Bitwa z Szejenami pod Washita (1868)

Zobacz też: Plemię Szejenów, Indianie zamieszkujący stan Kansas, Bitwa z Szejenami pod Solomon Fork (1857), Wódz Czarny Kocioł (Black Kettle), Bitwa (Masakra) pod Washita (1868),

Narodowe miejsce historyczne Washita Battlefield, Oklahoma

Bitwa pod Washita, Oklahoma, Steven Lang.

Narodowe miejsce historyczne Washita Battlefield, w pobliżu Cheyenne, Terytorium Indian (obecnie Oklahoma), chroni i interpretuje miejsce bitwy pod Washita. Tutaj kiedyś stała wioska południowego Cheyenne, Wodza Czarny Kocioł (Black Kettle), którą podpułkownik George Custer zaatakował 27 listopada 1868 roku.

Kulturowa kolizja między pionierami a Indianami osiągnęła szczyt na Wielkich Równinach w ciągu dziesięcioleci przed i po wojnie domowej. USA Polityka rządu miała na celu oddzielenie plemion i osadników od siebie poprzez ustanowienie Terytorium Indian (obecnie Oklahoma). Niektóre Plemiona Wielkich równin (Plains) akceptują życie w rezerwatach. Inni, w tym Cheyenne, Kiowa i Comanche, nie zrobili tego. Kontynuowali polowanie i życie na tradycyjnych ziemiach poza Terytorium Indiańskim (Oklahoma).

Początkowo ten wybór wywołał niewielki konflikt. Ale po wojnie secesyjnej żądni ziemi osadnicy zaczęli przebijać równiny w coraz większej liczbie, wkraczając na plemienne tereny łowieckie. Indianie nie mogli już wycofywać się poza zasięg białych, a wielu zdecydowało się bronić swojej wolności i ziem, zamiast podporządkować się życiu rezerwacyjnym.

Wódz (Czarny Kocioł [Czarny Czajnik] (Black Kettle)

Wydarzenia prowadzące do bitwy pod Washita rozpoczęły się od masakry Sand Creek w Kolorado w 1864 roku. 29 listopada wojska pod dowództwem pułkownika Johna Chivingtona zaatakowały i zniszczyły obóz Wodza Czarny Kocioł (Black Kettle) w Cheyenne i komendanta White Antelope na Sand Creek, 40 mil od Fort Lyon na terytorium Kolorado. Zespół Wodza Czarny Kocioł (Black Kettle) wywiesił amerykańską flagę i białą flagę i uważał się za spokojnego i pod ochroną wojskową. Straszna rzeź wywołała masowe oburzenie opinii publicznej. W odpowiedzi utworzono federalną Komisję Pokojową, aby przekształcić Indian Plains z ich nomadyczny sposób życia i rozstrzygnąć ich na rezerwatach.

Na Równinach Południowych prace Komisji zakończyły się Traktatem o Loży Medycyny z 1867 roku. Zgodnie z postanowieniami traktatu, Arapaho, Cheyenne, Comanche, Kiowa i Plains Apache zostały przydzielone do rezerwatu na Terytorium Indian (Oklahoma). Tam mieli otrzymywać stałe domy, gospodarstwa rolne, narzędzia rolnicze i renty żywności, koców i odzieży. Traktat był skazany na porażkę. Wielu urzędników plemiennych odmówiło podpisania. Niektórzy, którzy podpisali, nie mieli uprawnień, aby zmusić swoich ludzi do przestrzegania takiego porozumienia. Partie wojenne, głównie młodzi mężczyźni gwałtownie sprzeciwiający się życiu rezerwacyjnym, nadal napadali na białe osady w Kansas.

Generał Philip H. Sheridan, dowódca Departamentu Missouri, przyjął politykę, że "kara musi podążać za przestępczością". W odwecie za naloty w Kansas, planował zorganerować zimową kampanię, gdy indyjskie konie będą słabe i niezdolne do wszystkich, z wyjątkiem najbardziej ograniczonej obsługi. Jedyną ochroną Indian w zimie była izolacja zapewniona przez brutalną pogodę.

Washita Battlefield, Oklahoma, fot. Kathy Alexander.

Wódz Czarny Kocioł (Black Kettle) i Arapaho Chief Big Mouth pojechali do Fort Cobb w listopadzie 1868 roku, aby złożyć petycję do generała Williama B. Hazen dla pokoju i ochrony. Wódz Czarny Kocioł (Black Kettle), szanowany przywódca Southern Cheyenne, podpisał traktat Little Arkansas w 1865 roku i traktat Medicine Lodge w 1867 roku. Hazen powiedział im, że nie może pozwolić im na przyprowadzenie ich ludzi do Fort Cobb w celu ochrony, ponieważ tylko generał Sheridan, jego dowódca polowy lub podpułkownik George Custer miał tę władzę. Rozczarowani, wodzowie wrócili do swoich ludzi w zimowych obozowiskach na rzece Washita. Nawet gdy Wódz Czarny Kocioł (Black Kettle) i Big Mouth sparaliżowane z generałem Hazenem, 7. kawaleria ustanowiła bazę operacyjną na Camp Supply, Indian Territory, w ramach strategii zimowej kampanii Sheridan. Na rozkaz Sheridana, Custer przemaszerował na południe 23 listopada 1868 roku, a około 800 żołnierzy podróżowało przez stopę nowego śniegu. Po czterech dniach podróży dowództwo dotarło do Doliny Washita tuż po północy 27 listopada. Po cichu zajął pozycję w pobliżu indyjskiego obozowiska, które ich zwiadowcy odkryli na zakręcie rzeki.

Wódz Czarny Kocioł (Black Kettle), który właśnie wrócił z Fortu Cobb kilka dni wcześniej, oparł się błaganiom niektórych swoich ludzi, w tym jego żony, aby przenieść swój obóz w dół rzeki bliżej większych obozowisk Cheyenne, Kiowa i Apache, którzy tam zimowali. Nie chciał uwierzyć, że Sheridan zarządzi atak bez pierwszej oferty szansy na pokój. Przed świtem policjanci zaatakowali 51 loży, zabijając kilku mężczyzn, kobiety i dzieci. Custer poinformował o około 100 zabitych, chociaż według indyjskich relacji zginęło 11 wojowników plus 19 kobiet i dzieci. Ponad 50 Cheyenne zostało schwytanych, głównie kobiet i dzieci. Straty Custera były lekkie: dwóch oficerów i 19 zaciągniętych mężczyzn zginęło. Większość ofiar śmiertelnych należała do oddziału majora Joela Elliotta, którego wschodnia foraja została opanowana przez Cheyenne, Arapaho i Kiowa wojowników przybywających z pomocą Wodza Czarny Kocioł (Black Kettle). W ataku zginął komendant Black Kettle i jego żona.

Więźniowie z obozu Wodza (Czarny Kocioł [Czarny Czajnik] (Black Kettle), schwytani przez generała Custera, Theodore R. Davis, 1868.

Zgodnie z planem Sheridan, aby sparaliżować opór, Custer nakazał ubój indyjskiego kucyka i stada muła, szacowanego na ponad 800 zwierząt. Zwierzęta Black Kettle, z całym zimowym zapasem żywności i odzieży, zostały podpalone. Zdając sobie sprawę, że teraz, gdy wielu innych Hindusów groziło ze wschodu, Custer udał atak w kierunku swoich obozów w dół rzeki, a następnie szybko wycofał się do Camp Supply ze swoimi zakładami.

Akcja w Washita mogły zakończyć się zupełnie inaczej, gdyby większe obozowiska na wschodzie były bliżej obozu Wodza Czarny Kocioł (Black Kettle). Jak się stało, wpływ utraty zimowych zapasów, a także wiedza, że zimna pogoda nie zapewnia już ochrony przed atakiem, przekonały wiele zespołów do zaakceptowania życia rezerwacyjnego.

Dziś miejsce bitwy jest Narodowym Miejscem Historycznym prowadzonym przez National Park Service. Miejsce historyczne zachowuje położenie południowej wioski Cheyenne, Wodza pokoju Black Kettle. Centrum Odwiedzających jest otwarte codziennie od 8:00 do 17:00, z wyjątkiem Bożego Narodzenia i Nowego Roku. Wysynek widoku i szlak są otwarte codziennie od świtu do zmierzchu. Park Rangers jest również obsadzony w pobliskim Black Kettle Museum, które jest otwarte od 9:00 do 5:00, od wtorku do soboty i zamknięte w święta państwowe.

National Historic Site znajduje się w pobliżu miasta Cheyenne w zachodniej Oklahomie, w połowie drogi między Amarillo w Teksasie i Oklahoma City w Oklahomie. Cheyenne znajduje się około 30 mil na północ od I-40 na Hwy 283 i około 20 mil na wschód od granicy z Teksasem.

Narodowe miejsce historyczne Washita Battlefield, Oklahoma, przez Kathy Alexander.

Skompilowany i edytowany przez Kathy Alexander / Legends of America, zaktualizowano 2024 kwietnia 2024.

Zobacz też:

Masakra w Sand Creek

Wódz (Czarny Kocioł [Czarny Czajnik] (Black Kettle)

Zobacz także:

Bitwy indiańskie na terenie stanu Kansas lat 1857-1878

Galeria zdjęć z wojen indiańskich (w serwisie zewnętrznym)

Lista wszystkich wojen i bitew i potyczek Indian z białymi

Indiańskie wojny, bitwy i masakry

Armia USA w wojnach z Indianami

Trzy kampanie Indiańskie lat 1876-1879

Wojny Indiańskie Dzikiego Zachodu autorstwa Emersona Hough

Indianie z Wielkich Równin

Indianie z terenu stanu Kansas

Wojny, bitwy i potyczki z Indianami na terenie stanu Kansas