Rzymski Nos
(Roman Nose, 1823-1868)

Zobacz także:  | Cheyenne (Czejenowie) | Bitwy Czejenów (1676-1879) | Sand Creek Massacre (1864) | Wyprawie nad Rzekę Powder [Powder River Expedition] (1865) | Wojna w Kolorado (1864-1865) | Bitwa nad Rzeką Washita 1868 |

Roman Nose (ok. 1823 - 17 września 1868),
znany również jako Hook Nose (jęz. Cheyenne, Vóhko'xénéhe, pisane również jako Woqini i Woquini),
był Indianinem z północnych Cheyenne (Czejenowie).

Uważany jest za jednego z, jeśli nie największego i najbardziej wpływowego wojownika podczas wojny z Indianami Wielkich Równin w latach 60. XIX wieku. Urodził się w okresie prosperity handlu futrami w latach 20. XIX wieku, w młodości nazywano go Môséškanetsénoonáhe ("Nietoperz").

Później przyjął wojownicze imię Wokini, które Euro-Amerykanie przetłumaczyli jako Roman Nose.

Uważany za niezwyciężonego w walce, ten zaciekły wojownik wyróżnił się w bitwie do tego stopnia, że wojsko amerykańskie pomyliło go z wodzem całego narodu Czejenów.

Roman Nose w Fort Laramie, 1868, który został również sfotografowany w 1877 przez Spotted Tail Agency.
Jest powszechnie mylony z Nosem Północnych Czejenów, który zmarł w 1868 roku i nigdy nie został zrobiony.

Biografia

Roman (Hook) Nose urodził się około 1830 roku i był Northern Suhtai, grupą w plemieniu Northern Cheyenne. Częstym błędem jest mylenie go z domniemanym synem Minniconjou Lakota Sioux Lone Horn i bratem Spotted Elk i Touch the Clouds zwanym Roman Nose.

Po Sand Creek Massacre (1864) w listopadzie 1864 roku Hook Nose stał się główną postacią wśród swojego ludu, przewodząc odwetowym uderzeniom na osady euroamerykańskie w Bitwie pod Julesburgiem 1865 r. wzdłuż Platte Road i Powder River w południowo-środkowym Wyoming oraz w dolinie Platte w Nebrasce, zachodnim Kansas i wschodnim Kolorado.

Indiański pisarz i lekarz Charles A. Eastman rzekomo napisał o Hook Nosie, że "być może żaden inny wojownik nie zaatakował więcej emigrantów wzdłuż Szlaku Oregońskiego w latach 1860-1868".
Wbrew powszechnemu mitowi, Hook Nose nigdy nie był wodzem ani przywódcą żadnego z sześciu stowarzyszeń wojskowych Czejenów. Jednak znany wszystkim Indianom równin jako wielki wojownik i uznany przywódca podczas walki, reputacja Hook Nose'a rozprzestrzeniła się wśród białych, którzy przypisywali mu inicjowanie większości wrogości między Czejenami a wojskiem amerykańskim. Hook Nose, członek Crooked Lance Warrior Society, stale odmawiał zasiadania w gronie wodzów Czejenów i katów i nigdy nie piastował żadnego stanowiska kierowniczego w swoim plemieniu.

Fizycznie imponujący wzrostem, istnieje kilka historycznych odniesień do ekstrawaganckiej, onieśmielającej osobowości i waleczności Hook Nose'a. Isaac Coates, chirurg generała Winfielda S. Hancocka, był świadkiem słownej konfrontacji między Hancockiem a Hook Nose'em poza Fort Larned w kwietniu 1867 r. Coates napisał w swoim dzienniku; "ze wszystkich wodzów jest jednym z najlepszych okazów, fizycznie, swojej rasy. Ma około sześciu stóp wzrostu, jest dobrze zbudowany, ma duże ciało i muskularne kończyny. Jego wygląd był zdecydowanie wojskowy, a tym razem szczególnie, ponieważ nosił mundur generała armii. Siedmiostrzałowy karabin Spencera wisiał u boku jego siodła, cztery duże rewolwery marynarki wojennej tkwiły w jego pasie, a łuk, już naciągnięty strzałami, trzymał w lewej ręce. Tak uzbrojony i dosiadający pięknego konia, był dobrym przedstawicielem Boga Wojny, a jego maniery wyraźnie pokazywały, że nie obchodziło go, czy rozmawialiśmy, czy walczyliśmy..."

Hook Nose sprzeciwiał się traktatom z rządem federalnym Stanów Zjednoczonych, podczas gdy inni przywódcy wzywali do pokoju.
Po wprowadzeniu w życie Traktatu Little Arkansas (1865) Hook Nose ruszył na południe, zobowiązując się pomóc swoim przyjaciołom, Bull Beard, Grey Beard i Cheyenne Dog Soldiers, bronić ich rodowych terenów łowieckich wzdłuż rzeki Smoky Hill i w Republican Valley.
Został zabity przez amerykańskich żołnierzy podczas Bitwy pod wyspą Beecher (1868) 17 września 1868 r., podczas próby szarży na wyspę w rzece Arikaree i unicestwienia dowództwa generała Forsytha.

Wśród Amerykanów był znany głównie jako "Roman Nose". Niektóre z jego innych pseudonimów to Arched Nose i Woo-kay-nay. Hook Nose był znany wśród swoich rówieśników jako oddany i chętny do ochrony swojego ludu. Hook Nose był znany jako wojownik z wieloma zręcznymi i odważnymi taktykami walki ze swoimi wrogami. Hook Nose był również znany jako bardzo duchowy człowiek i praktykował tradycyjną medycynę Czejenów. Hook Nose i jego rówieśnicy wierzyli, że to właśnie ta medycyna go chroniła i uczyniła z niego tak wspaniałego wojownika.

Zginął podczas bitwy pod wyspą Beecher w 1868 roku. "Odmówił przyjęcia wodza, gdy był młody, z uzasadnieniem, że większą część czasu spędzał na bitwach, a nie w radzie". Chociaż Hook Nose nigdy nie przyjął roli wodza, wielu jego rówieśników szanowało go jako przywódcę i obrońcę swojego ludu i jego zasobów. "Roman Nose był przywódcą indiańskich wojowników i członkiem skorumpowanego Lance Society plemienia Indian Cheyenne".

Intencją Hook Nose'a mogła być ochrona jego ludu; jednak osoby niebędące Indianami postrzegały go jako złośliwego człowieka. "Roman Nose, zaciekły Psi Żołnierz Wojownik, był uważany za "złego" Indianina. Chciał wyrzucić białego człowieka z równin. Jego włócznia miała na celu oczyszczenie ziemi z białych płotów, domów, bydła i "żelaznego konia" Przywództwo, taktyka walki i duchowość Hook Nose'a to kilka rzeczy, które uczyniły go znanym dla wielu. Chociaż zmarł dość młodo, Hook Nose wywarł wpływ na zachód w swoim czasie.

Taktyka walki i umiejętności przywódcze

Taktyka walki i umiejętności przywódcze Hook Nose'a były znane nie tylko jego plemieniu, ale także innym ludziom, którzy się z nim zetknęli. "Jego odwaga była naturalna i nieskazitelna; jego wpływ był ogromny, ponieważ był uznanym przywódcą na wojnie... chociaż nie był wodzem". Świadkowie wojny Hook Nose'a wypowiadali się bardzo pozytywnie o jego taktyce i umiejętnościach przywódczych. "Jego powszechną taktyką walki było jeżdżenie w górę i w dół linii wojsk armii w zasięgu karabinu, zmuszając ich do wystrzeliwania broni i marnowania amunicji". Hook Nose stosował zabójcze i skuteczne taktyki, aby chronić siebie, swój lud i swoją kulturę. "Roman Nose był wybitnym wojownikiem z Południowych Czejenów, najlepiej zapamiętanym ze swojej kluczowej roli w trwającej walce z postępem białych na zachodzie w latach 60. XIX wieku". Hook Nose nie akceptował idei, że zachód się rozwija i uprzemysłowia. Poddanie się wrogowi nie wydawało się dla niego opcją.

Praktyki duchowe

Hook Nose był znany jako bardzo duchowy. "Spędzał niezliczone godziny na przygotowywaniu swojego lekarstwa, swojego umysłu i swojego ducha". Uważa się, że powodem, dla którego spóźniał się na większość bitew, było, po części, to, że spędzał więcej czasu niż zwykle na modlitwie o błogosławieństwa i przygotowywaniu się do wojny. ^[9] Wiadomo, że Hook Nose spędzał dni na poszukiwaniach, aby oczyścić swojego ducha i zyskać siłę dzięki swoim lekarstwom. ^[11] Hook Nose nie tylko był chroniony przez swoje lekarstwa, które zdobył podczas ceremonii, ale czuł również, że jest chroniony przez swój słynny War-bonnet, który został wykonany i podarowany mu przez White Bull . ^[12] Uważano również, że to dzięki jego wojennemu kapeluszowi i praktykowanym lekarstwom był tak skutecznym wojownikiem.