Wodzowie Indian - White Horse; Biały Koń (Kiowa)

Biały Koń (White Horse)
(Kiowa, 1840-1892)

White Horse

(jęz. Kiowa: Tsen-tainte, nieznany ok. 1840/1845-1892)
był Wodzem Plemienia Kiowa.

Biały Koń uczestniczył w radzie Plemion z południowych równin i Stanów Zjednoczonych w Medicine Lodge w południowym Kansas, która zaowocowała Traktatem w Medicine Lodge.

Pomimo uczestnictwa w podpisaniu traktatu przeprowadzał częste najazdy na inne plemiona i białych osadników.

Naśladował takich starszych jak Guipago, Satanta i stary Satank, często był kojarzony z Wielkim Drzewem (lub Ado-ete).

Biały Koń trzymający swoją tarczę wojenną

W 1867 roku White Horse przyłączył się do grupy Komanczów i Kiowa w odwecie za najazd na Nawahów, którzy wówczas żyli na wygnaniu w rezerwacie niedaleko Fort Sumner w Nowym Meksyku.

12 czerwca 1870 r. White Horse poprowadził grupę łupieżczą do ataku na Fort Sill naTerytorium Indian i ukradł siedemdziesiąt trzy muły. 22 czerwca podczas ataku na spęd bydła na Szlaku Chisolm Trail , White Horse zabił i oskalpował dwóch mężczyzn, zanim przybył oddział kawalerii, który ich przepędził.

Biały koń

9 lipca 1870 roku Indianie Kiowa dokonali napadu na hrabstwo Montague w Teksasie.
Rozproszyli stado bydła, zabili dwa jarzma wołów, ukradli dziewięć koni, jednego muła, dużą ilość prowiantu, jeden namiot, jeden pokrowiec na wóz itd., a wszystkie te rzeczy były wówczas własnością pułkownika Samuela Newitta Wooda

Podczas nalotu 7 sierpnia 1870 r. w hrabstwie Montague zabili niemieckiego farmera-imigranta, Gottlieba Kooziera, a jego żonę i piątkę dzieci wzięli do niewoli wraz z czternastoletnim Martinem Kilgorem; rodzina została wykupiona za 100 dolarów każde w Fort Sill.
Agent Indian Quaker Lawrie Tatum targował się w imieniu zakładników, nie płacąc, dopóki wszyscy nie zostali zwróceni.

White Horse brał udział w wielu nalotach, w tym w Napadzie na Warren Wagon Train 11 maja 1871 r. na Salt Creek Prairie w Teksasie, wraz z Satankiem, Satantą, Zepko-ete, Mamanti, Big Tree (i być może samym Guipago), ale nie został aresztowany ani nie brał udziału w procesie w Jacksboro. 20 kwietnia 1872 roku Zepko-ete i Tsen-tainte, wraz z około setką wojowników Kiowa i sprzymierzeńców Komanczów, zaatakowali rządowy tabor wozów na stacji Howard Wells, wzdłuż szlaku San Antonio - El Paso, zabijając 17 Meksykanów i porywając kobietę; dwie kompanie (A i H) 9. kawalerii z Fort Clark, dowodzone przez kpt. N. Cooneya i porucznika FR Vincenta, pokonały Indian, ale zostały zmuszone do odwrotu po poniesieniu dwóch ofiar (sam porucznik Vincent, śmiertelnie ranny, i "żołnierz Buffalo"); zgłoszono, że zginęło dziesięciu Indian (czterech w ataku na tabor i sześciu w walce z "żołnierzami Buffalo"). Po walce Adobe Wallsa, w czerwcu 1874 roku, dołączył on do Guipago i Komanczów pod wodzą Quanaha w wojnie nad rzeką Red River. Akcja trwała do 19 kwietnia 1875 r., kiedy to on i jego grupa poddali się w Forcie Sill.

Gdy generał Philip Sheridan zmusił go do wybrania osób ze swojego plemienia, które miały zostać uwięzione na wschodzie, White Horse znalazł się wśród tych wybranych przez Kicking Birda (Tene-angopte). Dołączył do innych Kiowa, a także członków plemienia Komanczów, Caddo, Południowych Czejenów i Arapaho uwięzionych w Fort Marion w St. Augustine na Florydzie

Podczas uwięzienia w Fort Marion, White Horse był wśród więźniów, którzy stali się artystami w tym, co później nazwano Ledger Art, od ksiąg, w których byli rysowani.
W 1878 roku on i inni więźniowie Kiowa zostali odesłani do rezerwatu na Terytorium Indiańskim w pobliżu Fort Sill.

Zobacz także

Notatki

^ Sprawozdanie pana Bowena z Komisji ds. Indian złożone w Senacie Stanów Zjednoczonych 8 kwietnia 1884 r.
^ Andele: or, The Mexican-Kiowa captive. A story of real life among the Indians Autorstwa JJ Methvina, s. 136
^ Roczny raport Biura Amerykańskiej Etnologii dla Sekretarza Smithsonian Institution Wydanie 17, Część 1 s. 216 Autor: Smithsonian Institution