszczyć świat.

- Roger L. Nichols, Indianin amerykański
Zaangażowanie plemienne w wojnie 1812

Trzęsienie ziemi w Nowym Madrycie zostało zinterpretowane przez Muscogee jako powód do wsparcia oporu Shawnee.
Muscogee (Creek), którzy przyłączyli się do konfederacji Tecumseha, byli znani jako Red Sticks . Byli bardziej konserwatywną i tradycyjną częścią ludności, ponieważ ich społeczności w Górnych Miastach były bardziej odizolowane od osiedli europejsko-amerykańskich. Nie chcieli się asymilować. The Red Sticks podniosły się w stawianiu oporu Lower Creek, a zespoły zaangażowały się w wojnę domową, znaną jako Creek War . Stało się to częścią wojny 1812 roku, kiedy wybuchł otwarty konflikt między amerykańskimi żołnierzami a Czerwonymi Patykami Potoku. [39]

PushmatahaVsTecumseh.jpg
Portrety wodza Choctaw Pushmataha (po lewej) i Tecumseh.
Ci biali Amerykanie. dają nam uczciwą wymianę, swoje ubrania, broń, narzędzia, narzędzia i inne rzeczy, których Choctawowie potrzebują, ale których nie produkują. Oni leczyli naszych chorych; przyodziali nasze cierpienie; nakarmili naszych głodnych. Tak więc, w przeciwieństwie do doświadczenia Shawnees, widać, że biali i Indianie w tej sekcji żyją na przyjaznych i wzajemnie korzystnych warunkach.
-Pushmataha, 1811 - Dzielenie się historią Choctaw . [40]
---------------------
Gdzie dzisiaj są Pequot ? Gdzie są Narragansett , Mohican , Pocanet i inne potężne plemiona naszego ludu? Zniknęli przed chciwością i uciskiem białego człowieka, jak śnieg przed letnim słońcem... Nie śpij dłużej, o Choctaws i Chickasaw ... Czy kości naszych zmarłych nie zostaną zaorane, a ich groby zamienione w zaorane pola?
- Tecumseh, 1811 [41] [42]
Po Williama Hull "s kapitulacją Detroit do Brytyjczyków podczas wojny 1812 roku, generał William Henry Harrison otrzymał dowództwo US Army of Northwest . Wyruszył, by odbić miasto, którego bronił brytyjski pułkownik Henry Procter wraz z Tecumsehem i jego siłami. Oddział armii Harrisona został rozbity pod Frenchtown nad rzeką Raisin 22 stycznia 1813 roku. Niektórzy więźniowie zostali zabrani do Detroit, ale Procter pozostawił tych zbyt rannych, by podróżować z niewystarczającą ochroną. Jego rdzenni amerykańscy sojusznicy zaatakowali i zabili około 60 rannych Amerykanów, z których wielu było milicjantami z Kentucky.[43] Amerykanie nazwali ten incydent "rzezką z rodzynkami". Klęska zakończyła kampanię Harrisona przeciwko Detroit, a zdanie "Remember the River Raisin!" stał się krzykiem mobilizacyjnym dla Amerykanów.

W maju 1813 r. Procter i Tecumseh oblegali Fort Meigs w północnym Ohio . Amerykańskie posiłki przybywające podczas oblężenia zostały pokonane przez tubylców, ale garnizon fortu przetrwał. Indianie w końcu zaczęli się rozpraszać, zmuszając Proctera i Tecumseha do powrotu do Kanady. Ich druga ofensywa w lipcu przeciwko Fort Meigs również nie powiodła się. Aby poprawić morale Indian, Procter i Tecumseh podjęli próbę szturmu na Fort Stephenson , małą amerykańską placówkę nad rzeką Sandusky . Po odparciu z poważnymi stratami Brytyjczycy i Tecumseh zakończyli kampanię w Ohio.

Na jeziorze Erie amerykański dowódca kapitan Oliver Hazard Perry stoczył bitwę pod jeziorem Erie 10 września 1813 roku. Jego decydujące zwycięstwo nad Brytyjczykami zapewniło Amerykanom kontrolę nad jeziorem, poprawiło morale Amerykanów po serii porażek i zmusiło Brytyjczyków do wycofać się z Detroit. Generał Harrison rozpoczął kolejną inwazję na Górną Kanadę (Ontario), której kulminacją było zwycięstwo USA w bitwie nad Tamizą5 października 1813 r. Tecumseh został tam zabity, a jego śmierć skutecznie zakończyła sojusz rdzennych mieszkańców Ameryki Północnej z Brytyjczykami w regionie Detroit. Amerykańska kontrola nad jeziorem Erie oznaczała, że ??Brytyjczycy nie mogli już dostarczać podstawowych dostaw wojskowych swoim aborygeńskim sojusznikom, którzy zrezygnowali z wojny. Amerykanie kontrolowali ten obszar do końca konfliktu.

Następstwa
Shawnee w stanie Missouri migracji z południa Stanów Zjednoczonych do Meksyku, w wschodniej części z hiszpańskiego Teksasie . Stali się znani jako " Absentee Shawnee ". Dołączyli do nich niektórzy Delaware (Lenape). Chociaż byli blisko sprzymierzeni z Cherokee dowodzonymi przez The Bowl , ich szef John Linney pozostał neutralny podczas wojny Cherokee w 1839 roku. [44]

Teksas uzyskał niezależność od Meksyku pod rządami amerykańskich przywódców. Postanowił wymusić usunięcie Shawnee z nowej republiki. Ale doceniając ich wcześniejszą neutralność, teksański prezydent Mirabeau Lamar w pełni wynagrodził Shawnee za ich ulepszenia i plony. Zostali wypędzeni na terytorium Arkansas . [44] Shawnee osiedlił się w pobliżu dzisiejszego Shawnee w stanie Oklahoma . Dołączył do nich Shawnee wypchnięty z Kansas (patrz poniżej), który podzielał ich tradycjonalistyczne poglądy i wierzenia.

W 1817 r. Shawnee z Ohio podpisali traktat z Fort Meigs , przekazując swoje pozostałe ziemie w zamian za trzy rezerwacje w Wapaughkonetta , Hog Creek (w pobliżu Limy ) i Lewistown w stanie Ohio. Dzielili te ziemie z niektórymi ludami Seneków, którzy wyemigrowali na zachód z Nowego Jorku.

W szeregu traktatów, w tym w Traktacie z Lewistown z 1825 r., Shawnee i Seneca zgodzili się na wymianę ziemi w zachodnim Ohio ze Stanami Zjednoczonymi na ziemię na zachód od rzeki Missisipi, na terytorium, które stało się Terytorium Indyjskim . [45] W lipcu 1831 r. grupa Seneca-Shawnee z Lewistown wyjechała na Terytorium Indyjskie (w dzisiejszym Kansas i Oklahomie).

Główna część Shawnee w Ohio podążyła za Czarnym Kopytem , który walczył z każdym wysiłkiem, aby zmusić swój lud do porzucenia ojczyzny. Po śmierci Czarnego Kopyta pozostałe 400 Shawnee z Ohio w Wapaughkonetta i Hog Creek poddało swoją ziemię i przeniosło się do Rezerwatu Shawnee w Kansas. Ruch ten w dużej mierze podlegał warunkom wynegocjowanym przez Josepha Parksa (1793-1859). Wychował się w domu Lewisa Cass i był czołowym tłumaczem dla Shawnee. [46]

Missouri przystąpiła do Unii w 1821 roku. Po traktacie z St. Louis w 1825 roku 1400 Shawnee z Missouri zostało przymusowo przeniesionych z Cape Girardeau , wzdłuż zachodniego brzegu rzeki Mississippi, do południowo - wschodniego Kansas , w pobliżu rzeki Neosho .

W 1833 roku tylko grupa Shawnee Blacka Boba sprzeciwiała się usunięciu. Osiedlili się w północno-wschodnim Kansas w pobliżu Olathe i wzdłuż rzeki Kansas (Kaw) w Monticello w pobliżu Gum Springs . W pobliżu zbudowano misję metodystów Shawnee, aby służyć plemieniu. Około 200 Shawnee z Ohio podążyło za prorokiem Tenskwatawa i dołączyło do swoich braci i sióstr z Kansas tutaj w 1826 roku.

W połowie lat 30. XIX wieku dwie kompanie żołnierzy Shawnee zostały zwerbowane do służby w Stanach Zjednoczonych do walki w wojnie Seminole na Florydzie. Jednym z nich kierował Joseph Parks, który wcześniej pomagał negocjować traktat cesji. Został mianowany kapitanem. Parks był głównym właścicielem ziemskim zarówno w Westport w stanie Missouri, jak iw Shawnee w stanie Kansas . Był także masonem i członkiem Episkopalnego Kościoła Metodystycznego . W Shawnee, Kansas, cmentarz Shawnee został założony w latach 30. XIX wieku i był używany do lat 70. XIX wieku. Parks był jednym z najwybitniejszych pochowanych tam mężczyzn. [46]

W ustawie Indian Appropriations Bill z 1853 r. Kongres przeznaczył 64 366 dolarów na zobowiązania traktatowe wobec Shawnee, takie jak renty, edukacja i inne usługi. Dodatkowe 2000 dolarów przeznaczono dla Seneki i Shawnee razem. [47]

Podczas wojny secesyjnej zespół Black Boba uciekł z Kansas i dołączył do "Absentee Shawnee" na Terytorium Indyjskim, aby uciec przed wojną. Po wojnie secesyjnej Shawnee w Kansas zostali wygnani i zmuszeni do przeniesienia się do północno-wschodniej Oklahomy. Członkowie Shawnee z byłej grupy Lewistown stali się znani jako "Wschodni Shawnee".

Były Shawnee z Kansas stał się znany jako "lojalny Shawnee" (niektórzy twierdzą, że to z powodu ich lojalności wobec Unii podczas wojny; inni twierdzą, że to dlatego, że byli ostatnią grupą, która opuściła swoje ojczyzny w Ohio). Ta ostatnia grupa wydawała się być uważana przez Stany Zjednoczone za część Narodu Czirokezów . Byli również znani jako "Cherokee Shawnee" i osiedlili się na niektórych ziemiach Cherokee na Terytorium Indyjskim.

Uznanie federalne
Pod koniec XX wieku "Lojalni" lub "Cherokee" Shawnee rozpoczęli ruch, który został uznany przez władze federalne za plemię niezależne od Narodu Czirokezów. [48] Otrzymali tę akcję na mocy ustawy Kongresu i są teraz znani jako " plemię Shawnee ". Obecnie większość członków trzech uznanych przez władze federalne plemion Shawnee mieszka w Oklahomie.

Grupy społeczne i pokrewieństwa
Przed kontaktem z Europejczykami plemię Shawnee miało system patrylinearny , w którym pochodzenie i dziedziczenie przechodziły przez linie ojcowskie. Różniło się to od wielu plemion indiańskich, które miały matrylinearne systemy pokrewieństwa. W tej alternatywie uważano, że dzieci urodziły się w rodzinie i klanie matki, a dziedziczenie i majątek przechodziły przez linię żeńską. [49] [ potrzebne lepsze źródło ]

Według historyka z połowy XIX wieku, Henry'ego Harveya, Shawnee byli rządzeni przez królów, których nazywali sachemami [lub sachemami], którzy rządzili przez sukcesję w linii matrylinearnej. Na przykład dzieci króla nie odziedziczyłyby tej pozycji. Synowie jego brata przez matkę lub synowie jego siostry (a po nich synowie jej córki) mieli panować. Kobiety nie odziedziczyły bezpośrednio takiej pozycji. Harvey zasugerował, że Shawnee opierał się na tym systemie pochodzenia, ponieważ synowie kobiety zawsze byli uważani za prawowitych. [50]

Pięć dywizji lub septów plemienia było powszechnie znanych jako:

Chillicothe (miejsce główne), Chalahgawtha, Chalaka, Chalakatha; Główny oddział "Tschillicothi", mianowany przez pierwszego przywódcę Illiniego lub człowieka Kwikullaya.
Hathawekela , Thawikila;
Kispoko , Kispokotha, Kispoko, Kispokotha; [od iszpoko podobne do Ispogi, co oznacza bagna lub podmokłe ziemie Muscogi lub Creek, najbardziej charakterystyczne dla Tukabatchi]
Mekoche , Mequachake, Machachee, Maguck, Mackachack itp.; Mackochee
Pekowi , Pekuwe, Piqua, Pekowitha. [Pickywanni lub nabrzeże]
Naczelnicy wojenni również byli dziedziczni. Pochodzili z linii matki w dywizji Kispoko. [16]

Badanie z 1935 r. wykazało, że Shawnee mieli pięć septów i że byli oni również podzieleni między sześć klanów lub podrejonów, zgodnie z pokrewieństwem. Każdy klan reprezentował wartości duchowe i odgrywał uznaną rolę w całej konfederacji. [51] Każda nazwana grupa lub klan znajduje się w każdej z pięciu dywizji, a każdy Shawnee należy do klanu lub grupy nazw. [51]

Sześć nazw grup to:

Pellewomhsoomi (grupa z nazwami Turkawek) - reprezentuje życie ptaków,
Kkahkileewomhsoomi (grupa nazw żółwi) - reprezentuje życie wodne,
Peteko?iteewomhsoomi (grupa imion o zaokrąglonych stopach) - oznacza mięsożerne zwierzęta, takie jak pies, wilk lub te z łapami w kształcie kuli lub "zaokrąglonymi",
Mseewiwomhsoomi (grupa nazw koni) - reprezentuje zwierzęta roślinożerne, takie jak koń i jeleń,
?epatiiwomhsoomi (grupa imion szopa pracza) - reprezentuje zwierzęta mające łapy, które mogą rozrywać i rozrywać, takie jak szop pracz i niedźwiedź.
Petakinee?iiwomhsoomi (grupa imion królików) - reprezentuje łagodną i spokojną naturę.
Każdy sept lub dywizja miała swoją główną wioskę, w której mieszkał szef dywizji. Wioska ta nosiła zwykle nazwę po dywizji. Zgodnie z tradycją, każda dywizja i klan Shawnee pełniła określone role w imieniu całego plemienia. Zanim te elementy pokrewieństwa zostały zapisane na piśmie przez Europejczyków, te silne tradycje społeczne zanikły. Są słabo zrozumiani. Z powodu rozbicia i rozproszenia ludności Shawnee od XVII do XIX wieku zmieniły się role podziałów.

Dziś rząd Stanów Zjednoczonych uznaje trzy plemiona Shawnee, z których wszystkie znajdują się w Oklahomie :

Absencji, Shawnee Plemię Indian Oklahoma , składające się głównie z Hathawekela , Kispokotha i Pekuwe przegrodach;
Eastern Shawnee Tribe of Oklahoma , głównie z Mekoche podziału; oraz
Shawnee Tribe , dawniej uważany za część Cherokee Nation , głównie z Chaalakatha i Mekoche podziałów. Petakinee?iiwomhsoomi (grupa imion Królika) reprezentuje łagodną i spokojną naturę, która stoi samotnie jako Ogon lub ostatni.
W 2008 roku było 7584 zapisanych do Shawnee, z których większość mieszkała w Oklahomie.

Plemię uznane przez państwo
Stan Alabama uznaje organizację, Plemię Piqua Shawnee, za plemię uznane przez państwo na mocy Ustawy Davisa-Stronga.

Ohio nie uznaje żadnych plemion Shawnee,