• Parry-wah-say-men , czyli Dziesięciu Niedźwiedzi
• Tep-pe-navon , czyli pomalowane usta
• To-sa-in (To-she-wi) lub srebrna broszka
• Cear-chi-neka , czyli Stojące Pióro
• Ho-we-ar , czyli Przepaść w Lesie
• Tir-ha-yah-gua-hip , czyli grzbiet konia
• Es-a-nanaca (Es-a-man-a-ca), czyli Imię Wilka
• Ah-te-es-ta , czyli Mały Róg
• Pooh-yah-to-yeh-be , czyli Żelazna Góra
• Sad-dy-yo , czyli psi tłuszcz

Wodzowie Apaczów z równin (Plains Kiowa-Apache) podpisują

• Mah-vip-pah , Rękaw Wilka
• Kon-zhon-ta-co , Biedny Niedźwiedź
• Cho-se-ta , czyli ból pleców
• Nah-tan , czyli Odważny Człowiek
• Ba-zhe-ech , żelazna koszula
• Til-la-ka , czyli Biały Róg

Na tej konferencji wódz Komanczów Parry-wah-say-men (Dziesięć Niedźwiedzi) wygłosił przemówienie, w którym przepowiedział przyszłość swojego ludu:

Moje serce napełnia się radością, gdy cię tu widzę, tak jak strumienie napełniają się wodą, gdy śnieg topnieje wiosną; i czuję się szczęśliwy, jak kucyki, gdy świeża trawa zaczyna rosnąć na początku roku. Dowiedziałem się o twoim przybyciu, gdy byłem wiele nocy daleko, i założyłem tylko kilka obozów, gdy cię spotkałem. Wiem, że przybyłeś, aby czynić dobro mnie i mojemu ludowi. Oczekiwałem korzyści, które będą trwały wiecznie, więc moja twarz jaśnieje radością, gdy patrzę na ciebie. Mój lud nigdy nie naciągnął łuku ani nie wystrzelił z broni przeciwko białym. Były kłopoty na linii między nami, a moi młodzi ludzie tańczyli taniec wojenny. Ale to nie my go zaczęliśmy. To ty wysłałeś pierwszego żołnierza, a my wysłaliśmy drugiego. Dwa lata temu trafiłem na tę drogę, podążając za bawołami, aby moje żony i dzieci mogły mieć pulchne policzki i ciepłe ciała. Ale żołnierze strzelali do nas i od tamtej pory rozlegał się hałas jak burza i nie wiedzieliśmy, w którą stronę iść. Tak było z ludźmi znad Canadian River. Nie kazano nam płakać samemu. Niebiesko ubrani żołnierze i Ute wyszli z nocy, gdy było ciemno i cicho, i rozpalali ogniska w naszych namiotach. Zamiast polować na zwierzynę, zabijali moich dzielnych, a wojownicy plemienia obcinali włosy dla zmarłych. Tak było w Teksasie . Sprawili, że smutek zagościł w naszych obozach, a my wyszliśmy jak byki bawołu, gdy zaatakowano krowy. Gdy je znaleźliśmy, zabijaliśmy je, a ich skalpy wisiały w naszych namiotach. Komancze nie są słabi i ślepi, jak szczenięta psa, gdy śpi siedem lat. Są silni i dalekowzroczni, jak dorosłe konie. Wybraliśmy ich drogę i poszliśmy nią. Białe kobiety płakały, a nasze kobiety się śmiały.

Ale są rzeczy, które powiedziałeś, a których nie lubię. Nie były słodkie jak cukier, ale gorzkie jak tykwy. Powiedziałeś, że chcesz nas umieścić w rezerwacie, zbudować nasze domy i uczynić z nas szałasy lecznicze. Nie chcę ich. Urodziłem się na prerii, gdzie wiatr wiał swobodnie i nie było nic, co mogłoby zakłócić światło słońca. Urodziłem się tam, gdzie nie było ogrodzeń [sic] i gdzie wszystko oddychało swobodnie. Chcę tam umrzeć, a nie za murami. Znam każdy strumień i każdy las między Rio Grande a Arkansas. Polowałem i mieszkałem w całym kraju. Żyłem jak moi ojcowie przede mną i tak jak oni, żyłem szczęśliwie.

Kiedy byłem w Waszyngtonie, Wielki Ojciec powiedział mi, że cała ziemia Komanczów jest nasza i że nikt nie powinien nam przeszkadzać w życiu na niej. Więc dlaczego prosisz nas, abyśmy opuścili rzeki, słońce i wiatr i zamieszkali w domach? Nie proś nas, abyśmy oddali bawoły dla owiec. Młodzi ludzie słyszeli o tym i to ich zasmuciło i rozgniewało. Nie mów o tym więcej. Uwielbiam wypełniać słowa, które usłyszałem od Wielkiego Ojca [prezydenta USA]. Kiedy dostaję dobra i prezenty, ja i mój lud czujemy się szczęśliwi, ponieważ pokazuje to, że On ma nas w swoim oku.

Gdyby Teksańczycy trzymali się z dala od mojego kraju, być może byłby pokój. Ale to, co teraz mówisz, że musimy przeżyć, jest za małe. Teksańczycy zabrali miejsca, gdzie trawa rosła najgęściej, a drewno było najlepsze. Gdybyśmy to zachowali, moglibyśmy zrobić to, o co prosisz. Ale jest za późno. Biały człowiek ma kraj, który kochaliśmy, a my chcemy tylko wędrować po prerii, dopóki nie umrzemy. Żadna dobra rzecz, którą mi powiesz, nie zostanie zapomniana. Będę ją nosić tak blisko serca, jak moje dzieci, i będzie ona tak często na moim języku, jak imię Wielkiego Ojca. Nie chcę, aby krew na mojej ziemi plamiła trawę. Chcę, aby była czysta i czysta i pragnę, aby wszyscy, którzy przechodzą przez nią wśród mojego ludu, mogli znaleźć pokój, gdy wchodzą, i opuścić ją, gdy wychodzą.

- Dziesięć niedźwiedzi

Traktat z Czejenami i Arapaho

Na mocy Traktatu z Little Arkansas z 1865 roku plemiona Południowych Czejenów i Arapaho zostały przydzielone jako rezerwat do tych części Kansas i Terytorium Indiańskiego (obecnie Oklahoma) pomiędzy rzekami Arkansas i Cimarron, leżących na wschód od wyimaginowanej linii biegnącej na północ od Buffalo Creek nad Cimarron aż do Arkansas.

Na mocy Traktatu z Medicine Lodge ich przydzielone terytorium zostało zmniejszone do mniej niż połowy terytorium traktatu z 1865 roku, zredukowanego do ziemi na południe od granicy stanu Kansas, co łącznie dało 4 300 000 akrów (1 700 000 ha) ziemi. Ponadto plemiona miały mieć pozwolenie na kontynuowanie polowań na północ od rzeki Arkansas tak długo, jak długo będą tam przebywać bizony, pod warunkiem, że będą trzymać się z dala od białych osad i dróg. Ustępstwo to uczyniono, aby uzyskać udział Psich Żołnierzy w warunkach traktatu.

Stworzono osobną wersję traktatu dla Północnych Czejenów , ale nie podpisali go, ponieważ byli sprzymierzeni z Red Cloud i Oglala Lakota w działaniach wojennych przeciwko USA. Czejenowie nie zrozumieli traktatu właściwie. Jeden z kapitanów kawalerii powiedział: "Czejeni nie mają pojęcia, z czego rezygnują. Traktat nie ma żadnego znaczenia i z pewnością prędzej czy później będziemy mieli kolejną wojnę z Czejenami, a prawdopodobnie i z innymi Indianami, w wyniku nieporozumień dotyczących warunków". Jeden z tłumaczy rasy mieszanej obawiał się o lud swojej matki: "Był to w pewnym sensie najważniejszy traktat, jaki kiedykolwiek podpisali Czejenowie". Później napisał. "i oznaczał początek końca Czejenów jako wolnych i niezależnych wojowników i myśliwych".

• O-to-ah-nac-co , Byk Niedźwiedź
• Moke-tav-a-to , Czarny Kocioł
• Nac-co-hah-ket , Mały Niedźwiedź
• Mo-a-vo-va-ast , Łoś plamisty
• Is-se-von-ne-ve , wódz Buffalo
• Vip-po-nah , szczupła twarz
• Wo-pah-ah , Szara Głowa
• O-ni-hah-ket , Little Rock
• Ma-mo-ki , czyli kręcone włosy
• O-to-ah-has-tis , Wysoki Byk
• Wo-po-ham , czyli Biały Koń
• Hah-ket-home-mah , Mała szata
• Min-nin-ne-wah , Wir
• Mo-yan-histe-histow , stos ptaków

Traktat Medicine Lodge wymagał zgody 3/4 dorosłych mężczyzn w rezerwacie na wszelkie dalsze cesje ziemi. W 1887 roku Kongres zmienił krajową politykę dotyczącą przydziału ziem Indian amerykańskich, uchwalając Ustawę Dawesa , która promowała przydział działek poszczególnym gospodarstwom domowym (uważali, że 160 akrów na gospodarstwo domowe będzie wystarczające do uprawy), aby rozbić wspólną ziemię posiadaną przez plemiona, a rząd został upoważniony do sprzedaży powstałej "nadwyżki". W przypadku Indian z południowych równin powołano komisję, aby uzyskać ich zgodę na takie przydziały i sprzedaż. Umowa Jerome'a ??z 1892 roku , chociaż nigdy nie ratyfikowana przez plemiona, wdrożyła nową politykę przydziału, skutecznie usuwając miliony akrów z rezerwatu. Komisja negocjująca umowę unikała powiedzenia Indianom, jaka będzie cena sprzedaży. Wódz plemienia Kiowa, Lone Wolf, pozwał Sekretarza Spraw Wewnętrznych w imieniu wszystkich plemion Kiowa, Komanczów i Apaczów, powołując się na oszustwa, jakich dopuścił się wówczas rząd.

Sprawa Lone Wolf v. Hitchcock została ostatecznie rozstrzygnięta przez Sąd Najwyższy Stanów Zjednoczonych w 1903 r. W swoim orzeczeniu Sąd przyznał, że Indianie nie zgodzili się na cesje ziemi. Jednak stwierdził, że Kongres miał " pełną władzę " do działania jednostronnego, więc okoliczności nie miały znaczenia. Jego decyzja wyrażała dziewiętnastowieczne podejście do Indian Ameryki Północnej. Cytując United States v. Kagama (1886) 118 US375 w swoim orzeczeniu, Sąd powtórzył opis plemion indiańskich jako "podopiecznych narodu... W dużej mierze zależnych [od Stanów Zjednoczonych] w kwestii codziennego pożywienia... powstaje obowiązek ochrony, a wraz z nim władza".