Kampania wojskowa Bannock 1878

 | Wojny z plemieniem Bannock 1869-1878 | Kampania wojskowa Bannock 1878 | z Wikipedii: Plemię Bannock |

Indianie Bannock

Kampania militarna Bannock rozpoczęła się, gdy Bannock, Paiute i inne plemiona z południowego Idaho zagroziły buntem w 1878 roku, częściowo z powodu niezadowolenia z ich działek.

W tym czasie wielu z nich opuściło rezerwy, a żołnierze 21. piechoty, 4. artylerii i 1. kawalerii ścigali zbiegów.
Kapitan Evan Miles tak skutecznie rozproszył dużą bandę w pobliżu Agencji Umatilla 13 lipca 1878 roku, że większość Indian wróciła do swoich rezerwatów w ciągu kilku miesięcy.

Sheepeaters, łowcy owiec górskich i wyrzutkowie innych plemion Idaho najechali rancza i kopalnie w 1879 roku. Nieustający pościg oddziałów 1. Kawalerii i 2. Pułku Piechoty zmusił ich do poddania się we wrześniu tego roku.

Wódz Umatilli podczas wojny w Bannock

Po Wojnie Bannock w 1878 r. rząd amerykański ograniczył ruchy Bannock do i z rezerwatu Fort Hall.
Ograniczono kontakty z innymi grupami plemiennymi, a także swobodę Bannock w korzystaniu z lokalnych zasobów.
Pogrążeni w bitwach i braku zasobów Bannock pracowali nad stworzeniem społeczności w rezerwacie.

Północni Paiute z Idaho i Nevady zostali ostatecznie uwolnieni i przeniesieni z Yakamy do rozszerzonego rezerwatu Indian Duck Valley wraz z ich braćmi z Zachodnich Szoszonów w 1886 roku.

Zobacz także:

Bitwy i masakry wojen indiańskich

Lista wojen Indiańskich i oś czasu

Trzy kampanie indiańskie

Indiańskie Wojny na Dzikim Zachodzie autorstwa Emersona Hough

Plemię Bannock - wędrowanie po Wielkiej Kotlinie

Wojna z Bannock

Źródło: Centrum Historii Wojskowości Armii USA