      |
Wikipedia
| Geografia
(rozmieszczenie) Indian USA |
Plemiona
Indian USA | Historia
Indian USA | Kultura i
religia Indian | Wojny Indian |
Zobacz też ze strony głównej: Indiańskie plemiona USA
Inne artykuły z Wikipedii na temat
terytoriów Indian : (w budowie)
| Komanczeria | Komanczeros | Apaczeria | Llano
Estacado | Bizony | Góry
Czarne (Czarne Wzgórza; Black Hills) | Seven Cities of Gold (Cibola) |
Quivira | Kultura
Rzeki Dismal (Apacze) |
Sławni Wodzowie i Wojownicy Indian
Czerwona
Chmura Zobacz także: | Plemię Siuksów | Lakota | Dakota | Nakota | Wojny Siuksów (1659-1891) | Black Hills [Góry Czarne (Czarne Wzgórza )] | | Bizony | Wielkie Równiny | Indianie Wielkich Równin | Kolonizacja francuska | Red Cloud ( Lakota : Ma?píya Lúta ; ok. ?1822 - 10 grudnia 1909) był przywódcą Oglala Lakota od 1865 do 1909 roku. [1] Był jednym z najbardziej zdolnych przeciwników Indian amerykańskich, z którymi armia Stanów Zjednoczonych mierzyła się na terytoriach zachodnich. Poprowadził Lakotów do pokonania Stanów Zjednoczonych podczas wojny Red Cloud , ustanawiając Lakotów jako jedyny naród, który pokonał Stany Zjednoczone na amerykańskiej ziemi. [2] Największą akcją wojny była walka Fettermana z 1866 roku , w której zginęło 81 żołnierzy amerykańskich; była to najgorsza porażka militarna poniesiona przez armię USA na Wielkich Równinach aż do bitwy nad Little Bighorn 10 lat później.
Po podpisaniu Traktatu z Fort Laramie (1868) , Red Cloud poprowadził swój lud w przejściu do życia w rezerwacie. Niektórzy z jego przeciwników błędnie uważali go za ogólnego przywódcę grup Sioux (Dakota, Lakota i Nakota), ale duże plemię miało kilka głównych podziałów i było wysoce zdecentralizowane. Grupy wśród Oglala i innych podziałów działały niezależnie, chociaż niektórzy indywidualni przywódcy byli znani jako wojownicy i wysoko cenieni jako przywódcy, tacy jak Red Cloud.
Wczesne życieRed Cloud urodził się w pobliżu rozwidlenia rzeki Platte , niedaleko współczesnego miasta North Platte w Nebrasce . [3] Jego matka, Walks as She Thinks, była Oglala Lakotą , a jego ojciec, Lone Man, był przywódcą Brulé Lakotów. [4] Pochodzili z dwóch z siedmiu głównych dywizji Lakotów. Zgodnie z tradycją wśród matrilinearnych Lakotów, w których dzieci należały do ??klanu i ludu matki, Red Cloud był jako chłopiec pod opieką swojego wuja ze strony matki, Old Chief Smoke (1774-1864). Old Chief Smoke odegrał ważną rolę w dzieciństwie chłopca, jako przywódca Bad Faces. [4] Sprowadził Red Clouda do domu Smoke'ów, gdy rodzice chłopca zmarli około 1825 roku. W młodym wieku Red Cloud walczył z sąsiednimi bandami Pawnee i Crow , zdobywając duże doświadczenie wojenne. WojownictwoWojna Czerwonej ChmuryArtykuł główny: Wojna Czerwonej Chmury Wojna Czerwonej Chmury to nazwa, którą armia USA nadała serii konfliktów toczonych z plemionami Indian amerykańskich z równin na terytoriach Wyoming i Montany . Bitwy toczyły się między Północnymi Czejenami , sprzymierzonymi z bandami Lakotów i Arapaho , a armią w latach 1866-1868. W grudniu 1866 r. sprzymierzeni z nimi Indianie zaatakowali i pokonali oddział Stanów Zjednoczonych w tym, co nazwaliby Masakrą Fettermana (lub Bitwą Stu Poległych), która doprowadziła do największej liczby ofiar po stronie USA spośród wszystkich bitew na równinach do tego momentu. [5]
Kapitan William J. Fetterman został wysłany z Fort Phil Kearny z dwoma cywilami i 79 kawalerzystami i piechurami, aby przegonić małą indiańską grupę wojenną, która kilka dni wcześniej zaatakowała grupę zbieraczy drewna. Kapitan Frederick Brown towarzyszył Fettermanowi; obaj byli pewni swoich żołnierzy i chcieli walczyć z Indianami. Nie posłuchali rozkazów pozostania za Lodge Trail Ridge i ścigali małą grupę wojowników-przynęt dowodzoną przez Indianina na rannym koniu. Przynętą był wybitny wojownik Crazy Horse . Fetterman i jego żołnierze podążyli za przynętą w zasadzkę złożoną z ponad 2000 Siuksów, Czejenów i Arapaho. Połączone siły Indian amerykańskich poniosły tylko 14 ofiar, podczas gdy zabiły cały 81-osobowy oddział USA. Po tej bitwie amerykańska komisja pokojowa odwiedziła Równiny w 1867 r., aby zebrać informacje, które pomogą zaprowadzić pokój między plemionami, a Stany Zjednoczone, stwierdzając, że Indianie zostali sprowokowani przez białą inwazję i rywalizację o zasoby, zaleciły przydzielenie określonych terytoriów plemionom Równin. Lakota, Północni Czejenowie, Arapaho i inne grupy zawarły pokój ze Stanami Zjednoczonymi na mocy Traktatu z Fort Laramie . Stany Zjednoczone zgodziły się opuścić swoje forty i wycofać się z terytorium Lakotów. Traktat z 1868 roku
Traktat ustanowił Wielki Rezerwat Siouxów , obejmujący terytorium West River, na zachód od rzeki Missouri w dzisiejszej Nebrasce (która została przyjęta jako stan w 1867 r.) i obejmujący części Dakoty Południowej. Niespokojne stosunki między rozszerzającymi się Stanami Zjednoczonymi a tubylcami trwały. W 1870 r. Red Cloud odwiedził Waszyngton i spotkał się z komisarzem ds. Indian Ely S. Parkerem ( Seneką i generałem armii USA) oraz prezydentem Ulyssesem S. Grantem . W 1871 roku rząd założył agencję Red Cloud na rzece Platte , w dół rzeki od fortu Laramie . Do 1874 roku została ona przeniesiona do Nebraski, a w pobliżu znajdował się Fort Robinson . Red Cloud zabrał swój zespół do agencji (poprzedniczki rezerwatu Indian amerykańskich ), gotowy na otrzymanie pomocy rządowej. Jednak ta pomoc była zwykle mniejsza niż ustalona i zazwyczaj gorszej jakości. [6] Według Charlesa A. Eastmana (Ohiyesa) Red Cloud był ostatnim, który podpisał "...odmówiwszy zrobienia tego, dopóki wszystkie forty na ich terytorium nie zostaną opuszczone. Wszystkie jego żądania zostały spełnione, nowa droga porzucona, garnizony wycofane, a nowy traktat wyraźnie stwierdzał, że Black Hills i Bighorn są krajami indiańskimi, wydzielonymi do wiecznego zajmowania i że żaden biały człowiek nie powinien wkraczać na ten region bez zgody Siouxów. ... Jednak ledwie ten traktat został podpisany, gdy odkryto złoto w Black Hills, a ludowy okrzyk brzmiał: "Usunąć Indian!"... Rząd początkowo wniósł jakiś mały protest, wystarczający, aby "uratować twarz"... ale nie było żadnej poważnej próby zapobieżenia całkowitemu naruszeniu traktatu i utracie Black Hills". [7] Wielka Wojna Siuksów 1876-1877
Red Cloud wraz ze swoim zespołem zamieszkał w agencji jesienią 1873 roku. Wkrótce uwikłał się w spór z nowym agentem ds. Indian, dr Johnem J. Saville'em. W 1874 roku podpułkownik George Custer poprowadził misję rozpoznawczą na terytorium Siouxów, która doniosła o znalezieniu złota w Black Hills , obszarze uważanym za święty przez miejscowych Indian. Wcześniej armia bezskutecznie próbowała powstrzymać górników przed wkraczaniem na ten region, a zagrożenie przemocą wzrosło. W maju 1875 roku delegacje Lakotów pod przewodnictwem Red Cloud, Spotted Tail i Lone Horn udały się do Waszyngtonu, aby przekonać prezydenta Granta do przestrzegania obowiązujących traktatów i powstrzymania napływu górników na ich ziemie. Indianie spotykali się przy różnych okazjach z Grantem, Sekretarzem Spraw Wewnętrznych Delano i Komisarzem ds. Indian Smithem . Powiedział im 27 maja, że ??Kongres jest gotowy rozwiązać tę sprawę, płacąc plemionom 25 000 dolarów za ich ziemię i przesiedlając je na Terytorium Indian . Delegaci odmówili podpisania takiego traktatu, a Spotted Tail powiedział o propozycji: Chociaż Czerwonej Chmurze nie udało się znaleźć pokojowego rozwiązania, nie wziął udziału w wojnie Lakotów w latach 1876-1877, której dowodzili T?ašú?ke Witkó ( Szalony Koń ) i T?at?á?ka Íyotake ( Siedzący Byk ). Jesienią 1877 roku Red Cloud Agency została przeniesiona do górnego biegu rzeki Missouri . W następnym roku została przeniesiona do rozwidlenia rzeki White w dzisiejszej Dakocie Południowej, gdzie przemianowano ją na Pine Ridge Indian Reservation . Późniejsze życie i śmierćRed Cloud został przywódcą Lakotów, gdy przechodzili z wolności równin do zamknięcia systemu rezerwatów. Jego podróż do Waszyngtonu przekonała go o liczbie i sile Amerykanów pochodzenia europejskiego i wierzył, że Oglala muszą szukać pokoju. Około 1880 roku odwiedził (nie po raz pierwszy) paleontologa i geologa Othniela Marsha w New Haven w stanie Connecticut . Marsh po raz pierwszy odwiedził agencję Red Cloud w 1874 roku, twierdząc między innymi, że "Indianie cierpieli z powodu braku żywności i innych zapasów, ponieważ oszukano ich na rentach i bydle mięsnym, a wydano im niejadalną wieprzowinę, gorszą mąkę, kiepski cukier i kawę oraz zgniły tytoń". [9] W 1884 roku on i jego rodzina, a także pięciu innych przywódców, nawrócili się i zostali ochrzczeni jako katolicy przez księdza Josepha Bushmana. [10] Red Cloud kontynuował walkę o swój lud, nawet po tym, jak został zmuszony do osiedlenia się w rezerwacie. W 1887 roku sprzeciwił się ustawie Dawesa , która rozbiła wspólnotowe posiadłości plemienne i przydzieliła 160 akrów (65 ha) działek ziemi pod uprawę rolną na własne potrzeby głowom rodzin z list plemiennych. Stany Zjednoczone uznały dodatkowe wspólnotowe ziemie plemienne za nadmiarowe i sprzedały je osadnikom-imigrantom. W 1889 roku Red Cloud sprzeciwił się traktatowi o sprzedaży większej ilości ziemi Lakotów. Ze względu na jego wytrwałość i wytrwałość Siedzącego Byka , agenci rządowi uzyskali niezbędne podpisy do zatwierdzenia wyłącznie za pomocą podstępu, na przykład wykorzystując podpisy dzieci. Red Cloud prowadził silne negocjacje z agentami ds. Indian, takimi jak dr Valentine McGillycuddy . Kilka lat przed śmiercią Red Cloud i jego żona przyjęli chrzest i adoptowali dzieci o imionach John i Mary. W 1909 roku Red Cloud zmarł w rezerwacie Pine Ridge. W wieku 87 lat przeżył niemal wszystkich innych głównych przywódców Lakotów z wojen indiańskich. Został tam pochowany na cmentarzu, który obecnie nosi jego imię. Na starość cytuje się, że powiedział: "Złożyli nam wiele obietnic, więcej niż mogę zapamiętać. Ale dotrzymali tylko jednej - obiecali zabrać naszą ziemię... i ją zabrali". [11] Dziedzictwo i zaszczyty
Ogłoszenia o śmierci Red Clouda i uznaniu jego osiągnięć zostały wydrukowane w głównych gazetach w całym kraju. Zgodnie z typowym dla USA postrzeganiem podczas wybitnej roli Red Clouda w wojnie, artykuł w The New York Times o jego śmierci błędnie opisał go jako przywódcę wszystkich band i plemion Sioux, ale odnotował jego zdolności jako przywódcy i dyplomaty. To błędne przekonanie zostało powtórzone przez wczesnych białych historyków, takich jak Grace Raymond Hebard i Earl Alonzo Brininstool , którzy uznali "Czerwonego Napoleona z Równin" za "najbardziej odpowiedni tytuł" ??dla Red Clouda. [12] Chociaż był wybitnym przywódcą, Lakota byli wysoce zdecentralizowani i nigdy nie mieli jednego ogólnego przywódcy, szczególnie w głównych dywizjach, takich jak Oglala i Brulé. [13] [14] [15] Red Cloud był najczęściej fotografowanym Indianinem amerykańskim XIX wieku. [16] Znanych jest 128 zdjęć przedstawiających Red Clouda. [16] Po raz pierwszy został sfotografowany w 1872 roku w Waszyngtonie przez Mathew Brady'ego , tuż przed spotkaniem z prezydentem Grantem. Był również wśród Indian fotografowanych przez Edwarda S. Curtisa . Poczta Stanów Zjednoczonych uhonorowała go znaczkiem pocztowym o nominale 10 centów z serii Great Americans . W 2000 roku został pośmiertnie przyjęty do Galerii Sław Nebraski . W 1871 roku na jego cześć nazwano miasto Red Cloud . Na prośbę Red Cloud założono szkołę parafialną w rezerwacie Pine Ridge . Szkoła Indian Red Cloud pozostaje w użyciu ponad sto lat później. W 2023 r. szkoła zdecydowała się zmienić nazwę na tłumaczenie nazwy Red Cloud na język Lakota - "Ma?píya Lúta" [17] Theodore Sorensen napisał w książce Kennedy , że prezydent John F. Kennedy rozważał nazwanie jednego z 41 okrętów podwodnych z rakietami balistycznymi " For Freedom" imieniem "Czerwona Chmura", ale uległ obawom Pentagonu , że nazwa ta mogłaby zostać błędnie zinterpretowana jako prokomunistyczna , chociaż "Czerwona Chmura" nie była komunistą, ze względu na symbolikę tamtych czasów (początek lat 60., okres zimnej wojny ), kiedy to kolor czerwony był używany do reprezentowania komunizmu Potomkowie Czerwonej ChmuryPotomkowie Red Clouda są nadal wybierani na tradycyjnych przywódców ludu Lakota:
Zobacz także
|
.jpg)
