wstęp | Indianie ogólnie | Indianie Ameryki Płn. (USA) | Sylwetki sławnych indian | | bibliografia | filmografia | Indianie w popkulturze | Winnetou i inne postacie fikcyjne | |
| Lista wojen Indiańskich | Wojny okresu kolonialnego (1610-1768)
| Wojny Indiańskie Dzikiego
Zachodu | Ekspansja USA na
Zachód | Armia USA w czasie
wojen Indiańskich | Spychanie
Indian na zachód | Ustawa o przesiedleniu
Indian z 1830 r. | Wojny
Apaczów lat 1854-1886 | Wojny
Siuksów lat 1854-1890 | I Traktat z Laramie
1851 r. | II
Traktat z Laramie 1868 r. | Trzy kampanie
Indiańskie lat 1876-1879 | Wojny
Międzyplemienne |
Indiańskie wojny na terenach USA - I Traktat z Fortu Laramie 1851 r.Traktat z Fort Laramie (1851)(Z Wikipedii) Traktat Fort Laramie z 1851 roku został podpisana w dniu 17 września 1851 roku pomiędzy Stanami Zjednoczonymi (komisarze traktatowi) i przedstawicielami plemion Cheyenne, Sioux, Arapaho, Crow, Assiniboine, Mandan, Hidatsa, Arikara, Traktat był porozumieniem między dziewięcioma mniej więcej niezależnymi stronami. Traktat określał tradycyjne roszczenia terytorialne plemion jak między sobą. Stany Zjednoczone przyznały, że cała ziemia objęta traktatem była terytorium Indian i nie zgłaszała roszczeń do żadnej jego części. Granice uzgodnione w Traktacie z Fort Laramie z 1851 r. posłużyły do rozstrzygnięcia szeregu spraw roszczeń w XX wieku. Indianie gwarantowali bezpieczne przejście dla osadników na Szlaku Oregońskim i pozwalali na budowę dróg i fortów na ich terytoriach w zamian za obietnice renty w wysokości 50 tysięcy dolarów rozłożonych na pięćdziesiąt lat. Traktat miał także "zaprowadzić skuteczny i trwały pokój" między ośmioma plemionami, z których każde często było w sprzeczności z wieloma innymi. TłoChociaż wielu europejskich
i europejsko-amerykańskich imigrantów do zachodniej meryki
Północnej przeszło wcześniej przez Great
Plains na Szlaku Oregońskim
i Santa
Fe Ponieważ w okolicach Fort
Laramie brakowało paszy dla indiańskich koni, traktat
został wynegocjowany i podpisany 30 mil w dół rzeki od
fortu u ujścia Horse Creek. Wielu Indian nazywa traktat
Horse Creek. Senat
Stanów Zjednoczonych ratyfikował traktat, dodając
artykuł 5, w celu dostosowania odszkodowania od
pięćdziesięciu do dziesięciu lat, jeśli plemiona
zaakceptował zmiany. Uzyskano akceptację ze wszystkich
plemion, z wyjątkiem plemienia Wron. Kilka plemion nigdy
nie otrzymało obiecanych towarów jako zapłaty. Terytorium TraktatuSiuksowie Lakota otrzymali
wyłączne prawa traktatowe do wzgór Black Hills [Góry
Czarne] (obecna Południowa Dakota), ku konsternacji
Cheyenne i Arapahoe. ". Siuksowie otrzymali prawa do
Czarnych Wzgórz i innych krajów, które twierdzili
Północni Czejeni. Ich ojczyzną były Czarne
Wzgórza", oświadczył historyk Czejenów w 1967
roku. Cheyenne i Arapaho, najbardziej wysunięte na południe plemiona objęte traktatem, zajmowały wspólny obszar na południe od North Platte (głównie w dzisiejszym Wyoming i Kolorado). Terytorium traktatu Crow (w obecnej Montanie i Wyoming) obejmowało obszar na zachód od Powder River. Rzeka Little Bighorn przepływała przez środek posiadłości Crow.
Po Traktacie
Przejmowali ziemie Indian,
aby je wydobywać "wbrew protestom Indian" gorączki
złota na szczycie Pike's Peak zakładali miasta,
zakładali farmy i ulepszali drogi. Sytuacja uległa eskalacji wraz z aferą Grattana w 1854 roku, kiedy oddział amerykańskich żołnierzy nielegalnie wkroczył do obozu Siuksów, aby aresztować oskarżonych o kradzież krowy, co wywołało bitwę, w której zginął Chief Conquering Bear. Chociaż walki
międzyplemienne istniały przed przybyciem białych
osadników, niektóre z walk międzyplemiennych po
podpisaniu traktatu można przypisać masowym zabijaniu
bizonów przez białych osadników i agentów rządowych.
Latem 1862 wszystkie trzy plemiona zostały wyparte ze wspólnego terytorium traktatowego. "My, arikarowie zostały napędzany z naszego kraju po drugiej stronie rzeki Missouri przez Siuksów", stwierdził szef Biała Tarcza w 1864 roku Eliminacja bawołów oznaczało również, że Yanktonai Sioux przeniósł się Tereny łowieckie Assiniboine w Północnej Dakocie i Montanie, gdzie Assiniboine zawarli z nimi pokój. Wkrótce Kruki zobaczyły,
jak ich zachodnia część rzeki Powder jest zalana przez
wkraczających się Lakotów w poszukiwaniu bizonów, a
"... bitwy na dużą skalę z najeżdżającymi
Siuksami" miały miejsce w pobliżu dzisiejszego
miasta Wyola w stanie Montana. Później znowu ogromne części różnych terytoriów indyjskich zostaną w taki czy inny sposób dodane do posiadłości Stanów Zjednoczonych. Mniejsze obszary pierwotnych terytoriów indiańskich stały się odrębnymi rezerwatami, zwykle zamieszkanymi przez Indian z plemienia, które posiadało traktat w 1851 r. Jednak terytorium Kruków
przewidywało w końcowym obszarze dwa różne
zastrzeżenia. Rezerwat Wron został utworzony w centrum
pierwotnego terytorium w 1868 roku. Arapahoe (Northern Arapaho) osiedlili się w rezerwacie swoich dawnych wrogów, Shoshone, w obecnym rezerwacie Wind River w Wyoming. Południowi Cheyenne i Arapaho żyją we wspólnym rezerwacie w obecnej Oklahomie, również daleko od ich ziemi objętej traktatem z 1851 roku. Assiniboine w Stanach
Zjednoczonych od 1888 mieszkał częściowo w rezerwacie
Fort Peck, a częściowo w rezerwacie Fort Belknap, oba
położone na północ od Missouri w dzisiejszej
Montanie.
Historia Indian | Kultura Indian | Indiański Almanach | Indiańskie Wojny | Mapa witryny | napisz: |
wstęp | Indianie ogólnie | Indianie Ameryki Płn. (USA) | Sylwetki sławnych indian | | bibliografia | filmografia | Indianie w popkulturze | Winnetou i inne postacie fikcyjne | |