Eksploracja Ameryki Północnej (tereny USA)

INDIANIE AMERYKI PŁN. (USA) - Eksploracja Ameryki Północnej (USA) przez europejczyków

Eksploracja Ameryki Północnej (tereny USA)

Lewis i Clark na rzece Lower Columbia

Historia eksploracji Ameryki sięga wieków, zaczynając od osiedlenia się Wikingów na Grenlandii w około 980 r. i Nowej Fundlandii w około 1000 r. Jednak wyprawy Wikingów były nieznane Europejczykom Starego Świata aż do końca XV wieku. W międzyczasie rozpoczęto szereg ekspedycji z krajów europejskich w poszukiwaniu Przejścia Północno-Zachodniego do Azji Wschodniej w celu ustalenia krótszego szlaku handlowego do Chin niż Jedwabny Szlak.

Krzysztof Kolumb

3 sierpnia 1492 roku Krzysztof Kolumb wypłynął z Hiszpanii i odkrył Bahamy, Kubę i Hispaniolę. Wiadomość o jego znalezisku szybko rozeszła się po Europie i otworzyła horyzonty badawcze w kierunku Nowego Świata.

Włoskiemu nawigatorowi i odkrywcy, Giovanni Caboto (znany w języku angielskim jako John Cabot) przypisuje się odkryciu kontynentalnej Ameryki Północnej 24 czerwca 1497 r., na zlecenie Henryka VII z Anglii. Chociaż dokładna lokalizacja jego odkrycia pozostaje dyskusyjna, oficjalne stanowisko rządów Kanady i Wielkiej Brytanii jest takie, że wylądował na wyspie Nowa Fundlandia.

W 1499 Joao Fernandes Lavrador otrzymał licencję króla Portugalii Manuela I i razem z Pero de Barcelos dotarli do Grenlandii i po raz pierwszy ujrzeli Labrador, który został nazwany jego imieniem. Niemal w tym samym czasie, między 1499 a 1502 rokiem bracia Gaspar i Miguel Corte Real badali i nazywali wybrzeża Grenlandii, Labradoru, a także Nowej Fundlandii.

Wkrótce zrozumiano, że Kolumb nie dotarł do Azji, ale raczej znalazł to, co dla Europejczyków było Nowym Światem, a który w 1507 roku został nazwany "Ameryką". Coraz więcej Europejczyków wyruszało w podróż w poszukiwaniu szybszej drogi do Azji oraz zdobycia ziemi i zasobów, dla swoich ojczystych krajów.

Henry Hudson i niektórzy członkowie załogi dryfowali po buncie

Po dwóch nieudanych próbach dotarcia do Azji Wschodniej przez opłynięcie Syberii, Henry Hudson popłynął na zachód w 1609, żeglując w górę rzeki Hudson. I 11 września 1609, w poszukiwaniu legendarnego połączenia z Pacyfikiem odkrył wielkie przestrzenie wodne, które w rzeczywistości było Wielkimi Jeziorami Ameryki Północnej.

Wielokrotne ekspedycje kontynuowane były przez różne krajem w szczególności poprzez kolonizację wybrzeża Atlantyku przez Anglię w XVII wieku. Po założeniu podwalin pod Stany Zjednoczone Ameryki, eksplortorzy , traperzy i kupcy ruszyli na zachód. Poza tymi ludźmi, wielu innych podążało za nimi, szukając sławy i fortuny na rozległym Zachodzie.

Handel skórami na ternie faktorii futrzarskiej

Wielu z tych odkrywców i ludzi z pogranicza było pierwszymi nie- Indianami, którzy zobaczyli rozległe regiony amerykańskiego Zachodu . Pozostawiając cywilizację za sobą i podążając rzekami, przemierzając wielkie równiny i wspinając się po górach, ludzie ci utorowali drogę wielu pionierom i poszukiwaczom szczęścia, którzy poszli w ich ślady.

Historia eksploracji nowych ziem, łowów dzikich zwierząt i handlu futrami pełna jest opowieści o przygodach, śmiałości i brutalnej wojnie. Konkurencja w handlu futrami była zacięta i jej uczestnicy nie tylko brali udział w działaniach wojennych z Indianami, po których ziemiach stąpali, ale także przeciwko sobie nawzajem, konkurując z firmami handlującymi futramim a także i innymi krajami, które rościły sobie prawo do ziemi, na której angielscy odkrywcy i kupcy prowadzili swoje interesy. Ich życie w dziczy obejmowało również ekstremalne temperatury, zamiecie śnieżne i bitwy z dzikimi bestiami, o których wiele opowieści nigdy nie zostanie poznanych.