[ edytuj ]

Jedyny zachowany dagerotyp z podróży Solomona Nunesa Carvalho na zachód w 1853 r. przedstawia widok wioski Cheyenne w Big Timbers . Para postaci stoi po lewej stronie; suszące się skóry wiszą po prawej. Dzięki uprzejmości Biblioteki Kongresu .

W 1849 roku William Bent zbudował drewnianą palisadę dla fortu i placówki handlowej. ^{[ 7 ] [ 8 ]} Była to konstrukcja w kształcie litery U, składająca się z trzech połączonych ze sobą chat z bali. Otwarta strona wychodziła na rzekę Arkansas. ^[ 8 ]

Następnie latem i wczesną jesienią 1853 roku zbudował prostokątny wapienny ^[ 5 ] lub piaskowcowy posterunek handlowy i fort. Zbudowany w pobliżu kempingu Cheyenne i Arapaho, Big Timbers , fort był trochę mniejszy od starego fortu Benta z suszonej cegły , który został zniszczony przez ogień ^{[ 4 ] [ 7 ]} przez Benta w 1849 roku podczas ciężkiej epidemii cholery , która zdziesiątkowała południowe Czejeny. ^{[ 9 ] [ a ] [ b ]} Nowy budynek z 16-stopowymi ścianami miał dwanaście pomieszczeń zbudowanych wokół centralnego dziedzińca. W celach obronnych w rogach dachu umieszczono armaty, a także znajdowały się parapety . ^[ 7 ]

Nowy fort zbudowano na wzgórzu z widokiem na rzekę Arkansas i widokiem na wiele kilometrów szlaku Santa Fe . Fort ten znajdował się w pozycji obronnej, pomiędzy wapiennym klifem na wschodzie i skalnym urwiskiem na południu. ^[ 5 ]

W forcie pracowało około dziesięciu Indian amerykańskich, Francuzów-Kanadyjczyków, Meksykanów i białych Amerykanów. Opisywani jako "różnorodna ekipa", niektórzy z nich byli traperami. Większość miała co najmniej jedną indiańską żonę. ^[ 5 ]

Historia

Little Raven , przywódca plemienia Arapaho z południa , w latach 1868-1874

Dostarczono wystarczającą ilość towarów, aby Bent mógł wznowić handel z Indianami. Jednak Bent nie był w stanie utrzymać handlu na takim samym poziomie jak w latach 30. i 40. XIX wieku w Starym Forcie. Stały strumień podróżników na zachód zmniejszył populację dzikich zwierząt, w tym bawołów. ^[ 12 ] Na przykład wycinanie drzew topoli niekorzystnie wpływało na siedliska dzikich zwierząt, zmniejszając liczbę zwierząt dostępnych do polowań. ^[ 7 ] Handel futrami również znacznie spadł. ^[ 8 ] Wszystko to spowodowało głód wśród Indian i mniejszą liczbę skór bawolich, które można było wymienić na towary. ^[ 12 ] Na przykład Arapaho , dowodzeni przez Little Raven , którzy obozowali w pobliżu fortu, mieli trudności z utrzymaniem się przy życiu do 1857 roku, a dzieci miały rozdęte żołądki z głodu. Głód, plany budowy linii kolejowej przecinającej tereny łowieckie Czejenów i Arapaho oraz zwiększona presja osadników spowodowały obawy wśród Indian. ^[ 5 ]

Ta nowa placówka handlowa nie przynosiła zysków i w lipcu 1857 r. Bent wydzierżawił ją na krótko Armii Stanów Zjednoczonych i ponownie prowadził jako placówkę handlową. ^[ 4 ] W 1860 r. obszar w pobliżu fortu był punktem dystrybucji dóbr rentowych dla Czejenów i Arapaho, którzy głodowali i potrzebowali zaopatrzenia, kierując się na wschód na polowanie na bizony; "ich kobiety i dzieci były bardzo słabe i głodne". Bent odmówił wykorzystania fortu jako obiektu magazynowego, ponieważ stałby się on potencjalnym obszarem konfliktu i kradzieży. ^[ 13 ] Dobra rentowe były zapewniane na mocy traktatów w zamian za ograniczony dostęp do ziemi przodków, takiej jak tereny łowieckie. ^[ 14 ]

W lipcu 1860 roku armia wynajęła obiekt i używała go do przechowywania dóbr rentowych dla Czejenów i Arapaho. ^{[ 13 ] [ c ]} Wokół fortu zbudowano koszary ^[ 4 ] i dodano dodatkowe elementy obronne, takie jak diamentowe stanowiska ogniowe na nowo wzniesionych ziemnych wałach otaczających fort. ^[ 7 ] Początkowo nosił nazwę Fort Flaunteroy. Następnie nazwano go Fort Wise, a ostatecznie Fort Lyon . Armia stacjonowała w forcie do 1867 roku, kiedy to przeniosła się do nowego fortu Fort Lyon po zalaniu rzeki Arkansas. Miejsce to nie było wykorzystywane po przeniesieniu armii. ^{[ 4 ] [ 8 ]}

Kiedy Bent wydzierżawił fort armii, przeniósł się na południowy brzeg rzeki Arkansas, przy ujściu rzeki Purgatoire w pobliżu Boggsville i zbudował palisadę zwaną Purgatory Stockade. Mieszkał tam aż do swojej śmierci w 1869 roku. ^{[ 7 ] [ 8 ]} Pozostały jedynie ruiny fundamentów dawnego fortu. Fort znajduje się na prywatnym terenie.