Wojny Indian USA - Bitwa pod Big Dry Wash (1882)

Bitwa pod Big Dry Wash (1882)

Zobacz tematy Apaczów: | Plemię Apaczów | Wojny Apaczów (1541-1924) | Apaczeria | Llano Estacado | Bizony |
Szczepy Apaczów: (Chiricahua (w tym Apacze Mimbrenos), Jicarilla, Lipan, Mescalero (w tym Salinero Apacze), Plains (Kiowa) Apacze, Apache Zachodni (w tym Tonto Apacze))

Wodzowie Indian: Na-tio-tish ?

Bitwa pod Big Dry Wash (1882)

była starciem Wojen Apaczów (1541-1924), miała miejsce 17 lipca 1882 roku pomiędzy żołnierzami 3. Pułku Kawalerii i 6. Pułku Kawalerii, Armii USA, a członkami plemienia Apaczów z Gór Białych (Apache Zachodni)

Miejsce bitwy zostało nazwane "Big Dry Wash" w oficjalnym raporcie majora Evansa, ale późniejsze mapy określały to miejsce jako "Big Dry Fork", co jest podane w czterech cytatach Medalu Honoru wydanych po bitwie.

Oficer kawalerii USA

Tło

Wiosną 1882 roku grupa około 60 wojowników z plemienia White Mountain Apache połączyła się pod przywództwem wojownika o imieniu Na-tio-tish. Na początku lipca część wojowników zaatakowała i zabiła czterech policjantów z San Carlos , w tym szefa policji. Po zasadzce Na-tio-tish poprowadził swoją grupę wojowników na północny zachód przez Tonto Basin . Lokalni osadnicy z Arizony byli bardzo zaniepokojeni i zażądali ochrony od armii, która natychmiast wysłała czternaście kompanii kawalerii z fortów w regionie.

W połowie lipca Na-tio-tish poprowadził swój oddział w górę Cherry Creek do Mogollon Rim , zamierzając dotrzeć do General Springs, znanego wodopoju na Crook Trail. Apacze zauważyli, że podąża za nimi pojedynczy oddział kawalerii i postanowili zastawić zasadzkę siedem mil na północ od General Springs, gdzie rozwidlenie East Clear Creek przecina wąwóz w Mogollon Rim. Apacze ukryli się po drugiej stronie i czekali.

Kompanią kawalerii dowodził kapitan Adna R. Chaffee . Jednak główny zwiadowca Chaffee, Al Sieber , odkrył pułapkę Apaczów i ostrzegł wojska. W nocy samotna kompania Chaffee została wzmocniona przez cztery kolejne z Fort Apache pod dowództwem majora Andrew W. Evansa. ^[ 2 ]^[ 3 ] Obecny był również Britton Davis , który opisał bitwę w swojej książce The Truth about Geronimo (1929).

Bitwa

Wczesnym rankiem 17 lipca jedna kompania kawalerii otworzyła ogień z krawędzi naprzeciw Apaczów. Tymczasem Chaffee wysłał dwie kompanie w górę rzeki i dwie w dół rzeki, aby przemknęły przez kanion i zaatakowały Apaczów. Na-tio-tish nie wystawił punktów obserwacyjnych i wojska przekroczyły kanion niezauważone. Zginęło od szesnastu do dwudziestu siedmiu wojowników, w tym Na-tio-tish. ^[ 4 ] Na grzbiecie górującym nad potokiem porucznik George H. Morgan dowodził pierwszą poważną bitwą. Gdy wystawił się na ogień wroga, kula rozerwała mu ramię i wbiła się w ciało. ^[ 5 ]

Po około dwóch godzinach bitwy porucznik Thomas Cruse dostrzegł obóz Apaczów, który wydawał się opuszczony. Objął dowództwo nad czterema ludźmi i pobiegł przez wąwóz, aby zdobyć obóz. Po dotarciu na miejsce kilku ukrytych wojowników otworzyło ogień do Cruse'a i jego ludzi, raniąc śmiertelnie żołnierza znajdującego się tuż po prawej stronie Cruse'a, szeregowego Josepha McLarnona. Cruse odciągnął szeregowego McLarnona z powrotem na bezpieczną poprzednią pozycję. ^[ 1 ]^{:
265?} Gdy bitwa nabrała intensywności, porucznik Frank West objął dowództwo nad oddziałem kawalerii Chaffee'ego, podczas gdy Chaffee był zajęty dowodzeniem bitwą. ^[ 1 ]^{:
271?} Pierwsze strzały padły około godziny 15:00, a bitwa trwała do zapadnięcia zmroku, kiedy to rozpętała się silna burza, przynosząc deszcz i grad. Sieber wraz ze swoim kolegą zwiadowcą Tomem Hornem i żołnierzem porucznikiem George'em H. Morganem przedostał się na brzeg naprzeciwko linii Apaczów i zapewnił kawalerii ogień karabinowy. ^[ 6 ]

Pod presją i z mniejszą siłą uzbrojenia pozostali wojownicy Apaczów, pod osłoną ciemności i burzy, uciekli pieszo i wycofali się do pobliskiego rezerwatu Apaczów, około 20 mil dalej. ^[ 1 ]^{:
274-275?} Miejsce bitwy jest obecnie parkiem historycznym w hrabstwie Coconino w Arizonie

Następstwa

Czterech mężczyzn otrzymało Medal Honoru za działania w tej bitwie: Thomas Cruse , George H. Morgan , Charles Taylor i Frank West . ^[ 8 ] Cruse, Morgan i West byli porucznikami i absolwentami West Point . Taylor był zawodowym żołnierzem i sierżantem w czasie bitwy. To starcie było ostatnią dużą bitwą między armią Stanów Zjednoczonych a wojownikami Apaczów, wojny jednak jeszcze się nie skończyły. Armia USA wkrótce rozpoczęła kampanię Geronimo , która zakończyła się schwytaniem Geronimo w 1886 roku. Nawet wtedy ataki Apaczów na białych osadników w Arizonie trwały aż do roku 1900.

Odniesienia

Cozzens, Peter (2001). Naoczni świadkowie wojen z Indianami, 1865-1890, tom 1. Mechanicsburg, PA: Stackpole Books. s. 269-276.ISBN 0-8117-0572-2. Pobrano 2009-04-18 .
^ "Battle of Big Dry Wash" . Public Lands.org. Zarchiwizowano z oryginału 2011-08-11 . Pobrano 2009-04-18 .
^ "Zarchiwizowana kopia" . Zarchiwizowano z oryginału 2014-12-21 . Pobrano 2014-12-21 .
^ "Bitwa o Big Dry Wash" . Americanfrontiers.net . Pobrano 2009-04-19 .
^ Bob Boze Bell. "The Battle of Big Dry Wash" . True West Magazine. Zarchiwizowano z oryginału 2011-07-16 . Pobrano 2009-04-19 .
^ Ball, Larry D. (2014). Tom Horn w Życiu i legendzie . University of Oklahoma Press. str. 29. ISBN 978-0806144252
^ "Battle of Big Dry Wash Historical Marker" . Lat=Long.com. Zarchiwizowano z oryginału 30 marca 2009 . Pobrano 2009-04-18 .
^ "Medal of Honor Recipients Indian Wars Period" . Army Center of Military History. Zarchiwizowano z oryginału 23 kwietnia 2009 r . Pobrano 2009-04-17