Bitwa pod Summit Springs (1869)

Zobacz też: Bitwy i wojny Plemienia Czejenów (1676-1879), Wojny Siuksów z USA (1854-1891)

Plemiona Indian: Siuksowie, Cheyenne (Czejenowie), Arapaho
Wodzowie Indian: Tall Bull (Wysoki Byk) ?
oraz: Heavy Furred Wolf, Pile of Bones, Lone Bear, Black Sun, White Rock, Big Gip, Powder Face

Bitwa pod Summit Springs
, 11 lipca 1869 r., była konfliktem zbrojnym między odziałami armii Stanów Zjednoczonych pod dowództwem pułkownika Eugene A. Carra, a grupą Indian z Plemion Cheyenne, oddziału Dog Soldiers (Psich Żołnieży), dowodzoną przez Tall Bulla, który zginął podczas starcia.

Siły amerykańskie zostały przydzielone do odwetu za serię najazdów w północno-centralnym Kansas przez oddział Wodza Tall Bull Dog Soldiers (Psich Żołnieży) z plemienia Cheyenne.
Bitwa miała miejsce na południe od Sterling w stanie Kolorado, w hrabstwie Washington w pobliżu granicy hrabstw Logan/Washington.

Mapa obszaru, na którym rozegrała się bitwa pod Summit Springs. Zawiera rozmieszczenie tipi Cheyenne wzdłuż strumienia, kierunek, z którego nadszedł atak żołnierzy i zwiadowców Pawnee, lokalizację tipi Tall Bulla i miejsce jego śmierci w kanionie oraz urwiska nad kanionem.

Bitwa

Po tym, jak Pawnee Scouts pod dowództwem majora Franka Northa poprowadzili swoje oddziały do wioski Tall Bulla, pułkownik Carr, weteran kampanii znany jako "Czarnobrody Kozak" ("The Black-Bearded Cossack"), ostrożnie rozmieścił swoje siły, tak aby zaatakowały niczego niepodejrzewający obóz z trzech stron na raz. Miał 244 ludzi z 5. Pułku Kawalerii Stanów Zjednoczonych i 50 Pawnee Scouts

Kapitan Luther North z Pawnee Scout Battalion opisał ten incydent w książce Man of the Plains:

Około pół mili od naszej linii i z boku chłopiec Czejenów pasł konie. Miał około piętnastu lat, a my byliśmy bardzo blisko niego, zanim nas zobaczył. Wskoczył na konia, zebrał stado i pognał je do wioski przed naszymi ludźmi, którzy do niego strzelali. Siedział na bardzo dobrym koniu i mógł łatwo uciec, gdyby zostawił swoje stado, ale zabrał je wszystkie przed sobą, a następnie na skraju wioski odwrócił się i dołączył do grupy wojowników, którzy próbowali nas powstrzymać, podczas gdy kobiety i dzieci uciekały, i tam umarł jak wojownik. Nie istniał nigdy odważniejszy mężczyzna niż ten 15-letni chłopiec.

Major Frank North zobaczył Indianina wyskakującego z ukrycia i celującego w niego. Strzelił i zabił mężczyznę, który okazał się być wodzem Tall Bullem.
Tymczasem Pawnee otoczyli 20 wojowników Czejenów, którzy schronili się w wąwozie. Uzbrojeni jedynie w łuki i strzały Czejeniowie trzymali napastników na dystans, aż skończyły im się strzały, po czym Pawnee wkroczyli i zabili ich wszystkich.

Według antropologa George Birda Grinnella (który w XX wieku pracował z Wodzem Czejenów George Bentem nad tymi opisami), oprócz Tall Bulla i dwudziestu mężczyzn w wąwozie, dziewięć innych osób zostało zabitych przez członków Pawnee Scout Battalion: dwóch wojowników (Lone Bear i Pile of Bones); bardzo starą kobietę Suhtai na wolnym kucyku; dwie kobiety Sioux biegnące pieszo; kobietę Czejenów i dwoje dzieci (chłopca i dziewczynkę); oraz starą kobietę Sioux, której koń spadł i ją zrzucił.
Grinnell odnotował tylko cztery ofiary, których nie przypisano Pawnee Scout Battalion: żonę, teściową i dwoje małych dzieci mężczyzny o imieniu Red Cherries.

Grinnell i Donald J. Berthrong zidentyfikowali 23 wojowników, jednego piętnastoletniego chłopca, pięć kobiet i dwoje dzieci zabitych przez członków Pawnee Scout Battalion oraz dwie kobiety i dwoje dzieci, których zabójców nie określono.
Daje to w sumie 35 zabitych osób. Wygląda na to, że chociaż 5. Pułk Kawalerii miał większą liczbę uczestników, Pawnee odnieśli większy sukces w zabijaniu.

Pewien Czejen uciekł na charakterystycznym białym koniu Tall Bulla. Został z niego zastrzelony przez Scouta Williama Cody (Buffalo Billa) w potyczce następnego dnia, co skłoniło Cody'ego do przekonania, że zabił Tall Bulla.

W swojej biografii Luthera Northa Grinnell zamieścił przypis do tego wydarzenia, mówiąc:

William Cody później twierdził, że zabił Tall Bulla, a bohaterowie Cody'ego [sic !] stwierdzili, że relacja Luthera Northa o strzelaninie była wymysłem. Jednakże, podczas gdy Frank był wspólnikiem Cody'ego w interesie bydła, opowiedział historię strzelaniny szczegółowo, zasadniczo tak, jak zapamiętał ją Luther.

Carr poinformował tylko o jednej ofierze w swoim dowództwie (ranny żołnierz) i twierdził, że zginęło 52 Indian. Schwytano siedemnaście kobiet i dzieci, a także ponad 300 koni i mułów. Jedna biała kobieta, Susanna Alderdice, została zabita, a druga, Maria Weichell, została ranna.

Zobacz także

• Lista bitew stoczonych w Kolorado

Źródła

• Berthrong, Donald J. (1963). Południowi Czejenowie. Norman, OK: University of Oklahoma Press.
• Grinnell, George Bird (1915). Walczący Czejenowie. Norman, OK: University of Oklahoma Press.
• Michno, Gregory F. (2003). Encyklopedia wojen indiańskich: bitwy i potyczki zachodnie, 1850-1890. Missoula, MT: Mountain Press Publishing Company. ISBN 0-87842-468-7
• North, Luther  (1961). Człowiek równin: Wspomnienia Luthera Northa. Seria Pioneer Heritage, tom VI. Norman, OK: University of Oklahoma Press.

Linki zewnętrzne

Pole bitwy Summit Springs