Indiańskie plemiona USA- Plemię Pima (Akimel O'odham)

PIMA (Akimel O'odham)

Zobacz także
Hiszpańscy Eksploratorzy Ameryki Północnej (Spanish explorers of North America)

Pima / p í m ? / (lub Akimel O'odham ,
pisane również Akimel O'otham , "Rzeka People", dawniej znany jako Pima )
to grupa rdzennych Amerykanów żyjących w strefie obejmującej co jest teraz centralny i w południowej Arizonie , a także w północno - zachodnim Meksyku w stanach Sonora i Chihuahua .

Populacja większości pozostałych przy życiu dwóch pasm Akimel O'odham opiera się na dwóch zastrzeżeniach: Keli Akimel O'otham na Gila River Indian Community(GRIC) i Onk Akimel O'odham w społeczności indyjskiej Salt River Pima-Maricopa (SRPMIC).

Są blisko spokrewnieni z innymi ludźmi rzecznymi, Ak-Chin O'odham , obecnie tworzącymi społeczność Indian Ak-Chin . Są również spokrewnieni z Sobaipuri , których potomkowie zamieszkują rezerwat Indian San Xavier lub Wa?k (razem z Papagos (Tohono O'odham)) oraz w społeczności Indian Salt River.

Razem z pokrewnymi Papagos (Tohono O'odham) ("Ludzie Pustyni", dawniej znanymi jako Papago ) ze Wschodniej Papaguerii i Hia C-ed O'odham ("Ludzie Piaskowych Wydm", dawniej znanymi jako Papago Piasków ) z Zachodniej Papaguerii , Akimel O').

Uważa się, że skrócona nazwa "Pima" pochodzi od wyrażenia pi 'ani mac lub pi mac, oznaczającego "nie wiem", którego używali wielokrotnie podczas pierwszych spotkań z hiszpańskimi kolonistami.
Ten ostatni nazywał ich Pima. Termin ten został przyjęty przez późniejszych anglojęzycznych: kupców, odkrywców i osadników.

Spis treści:
1 Historia przed 1688 r
2 Historia po 1694
3 Akimel O'odham i Słona Rzeka
4 Nowoczesne życie
5 Odprawa celna
6 Znany Akimel O'odham
7 Zobacz też
8 Przypisy
9 Dalsza lektura
10 Zewnętrzne linki

Historia przed 1688

Terytorium Pima w 1700 CE

Indianie Pima nazywali siebie Othama, dopóki nie nagrano pierwszego opisu interakcji z nierdzennymi Amerykanami.

Hiszpańscy misjonarze nagrali wioski Pima znane jako Kina, Equituni i Uturituc.

Europejscy Amerykanie później skorumpowali nieporozumienia do Pimos, który został dostosowany do ludzi z rzeki Pima. Mieszkańcy Akimel O'otham nazywają dziś swoje wioski Dystryktem #1-U's kehk (Blackwater), Dystryktem #2-Hashan Kehk (stoisko Saguaro), Dystryktem #3-Gu?U Ki (Sacaton), Dystryktem #4-Santan, Dystryktem #5 -Vah Ki (Casa Blanca), Dystrykt #6-Komatke ( Góry Sierra Estrella ) i Dystrykt #7-Kolonia Maricopa.

Akimel O'otham (znany antropologom jako Pima) to podgrupa Górnego O'otham lub Górnej Pimy (znanej również jako Pima Alto ), której ziemie były znane po hiszpańsku jako Pimería Alta . Grupy te są powiązane kulturowo. Uważa się, że są oni kulturowo potomkami grupy sklasyfikowanej w archeologii jako Hohokam . Termin Hohokam jest pochodną słowa Huhugam z O'otham (wymawiane hoo-hoo-gahm ), które dosłownie tłumaczy się jako "ci, którzy odeszli wcześniej", co oznacza "Przodkowie".

Grupy Pima Alto lub Upper Pima zostały podzielone przez badaczy na podstawie różnic kulturowych, ekonomicznych i językowych na dwie główne grupy:

Jeden był powszechnie znany jako Pima lub rzeka Pima . Od końca XX wieku nazywano je własnym imieniem, czyli autonimem : Akimel O'otham

Akimel O'otham ( Akimel Au-Authm, co znaczy "ludzie rzeki", często zwani po prostu Pima, przez osoby z zewnątrz, mieszkał na północ od i wzdłuż rzek Gila, Salt i Santa Cruz w dzisiejszej Arizonie)
On'k Akimel O'odham ( On'k Akimel Au-Authm - " Ludzie Salt River ", mieszkający i uprawiający ziemię wzdłuż Salt River), obecnie objęty rezerwatem Indian Salt River .
Keli Akimel O'otham ( Keli Akimel Au-Authm , często po prostu Akimel O'odham - - " Ludzie z rzeki Gila ", żyli i hodowali wzdłuż rzeki Gila), obecnie znana jako społeczność indyjska z rzeki Gila (GRIC)

Ak-Chin O'odham ( Ak-Chin Au-Authm ), Ak-Chin Indyjska Wspólnota
Sobaipuri , (zwany też po prostu Sobas , nazywany przez sąsiedniego Akimela O'odhama jako ?á?avino - "cętkowany"), pierwotnie mieszkał w dolinach rzek San Pedro i Upper Santa Cruz. Na początku XVIII wieku byli stopniowo wypierani z dolnej doliny rzeki San Pedro. W połowie wieku ich pozostałe osady wzdłuż górnej rzeki San Pedro zostały rozbite przez ataki Arivaipa i Pinaleno Apache.

Ruszyli na zachód, szukając schronienia wśród Papagos (Tohono O'odham) i Akimel O'odham, z którymi się połączyły.
Pozostali ludzie byli powszechnie znani jako Papago lub Pustynna Pima .
Ludzie są teraz znani pod własnym imieniem lub autonimem, jako Naród Tohono O'odham .

Papagos (Tohono O'odham) ( "Ludzie pustyni"); sąsiedni Akimel O'odham nazywał je Pahpah Au-Authm lub Ba?bawiko'a - "jedzenie fasoli tepary", co Hiszpanie wymawiali jako Papago . Żyli na półpustynnych pustyniach i górach na południe od dzisiejszego Tucson, Tubac i na południe od rzeki Gila
Kuitatk ( kúí tátk )
Sikorhimat ( sikol himadk )
Wahw Kihk ( wáw ké?kk )
San Pedro ( wiwpul )
Tciaur ( jiawul dáhăk )
Anegam ( ?á?ngam - "pustynna wierzba")
Imka ( i?miga )
Tecolote ( koló?di , także cú´kud kúhuk )
Hia C-e? O'odham ("Ludzie Piaskowych Wydm", znani również przez sąsiedni O'odham jako Hia Tadk Ku?mdam - "Piaskowi Kruszarki Korzeń" [9] powszechnie znany jako "Piaskowi Papagos" lub "Piaskowi Pimas, "żyjące na zachód i południowy zachód od Papagos (Tohono O'odham) w Gran Desierto de Altar na pustyni Sonora między Ajo obszarze , na rzece Gila , na rzece Kolorado i Zatoki Kalifornijskiej południe w północno-zachodniej Sonora w Meksyku. tam były znane Papagos (Tohono O'odham) jako U'uva?k lub U'uv Oopad, nazwany na cześć gór Tinajas Altas .)
Arenenos Pinacatenos lub Pinacatenos (mieszkały w Sierra Pinacate , znanej jako Cuk Do'ag przez Hia C-e? O'odham w górach Cabeza Prieta w Arizonie i Sonorze)
Arenenos (mieszkał w Gran Desierto wokół gór, które były domem dla Arenenos Pinacatenos)
Akimel O'odham mieszkał wzdłuż rzek Gila , Salt , Yaqui i Sonora w wioskach w stylu ranczerów . Wioski zostały utworzone jako luźna grupa domów z grupami rodzinnymi dzielącymi centralną ramadę i kuchnię. Wokół tego centralnego obszaru zbudowano pędzel "Olas Ki:ki" (okrągłe domy). O'odham są matrylokalni , z córkami i ich mężami mieszkającymi z matką córki iw jej pobliżu. Grupy rodzinne zwykle składały się z rodzin wielopokoleniowych. Akimel O'odham mieszkali również sezonowo w tymczasowych domach polowych, aby pielęgnować swoje uprawy.

Język O'odham , różnie nazywane O'odham ne'oki , O'odham ni'oki lub O'otham niok, jest używany przez wszystkie grupy O'odham. Istnieją pewne różnice dialektalne, ale są one wzajemnie zrozumiałe i wszystkie grupy O'odham mogą się wzajemnie rozumieć. Pomiędzy różnymi grupami pojawiły się różnice leksykograficzne , zwłaszcza w odniesieniu do nowszych technologii i innowacji.

Starożytna gospodarka Akimel O'odham była przede wszystkim przy życiu, oparta na rolnictwie, łowiectwie i zbieractwie. Prowadzili również szeroko zakrojony handel. Ludy prehistoryczne zbudowały rozległy system nawadniający , aby zrekompensować suche warunki. Pozostaje w użyciu do dziś. Z biegiem czasu społeczności budowały i zmieniały systemy kanałów zgodnie ze zmieniającymi się potrzebami.

Akimel O'odham byli ekspertami w dziedzinie tekstyliów i produkowali misterne kosze oraz tkaniny tkane. Przed przybyciem Europejczyków ich głównymi rywalami militarnymi byli Apacze i Yavapai , którzy czasami najeżdżali ich wioski z powodu rywalizacji o zasoby.

Te ostatnie plemiona były bardziej koczownicze, polegające głównie na polowaniu i zbieractwie, i najeżdżały bardziej osiadłe grupy, które uprawiały żywność. Nawiązali przyjazne stosunki z Apaczami.

Historia po 1694

Mieszkania Pima o konstrukcji tradycyjnej i murowanej w 1900r

Kaviu, starszy Pima, sfotografowany około 1907 roku przez Edwarda S. Curtis

Początkowo Akimel O'Otham doświadczył niewielkich intensywnych kontaktów kolonialnych.

Wczesne spotkania ograniczały się do grup podróżujących przez terytorium lub członków społeczności odwiedzających osady na południu.

Epoka latynoska (1694-1853), okres (Ekspansji Hiszpańskiej) - rozpoczęła się pierwszą wizytą księdza Kino w ich wioskach w 1694 roku.

W tym okresie nastąpił tzw. Bunt Plemion Pima przeciw Hiszpanom znany jako Pima Revolt (1751)

Kontakty z Meksykanami były rzadkie podczas ich rządów w południowej Arizonie w latach 1821-1853. Elementy europejskie, takie jak choroby zakaźne, na które nie mieli odporności, nowe uprawy (uprawy, np. pszenica), zwierzęta gospodarskie, używanie narzędzi i towarów wykonanych z metalu.

Kontakty euroamerykańskie z Akimel O'Otham w środkowej dolinie Gila nasiliły się po 1846 r. w wyniku wojny meksykańsko-amerykańskiej .

Akimel O'Otham handlował i udzielał pomocy wyprawom Stephena Wattsa Kearny'ego i Philipa St. George'a Cooke'a w drodze do Kalifornii.

Po klęsce Meksyku oddał terytorium dzisiejszej Arizony Stanom Zjednoczonym, z wyjątkiem ziemi na południe od rzeki Gila. Wkrótce potem rozpoczęła się kalifornijska gorączka złota , która zmusiła Amerykanów do podróży do Kalifornii przez terytorium meksykańskie między przeprawami Mesilla i rzeką Kolorado w pobliżu Yumy , na tym, co stało się znane jako południowy szlak emigrantów.

Podróżnicy wykorzystywali wioski Akimel O'Otham jako oazy, aby odzyskać siły po przekroczeniu nieznanych pustyń. Kupili także nowe zapasy i zwierzęta gospodarskie, aby wesprzeć podróż przez pozostałe pustynie na zachód.

Dwie młode uczennice z Indii Pima, ok. 1900

Era amerykańska (AD 1853-1950) rozpoczęła się w 1853 roku wraz z zakupem Gadsden , kiedy Stany Zjednoczone nabyły południową Arizonę.
Powstały nowe rynki, początkowo po to, by zaopatrywać imigrantów zmierzających do Kalifornii. Ziarno było potrzebne dla koni z Butterfield Overland Mail oraz dla wojska podczas amerykańskiej wojny secesyjnej .
W rezultacie Akimel O'Otham przeżywał okres prosperity. Gila River Indian Community (GRIC) została założona w 1859 roku. Spis z 1860 roku rejestruje wioski Pima jako Agua Raiz, Arenal, Casa Blanca, Cachanillo, Cerrito, Cerro Chiquito, El Llano i Hormiguero.

Po wojnie secesyjnej wielu euroamerykańskich migrantów przybyło, aby osiedlić się w górę rzeki wzdłuż rzeki Gila, a także wzdłuż dolnej rzeki Salt. Ze względu na ich ingerencję i rywalizację o ograniczone zasoby, interakcja między grupami rdzennych Amerykanów a osadnikami euroamerykańskimi stawała się coraz bardziej napięta. Rząd USA przyjął politykę pacyfikacji i zamykania rdzennych Amerykanów w rezerwatach.

Niepewność i zmienne plony doprowadziły do ??poważnych reorganizacji osadnictwa. Ustanowienie centrali agencji, kościołów i szkół oraz placówek handlowych w Vahki (Casa Blanca) i Gu U ki (Sacaton) w latach 70. i 80. XIX wieku doprowadziło do rozwoju tych miast jako centrów administracyjnych i handlowych kosztem innych.

Do 1898 roku rolnictwo w GRIC prawie ustało. Chociaż niektórzy Akimel O'Otham pobierali racje żywnościowe, ich głównym źródłem utrzymania było wycinanie drzew. Pierwsze działki ziemi w obrębie rzeki Gila zostały założone w 1914 roku, próbując rozbić grunty komunalne.
Każdemu osobnikowi przydzielono działkę o powierzchni 10 akrów (40 000 m 2 ) znajdującą się w dzielnicach nawadnianych przez projekty Santan, Agency, Blackwater i Casa Blanca we wschodniej części rezerwatu. W 1917 r. wielkość działki została podwojona, obejmując główną działkę gruntu nawadnianego i drugorzędną, zwykle nieprzyległą, 10-akrową (40 000 m 2 ) pas pastwisk.

Najbardziej ambitną próbą naprawienia trudnej sytuacji ekonomicznej Akimel O'Otham była ustawa o projekcie San Carlos z 1924 r., która zezwoliła na budowę tamy magazynującej wodę na rzece Gila. Przewidywał nawadnianie 50 000 akrów (200 km 2 ) indyjskiej i 50 000 akrów (200 km 2 ) nieindyjskiej ziemi. Z różnych powodów projekt San Carlos nie zdołał ożywić gospodarki rolnej O'Otham. W efekcie projekt zatrzymał wody rzeki Gila, a Akimel O'odham nie miał już źródła wody dla rolnictwa. To rozpoczęło lata głodu . Wielu O'otham wierzyło, że ta błędna polityka rządu była próbą masowego ludobójstwa .

Przez dziesięciolecia rząd Stanów Zjednoczonych promował asymilację, wymuszając zmiany w Akimel O'Otham w niemal każdym aspekcie ich życia. Jednak od II wojny światowej Akimel O'Otham doświadczyło odrodzenia zainteresowania suwerennością plemienną i rozwojem gospodarczym. Gmina odzyskała samorządność i jest uznawana za plemię. Ponadto rozwinęli kilka dochodowych przedsiębiorstw w dziedzinach takich jak rolnictwo i telekomunikacja oraz zbudowali kilka kasyn gier, aby generować przychody. Zaczęli budować system dostarczania wody przez rezerwat, aby ożywić swoją gospodarkę rolną.

PIMA (Akimel O'odham) i Salt River

Piękne kosze Pima, sfotografowane około 1907 roku przez Edwarda S. Curtis

Akimel O'odham ("ludzie rzeki") żyli na brzegach rzek Gila i Salt na długo przed kontaktem z Europejczykami.

Ich sposób życia ( himdagi , czasami tłumaczony w języku angielskim jako Him-dag) był i koncentruje się na rzece, która jest uważana za świętą. Należy doprecyzować termin Him-dag, ponieważ nie ma on bezpośredniego tłumaczenia na język angielski i nie ogranicza się do czci dla rzeki. Obejmuje bardzo wiele, ponieważ O'odham him-dag splata religię, moralność, wartości, filozofię i ogólny światopogląd, które są ze sobą powiązane. Ich światopogląd / przekonania religijne koncentrują się na świecie przyrody i jest to wszechobecne w ich kulturze.

Rzeki Gila i Salt są obecnie wyschnięte ze względu na (projekt nawadniania San Carlos) w górnym biegu tamy, które blokują przepływ i przekierowanie wody przez rolników nierodzimych. To było przyczyną wielkiego niepokoju wśród wszystkich mieszkańców O'otham. Zmiana kierunku rzeki w górę rzeki w połączeniu z okresami suszy doprowadziła do długich okresów głodu, które były niszczącą zmianą w stosunku do udokumentowanego dobrobytu, jakiego doświadczali ludzie, dopóki nie-rodowici osadnicy nie zajęli się bardziej agresywnym rolnictwem na obszarach tradycyjnie wykorzystywanych przez Akimel O'otham i Apaczów we wschodniej Arizonie. To nadużycie prawa do wody stało się bodźcem do trwającej prawie sto lat batalii prawnej między społecznością Indian Gila River a rządem Stanów Zjednoczonych, która została rozstrzygnięta na korzyść Akimel O'otham i podpisana przez George'a W. Busha w grudniu 2005 roku. przypis, czasami w porze monsunowej płynie Salt River, choć na niskim poziomie. W tygodniach po 29 grudnia 2004 r., kiedy niespodziewana zimowa ulewa zalała obszary znacznie dalej w górę rzeki (w północnej Arizonie), woda była uwalniana przez tamy na rzece w tempie wyższym niż kiedykolwiek od czasu napełnieniaJezioro Tempe Town w 1998 roku i było powodem drobnych uroczystości w społeczności Indian Salt River Pima-Maricopa . Uważa się, że przekierowanie wody i wprowadzenie diety obcej było głównym czynnikiem przyczyniającym się do wysokiego wskaźnika cukrzycy wśród plemienia Akimel O'otham.

Współczesne życie

Generał Douglas MacArthur spotyka Navajos , Pima, Pawnee i inne oddziały Indian

Douglas Miles (Akimel O'odham - San Carlos Apache ), artysta, orędownik młodzieży i założyciel Apache Skateboard
Od 2014 r. większość ludności mieszka w uznanej przez władze federalne społeczności indyjskiej Gila River (GRIC). W czasach historycznych duża liczba Akimel O'odham migrowała na północ, aby zająć brzegi rzeki Salt, gdzie utworzyli społeczność indyjską Salt River Pima-Maricopa (SRPMIC). Oba plemiona są konfederacjami dwóch odrębnych grup etnicznych, w tym Maricopa .

W obrębie ludu O'odham cztery uznane przez władze federalne plemiona na południowym zachodzie mówią tym samym językiem: nazywane są społecznością Indian Gila River ( Keli Akimel O'odham - " Ludzie rzeki Gila "); społeczność indyjska Salt River Pima-Maricopa ( Onk Akimel O'odham - " Ludzie Salt River "); społeczność indyjska Ak-Chin ( Ak-Chin O'odham ); i Papagos (Tohono O'odham) Nation ( Tohono O'odham - "Ludzie Pustyni"). Pozostały zespół, Hia C-ed O'odham ("Ludzie Piaskowej Wydmy"), nie jest uznawany przez władze federalne, ale mieszka w południowo-zachodniej Arizonie.

Dziś GRIC jest suwerennym plemieniem zamieszkującym ponad 550 000 akrów (2200 km 2 ) ziemi w środkowej Arizonie. Gmina podzielona jest na siedem okręgów (podobnych do stanów) z radą reprezentującą poszczególne samorządy. Jest samorządna przez wybranego Gubernatora (obecnie Gregory Mendoza), Gubernatora Porucznika (obecnie Stephen Roe-Lewis) i 18-osobową Radę Plemienną. Rada wybierana jest przez powiat, a liczbę elektorów określa ludność powiatu. W sumie jest ponad 19 000 zarejestrowanych członków.

Społeczność Indian Gila River jest zaangażowana w różne przedsięwzięcia związane z rozwojem gospodarczym, które zapewniają rozrywkę i rekreację: trzy kasyna gier, powiązane pola golfowe, luksusowy kurort i park rozrywki o tematyce zachodniej. Ponadto zarządzają różnymi parkami przemysłowymi, składowiskami i zaopatrzeniem budowlanym. GRIC zajmuje się również rolnictwem i prowadzi własne gospodarstwa rolne oraz inne projekty rolnicze. Rezerwat Indian Gila River jest domem Maricopa ( Piipaa, Piipaash lub Pee-Posh - "Ludzie") i Keli Akimel O'odham (również Keli Akimel Au-Authm - "Gila River People", oddział Akimel O'odham - "Ludzie rzeki").

Społeczność indyjska Salt River Pima-Maricopa jest mniejsza. Ma również rząd obieralnego prezydenta i rady plemiennej. Zarządzają grami plemiennymi, projektami przemysłowymi, składowiskami odpadów i zaopatrzeniem budowlanym. Społeczność indyjska Salt River Pima-Maricopa (SRPMIC) jest domem Onk Akimel O'odham (również On'k Akimel Au-Authm - "Salt River People", oddział Akimel O'odham - "River People") , Maricopa z Lehi (nazywają siebie Xalychidom Piipaa lub Xalychidom Piipaash - "Ludzie, którzy żyją w kierunku wody", potomkowie uchodźcy Halchidhoma ), Papagos (Tohono O'odham) ("Ludzie Pustyni") i niektórzy Keli Akimel O' - "Gila River People", kolejny oddział Akimel O'odham - "River People").

Społeczność indyjska Ak-Chin znajduje się w dolinie Santa Cruz w Arizonie. Społeczność składa się głównie z Ak-Chin O'odham ( Ak-Chin Au-Authm , zwana także Pima , inny oddział Akimel O'odham - "Ludzie Rzeki") i Papagos (Tohono O'odham), a także trochę Yoeme . W 2000 r. populacja mieszkająca w gminie wynosiła 742. Ak-Chin to słowo O'odham, które oznacza "ujście arroyo" lub "miejsce, w którym pranie gubi się w piasku lub ziemi".

Keli Akimel O'odham i Onk Akimel O'odham mają różne środowiskowe problemy zdrowotne związane z upadkiem ich tradycyjnej gospodarki i rolnictwa. Mają najwyższą na świecie częstość występowania cukrzycy typu 2 , znacznie więcej niż w innych populacjach USA. Chociaż nie mają większego ryzyka niż inne plemiona, ludzie Pima byli przedmiotem intensywnych badań nad cukrzycą, po części dlatego, że tworzą jednorodną grupę. [13]

Postawiono hipotezę, że ogólny wzrost częstości występowania cukrzycy wśród rdzennych Amerykanów jest wynikiem interakcji predyspozycji genetycznych ( fenotyp thrifty lub genotyp thrifty), jak zasugerował antropolog Robert Ferrell w 1984 [13] i nagłej zmiany diety w ciągu ostatniego stulecia. od tradycyjnych upraw rolnych po przetworzoną żywność, wraz ze spadkiem aktywności fizycznej. Dla porównania, genetycznie podobni O'odham w Meksyku mają tylko nieznacznie wyższą częstość występowania cukrzycy typu 2 niż Meksykanie bez O'odham.