Wojny Apaczów - Bitwa pod Sunset Pass (1874)

Bitwa pod Sunset Pass (1874)

Bitwa pod Sunset Pass (1874)

miała miejsce w listopadzie 1874 roku podczas Wojna Yavapai (1861-1875)

Po kradzieży bydła przez grupę Tonto Apacze, oddział żołnierzy armii Stanów Zjednoczonych został wysłany, aby wyśledzić tubylców i odzyskać skradzione mienie.

Amerykanie znaleźli rabusiów w Sunset Pass w hrabstwie Coconino w Arizonie gdzie doszło do małej potyczki.

Bitwa

W październiku 1874 roku banda Tonto ukradła bydło osadnikowi w Tonto Basin, więc rano 1 listopada 1874 roku około czterdziestu ludzi z 5. Pułku Kawalerii , w tym kilku zwiadowców Apaczów , opuściło Camp Verde , aby ścigać wrogów. Patrol dotarł do Sunset Pass, w pobliżu rzeki Little Colorado , tego samego dnia, więc dowódca, porucznik Charles King , zdecydował, że to miejsce będzie dobrym miejscem na rozbicie obozu na noc. Jednak wkrótce po tym, jak Amerykanie się zatrzymali, King zabrał ze sobą kilku ludzi na wędrówkę na pobliski stok , aby mieć lepszy widok na otaczający teren.

Nieświadomy King, Tonto, których szukał, czekali, aby zasadzić się na grupę, podczas gdy oni wspinali się na stok. King i jego ludzie byli około pół mili od obozu, gdy nagle rozległ się ostrzał z Tontos ukrywających się za skałami i głazami. King został ciężko ranny w ciągu pierwszych kilku minut walki, został trafiony w głowę dwa razy strzałami i raz kulą w prawe ramię.

Pod ciężkim ostrzałem wroga sierżant Bernard Taylor rzucił się naprzód i uratował Kinga, który był prawie nieprzytomny. Sierżant Taylor niósł rannego Kinga całą drogę z powrotem do obozu. W tym czasie reszta patrolu ruszyła do walki. Podporucznik George O. Eaton objął wówczas dowództwo i walczył z Apaczami przez jakiś czas, zanim się wycofał. Ostatecznie dochodzenie Kinga uznano za porażkę, chociaż sierżant Taylor, George Deary i Rudolph von Medem otrzymali później Medal Honoru za swoje zachowanie w tej bitwie i innych potyczkach.

Następstwa

Ponieważ pościg za Tonto Apache nie powiódł się, garnizon Camp Verde rozpoczął kolejną wyprawę 17 listopada 1874 r. W niej podporucznik Eaton dowodził oddziałem 5. Kawalerii, któremu towarzyszył słynny pionier Al Sieber i jego zwiadowcy Apacze. Wyprawa najpierw skierowała się na wschód od Camp Verde wzdłuż West Clear Creek , a następnie na północny wschód ponad Mogollon Rim . Kilka dni później, 24 listopada, Eaton i jego dowództwo napotkali patrol pod dowództwem kapitana Roberta H. Montgomery'ego , który patrolował dalej na wschód. Chociaż Eaton nie otrzymał rozkazu, aby posuwać się dalej na wschód, kontynuował podróż i znalazł szlak Apaczów, którego kapitan Montgomery nie zauważył. Ekspedycja podążyła szlakiem i dwie godziny przed zachodem słońca znalazła wrogów. Doszło do kolejnej potyczki, w wyniku której zginęło dwóch wojowników, a sześć kobiet i dzieci zostało pojmanych, Amerykanie nie ponieśli żadnych strat. ^[ 12 ] Jeśli chodzi o porucznika Kinga, później został kapitanem , ale wkrótce potem przeszedł na emeryturę z regularnej armii z powodu ran odniesionych pod Sunset Pass. Następnie King stał się znanym powieściopisarzem , zanim zgłosił się na ochotnika do walki w wojnie z 1898 roku i wojnie filipińsko-amerykańskiej jako generał . Jednym z dzieł Kinga była książka Sunset Pass , opublikowana w 1890 roku.

Odniesienia

^ Rodenbough, Theo F., red. Medal Honoru Wuja Sama: Niektóre szlachetne czyny, za które przyznano medal, opisane przez tych, którzy go otrzymali, 1861-1866 . Nowy Jork i Londyn: GP Putnam's Sons, 1886. (str. 254-264)
^ Rodenbough, Theo F., red. Sabre and Bayonet: Stories of Heroism and Military Adventure . Nowy Jork: GW Dillingham & Co., 1897. (str. 260-270)
^Przejdź do:^a ^b Beyer, Walter F. i Oscar Frederick Keydel, red.Deeds of Valor: From Records in the Archives of the United States Government; how American Heroes Won the Medal of Honor; History of Our Recent Wars and Explorations, from Personal Reminiscences and Records of Officers and Enlisted Men who Were Rewarded by Congress for Most Conspectuous Acts of Bravery on the Battle-field, on the Full Seas and in Arctic Explorations. Vol. 2. Detroit: Perrien-Keydel Company, 1906. (s. 195)
^ Senacka Komisja ds. Weteranów. Odznaczeni Medalem Honoru, 1863-1973, 93. Kongres, 1. sesja . Waszyngton, DC: US ??Government Printing Office, 1973. (s. 981)
^ Hannings, Bud. Portret gwiazd i pasów . Glenside, Pensylwania: Seniram Publishing, 1988. (s. 400) ISBN 0-922564-00-0
^ O'Neal, Bill. Fighting Men of the Indian Wars: A Biographical Encyclopedia of the Mountain Men, Soldiers, Cowboys, and Pioneers Who Took Up Arms During America's Westward Expansion . Stillwater, Oklahoma: Barbed Wire Press, 1991. (s. 29) ISBN 0-935269-07-X
^ Hedren, Paul L., red. Kampania z królem: Charles King, Kronikarz starej armii . Lincoln: University of Nebraska Press, 1991. (s. 78) ISBN 0-8032-3877-0
^ Stallard, Patricia Y., red. Fanny Dunbar Corbusier: Wspomnienia z życia w armii 1869-1908 . Norman: University of Oklahoma Press, 2003. (s. 282) ISBN 0-8061-3531-X
^ Nunnally, Michael L. Wojny Indian amerykańskich: chronologia konfrontacji między ludami tubylczymi i osadnikami a armią Stanów Zjednoczonych, 1500-1901 . Jefferson, Karolina Północna: McFarland, 2007. ISBN 0-7864-2936-4
^ Sterner, C. Douglas (1999). "MOH Citation for Bernard Taylor" . Odbiorcy MOH: Indian Campaigns . HomeofHeroes.com. Zarchiwizowano z oryginału 1 lipca 2010 . Pobrano 30 czerwca 2010 .
^ "Military Times Hall of Valor: Bernard Taylor" . Military Times . Pobrano 30 czerwca 2010 r .
^ Michno, s. 289
^ "Sunset Pass" Charlesa Kinga . www.freefictionbooks.org . Zarchiwizowano z oryginału 2012-03-17.

Michno, F. Gregory (2009). Encyklopedia wojen indiańskich: bitwy i potyczki zachodnie, 1850-1890 . Missoula, Montana: Mountain Press Publishing Company. ISBN 978-0-87842-468-9.
Przełęcz Zachodzącego Słońca - 34°51'10?N 110°55'28?W