Pierwsza Wojna Siuksów (1854-1855)
[tzw. First Sioux War]

Bitwy w trakcie Wojny: (Grattan Massacre 1854, Bitwa pod Ash Hollow 1855)

Najważniejsi wodzowie tej wojny: (w budowie)
 | Zwycięski Niedźwiedź (Conquering Bear) | Mały Grzmot (Little Thunder) |

Fragmenty zacytowane z : https://www.legendsofamerica.com/na-siouxwars/ i https://www.legendsofamerica.com/wy-grattanfight/ oraz https://www.legendsofamerica.com/battle-blue-water-nebraska/

Pierwsza Wojna Wojny Siuksów z USA
to pierwsze konflikty i bitwy pomiędzy Stanami Zjednoczonymi a różnymi grupami Plemienia Siuksów, które miała miejsce w połowie XIX wieku.

Tło

Wojownicy Siuksów pomagali Brytyjczykom podczas amerykańskiej rewolucji, jak również wojny w 1812 roku i zawarli swój pierwszy traktat ze Stanami Zjednoczonymi w 1815 roku.

Nastąpiło wiele traktatów, które dały plemieniu kontrolę  nad rozległym regionem, który obejmował większość dzisiejszych stanów Missouri, Iowa, Wyoming, Dakoty, Minnesota i Wisconsin.
Z biegiem lat ich posiadłości ziemskie zostały zmniejszone przez kolejne traktaty.

Najwcześniejszy konflikt miał miejsce w 1854 r., kiedy wybuchła walka w pobliżu Fort Laramie w Wyoming.
Ataki i kontrataki trwały przez następne kilka dekad, gdy biali osadnicy parli na zachód i wkraczali na ziemie Siuksów.
Walki nie zakończyły się aż do ostatniego incydentu w 1890 r. podczas Wojny Tańca Ducha (1890-1891)

W latach poprzedzających Bitwę pod Grattan, pomimo fal osadników przechodzących na zachód przez szlak, Indianie północnych równin byli stosunkowo spokojni. W lipcu i na początku sierpnia 1854 roku około 600 lóż z Grup Brule, Miniconjou i Oglala Plemiwnia Siuksów, a także kilku Północych Czejenów i Arapaho, rozsianych było po dolinie rzeki North Platte na kilka mil na wschód od  Fort Laramie w Wyoming

Ta duża koncentracja Indian, która z łatwością mogłaby przytłoczyć słaby garnizon fortu, niecierpliwie oczekiwała opóźnionej wypłaty renty, do której byli uprawnieni na mocy Traktatu Fort Laramie z 1851 r.

18 sierpnia 1854 r. krowa wbiegła do wioski, gdy karawana mormonów mijała obóz Indian Grupy Brule Wodza Conquering Bear około ośmiu mil na wschód od Fort Laramie.
Została zastrzelona przez odwiedzającego Indianina z Grupy Miniconjou o imieniu High Forehead.

Walka Grattan - Wojny z Indianami rozpoczynają się na Równinach Północnych

Zobacz: Grattan Massacre 1854

Masakra w Grattan, znana również jako Walka w Grattan była pierwszym starciem Pierwszej Wojny Siuksów, stoczonej pomiędzy Armią USA  a wojownikami ze Szczepu Lakota Plemienia Siuksów 19 sierpnia 1854 roku.

Miała miejsce na wschód od Fortu Laramie na Terytorium Nebraski, na terenie dzisiejszego hrabstwa Goshen w Wyoming

Mały oddział żołnierzy wkroczył do dużego obozowiska Siuksów, aby aresztować mężczyznę oskarżonego o zabicie krowy migranta, chociaż takie sprawy na mocy traktatu miały być obsługiwane przez Agenta ds. Indian USA . Po tym, jak jeden z żołnierzy śmiertelnie postrzelił Wodza Mat?ó Wayúhi ( Zwycięski Niedźwiedź), Sichangu (Brulé) Lakota odpowiedzieli ogniem i zabili 29 żołnierzy, porucznika Johna Grattana i cywilnego tłumacza.

Walka w Grattan zapoczątkowała 3 dekady przerywanych działań wojennych na północnych równinach.

Pewnego letniego popołudnia w 1854 roku młody porucznik, wojowniczo próbując aresztować Indianina Siuksów za błahe przestępstwo, wymusił walkę.
Do zachodu słońca wszyscy żołnierze oprócz jednego zginęli. Wściekła amerykańska opinia publiczna, nieświadoma faktycznych okoliczności, domagała się działania. Siuksowie i inne północne plemiona, z którymi stosunki szybko się pogarszały, dokonywały licznych najazdów wzdłuż  szlaku Oregon-Kalifornia.

W następnym roku generał William S. Harney poprowadził ekspedycję karną (1855-56) na równiny z Fort Kearny w  Nebrasce Rozpoczęły się wojny z Indianami , zacięta walka trwająca całe pokolenia.

Bitwa pod Blue Water (Ash Hollow), Nebraska

Zobacz: Bitwa pod Ash Hollow 1855

Bitwa pod Ash Hollow, znana również jako Bitwa nad Blue Water Creek lub Masakra Harneya, była starciem Pierwszej Wojny Siuksów, stoczonym 2 i 3 września 1855 roku pomiędzy żołnierzami armii USA pod dowództwem generała brygady Williama S. Harneya a Grupą Brulé Lakota wzdłuż Rzeki Platte w dzisiejszym hrabstwie Garden w Nebrasce.
W XX wieku miasto Lewellen w Nebrasce rozwinęło się tutaj jako przystanek kolejowy.

Siły amerykańskie wygrały bitwę: zabite przez nich kobiety i dzieci Brulé stanowiły prawie połowę ofiar; inne kobiety i dzieci stanowiły większość wziętych do niewoli więźniów. Armia zaplanowała tę ekspedycję karną w odwecie za "Grattan Massacre" w sierpniu 1854 r. i za ataki Lakota w jej następstwie.

Pozostali Siuksowie i Północni Czejenowie w okolicy zdołali uniknąć wojsk.
Ci ostatni ruszyli na północny zachód do Fort Laramie w Wyoming i przemaszerowali przez Fort Laramie-Fort Pierre Road przez serce kraju Siuksów do Fort Pierre w Dakocie Południowej nad Rzeką Missouri .

Tam dołączyli do części ekspedycji, która przybyła rzeką Missouri i spędziła zimę 1855-1856.
Przez prawie dekadę większość Siuksów nie sprawiała już poważniejszych kłopotów.