Rzymski Nos
(ang. Roman Nose)

Rzymski Nos - Wojenny Wódz Cheyenne (Czejenów)Przez Charlesa A. Eastman (Ohiyesa)

Śmierć rzymskiego nosu (znanego również jako Hak Nose) w bitwie na wyspie Beecher, jest przedstawiona w książce z 1895 roku.

Włóknik wojny w Cheyenne był współczesny Dull Knife. Nie był tak silnym postacią jak drugi i był skłonny być pompatycznym i chełpliwym, ale z tym wszystkim był prawdziwym typem rdzennych Amerykanów w duchu i odwadze.

Podczas gdy Dull Knife był znany w wojnie wśród nichIndianieRoman Nose dokonał swojego rekordu przeciwko białym w obronie terytorium obejmującego rzeki Republikanów i Arickaree. Zginął na tej drugiej rzece w 1868 roku w 1868 roku.celebrowana bitwaZ generałem Forsythe.

MOJE NAJWYŻ NAJWYSZE TYLOŚCI

Ten film nie może być odtwarzany z powodu błędu technicznego.(Kod kierunkowy: 102006)

Uratuj komendanta Galla i Washakie w szczytowym wieku ich męskości; ten wódz nie miał rówieśników w cielesnej doskonałości i mistrzowskiej osobowości. Żadna grecka i rzymska gimnastyczka nigdy nie była doskonalszym modelem fizycznego piękna i mocy.

Zachwycił swoich ludzi do szalejących akcji, kiedy wszedł na boisko. Mówiono o nim, że poświęcił więcej młodych ludzi przez swoje wpływy w bitwie niż jakikolwiek inny przywódca, będąc bardzo lekkomyślnym zarzutami. Został zabity niepotrzebnie w ten sposób.

Roman Nose zawsze jeździł na niezbyt dobrym, porywam koniu, a jego maseczka wojenna i inne parafernalia dały wspaniałą wystawę. Indianie powiedzieli, że żołnierze muszą patrzeć na niego, a nie celować w niego, ponieważ rzadko uderzają go nawet podczas prowadzenia gantletu przed linią ognia.

Zrobił kiedyś niezwykłą rzecz podczas polowania na bawoły jedno-strzał-zabójcze ze swoim szwagrem. Jego towarzysz wybrał swoje zwierzę i tak silnie na ścięgna łuku, że pękło. Roman Nose zabił swoją krowę i bił się blisko drugiej, gdy doszło do nieszczęście. Oba konie leciały z pełną prędkością, a strzała wzbiła się w powietrze. Roman Nose złapał go i zastrzelił dla niego krowę.

Inną ciekawą historią opowiedzianą mu jest to, że miał intymnego przyjaciela Siuksów, który zabiegał o dziewczynę z Cheyenne, ale bez powodzenia. Gdy w nocy, Roman Nose, powiedział swojemu przyjacielowi, że zarówno Sioux, jak i Cheyenne. Zaaranżował z młodą kobietą, aby uciec następnej nocy i spędzić miesiąc miodowy wśród swoich przyjaciół z Siuksów. Potem powiedział swojemu przyjacielowi, co ma robić. Sioux postępowali zgodnie z instrukcjami i wynieśli pokojówkę Cheyenne, a dopiero rano odkryła swój błąd. Mówi się, że nigdy się do tego nie przyznała i że oboje żyli szczęśliwie razem do dobrej starości, więc być może nie było pomyłki.

Być może żaden inny wodz masa nie zaatakował więcej emigrantów udających się na zachód na szlaku Oregon w latach 1860-1868. Kiedyś zaatakował dużą partię mormonów i w tym przypadku mormoni mieli czas, aby utworzyć koral z wagonami i chronić swoje kobiety, dzieci i konie. Mężczyźni stali na zewnątrz i spotkali Indian z dobrze wyrachowanymi salwami, ale okrążyli wagony z wirową prędkością, a za każdym razem, gdy upadł biały człowiek, był to sygnał, że rzymski Nose łów i liczył "zamach napadu". Kapelusz jednego z zmarłych zmarłych nie było i chociaż miał ciężkie włosy i brodę, wierzch jego głowy był łysy od czoła w górę. Ponieważ zwyczaj wymagał takiego czynu, który miał zostać ogłoszony na miejscu, wódz krzyknął na szczyt swojego głosu:

Twój rzymski nos policzył pierwszy zamach stanu na najdłużej białego człowieka, który kiedykolwiek zginął!

Bitwa pod Beecher Island, Kolorado

Kiedy Northern Cheyenne pod tym śmiałym przywódcą zaatakował ciało oddziałów zwiadowczych pod dowództwem genialnego oficera Generalnego Forsythe, Roman Nose uważał, że ma stosunkowo łatwe zadanie. Pierwszy początek zawiódł, a dowództwo zakorzeniło się na małej wyspie. Wierny szef myślał, że może je opieczętować i wezwał do swoich odważnych deklaracją, że pierwszy, który dotrze na wyspę, powinien mieć prawo do noszenia ciągnącej maski wojennej. Mimo to był rozczarowany, a jego ludzie otrzymali tak ciepłe przyjęcie, że nikomu nie udało się go osiągnąć. Aby zainspirować ich do rozpaczliwych czynów, poprowadził ich osobiście, a wraz z nim oznaczało zwycięstwo lub śmierć. Według relacji wojskowych był to ekscytujący moment i równie dobrze okazał się katastrofalny dla dowództwa Forsythe, którego przywódca był ranny i bezradny. Niebezpieczeństwo było oswojone, dopóki nie upadł Roman Nose, a nawet wtedy jego poruczniki byli nastawieni na przekroczenie granicy za wszelką cenę, ale niektórzy ze starszych wodzów przeważyli nad nimi, aby się wycofać.

Ogalala Sioux na oazie w Badlands.

W ten sposób genialny dowódca wojenny Cheyenne przyszedł do jego śmierci. Gdyby żył do 1876 roku, Siedzenie byka miałoby kolejnego śmiałego sojusznika.

Napisane przez Charlesa A. Eastman, 1918. Zaktualizowany i zmontowany przez Kathy Weiser-Alexander / Legends of America, zaktualizowany w listopadzie 2021 roku.

"Prechr w książce Indiańscy bohaterowie i wodzowie, autorstwa Charlesa A. Eastman, 1918. (obecnie w domenie publicznej). Charles A. Eastman uzyskał dyplom medyczny w Boston University School of Medicine w 1890 roku, a następnie rozpoczął pracę w Biurze Spraw Indian w tym samym roku. Pracował w Pine Ridge Agency w Dakocie Południowej i był naocznym świadkiem obu wydarzeń prowadzących do i po masakrze dru Śląskiej z 29 grudnia 1890 roku. Sam częściowo Sieux, znał wielu ludzi, o których pisał.

Zobacz też:

Bitwa pod Beecher Island, Kolorado

Cheyenne - Wojownicy Wielkich Równin

Bohaterowie i przywódcy rdzennych Amerykanów

Charles Alexander Eastman - Sioux Doctor, autor i reformator