Indiańskie Wojny - Pierwsza Wyprawa Dragonów z 1834 r.

Pierwsza Wyprawa Dragonów z 1834 r.
Zobacz też: Druga Wyprawa Dragonów z 1835 r.

Pierwsza Wyprawa Dragonów z 1834 r.

(znana również jako Wyprawa Dodge'a-Leavenwortha
była misją badawczą Armii USA na południowo-zachodnich Wielkich Równinach Stanów Zjednoczonych .
Był to pierwszy oficjalny kontakt między rządem amerykańskim a Indianami z Wielkich Równin Południowych .

1. Pułk dragonów Stanów Zjednoczonych przybywa do Wioski Komanczów w 1834 r. Obraz George'a Catlina, który towarzyszył wyprawie.

Historia

1. Pułk dragonów Stanów Zjednoczonych opuścił Fort Gibson, Terytorium Indian, 20 czerwca 1834 r. pod dowództwem generała Henry Leavenwortha.
Oprócz żołnierzy było tam 30 członków plemion Czirokezów, Delawarów, Osagów i Seneków, którzy służyli jako przewodnicy.
Ekspedycja wkroczyła do regionu Cross Timbers 10 lipca.

Trudny teren regionu Cross Timbers, a także letnie upały, choroby i śmierć spowolniły postęp wyprawy; stu pięćdziesięciu z pięciuset ludzi zginęło w marszu. Ekspedycja zatrzymała się w obozie Leavenworth, gdzie generał Leavenworth, chory i ranny podczas polowania na bizony, wysłał wojska dalej pod dowództwem pułkownika Henry Dodge.

16 lipca 1834 r. wyprawa pozostawiła 75 chorych mężczyzn, w tym amerykańskiego podróżującego artystę George'a Catlina, w obozie Comanche; pułkownik Dodge i reszta jego ludzi kontynuowali podróż. Generał Leavenworth zmarł 21 lipca 1834 roku.

21 lipca 1834 roku pułkownik Dodge i pozostali mężczyźni dotarli do Głównej Wioska Wichita, zasiedlanej przez Indian z Plemienia Wichita w Devils Canyon.
Jeden z mężczyzn z plemienia Wichita był ojcem kobiety podróżującej z wyprawą. Spotkanie zaowocowało ułatwieniem negocjacji Dodge'a z plemieniem następnego dnia, podczas których Dodge zaprosił plemię do wysłania przedstawicieli do Waszyngtonu.
Wywalczył również uwolnienie białego chłopca, którego Wichita pojmali poprzedniej wiosny.

Dodge spotkał się także z kilkoma Kiowami, którzy przybyli z kilkoma Komanczami. Inna kobieta podróżująca z grupą Leavenworth-Dodge była Kiową, która została porwana przez Osagów w 1833 roku. Dodge zwrócił ją jej plemieniu, zyskując ich przyjaźń. Namawiał trzy plemiona, aby unikały ataków na białych i wschodnich Indian. Kilka dni później główna część ekspedycji wyruszyła do Fort Gibson, dokąd dotarli 15 sierpnia 1834 roku.

Generał Henry Leavenworth, dowódca 1. Pułku Dragonów Stanów Zjednoczonych

Szkic George'a Catlina przedstawiający pułkownika Henry'ego Dodge, dowódcę amerykańskich konnych rangerów, 1833 r.

Podpułkownik Stephen W. Kearny był zastępcą dowódcy dragonów i zginął później w wojnie amerykańsko-meksykańskiej

Nathan Boone, najmłodszy syn Daniela Boone'a, brał udział w wyprawie i służył z Henrym Dodge w wojnie 1812 roku

Porucznik Jefferson Davis dowodził kompanią dragonów F, później został prezydentem Skonfederowanych Stanów Ameryki

Następstwa

Zobacz: Traktat Camp Holmes z 1835 r.

Pułkownik Henry Dodge, który spotkał się z kilkoma plemionami południowych równin przy północnym rozwidleniu rzeki Red River, przekonał ich do wysłania delegatów do Fort Gibson na negocjacje.

W maju 1835 roku dragoni pod dowództwem majora Richarda B. Masona wymaszerowali na zachód z Fort Gibson, aby skontaktować się z plemionami z Wielkich Równin i zaproponować rozmowy.

W rezultacie w 1835 r. plemiona zawarły pierwsze traktaty z rządem USA w Camp Holmes w Oklahomie.

Obóz Washita [Główna Wioska Wichita], poprzednik Fortu Washita, został założony w 1842 w pobliżu ujścia rzeki Washita, aby służyć jako baza operacyjna dla tego obszaru.
Wytyczono dwie drogi do tego obszaru, jedną z Fort Gibson na północy i jedną do Fort Towson na wschodzie.

Znani członkowie wyprawy

Oprócz Dodge, Leavenwortha i Catlina, wśród znanych członków wyprawy znaleźli się:

Stephen W. Kearny , podpułkownik i zastępca dowódcy dragonów. Kearny dowodził podbojem Kalifornii w wojnie amerykańsko-meksykańskiej i zmarł na żółtą febrę, którą zaraził się w Veracruz.
Richard B. Mason , major. Podobnie jak Kearny, Mason był kiedyś gubernatorem wojskowym Kalifornii i w tej roli zgłosił odkrycie złota prezydentowi Polkowi w 1848 r.

Edwin Vose "Bull" Sumner , kapitan Kompanii B. Sumner później został dowódcą wojny secesyjnej i przeszedł na emeryturę w stopniu generała majora.
David Hunter , kapitan kompanii D. Hunter został generałem wojny secesyjnej, który promował ideę rekrutacji wyzwolonych niewolników jako żołnierzy. Przeszedł na emeryturę w randze generała majora.
Nathan Boone , kapitan kompanii H. Boone, był najmłodszym synem Daniela Boone'a i służył pod dowództwem Dodge'a w wojnie 1812 roku .
Philip St. George Cooke , pierwszy porucznik kompanii G. Cooke został generałem wojny secesyjnej i napisał pierwszy podręcznik kawalerii armii. Przeszedł na emeryturę jako generał major brevet.
Jefferson Davis , porucznik kompanii F. Davis został sekretarzem wojny, a później prezydentem Skonfederowanych Stanów Ameryki .
John Burgwin , podporucznik kompanii B. Zginął podczas oblężenia Pueblo de Taos w 1847 roku.
Enoch Steen , podporucznik kompanii D. Steen piastował szereg stanowisk w całych Stanach Zjednoczonych, głównie w zachodnich częściach. Był podpułkownikiem w 2. United States Cavalry podczas wojny secesyjnej.
Jesse Chisholm, przewodnik i tłumacz. Chisholm był patronem słynnego szlaku bydła Texas-Kansas

Obrazy George'a Catlina

Wszystkie poniższe teksty powstały w oparciu o obrazy Catlina i inne opublikowane grafiki, które powstały na podstawie szkiców, jakie wykonał w trakcie wyprawy.

Wun-pan-to-mee (biała łasica) i Tunk-aht-oh-ye (grzmot), brat i siostra Kiowa uratowani przez ekspedycję. Niedługo po zrobieniu tego szkicu chłopiec zginął w wypadku na składowisku bydła.

Pułkownik Henry Dodge po raz pierwszy spotyka wysłannika Komanczów 14 lipca 1834 r. Warto zwrócić uwagę na skórzane hełmy dragonów żołnierzy i skórzany strój Dodge'a.

Mieszkańcy wioski Komanczów, około 16 lipca 1834 r. Catlin zauważa w swoim tekście i przedstawia na rysunku strach przed psami i dziećmi.

Komancze łapią dzikie konie na lasso, około 16 lipca 1834 r.