Rodzina Chouteau
- wcześni kupcy, eksploratorzy i handlarze futrami

 |  |  |  |  |  |  |  |  |  |  |  |  |  |  |  |  |  |  |  |

Zobacz też: Bitwa pod Wyspą Chouteau (1816)

cytat za: https://www.legendsofamerica.com/we-chouteaus/

Rodzina Chouteau

Rodzina Chouteau byli wczesnymi francuskimi handlarzami i traperami, którzy działali na zachód od St. Louis, w Stanie Missouri, pod koniec XVIII i na początku XIX wieku.

Ich wybitne nazwisko wśród odkrywców zaczęło się od René-Auguste Chouteau Jr.

René-Auguste Chouteau Jr.

Zobacz szerzej: August Chouteau

Jeden z założycieli miasta St. Louis, Auguste, urodził się w Nowym Orleanie, Stan Luizjana, 14 sierpnia 1750 roku.

Na początku lat 60. XVIII w. Chouteau pracował jako asystent w zaopatrzeniu Przedsiębiorstwa Partnerskiego Laclede Gilbertem Antoine de St. Maxentem i pełnił funkcję urzędnika podczas podróży Laclede w górę rzeki Missisipi w celu założenia kolejnego punktu handlu futrami.

Pierre Laclede był ojczymem Auguste'a Chouteau i współzałożycielem St. Louis.

Choć Laclede miał na niego duży wpływ, wielu historyków skomentowało również charakter i inteligencję jego matki Marie-Thérese Bourgeois Chouteau, (znana jako Madame Chouteau lub Wdowa Chouteau.
Kontakt i bliska więź z matką okazała się wyjątkowo ważna przez całe jego życie.
Dzięki silnemu zmysłowi biznesowemu i bystrości pomogła rozwinąć jego zmysły, które później okazały się bardzo skuteczne i pomocne w późniejszych latach.

Na początku 1764 roku, chociaż nie miał jeszcze 14 lat, został wysłany w górę rzeki Missouri z Fort Chartres w Stane Illinois, przez swojego ojczyma, Pierre de Laclede Liguesta (1729-1778).
Z kompanią składającą się z 30 ludzi miał wybrać miejsce na placówkę handlową i mówi się, że sugestie chłopca doprowadziły do wyboru miejsca, w którym obecnie znajduje się St. Louis.

Maxent i Laclede utworzyli spółkę na początku lat 60. XVIII wieku w celu zbudowania francuskiego punktu handlowego na zachodnim brzegu rzeki Missisipi na północ od wioski Sainte Genevieve w stanie Missouri. Zaczęli kupować zaopatrzenie na początku 1763 roku, a 6 lipca 1763 roku uzyskali niezbędną licencję od francuskiego rządu terytorialnego na handel z Indianami, głównie tymi mieszkającymi w pobliżu rzeki Missouri.

René-Auguste Chouteau Jr. (1749-1829)

Francuski garnizon tuż za rzeką w Fort de Chartres zgodził się przechowywać towary do czasu przybycia Brytyjczyków. Po wojnie siedmioletniej Francja oddała terytorium i instalacje zwycięskim Brytyjczykom. Fort miał zostać przekazany Brytyjczykom zgodnie z Traktatem Paryskim (1763)^.

Komendant Illinois, Pierre-Joseph Neyon de Villiers, zasugerował, aby francuscy osadnicy przenieśli się z Illinois Country do Nowego Orleanu. Uważał, że będzie on pod kontrolą francuską, ponieważ nie wiedział o Traktacie z Fontainebleau (1762), który oddawał kontrolę nad obszarem na zachód od Missisipi Hiszpanom. Ze względu na czas podróży i rebelię w Luizjanie w 1768 roku, Hiszpanie przejęli oficjalną kontrolę nad St. Louis dopiero w maju 1770 roku. Po przekazaniu ziemi Hiszpanie potwierdzili francuskie nadania ziemskie, a hiszpańscy żołnierze zapewnili lokalne bezpieczeństwo.

Pod koniec zimy Chouteau wyposażył łódź i poprowadził grupę 30 mężczyzn przez rzekę, gdzie dotarli na miejsce 14 lutego 1764 r. Następnego dnia, 15 lutego, Chouteau nakazał mężczyznom rozpoczęcie karczowania i założył europejskie miasto St. Louis.
Francuskie rodziny zbudowały gospodarkę miasta na handlu futrami z Osagami i bardziej odległymi plemionami wzdłuż rzeki Missouri i dalej na zachód i południe aż do rzeki Arkansas. Bracia Chouteau uzyskali od Hiszpanii monopol na handel futrami z Santa Fe na terenie Nowego Meksyku., na trasie, którą nazwano później jako Szlak Santa Fe.

Po śmierci Liguesta, Auguste odniósł sukces w interesie i później utworzył spółkę z Johnem Jacobem Astorem, co było początkiem American Fur Company

Chouteau pozostawał również w dobrych stosunkach z hiszpańskim rządem w Saint Louis. W 1780 roku Chouteau odegrał niewielką rolę w Bitwie pod Saint Louis, w której wioska została obroniona przed atakiem Indian amerykańskich dowodzonych przez Brytyjczyków. Chouteau negocjował z hiszpańskim rządem w sprawie większej obrony miasta i za swoje wysiłki został mianowany kapitanem, a później pułkownikiem.

W 1794 roku zbudował Fort Carondelet w hrabstwie Osage, obecnie hrabstwie Vernon w stanie Missouri.

W 1808 r. otrzymał stopień pułkownika milicji, a w 1815 r. został mianowany jednym z komisarzy mających na celu zawieranie traktatów z Indianami, którzy walczyli po stronie Brytyjczyków w Wojnie z 1812 r.; dwoma pozostałymi komisarzami byli Ninian Edwards i znany późniejszy eksplorer William Clark

W St. Louis pełnił funkcję sędziego pokoju i sędziego Sądu Powszechnego, był pierwszym prezesem Banku Missouri i piastował inne ważne stanowiska. Jego polityka w kontaktach z Indianami polegała na traktowaniu ich uczciwie, cieszył się ich zaufaniem i przyjaźnią aż do swojej śmierci, która nastąpiła 24 lutego 1829 r.

Rozszerzenie działalności handlowej

Na początku lat 80. XVIII wieku Auguste Chouteau odegrał kluczową rolę w handlu między wsią a plemionami Indian amerykańskich. Jego wysiłki na rzecz utrzymania pokoju i promowania handlu doprowadziły do założenia (wraz z bratem Pierrem) licznych fortów handlowych wzdłuż Rzeki Missouri

Jego stosunki z Narodem Osagów stały się szczególnie ważne, gdy w 1787 roku hiszpański gubernator Esteban Miro nakazał zakończenie handlu z Osagami i zaczął przygotowywać się do wojny z nimi w wyniku walk między Osagami a europejskimi osadnikami. Chociaż rząd nadal obowiązywał zakaz handlu z Osagami, Chouteau był w stanie załagodzić konflikt między Osagami a osadnikami uzbrojonymi przez Hiszpanów dzięki swojej interwencji u Miro. W obliczu ciągłych problemów między Osagami a rządem hiszpańskim Chouteau utrzymywał dobre stosunki z plemieniem. Chociaż zakaz handlu został zniesiony w 1791 roku, problemy między plemionami Missisipi i osadnikami trwały nadal, w tym kradzieże koni i groźby ataku na delegację Osagów w St. Louis przez rywalizujące plemiona wojowników Sac and Fox i Kickapoo, Mascouten i Winnebago.

W 1793 roku problemy te osiągnęły punkt kulminacyjny w postaci rozkazu wydanego przez hiszpańskiego gubernatora generalnego Francisco Luisa Héctora de Carondelet, w którym nakazano zaprzestanie wszelkiego handlu między osadnikami a plemionami. Hector nakazał również wyprawę wojskową przeciwko Osagom i innym plemionom. Jednak Hector został przekonany do pokoju przez delegację Osagów pod przewodnictwem Chouteau do Nowego Orleanu wiosną 1794 roku. Aby przekonać Hectora do pokoju, Chouteau obiecał zbudować fort wojskowy wśród Osagów na swój koszt. W zamian Chouteau otrzymał sześcioletni monopol na handel wzdłuż rzeki Osage Po jego wybudowaniu w 1795 roku Fort Carondelet, mimo że pełnił funkcję bazy wojskowej, był w praktyce punktem handlowym rodziny Chouteau. Fort był również domem dla siostrzeńców Chouteau, którzy zdobyli cenne doświadczenie jako handlowcy. Dzięki kontaktom na tym posterunku Chouteau wynegocjował także budowę drugiego punktu handlowego wśród Osagów, położonego nad rzeką Verdigris we wschodnim Kansas w latach 1795-1797.

Rząd hiszpański potajemnie zwrócił nieopłacalne terytorium Luizjany Francji w październiku 1800 r. na mocy Traktatu z San Ildefonso Hiszpanie oficjalnie przekazali kontrolę w październiku 1802 r.; jednak hiszpańscy administratorzy pozostali odpowiedzialni za St. Louis przez cały czas, gdy było ono własnością Francji. Niedługo potem zespół amerykańskich negocjatorów kupił Luizjanę, w tym St. Louis. 8 lub 9 marca 1804 r. flaga Hiszpanii została opuszczona na budynkach rządowych w St. Louis, a zgodnie z lokalną tradycją podniesiono flagę Francji. 10 marca 1804 r. flaga francuska została zastąpiona flagą Stanów Zjednoczonych.

W ramach Zakupu Luizjany (1803) St. Louis stało się stolicą i bramą do nowego terytorium.
Niedługo po oficjalnym przekazaniu władzy, prezydent Thomas Jefferson zlecił wyprawę Lewisa i Clarka. Ekspedycja wyruszyła z St. Louis w maju 1804 roku wzdłuż rzeki Missouri, aby zbadać rozległe terytorium. Istniały nadzieje na znalezienie drogi wodnej do Oceanu Spokojnego, ale grupa musiała udać się lądem w Górnym Zachodzie. Dotarli do Oceanu Spokojnego przez rzekę Kolumbia latem 1805 roku. Wrócili, docierając do St. Louis 23 września 1806 roku. Zarówno Lewis, jak i Clark mieszkali w St. Louis po wyprawie. Wielu innych odkrywców, osadników i traperów (takich jak Ashley's Hundred) później podążyło podobną trasą na Zachód.

Pod koniec 1803 roku Chouteau dostarczył Ekspedycji Lewisa i Clarka cennych informacji o populacji terytorium Luizjany, a także obserwacji dzikiej przyrody i lokalnych wiosek. Na początku 1804 roku Lewis i Clark zakupili materiały w domu handlowym Chouteau w St. Louis, a 9 marca 1804 roku Chouteau gościł nowego amerykańskiego dowódcę Górnej Luizjany podczas ceremonii przekazania z okazji zakupu Luizjany Za to Chouteau został nagrodzony powrotem do monopolu na handel z plemionami przez Stany Zjednoczone. Od 1806 do 1815 roku Chouteau kontynuował prowadzenie rodzinnego biznesu handlu futrami, ostatecznie negocjując część traktatów Traktatów z Portage des Sioux w 1815 roku po wojnie z 1812 roku..

W 1816 roku Auguste Chouteau po Bitwie pod Wyspą Chouteau (1816) wycofał się ze swoich interesów handlowych.
Nadal aktywny w kwestiach indiańskich w 1817 roku, Chouteau pełnił funkcję komisarza USA ds. Indian wraz z Williamem Clarkiem w pierwszym traktacie USA z Plemieniem Ponca

Bitwa pod Wyspą Chouteau w Kansas

Zobacz: Bitwa pod Wyspą Chouteau (1816)

Zimą 1815-1816 roku August P. Chouteau i Jules de Munn próbowali rozszerzyć terytorium handlowe Chouteau na doliny górnych Rzek Platte i Arkansas, a także drogą lądową do Santa Fe w Nowym Meksyku, odkrywając części szlaku, który później stał się znany jako Górska odnoga (Mountain Route) Szlaku Santa Fe

Wiosną 1816 roku wrócili do Missouri z futrami zebranymi poprzedniej zimy.
Niedługo po przebyciu drogi na wschód od obecnej granicy Stanu Kolorado / Kansas zostali zaatakowani przez około 200 Indian z Plemienia Pawnee w pobliżu Rzeki Arkansas.
Chouteau i jego ludzie szybko przeprawili się przez płytkie wody rzeki na dużą wyspę z drewna, gdzie znaleźli schronienie.

Traperzy wykorzystali swoje torby z futrami do barykad. Jeden traper zginął, a trzech zostało rannych.
Jednak siedmiu Indian Pawnee zginęło w bitwie.
Pawnee później powiedzieli, że była to najbardziej śmiertelna sprawa, w jakiej kiedykolwiek brali udział, ponieważ nigdy wcześniej nie widzieli broni palnej.

Wyspa była  później znana podróżnym wzdłuż Szlak Santa Fe jako "Wyspa Chouteau" i została opisana jako "piękne miejsce z bogatym dywanem trawy, zachwycającymi gajami i mocno zalesionym dnem".
Położona około sześciu mil na zachód od Lakin w Kansas, w hrabstwie Kearny.
Wyspa Chouteau zniknęła dawno temu z powodu erozji spowodowanej przez Rzekę Arkansas.

Jean-Pierre'a Chouteau

Jean Pierre Chouteau, brat Auguste, urodził się w Nowym Orleanie, Stan Louisiana, 10 października 1758 roku, a gdy tylko osiągnął odpowiedni wiek, zajął się również Handlem futrami.
Założył kilka Placówek handlu Futrami w kraju Indian, z których jedna znajdowała się nad górną rzeką Osage w południowo-zachodnim Missouri. Niedługo po tym, jak Luizjana została przekazana Stanom Zjednoczonym, zrezygnował z handlu futrami i został kupcem w St. Louis, gdzie zmarł 10 lipca 1849 roku.

Jean-Pierre'a Chouteau

Inni członkowie rodziny

Około 1825 roku Frederick, Francis G. i Cyprian Chouteau, synowie Pierre'a Chouteau seniora, otrzymali licencję na handel z niektórymi plemionami indiańskimi na zachód od rzeki Missouri i natychmiast zabrali się za zakładanie placówek handlowych w swoim nowym państwie. Ponieważ wówczas nie było dróg, ich towary transportowano przez lasy na grzbietach jucznych koni.

Francis G. Chouteau założył placówkę na wyspie trzy mile poniżej Kansas City, ale powódź w 1826 r. zmyła ją do rzeki. Następnie udał się około dziesięciu mil w górę rzeki Kansas i założył nową placówkę. Przez pewien czas był superintendentem punktów handlowych American Fur Company. W 1828 r. założył swoją rezydencję w Kansas City, gdzie spędził resztę życia ze swoim synem, PM Chouteau, który odniósł sukces w interesie.

Frederick Chouteau urodził się w St. Louis w 1810 roku. Kiedy po raz pierwszy przybył do Kansas Valley w 1825 roku, on i jego brat Cyprian zbudowali pierwsze domy handlowe około pięciu mil nad Wyandotte (Kansas City, Kansas) na południowym brzegu rzeki Kansas, gdzie handlowali z Indianami Shawnee i Delaware.
Trochę później, kolejny posterunek został założony dalej w górę rzeki.

W liście do WW Cone z Topeka, Kansas, datowanym 11 sierpnia 1879 roku, Daniel Boone napisał:

"Brat Fredericka Chouteau założył swoją placówkę handlową po drugiej stronie rzeki, naprzeciwko rezydencji mojego ojca, tej samej jesieni, kiedy przeprowadziliśmy się do agencji w roku 1827."

Dwa lub trzy lata później Frederick Chouteau udał się w górę rzeki do ujścia Mission Creek, około dziesięciu mil powyżej obecnego miasta Topeka w stanie Kansas, i otworzył tam punkt handlowy, przewożąc swoje towary w górę rzeki Kansas w łodziach kilowych. Punkt ten utrzymywano do około 1842 roku, kiedy to został opuszczony, a nowy założono na Mill Creek w dzisiejszym hrabstwie Johnson w stanie Kansas.

Rodzina sprzedała posterunki Chouteau wzdłuż górnego biegu rzeki Missouri w 1865 roku po wojnie secesyjnej Amerykanom: Jamesowi B. HubbellowimAlpheusowi F. Hawleyowi , Jamesowi A. Smithowi i C. Francisowi Batesowi . Hubbell, mieszkający w Minnesocie, miał już pewne licencje od rządu federalnego na handel z Indianami na Zachodzie. On i jego kolega Hawley utworzyli spółkę z tymi mężczyznami, aby założyć firmę. Założyli Northwestern Fur Company i prowadzili ją za pośrednictwem posterunków wzdłuż górnego biegu rzeki Missouri do 1870 roku.