Wojny Indian USA - Napad na Konwój Wozów Warrena 1871

Napad na Konwój wozów Warrena 1871

* * *
Data: 18 maja 1871
Lokalizacja: Południowe Wielkie Równiny, Salt Creek Prairie, Teksas
Strony wojujące: USA przeciw Komancze, Kiowa,
Wynik: Zwycięstwo USA

Wodzowie Indian:
Satanta
Satank
Maman-ti
Wielkie drzewo
Biały koń
Serce Orła
Big Bow (Kiowa)
Żółty wilk
Szybki niedźwiedź

Napad na Konwój wozów Warrena
, znany również jako Masakra nad Salt Creek
miał miejsce 18 maja 1871 r. podczas Kampanii przeciw Komanczom (1867-1875) - Henry Warren otrzymał zlecenie na przewóz zaopatrzenia do fortów na zachodzie Teksasu, w tym do Fort Richardsonm Fort Griffin i Fort Concho

Podróżując drogą Jacksboro-Belknap w kierunku Salt Creek Crossing, napotkali Generała Williama Tecumseha Shermana

Niecałą godzinę po spotkaniu ze słynnym generałem dostrzegli przed sobą dość dużą grupę jeźdźców. Szybko zdali sobie sprawę, że byli to indiańscy wojownicy, prawdopodobnie z Plemienia Kiowa i/lub Plemienia Komanczów

Konwój z kukurydzą szybko uformował się w pierścień, a wszystkie muły umieszczono w jego centrum. Wojownicy zniszczyli zapasy kukurydzy, zabijając i okaleczając ciała siedmiu woźniców.
Pięciu mężczyznom udało się uciec, jednym z nich był Thomas Brazeale, który dotarł pieszo do Fortu Richardson, około 20 mil dalej. Gdy tylko płk Ranald S. Mackenzie dowiedział się o incydencie, poinformował Shermana. Sherman i Mackenzie szukali wojowników odpowiedzialnych za napad.

Ostatecznie, pomimo interwencji Guipago (Samotnego Wilka), dobrze wyposażonego w załadowane karabiny i rewolwery i gotowego do walki, trzech zaangażowanych w napad przywódców wojennych zostało aresztowanych w Forcie Sill - Satanta (Biały Niedźwiedź), Satank (Siedzący Niedźwiedź), Ado-ete i Wielkie Drzewo.
Satank próbował uciec i został zabity podczas podróży do Fortu Richardson na proces. Pozostali dwaj zostali osądzeni i skazani za morderstwo

Rajdy (Napady)

Wielu wojowników Indian Ameryki Północnej pochodziło z rezerwatu Fort Sill na Terytorium Indiańskim, przekonanych, że mogą terroryzować Teksas i uciec w bezpieczne miejsce przez Rzekę Czerwoną, która była inną legalną jurysdykcją. Zasadzkę zaplanowała duża grupa wojowników Kiowa, około 180 wojowników pod przywództwem Satanty, Satanka, Mamantiego, Big Tree, White Horse, Fast Beara, Yellow Wolfa i Eagle Heart. Ukryci w gąszczu zarośli na prerii Salt Creek, obserwowali powolne zbliżanie się orszaku inspekcyjnego generała Williama Tecumseha Shermana, liczącego około 18 ludzi.Chociaż oddział wojenny Kiowa przewyższał liczebnie oddział armii USA dziesięciokrotnie, nie zaatakowali, być może dlatego, że żołnierze armii spowodowaliby zbyt duże straty.

Historia Kiowa głosi, że poprzedniej nocy Mamanti ("On Kroczący-powyżej"), szaman, przepowiedział, że po tej małej grupie podąży większa z większym łupem do wzięcia. Odważni zostali nagrodzeni trzy godziny później, gdy na widoku pojawiło się 10 wozów ciągniętych przez muły, wypełnionych wojskową kukurydzą i paszą. Kiowa zaatakowali i szybko przytłoczyli ten konwój. Siedmiu muleskórów zostało zabitych, podczas gdy pięciu zdołało uciec.

Jeden z rzemieślników zajmujących się wyprawianiem mułów został przez Kiowów zamęczony ogniem, obcięto mu język. Wojownicy stracili trzech ze swoich, ale odeszli z 40 mułami ciężko obładowanymi zapasami. Było już po zmroku, gdy biali ocaleni dotarli do pobliskiego Fortu Richardson i opowiedzieli swoją wstrząsającą historię oficerowi, którego grupa przeszła bez szwanku pod ostrzałem Kiowów, generałowi Shermanowi, który nakazał aresztowanie indiańskich wodzów wojennych w Forcie Sill.

Satank zginął w pociągu, gdy próbował uciec przed kolumną żołnierzy Stanów Zjednoczonych.
Satanta i Big Tree zostali pierwszymi Indianami sądzonymi przez sąd USA. Podczas Procesu Satanty i Big Tree, Satanta i Big Tree zostali skazani za morderstwo w dniach 5-6 lipca w hrabstwie Jack w Teksasie

Zwolniono ich warunkowo dwa lata później dzięki konsekwentnemu zachowaniu Guipago w kontaktach z agentami rządowymi i odesłano z powrotem do swoich ludzi.