Indiańskie plemiona USA- PUEBLO

Ludy PUEBLO

Pueblo lub ludy Pueblo ,
są to Indianie w żyjacy na Południowo Zachodnich terenach Stanów Zjednoczonych, którzy mają wspólne rolnej, materiału, a praktyki religijne.
Pueblo, co w języku hiszpańskim oznacza "wioska", było terminem wywodzącym się z kolonialnych Hiszpanów, którzy używali go w odniesieniu do szczególnego stylu życia ludzi.

Kiedy Hiszpanie wkroczyli na ten obszar, począwszy od XVI wieku, zakładając osady w hiszpańskim Nowym Meksyku , natknęli się na złożone, wielopiętrowe wioski Pueblo zbudowane z cegieł , kamienia i innych lokalnych materiałów.
Nowy Meksyk zawiera najbardziej uznane przez władze federalne społeczności Pueblo, ale niektóre społeczności Pueblo można znaleźć w Arizonie i Teksasie , głównie w górach Sangre de Cristo oraz wzdłuż rzek Rio Grande i Kolorado oraz ich dopływów .

Obecnie żyje 100 Pueblo, z których najbardziej znane są Taos , San Ildefonso , Acoma , Zuni i Hopi .
Termin Anasazi jest czasami używany w odniesieniu do przodków Pueblo, ale obecnie jest w dużej mierze przestarzały. Anasazi to słowo Navajo, które oznacza Przedwiecznych lub Starożytnego Wroga , stąd odrzucenie go przez ludy Pueblo (patrz egzonim ).

Mieszkańcy Pueblo posługują się językami z czterech różnych rodzin językowych , a każdy Pueblo jest dalej podzielony kulturowo przez systemy pokrewieństwa i praktyki rolnicze, chociaż wszyscy uprawiają odmiany kukurydzy.

Narody Pueblo zachowały wiele ze swoich tradycyjnych kultur, które koncentrują się wokół praktyk rolniczych, zwartej społeczności obracającej się wokół klanów rodzinnych i szacunku dla tradycji.

Mieszkańcy Pueblo byli wyjątkowo biegli w zachowaniu swojej kultury i podstawowych przekonań religijnych, w tym w rozwijaniu synkretycznego podejścia do katolicyzmu / chrześcijaństwa.
Dokładna liczba ludów Pueblo nie jest znana, ale szacuje się, że w XXI wieku około 35 000 Pueblo żyje w Nowym Meksyku i Arizonie. Liczby te nie odzwierciedlają znacznie większej liczby Hispano Metysów lub innych powiązanych osób.

Spis treści:
1 Podziały
1,1 Przynależność językowa
1.2 Praktyki kulturowe
2 Historia Puebloans
2,1 Prekursorzy
2.2 Rozwój architektury i miast-państw
2,3 Europejski kontakt i bunty
3 Kultura
3.1 Kultura materialna
3.2 Religia
4 Lista Pueblo
4.1 Nowy Meksyk
4.2 Arizona
4,3 Teksas
4.4 Endonimy i egzonimy
5 Święta

Podziały

Pueblo w Nowym Meksyku, między innymi rdzennymi ziemiami

Pomimo różnych podobieństw w praktykach kulturowych i religijnych, badacze zaproponowali podział współczesnych Pueblo na mniejsze grupy w oparciu o językowe i indywidualne przejawy szerszej kultury Pueblo.

Przynależność językowa

Najwyraźniejszy podział między Puebloans dotyczy języków, którymi się posługują. Ludy Pueblo mówią językami z czterech różnych rodzin językowych , co oznacza, że języki te są zupełnie inne pod względem słownictwa , gramatyki i większości innych aspektów językowych. W rezultacie każdy język Pueblo jest często całkowicie niezrozumiały dla innych języków, a angielski jest teraz lingua franca regionu.

Keresan : rodzina, do której należą zachodnie i wschodnie Keresy, uważana przez niektórych za wyizolowany język składający się z kontinuum dialektu używanego w pueblo Acoma, Laguna , Santa Ana , Zia , Cochiti , Kewa i San Felipe .
Kiowa-Tanoan: akcje, do których należy gałąź Tanoan (lub Puebloan), składające się z trzech oddzielnych podgałęzi:
Towa : obecnie używane wyłącznie w Jemez Pueblo .
Tewa : najbardziej rozpowszechniony język tanoański z kilkoma dialektami, używany w Ohkay Owingeh , San Ildefonso , Santa Clara , Tesuque , Nambé i Pojoaque Pueblos.
Tiwa: jedyny oddział Tanoan składający się z oddzielnych języków:
Tiwa północna: język z dwoma dialektami, jednym używanym w Taos, a drugim w Picuris .
Tiwa południowa : składa się również z dwóch dialektów, używanych w Sandia i Isleta Pueblos.
Uto-Aztecan : gatunek, do którego należy Hopi , używany wyłącznie w Hopi Pueblo.
Zuni : rodzina, do której należy Zuni; jest to izolat językowy , obecnie używany wyłącznie w Zuni Pueblo.

Praktyki kulturowe

Antropolodzy intensywnie badali ludy Pueblo i publikowali różne klasyfikacje ich podgrup. W 1950 roku Fred Russell Eggan przeciwstawił ludy wschodnich i zachodnich Pueblo, opierając się głównie na ich technikach uprawy na własne potrzeby. Zachodnie lub pustynne Pueblo z Zuni i Hopi specjalizują się w uprawie na sucho , w porównaniu do rolników zajmujących się nawadnianiem ze wschodnich lub rzecznych Pueblo. Obie grupy uprawiają głównie kukurydzę, ale dynia i fasola są również podstawowymi produktami Pueblo w całym regionie.

W 1954 roku Paul Kirchhoff opublikował podział ludów Pueblo na dwie grupy oparte na kulturze. Hopi , Zuni , Keres i Jemez każdy ma matrylinearnym systemy pokrewieństwa: dzieci uważa urodzony w klanu matki i musi poślubić małżonka poza nią, jest exogamous praktyki. Utrzymują wiele kiv do świętych ceremonii. Ich historia stworzeniamówi, że ludzie wyszli z podziemia. Podkreślają cztery lub sześć głównych kierunków jako część swojej świętej kosmologii, poczynając od północy. Cztery i siedem to liczby uważane za znaczące w ich rytuałach i symbolice.

W przeciwieństwie do tego, Puebloanie posługujący się językiem Tano (inni niż Jemez) mają patrylinearny system pokrewieństwa, w którym uważa się, że dzieci urodziły się w klanie ich ojca. Praktykują endogamię , czyli małżeństwo w klanie. W swoich puebloch mają dwie kivy lub dwie grupy kiv. Ich system wierzeń opiera się na dualizmie . Ich historia tworzenia opowiada o wynurzeniu się ludzi spod wody. Korzystają z pięciu kierunków, zaczynając od zachodu. Ich rytualne liczby są wielokrotnością trzech.

Historia Indian Pueblo

Prekursorzy

Społeczeństwa Puebloan zawierają elementy trzech głównych kultur, które dominowały region południowo-zachodnich Stanów Zjednoczonych przed kontaktem z Europą: kultura Mogollon , której wyznawcy zajmowali obszar w pobliżu Gila Wilderness ; Kultura Hohokam ; oraz kultura przodków Puebloan, która zajmowała regiony kanionu Chaco i Mesa Verde w obszarze Four Corners .

Dowody archeologiczne sugerują, że ludzie biorący udział w kulturze Mogollon /mo?g?'jo?n/ byli początkowo zbieraczami, którzy zwiększyli swoje utrzymanie poprzez rozwój rolnictwa. Jednak około pierwszego tysiąclecia n.e. rolnictwo stało się głównym sposobem pozyskiwania żywności. Cechy kontroli wody są powszechne wśród oddziałów Mimbres, które datowane są na okres od X do XII wieku n.e.

Charakter i gęstość wiosek mieszkalnych Mogollon zmieniały się z biegiem czasu. Najwcześniejsze wioski Mogollon były małymi wioskami złożonymi z kilku dołów(domy wkopane w ziemię, dachy kryte strzechą i palikiem, wsparte na sieci słupów i belek, z zewnątrz obsypane ziemią). Rozmiary wiosek rosły z czasem, a do XI wieku powszechne stały się wsie składające się z mieszkań na poziomie gruntu, zbudowanych z murów skalnych i ziemnych, z dachami wspartymi na sieciach słupów i belek. Mieszkania w klifach stały się powszechne w XIII i XIV wieku.

Hohokam to termin zapożyczony z języka O'odham , używany do określenia kultury archeologicznej, która już w IX wieku n.e. opierała się na kanałach irygacyjnych do podlewania upraw.
Ich techniki systemu irygacyjnego pozwoliły jej zwolennikom na ekspansję do największej populacji na południowym zachodzie do 1300 roku. Archeolodzy pracujący przy dużym wykopalisku archeologicznym w latach 90. w basenie Tucson , wzdłuż rzeki Santa Cruz, zidentyfikowali kulturę i ludzi, którzy byli przodkami Hohokamów, którzy mogli zajmować południową Arizonę już w 2000 r. p.n.e.

Ta prehistoryczna grupa z wczesnego okresu rolniczego uprawiała kukurydzę, żyła przez cały rok w osiadłych wioskach i opracowała wyrafinowane kanały irygacyjne od początku naszej ery do około połowy XV wieku.
W szerszym kontekście, obszar kultury Hohokam zajmował centralną pozycję handlową między Patayan położonym wzdłuż rzeki Lower Colorado i w południowej Kalifornii; z Trincheras z Sonora w Meksyku; kultura Mogollon w południowo wschodniej Arizonie, Nowym Meksyku i zachód Chihuahua , w Meksyku; i Przodkowie Puebloans w północnej Arizonie, północnym Nowym Meksyku, południowo-zachodnim Kolorado i południowym Utah .

Kultura Ancestral Puebloan znany jest z kamienia i mieszkań ziem jego ludzie wybudowanych wzdłuż klifowych ścian, szczególnie w Pueblo II i Pueblo III epok, od około 900 do 1350 ne w sumie.
Najlepiej zachowane przykłady kamiennych domów są obecnie chronione w parkach narodowych Stanów Zjednoczonych , takich jak Navajo National Monument , Chaco Culture National Historical Park , Mesa Verde National Park , Canyons of the Ancients National Monument , Aztec Ruins National Monument , Bandelier National Pomnik , Pomnik Narodowy Hovenweep iPomnik narodowy kanionu de Chelly . Wioski te były dostępne tylko po linie lub wspinaczce skałkowej. Jednak pierwsze domy i wioski przodków Puebloan były oparte na pit-house, co było powszechną cechą w czasach Basketmakera .

Wioski składały się z podobnych do mieszkań kompleksów i konstrukcji wykonanych z kamienia, błota z adobe i innych lokalnych materiałów lub wyrzeźbionych w ścianach kanionu . Detale projektowe z wiosek przodków Puebloan zawierają elementy z kultur tak odległych, jak dzisiejszy Meksyk.
W swoich czasach te starożytne miasteczka i miasta były zwykle wielopiętrowymi i wielofunkcyjnymi budynkami otaczającymi otwarte place i wiaty. Były okupowane przez setki, a nawet tysiące plemion przodków Pueblo.
Te kompleksy ludności były gospodarzami wydarzeń kulturalnych i obywatelskich oraz infrastruktury, która wspierała rozległy region oddalony o setki mil połączony drogami transportowymi.

Rozwój architektury i miast-państw
Dalsze informacje: Starożytne mieszkania ludów Pueblo i architektura Pueblo

Ruiny Pueblo Bonito w kanionie Chaco

Około 700 do 900 roku n.e. Puebloanie zaczęli odchodzić od starożytnych domostw wykopanych w klifach i budować połączone prostokątne pokoje ułożone w podobne do mieszkań konstrukcje z cegły i przystosowane do miejsc. Do 1050 r. rozwinęli zaplanowane wioski złożone z dużych szeregowych budynków, każdy z wieloma pokojami. Te wioski z apartamentowcami były często budowane na terenach obronnych: na występach masywnych skał, na płaskich szczytach lub na stromych płaskowyżach, w miejscach, które zapewniłyby mieszkańcom Pueblo ochronę przed najazdami pochodzącymi z północy, takimi jak Komanche i Navajos (Nawahowie) .

Największa z tych wiosek, Pueblo Bonito w kanionie Chaco w stanie Nowy Meksyk, zawierała około 700 pokoi na pięciu piętrach; może pomieścić nawet 1000 osób. Budynki Pueblo są budowane jako złożone mieszkania z licznymi pokojami, często budowane na strategicznych pozycjach obronnych. Najbardziej rozwinięte były duże wioski lub pueblo położone na samym szczycie płaskowyżów , typowych dla południowego zachodu skalistych płaskowyżów.

Kontakt z Europejczykami i bunty

Tarcza Jemez Pueblo, ok. 1840

Przed 1598 r. hiszpańska eksploracja dzisiejszych obszarów Pueblo ograniczała się do asortymentu małych grup. Grupa kolonizatorów pod przewodnictwem Juana de Onate przybyła pod koniec XVI wieku w ramach misji apostolskiej nawracania tubylców.

Pomimo początkowych pokojowych kontaktów, hiszpańskie próby pozbycia się religii Pueblo i zastąpienia jej katolicyzmem stawały się coraz bardziej agresywne i spotkały się z wielkim oporem ze strony Puebloans, których struktura rządowa opierała się na postaci kacyka , teokratycznego przywódcy obu materiałów. i sprawy duchowe.
Z biegiem lat metody Hiszpanów stawały się coraz ostrzejsze, co doprowadziło do serii buntów Puebloan.

Odsłonięcie i poświęcenie pomnika Popé przez rzeźbiarza Cliffa Fragua na Kapitolu w Waszyngtonie, wrzesień 2005

Pueblo Revolt [patrz: Rebelia Pueblo (1680)], która rozpoczęła się w 1680 roku był pierwszym prowadzone przez Indian amerykańskiej grupy skutecznie wydalać kolonistów z Ameryki Północnej do znacznej liczby lat.

Po udanej Wojnie Tiguex prowadzonej przez Plemię Tiwas przeciwko ekspedycji Coronado w latach 1540-42, która tymczasowo zatrzymała hiszpańskie postępy w dzisiejszym Nowym Meksyku.

Bunt w XVII wieku był bezpośrednią konsekwencją rosnącego niezadowolenia wśród północnych Pueblo wobec nadużyć ze strony Hiszpanów, które w końcu przerodziło się w wielkie zorganizowane powstanie przeciwko europejskim kolonizatorom.

Wydarzenia, które doprowadziły do powstania Pueblo, sięgają co najmniej dekady przed rozpoczęciem formalnego powstania.
W latach siedemdziesiątych XVII wieku region nawiedziła dotkliwa susza, która spowodowała zarówno głód wśród Pueblo, jak i zwiększyła częstotliwość najazdów Apaczów .
Ani żołnierze hiszpańscy, ani Pueblo nie byli w stanie zapobiec atakom oddziałów najeźdźców Apaczów.

Niepokoje wśród Pueblo doszły do szczytu w 1675 roku, kiedy gubernator Juan Francisco Trevino nakazał aresztować czterdziestu siedmiu uzdrawiaczy (medicine men) Pueblo i oskarżył ich o uprawianie czarów .

Czterech szamanów zostało skazanych na śmierć przez powieszenie; trzy z tych wyroków zostały wykonane, a czwarty więzień popełnił samobójstwo. Pozostali mężczyźni zostali publicznie wychłostani i skazani na więzienie.
Kiedy wiadomość o zabójstwach i publicznym upokorzeniu dotarła do przywódców Pueblo, przenieśli się oni siłą do Santa Fe , gdzie przetrzymywani byli więźniowie.
Ponieważ duża liczba hiszpańskich żołnierzy walczyła z Apaczami, gubernator Trevino został zmuszony do uwolnienia więźniów.

Wśród zwolnionych był człowiek z Plemienia Pueblo w Ohkay Owingeh z Tewy o imieniu Popé .
Po uwolnieniu Popé zamieszkał w Taos Pueblo z dala od stolicy Santa Fe i spędził następne pięć lat, szukając wsparcia dla buntu wśród 46 wiosek Pueblo.
Udało mu się zdobyć poparcie północnych Tiwa , Tewa , Towa , Tano i mówiących w języku Keres Pueblo z Doliny Rio Grande. Pecos Pueblo, 50 mil na wschód od Rio Grande zobowiązał swój udział w powstaniu podobnie jak Zuni i Hopi, odpowiednio 120 i 200 mil na zachód od Rio Grande.

W tym czasie hiszpańska populacja liczyła około 2400 kolonistów, w tym mieszańców metysów oraz indyjskich służących i służących, którzy byli rozproszeni po całym regionie. Począwszy od 10 sierpnia 1680 r., Popé i przywódcy każdego z Pueblo wysłali do następnego Pueblo zawiązany sznur niesiony przez biegacza; liczba węzłów oznaczała liczbę dni oczekiwania na rozpoczęcie powstania.

W końcu, 21 sierpnia, 2500 wojowników Puebloan odebrało hiszpańskiej kontroli stolicę kolonii, Santa Fe , zabijając wielu kolonizatorów, z których resztę pomyślnie wypędzono.

W dniu 22 września 2005 roku, pomnik Po'pay ( papież ), lider Pueblo Revolt, został odsłonięty w Capitol Rotunda w Waszyngtonie pomnik był drugim zlecone przez stan Nowy Meksyk do Narodowej Posągi Hall Collection ; był to setny i ostatni dodany do kolekcji. Została stworzona przez Cliffa Fragua , Puebloana z Jemez Pueblo w Nowym Meksyku .

Jest to jedyna statua w kolekcji stworzona przez Indianina.

Kultura

Platforma Zuni do suszenia kukurydzy i innych produktów spożywczych, pod którą dwie kobiety tworzą ceramikę.
Z wystawy Panama-Kalifornia , San Diego, Kalifornia. Styczeń 1915.

W 1844 r. Josiah Gregg tak opisał historyczny lud Pueblo w Dzienniku handlarza Santa Fé :

Kiedy po raz pierwszy odkryto te regiony, wydaje się, że mieszkańcy mieszkali w wygodnych domach i uprawiali ziemię, tak jak to robią do dziś. Rzeczywiście, są teraz uważani za najlepszych ogrodników w kraju, dostarczając większość owoców i dużą część zapasów warzyw, które można znaleźć na rynkach.
Do niedawna byli jedynymi ludźmi w Nowym Meksyku, którzy uprawiali winogrona. Utrzymują również w chwili obecnej znaczne stada bydła, koni itp. Krótko mówiąc, są to rasa wybitnie trzeźwa i pracowita, widoczna dla moralności i uczciwości i bardzo mało skłonna do kłótni lub rozproszenia...

Kultura materialna

Budynek Rady Plemiennej w Isleta Pueblo

Puebloanie są tradycyjnymi tkaczami tkanin i używali tekstyliów, włókien naturalnych i skór zwierzęcych do ich produkcji. Ponieważ tkane ubrania są pracochłonne i czasochłonne, codzienny styl ubierania się do pracy na wsi został oszczędniejszy. Mężczyźni często nosili bryczesy.

Główny artykuł: Rolnictwo w prehistorycznym południowym zachodzie

Kukurydza jest najbardziej rozpoznawalnym podstawowym pożywieniem ludów Pueblo. Chociaż możliwe jest, że różne grupy mogły uprawiać lokalne rośliny, takie jak tykwy i małponogi w bardzo wczesnych terminach, pierwsze dowody uprawy kukurydzy na południowym zachodzie pochodzą z około 2100 r. p.n.e. Małe, dość nieudomowione kolby kukurydzy znaleziono w pięciu różnych miejscach w Nowym Meksyku i Arizonie.

Kukurydza dotarła do dzisiejszego południowego zachodu nieznaną drogą z Mezoameryki (tj. z dzisiejszego Meksyku) i została szybko przyjęta przez ludy tego regionu. Jedna z teorii głosi, że uprawa kukurydzy była przenoszona na północ ze środkowego Meksyku przez migrujących rolników, najprawdopodobniej mówiących językiem uto-azteckim .
Inną teorią, bardziej akceptowaną przez naukowców, jest to, że między 4300 pne a 2100 pne kukurydza była rozprzestrzeniana na północ od grupy do grupy, a nie między migrantami. Istnieją dowody na to, że kukurydza była początkowo uprawiana w południowo podczas okresu klimatycznego podczas opadów była stosunkowo wysoka.

Różne społeczności Pueblo mają różne tradycje dotyczące wytwarzania i dekorowania artefaktów ceramicznych. Dzisiejsi archeolodzy datują używanie ceramiki przez mieszkańców Pueblo w pierwszych wiekach naszej ery.

Religia
Dalsze informacje: mitologia Hopi

Kiva w Nambé Pueblo

W rdzennych społecznościach systemu wierzeń Południowego Zachodu archetypowe bóstwa pojawiają się jako wizjonerskie istoty, które przynoszą błogosławieństwa i otrzymują miłość. Obszerny zbiór opowieści religijnych bada relacje między ludźmi i naturą, w tym roślinami i zwierzętami. Pajęcza babcia i duchy kachina odgrywają ważną rolę w niektórych mitach.

Tancerze w Ohkay Owingeh

Modlitwa Pueblo zawierała zarówno substancje, jak i słowa; jednym ze wspólnych materiałów modlitewnych była mielona kukurydza - biała mąka kukurydziana . Mężczyzna mógł pobłogosławić swojego syna, jakąś ziemię lub miasto, posypując garść posiłku, gdy wypowiadał błogosławieństwo. Po ponownym podboju w 1692 roku Hiszpanie nie mogli wejść do jednego miasta, gdy napotkali garstkę mężczyzn, którzy wymówili przekleństwa i rzucili jedną szczyptę świętej substancji.

Ludy Pueblo używały rytualnych "kijów modlitewnych", które były kolorowo ozdobione koralikami, futrem i piórami. Te kije modlitewne (lub "mówiące kije") były podobne do tych używanych przez inne narody rdzennych Amerykanów. W XIII wieku Puebloans używali koców z pierza indyczego do ogrzewania.

W większości Pueblo odbywają się coroczne święte ceremonie, z których niektóre są teraz otwarte dla publiczności.

W ceremoniach religijnych zwykle odbywają się tradycyjne tańce, które odbywają się na świeżym powietrzu w dużych przestrzeniach wspólnych i na dziedzińcach, którym towarzyszą śpiewy i bębnienie. W przeciwieństwie do ceremonii kiva, tradycyjne tańce mogą być otwarte dla osób spoza Pueblo.
Tradycyjne tańce są uważane za formę modlitwy, a tych, którzy chcą w nich uczestniczyć, obowiązują surowe zasady (np. zakaz klaskania lub chodzenia po sali tanecznej lub między tancerzami, śpiewakami lub bębniarzami).

Od niepamiętnych czasów społeczności Pueblo celebrują cykle sezonowe modlitwą, pieśnią i tańcem. Te tańce łączą nas z naszymi przodkami, społecznością i tradycjami, jednocześnie uhonorowując dary od naszego Stwórcy. Zapewniają ciągłość życia i wzmacniają połączenia z przeszłością i przyszłością.

Tradycyjnie wszystkim gościom z zewnątrz na publicznym tańcu oferowano posiłek w domu Pueblo. Ze względu na dużą liczbę turystów z zewnątrz, którzy uczestniczyli w tych tańcach w pueblo od końca XX wieku, takie posiłki są teraz dostępne dla osób z zewnątrz tylko na osobiste zaproszenie. Prywatne święte ceremonie odbywają się w kivas i tylko członkowie plemienia mogą uczestniczyć zgodnie z określonymi zasadami dotyczącymi religii każdego Pueblo.

Jednym z głównych celów hiszpańskich kolonistów w XVII wieku było pragnienie przyniesienia chrześcijaństwa tubylcom w Nowej Hiszpanii. Księża franciszkańscy przygotowywali się do długiego procesu nawrócenia, budując kościoły i misje w całym kraju Pueblo.
Efektem tego procesu są święta Pueblo. Święta odbywają się w dniu świętym dla jego Patron rzymskokatolicki , wyznaczony przez hiszpańskich misjonarzy, aby każdy dzień świąt Pueblo zbiegał się z jedną z tradycyjnych ceremonii ludowych. O narzuceniu chrześcijaństwa Alfonso Ortiz , antropolog z Ohkay Owingeh i specjalista z Pueblo, stwierdza:

Hiszpański rząd zażądał pracy i daniny od Pueblo i energicznie usiłował stłumić rdzenną religię. (...) W tym samym roku [1692] Diego de Vargas ponownie wkroczył na terytorium Pueblo, choć dopiero w 1696 roku przejął kontrolę nad całym obszarem Rio Grande Pueblo.

Hiszpanie nauczyli się od buntu Pueblo i byli łagodniejsi w swoich żądaniach przez następne półtora wieku. Jednak Pueblo również się nauczyli i utrzymywali swoje ceremonialne życie poza zasięgiem wzroku Hiszpanów, przyjmując fornir rzymskiego katolicyzmu.

Obchody publiczne mogą również obejmować mszę rzymskokatolicką i procesje w święto Pueblo. Niektóre Pueblo organizują również święte ceremonie w okolicach Bożego Narodzenia i innych świąt chrześcijańskich.

Taos Pueblo, widok od południa