Indiańskie plemiona USA- SIUKSOWIE Nakota

Szczep Nakota

Najważniejsze plemiona, które wchodziły w kontakt z Siuksami: (w budowie)
/ Iroquois / Ojibwe (Chippewa) / Crow (Absaroka) / Pawnee / Shoshone / Cheyenne (Czejenowie) / Arapaho / Kiowa / Komancze / Potawatomi / Odawa (Ottawa) / Cree / Assiniboine / Sac and Fox / Winnebago (Ho-Chunk) / Iowa / Arikara / Mandan / Hidatsa /Algonquian / / / / / / / /

Pozostałe wojny międzyplemienne Siuksów: (w budowie)
| Assiniboine Battle (1857) | | |

Nakota (lub Nakoda lub Nakona )
jest endonym używany przez tych rdzennych ludów w Ameryce Północnej , które zazwyczaj przechodzą przez nazwę Assiniboine (lub Hohe ), w Stanach Zjednoczonych , a od Stoney , w Kanadzie .

Są to plemiona mówiące w języku Dakota , które oderwały się od głównych gałęzi narodu Siuksów we wcześniejszych czasach.

Przenieśli się dalej od pierwotnego terytorium w lasach dzisiejszej Minnesoty do regionów północnych i północno-zachodnich: Montana i Północna Dakota w Stanach Zjednoczonych oraz Manitoba , Saskatchewan i Alberta w Kanadzie.

Później stali się rywalami o zasoby i wrogami swoich dawnych "sojuszników" rodziny językowej. (W każdym z dialektów nakota , dakota i lakota oznacza "przyjaciel" lub "sojusznik").

Spis treści:
1 Historia nazwy
2 Obecne trendy
3 Uwagi
4 Źródła

Historia nazwy

Historycznie uczeni podzielili plemiona należące do narodu Siuksów (lub w szerokim znaczeniu Dakoty) na trzy duże grupy językowe:

Dakota (właściwa) , którzy byli najbardziej wysuniętą na wschód grupą (pierwotną) i byli nazywani Isá?yathi lub Isá?athi ( stąd europeizowana nazwa Santee );

Nakota , o którym mówiono, że składa się z dwóch centralnych plemion Yankton i Yanktonai, oraz

Lakota , którzy utworzyli najbardziej wysuniętą na zachód grupę i nazywali się Thít?u?wa? (termin zeuropeizowany w Teton ).

Assiniboine wcześnie oddzielił się od macierzystej grupy rodziny Dakotan.

Ich język, zwany również Nakota, stał się bardziej wyrazisty i niezrozumiały dla użytkowników Lakota i Dakota.

Przez długi czas bardzo niewielu badaczy krytykowało tę klasyfikację.

W 1978 roku Douglas R. Parks, A. Wesley Jones, David S. Rood i Raymond J. DeMallie zaangażowali się w systematyczne badania lingwistyczne w rezerwatach Siuksów i Assiniboine w celu ustalenia dokładnej dialektologii języka Siuksów.

Stwierdzili, że zarówno Santee, jak i Yankton/Yanktonai odnosili się (i odwoływali się) do siebie przez autonim "Dakota".

Nazwa Nakota (lub Nakoda ) było (i jest) wyłącznym użyciem Assiniboine i ich kanadyjskich krewnych Stoney .
Jednak późniejsza literatura akademicka, zwłaszcza jeśli nie została stworzona przez lingwistów , rzadko odzwierciedlała prace Parksa i DeMallie.

Ich wnioski zostały w pełni potwierdzone przez 23-letnie badania prowadzone w terenie przez Jana Ullricha. Z niego skompilował swój słownik Lakota z 2008 roku.
Według Ullricha, mylącej nazwy Yankton-Yanktonai

"zaczęło się od misjonarzy z połowy XIX wieku wśród Santee, którzy nadużywali zasady dystrybucji fonetycznej. Ponieważ dialekt Yankton-Yanktonai używa przyrostka -na, gdzie Santee używa -da i Lakota -la , misjonarze myśleli, że dystrybucja ldn odnosiły się do wszystkich pozycji słownych. [7] Tak więc wierzyli, że lud Yankton-Yanktonai nazywał siebie Nakota zamiast Dakota. Niestety, niedokładne założenie podziału Lakota-Dakota-Nakota było utrwalane w prawie każdej publikacji od tego czasu"

zdobywając taki wpływ, że nawet niektórzy ludzie Lakota i Dakota zostali pod jego wpływem.

Zmiany tej nie można traktować jako późniejszego regresu terminologicznego spowodowanego tym, że lud Yankton-Yanktonai mieszkał razem z Santee w tych samych rezerwatach.

Najstarsze teksty dokumentujące dialekty Siuksów pozbawione są historycznych odniesień do Nakoty. Ullrich zauważa zwłaszcza, że Słownik angielsko-Dakota Johna P. Williamsona (1902) wymienia Dakotę jako właściwą nazwę dla ludu Dakota, ale nie wspomina o Nakocie. Mimo to Williamson intensywnie współpracował z Yanktonem i często umieszczał w swoim słowniku warianty Yankton dla wpisów Santee. Co więcej, Ullrich zauważa, że uczona Yankton Ella Cara Deloria(urodzony w 1888) był jednym z pierwszych, którzy wytknęli "błędność określania grup Yankton-Yanktonai jako Nakota".

Obecnie zainteresowane grupy odnoszą się do siebie w języku ojczystym w następujący sposób:

Dakhóta (lub Dakhód) - Santee
Dak?óta (lub Dak?ód) - Yankton i Yanktonai
Lak?óta (lub Lak?ól) - Teton (to odniesienie wyszło z użycia i teraz nazywają się po prostu Lak?óta)
Nakhóta (Nakhóda lub Nakhóna ) - Assiniboine
Nakhóda (lub Nakhóta) - Kamienny

Mapa przedstawiająca ogólne rozmieszczenie plemion i podplemion Siuksów pod koniec XVIII wieku; obecne rezerwaty zaznaczono na pomarańczowo.

Aktualne trendy

Ostatnio Assiniboine, a zwłaszcza Stoney, zaczęli minimalizować historyczne oddzielenie od Dakoty, twierdząc, że jest tożsame z tradycją Siuksów.

Tendencja widać na Alberta "s Stoney stron oficjalnych internetowych, na przykład w siebie oznaczenia Alexis Nakota Sioux First Nation , lub w roszczenia Nakoda First Nation na ich pochodzenie Sioux i wartości ich ojczysty język: "Jako potomkowie wielkich narodów Siuksów, dzisiejsi członkowie plemienia Stoney wolą prowadzić swoje rozmowy i sprawy plemienne w ojczystym języku Siouów". Saskatchewan Plemiona Assiniboine i Stoney również twierdzą, że utożsamiają się z tradycją Siuksów.

Plemiona Assiniboine-Stoney poparły ostatnie "pan-Sioux" próby ożywienia rodzimych języków.
Ich przedstawiciele uczestniczą w corocznych "Szczytach językowych Lakota, Dakota, Nakota". Od 2008 roku są one sponsorowane przez Tusweca Tiospaye (Społeczność Ważek ), organizację non-profit Lakota zajmującą się promocją i wzmocnieniem języka. Promują misję "Zjednoczenie Siedmiu Pożarów Rady w celu ocalenia języka".

Długa separacja narodów spowodowała, że ich języki rozwinęły się niezależnie i stały się bardziej zróżnicowane; nie są już wzajemnie zrozumiałe.

Mówcy Lakota i Dakota nie mogą łatwo zrozumieć Assiniboine.
Ani oni, ani głośniki Assiniboine nie mogą zrozumieć Stoneya. Cel plemion, aby ożywić (lub stworzyć) jednolity język Siuksów, może być niezwykle trudny do osiągnięcia.