Indiańskie wojny - Wojny i bitwy z Indianami w Nebraska

WOJNY I BITWY Z INDIANAMI W NEBRASCE

Atak na wozy taborowe osadników wisi w Muzeum Gilcrease, Charles Russell, artysta, fot. dzięki uprzejmości Gilcrease Museum

Bitwa pod Blue Water / Ash Hollow (1855)

Bitwa pod Mud Springs (4-6 lutego 1865)

Bitwa pod Rush Creek (8-9 lutego 1865)

Bitwa pod Warbonnet Creek (1876)

Masakra w Fort Robinson (1879)

Karawana wozów i Indianie

Począwszy od początku XVIII wieku i kończąc na zakończeniu wojen Indianami Wielkich Równin w XIX wieku, Nebraska była świadkiem kilku krwawych starć między białymi, a Indianami.
Niektórzy z pierwszych białych, którzy odwiedzili to, co później stało się stanem Nebraska, byli handlarzami futer i odkrywcami na początku lat dwudziestych XIX wieku.

Dekadę później przybyli kolejni, w tym górale, handlarze, misjonarze i wyprawy wojskowe.
Wraz z rozwojem szlaków: Szlak Oregoński, Szlak Kalifornijski i Szlak Mormonów, emigranci zaczęli przemierzać Nebraskę w dużych liczbach, zwłaszcza po odkryciu złota w Kalifornii w 1849 roku.

Nawet zanim stało się to legalne, kilku białych osadników zaczęło osiedlać się w Nebrasce, która oficjalnie była zarezerwowana dla Indian.
Naturalnie, spowodowało to niechęć wielu plemion Wielkich Równin, które nazywały Nebraskę domem. Wkrótce pojawiły się żądania, aby rząd federalny zorganizował Nebraskę jako terytorium w celu zalegalizowania osad już tam istniejących, a w 1854 roku Kongres USA uchwalił Ustawę Kansas-Nebraska.
Ustawa ta utworzyła Terytorium Nebraski, które obejmowało Nebraskę i części Kolorado, Wyoming, Montanę oraz Dakotę Północną i Południową.

Wkrótce powstały nowe miasta, w tym Nebraska City, Plattsmouth i Omaha. Kiedy Nebraska stała się terytorium, mieszkało tam około 10 000 Indian, większość w stałych wioskach wzdłuż Rzeki Missouri i Rzeki Platte oraz ich dopływów.
Jednakże w zachodniej Nebrasce żyło kilka wędrownych grup Siuksów, a Pawnee, którzy przekazali większość swoich ziem rządowi, przyzwyczaili się do wykorzystywania pogranicza jako terenu łowieckiego.

Gospodarstwo osadników w stanie Nebraska

Chociaż osadnictwo na początku było powolne, pionierzy nadal nacierali, co prowadziło do coraz większej liczby konfliktów z Indianami. Jednym z pierwszych znaczących starć była Bitwa pod Ash Hollow (1855), stoczona w zachodniej Nebrasce w 1855 roku. Nastąpiło więcej potyczek, a w 1859 roku wysłano wojska, aby podporządkować sobie Indian.

Ustawa o gospodarstwach rolnych (Homestead Act) z 1862 roku przyciągnęła jeszcze więcej osadników. Podczas wojny secesyjnej wiele regularnych wojsk zostało wycofanych z posterunków wojskowych na Wielkich Równinach, aby walczyć na wschodzie.

Siouxowie, Czejenowie i Arapaho, wykorzystując tę okazję, próbowali wypędzić białych osadników z ich ziem. Począwszy od 7 sierpnia 1864 roku Indianie przeprowadzili skoordynowane ataki na stacje dyliżansów i rancza wzdłuż Szlaku Oregon, uderzając niemal w każdą osadę w promieniu 400 mil od Miasta Julesburg w Kolorado do Big Sandy w Nebrasce. Podróże ustały na dwa miesiące.

Wojska i lokalne oddziały milicji zaatakowały i wyparły Indian w Bitwie nad rzeką Little Blue 17 sierpnia 1864 r. Większe najazdy ustały, ale potyczki trwały aż do jesieni.

Przez następne kilka dekad dochodziło do wielu potyczek między Indianami a osadnikami, ponieważ plemiona tubylcze zdawały sobie sprawę, że nacierający biali ludzie zabijają ich bizony i przekształcają ich ojczyznę w rozległe osady. Ostatnie problemy Indian na granicy Nebraski zakończyły się Masakrą Wounded Knee w rezerwacie Pine Ridge w Dakocie Południowej 29 grudnia 1890 r.

Zobacz także:

Galeria zdjęć z wojen indiańskich (w serwisie zewnętrznym)

Lista wszystkich wojen i bitew i potyczek Indian z białymi

Indiańskie wojny, bitwy i masakry

Armia USA w wojnach z Indianami

Trzy kampanie Indiańskie lat 1876-1879

Wojny Indiańskie Dzikiego Zachodu autorstwa Emersona Hough