Mały Kruk
(Little Raven; 1810-1889)

Little Raven

, znany również jako Hosa (Młody Kruk), (ur. ok. ?1810 - zm. 1889)
był od około 1855 do swojej śmierci w 1889 Naczelnym Wodzem Plemienia Indian Południowych Arapaho.

Negocjował pokój między Południowymi Arapaho i Czejenami a Komanczami, Kiowa i Plains (Kiowa) Apacze.

Zapewnił sobie również prawa do rezerwatu Czejenów i Arapaho na Terytorium Indiańskim (obecnie Oklahoma)

Mały Kruk, gdzieś pomiędzy 1868 a 1874 rokiem

Biografia

Little Raven urodził się w centralnej części Wielkich Równin około 1810 roku, prawdopodobnie wzdłuż Rzeki Platte w dzisiejszej Nebrasce.

Stał się postępowym przywódcą znanym ze swojego majestatycznego wyglądu i umiejętności oratorskich. W 1840 roku pośredniczył w pokoju między Południowymi Arapaho i Czejenami a Kiowa, Komanczami i Plains (Kiowa) Apacze. Aby pomóc swojemu plemieniu przetrwać, w 1857 roku zwrócił się do rządu Stanów Zjednoczonych o narzędzia rolnicze i instrukcje.

Po Gorączce złota Pike's Peak (1858), (później znanej jako Gorączka złota w Kolorado), która sprowadziła tysiące białych górników do wydobywania złota z ziemi Indian, górnicy zbudowali dużą wioskę o nazwie Denver.

Little Raven (oraz jego sąsiadujący wódz, Wódz Niwot (Left Hand) odwiedzili obóz poszukiwaczy złota w Denver i powitali białych osadników, utrzymując postawę pokojowego współistnienia z białymi. Wyraził jednak nadzieję, że nie zostaną, po tym jak znajdą cały potrzebny im żółty metal. Biali osadnicy nie tylko zostali, ale przybyły ich tysiące. Podczas pobytu w Denver, Little Raven nauczył się niektórych zwyczajów białego człowieka, takich jak palenie cygar i jedzenie mięsa sztućcami.

Wodzowie Arapaho byli tak gościnni, że przybysze nazwali pierwsze hrabstwo na terytorium na cześć plemienia, a także ulice zarówno w Denver, jak i Boulder

Wraz z sześcioma wodzami Południowych Czejenów i trzema innymi Arapaho, Little Raven podpisał Traktat Fort Wise 18 lutego 1861 r., ale zdenerwował się, gdy biali nie zastosowali się do porozumienia. W 1863 r. odbył tournée po Waszyngtonie.

Latem 1864 r. Little Raven zadbał o to, aby jego grupa Arapaho pozostała na południe od rzeki Platte i unikała białych żołnierzy i myśliwych na bizony, omijając forty, szlaki i osady.

W 1864 roku rozczarowanie Little Raven Stanami Zjednoczonymi przerodziło się w gniew po Masakrze w Sand Creek.
Little Raven i jego grupa Arapaho przeżyli masakrę, ponieważ obozowali daleko od innych Czejenów i Arapaho. Mimo to Little Raven szukał pokoju w formie Traktatu z Little Arkansas 17 października 1865 roku, a gdy traktat ten został zerwany niecałe 18 miesięcy później, przyjął Traktat z Medicine Lodge 28 października 1867 roku. Nie podpisał go, dopóki nie podpisali go Czejeni. Traktat przyznał Południowym Arapaho rezerwat między rzekami Arkansas i Cimarron na Terytorium Indiańskim (obecnie Oklahoma)

Po Bitwie nad Washitą 27 listopada 1868 r. Little Raven poprowadził Południowych Arapaho do Fort Sill w celu uzyskania ochrony. Następnie Południowi Arapaho i Południowi Czejenowie otrzymali rezerwację na zachodnim Terytorium Indiańskim. Little Raven ponownie odwiedził Waszyngton, D.C. i inne miasta wschodnie w 1871 r. Przemawiał przed liczną publicznością w Cooper Union for the Advancement of Science and Art w Nowym Jorku . Prezydent Ulysses S. Grant zaoferował mu nawet medal pokoju, ale Little Raven odmówił, mówiąc, że nie ma żadnych rozmów pokojowych do przeprowadzenia, ponieważ nigdy nie walczył z białymi. Little Raven wpłynął na Południowych Arapaho, aby pozostali neutralni podczas Wojny o Rzeką Czerwoną w latach 1874-1875