Wikipedia
| Geografia Indian USA | Plemiona
Indian USA | Historia
Indian USA | Kultura i
religia Indian | Wojny Indian |
Zobacz też ze strony głównej: Indiańskie Wojny Indian USA
Zobacz też: Wojny Siuksów 1659-1891 i Wojny Czejenów (Cheyenne) (1676-1879)
Wielka Wojna Siuksów [Wojna o Góry Czarne] (1876-1877)
[Kampania]:
| poczatek, zobacz - Potyczka o Stada Bydła i
Potyczka pod Fort Reno, w Ramach Wyprawy Big Horn (1876), [a w tym także : Battle of Powder River (1876)] | Bitwa pod Prairie Dog Creek (1876) | Bitwa o Rosebud (1876) | Bitwa pod Little Bighorn (1876) | Bitwa pod Warbonnet Creek (1876) | Bitwa pod Slim Buttes (1876) | Bitwa pod Cedar Creek (1876) | Dull Knife Fight (1876)| Bitwa o Wolf Mountain (1877) | Bitwa o Little Muddy Creek (1877) |
Bitwa nad Praire Dog Creek (1876) Patrz także : (w budowie)
Bitwa nad potokiem Prairie Dog Creek,
Bitwa9 czerwca 1876 roku żołnierze i cywile pod dowództwem generała brygady George'a R. Crooka rozbili obóz nad Rzeką Tongue u ujścia Prairie Dog Creek. Crookowi towarzyszyło ponad 950 żołnierzy kawalerii i piechoty Stanów Zjednoczonych oraz około 100 cywilów. Kiedy żołnierze byli w obozie 9 czerwca, niektórzy zauważyli dwóch konnych wojowników Czejenów jadących wzdłuż klifów na północnym brzegu rzeki Tongue. Następnie około 200 ukrytych wojowników Czejenów nagle oddało salwę z karabinów kalibru .44 Henry i .50 z klifów do obozu Crooka. Inna mała grupa wojowników pozostała ukryta na wschód od obozu Crooka, z zamiarem kradzieży koni żołnierzy, gdy ich uwaga zostanie odwrócona. Crook nakazał atak. Kompanie C, G i H z 9. Pułku Piechoty USA przekroczyły rzekę i po przejściu przez lodowatą wodę rzeki wspięły się na niemal pionowe urwiska. Kompanie A, E, I i M z Trzeciego Pułku Kawalerii USA, batalion pod dowództwem kapitana Ansona Millsa również odpowiedziały i przekroczyły rzekę tuż na zachód, na lewym skrzydle piechoty. Towarzyszył im reporter John F. Finerty , "Fighting Irish Pencil Pusher" z Chicago Times . Po dotarciu do gaju topoli kawaleria zsiadła z koni. Pozostawiając co czwartego mężczyznę jako jeźdźca, kawalerzyści ruszyli z koni w górę urwisk. Po dotarciu na szczyt żołnierze odparli wojowników Czejenów, którzy wcześniej ostrzelali obóz, na północ około pół mili, od szczytu grzbietu. Ale na drugiej linii grzbietu Czejenów się odrodzili. Żołnierze wypędzili ich stamtąd, przekraczając terytorium Montany . Wojownicy zjednoczyli się po raz trzeci, ale ta ostateczna próba trwała krótko, a wojownicy Czejenów wycofali się na północ. Wojownicy zamierzający ukraść konie żołnierzy nie próbowali tego zrobić, ponieważ konie były pilnie strzeżone. Tak zakończyła się bitwa pod Prairie Dog Creek.
NastępstwaW walce zginęło dwóch Czejenów, dwóch żołnierzy odniosło drobne rany, zginął jeden z mułów żołnierzy, a dwa konie żołnierzy zostały ranne. Żołnierze wydawali się raczej cieszyć potyczką, ponieważ łagodziła nudę w ich zwyczajnym życiu na biwaku. Ponieważ wierzchowce żołnierzy były dobrze zabezpieczone, Czejeni stracili tylko okazję, by ukraść kilka koni. Większość tych samych wojowników, którzy walczyli po obu stronach Prairie Dog Creek, wkrótce wyruszyła na północ i wzięła udział w Bitwie o Rosebud, zaledwie osiem dni później. Wielu wojowników Czejenów walczyło również w Bitwie nad Little Bighorn, zaledwie 16 dni po Prairie Dog Creek. Pole bitwyPole bitwy znajdowało się na terenie prywatnym, u zbiegu potoku Prairie Dog Creek i rzeki Tongue River w północnej części hrabstwa Sheridan w stanie Wyoming oraz w południowej części hrabstwa Rosebud w stanie Montana, w pobliżu dzisiejszego miasta Decker w stanie Montana
|