Przekłuty Nos
(Cut Nose; ? - 26 grudnia1862)

Zobacz także: | Plemię Siuksów | Lakota | Dakota | Nakota | Wojny Siuksów (1659-1891) | Black Hills [Góry Czarne (Czarne Wzgórza )] |  | Bizony | Wielkie Równiny | Indianie Wielkich Równin | Kolonizacja francuska  |

Marpiya Okinajin,
lub "Ten, który stoi w chmurach", lepiej znany jako Cut-Nose.

On i jego grupa otoczyli uciekających białych osadników w pobliżu Fort Ridgely, ale powstrzymała ich przed zabiciem kobieta z plemienia Grupy Sisseton Szczepu Dakota, która poślubiła białego agenta indiańskiego.

Po konflikcie z Dakotami, Cut-Nose i 37 innych Indian zostało powieszonych w Mankato 26 grudnia 1862 r.

Marpiya Okinajin, znany białym osadnikom jako Cut Nose, był jednym z 38 mężczyzn z plemienia Dakotów powieszonych w Mankato po wojnie Dakotów w 1862 roku. Jego ciało zostało wykopane i przekazane doktorowi Williamowi Worrallowi Mayo, a szczątki szkieletu przez dziesięciolecia znajdowały się w zbiorach Mayo Clinic.

Była to największa jednodniowa egzekucja w historii USA. Ciała wrzucono do masowego grobu, ale wiele innych ciał odkopano następnego dnia. Dr William Mayo, założyciel Mayo Clinic w Rochester, dokonał sekcji ciała Cut-Nose'a i wykorzystał szkielet do badań anatomicznych. 138 lat później jego szczątki zostały uroczyście pochowane ze wszystkimi honorami należnymi wodzowi.

Wódz Cut Nose przychodził na farmę Nelsa Danielsona w pobliżu Litchfield, aby ostrzyć swój nóż myśliwski na kamieniu szlifierskim i osełce Danielsona. (Były senator stanu Minnesota Steve Dille jest dziś właścicielem noża.)

Wódz Cut Nose lub Marpiya Okinanajin, co oznacza "Ten, który stoi na chmurze".
Marpiya walczył z Hotonho Waste ("Piękny Głos"), znanym później jako John Other Day, gdy Hotonho odgryzł mu część nosa, stąd nazwa Cut Nose. Nels ostrzył noże dla Indian i dawał im jedzenie, kiedy tylko mógł je odłożyć. Wiadomo było, że Wódz Cut Nose nie będzie okradał Danielsona i tak też zrobił. Oznaczył ziemię Nelsa żółtym piórem na paliku wbitym w ziemię przed domem, co oznacza "przyjaciel".

Wódz Cut Nose spotkał mężczyznę, którego imię będzie żyło wiecznie w Minnesocie. W tym czasie dr William Worral Mayo mieszkał w Le Sueur. (Razem ze swoimi synami Williamem Jamesem Mayo i Charlesem Horace Mayo, dr William założył Mayo Clinic w Rochester w stanie Minnesota.) Podczas wizyty lekarskiej na koniu, dr Mayo przeprawiał się przez jeden z dopływów rzeki Minnesota, gdy trzech pijanych śmiałków wyszło z krzaków na brzegu i zażądało konia Mayo. Doktor odmówił oddania konia, mówiąc śmiałkom, że jest na misji miłosierdzia.

Zaskoczeni jego uporem i odwagą Indianie pozwolili mu odjechać. Jednym z śmiałków był oczywiście Cut Nose. Po Masakrze w Acton (znanej jako : Incydent w Acton (1862)), Cut Nose był jednym z wodzów, wraz z Mankato, Wabasha i Big Eagle (Wielki Orzeł), którzy zachęcali Naczelnego Wodza Małego Kruka (Little Crow) do poprowadzenia ataków na białych.

Taoyateduta, znany jako Mała Wrona (Little Crow), przywódca Mdewakanton podczas Wojny w Dakocie (1862) ok. 1863

Przez lata Cut Nose był znany wśród Dakotów i osadników jako "agresywny pijak".
Doszło do tego, że zrezygnował z whisky tylko do momentu, aż niemal pozbawiono go przywództwa w plemieniu i wygnano. Jako drugi dowódca pod Little Crow, dowodził atakami w Bitwie o New Ulm (1862) i Bitwie o Fort Ridgely

Wiadomo było, że zabijał nie tylko osadników płci męskiej, ale także kobiety i dzieci. Był znany ze swojej bezwzględności, bezwzględności i brutalności.

Mankato zginął od kuli armatniej podczas Bitwy pod Wood Lake 23 września 1862 r.

Przyjaciel Nelsa Danielsona, Wódz Cut Nose, został skazany za udział w ataku na New Ulm w Minnesocie.

Dokładniej, został skazany za morderstwo Antoine'a Younga i udział w morderstwie innego mężczyzny, czterech kobiet i jedenaściorga dzieci. Był jednym z trzydziestu ośmiu powieszonych w Mankato 26 grudnia 1862 r.

W tamtym czasie ciała używane do sekcji przez lekarzy były trudne do zdobycia, więc niektórzy z wielu lekarzy uczestniczących w egzekucjach prosili o ciała. Dlatego w pierwszej kolejności przyszli na publiczne powieszenie. Jednym z tych mężczyzn był doktor William Worral Mayo. Grobowiec zbiorowy, w którym pochowano straconych Indian, został ponownie otwarty, a ciała zostały usunięte i rozdane.

Jak chciał los, dr Mayo przyjął Cut Nose'a, dzielnego, którego spotkał wcześniej. Jego ciało zostało wykopane i dostarczone Mayo. Dr Mayo przywiózł ciało Cut Nose'a z powrotem do Le Sueur. Tam dokonał sekcji w obecności kilku kolegów lekarzy. Następnie szkielet został oczyszczony, wysuszony i polakierowany, aby inni studenci mogli z niego skorzystać. Mayo trzymał go w żeliwnym kotle w swoim domowym biurze. Szczątki szkieletu znajdowały się w kolekcji Mayo Clinic przez dziesięciolecia. Identyfikowalne szczątki Marpiyi Okinanajin i innych Indian zostały zwrócone przez Mayo Clinic plemieniu Dakota w celu ponownego pochówku na mocy amerykańskiej ustawy o ochronie i repatriacji grobów rdzennych Amerykanów w lipcu 2000 r.

Jim Jones, członek Leech Lake Band of Chippewa i specjalista ds. zasobów kulturowych w Minnesota Indian Affairs Council, pomógł w repatriacji szczątków Marpiyi Okinanajin. Jednym z przedmiotów, które znalazł, był fragment skóry Cut Nose'a, który został opalony i wytatuowany. "To trudne, patrzeć na kawałek ludzkiej skóry" - powiedział Jones reporterowi w tamtym czasie. "Nie chcę widzieć kolejnego kawałka opalonej ludzkiej skóry, dopóki żyję".