Osady, Placówki i Forty

FORT YUMA

Fort Yuma

Fort Yuma był fortem w Kalifornii , położonym w hrabstwie Imperial , po drugiej stronie rzeki Kolorado od Yumy w Arizonie . Został założony w 1848 roku. Służył jako przystanek na trasie Butterfield Overland Mail od 1858 do 1861 roku. Fort został wycofany ze służby wojskowej 16 maja 1883 roku i przekazany Departamentowi Spraw Wewnętrznych . Obecnie na tym terenie znajdują się szkoła indiańska Fort Yuma i misja indiańska Saint Thomas Yuma . Jest to jedno z "miejsc powiązanych" wymienionych jako Yuma Crossing and Associated Sites w Krajowym Rejestrze Miejsc Historycznych w Obszarze Dziedzictwa Narodowego Yuma Crossing . ^[ 2 ] Ponadto jest zarejestrowany jako California Historical Landmark #806.

Fort Yuma w 1875 roku

Historia

Przed wojną secesyjną

Fort powstał po zakończeniu wojny amerykańsko-meksykańskiej (1848). Pierwotnie znajdował się na dnie rzeki Kolorado , niecałą milę poniżej ujścia rzeki Gila . Został zbudowany w celu obrony nowo osiedlonej społeczności Yuma na terytorium Nowego Meksyku , położonej po drugiej stronie rzeki Kolorado i pobliskiej granicy z Meksykiem.

W marcu 1851 r. posterunek przeniesiono na niewielkie wzniesienie na zachodnim brzegu Kolorado. Miejsce to zajmował obóz Camp Calhoun, nazwany na cześć senatora Johna C. Calhouna . Został założony 2 października 1849 r. przez porucznika Cave'a J. Coutsa , 1. pułku dragonów, dla grupy pomiarowej granic dowodzonej przez porucznika Amiela W. Whipple'a , Korpusu Inżynierów Topograficznych. Prom, obsługiwany przez żołnierzy dla wygody grupy pomiarowej, również zapewniał zakwaterowanie emigrantom.

Fort Yuma został założony podczas wojny Yuma , aby chronić południowy szlak emigracyjny do Kalifornii i spróbować przejąć kontrolę nad terytorialnym Quechan , lub Yumans, w ich ojczyźnie, otaczającym obszarze 100 mil (160 km). Założony przez kapitana Samuela P. Heintzelmana z 2. Pułku Piechoty , fort pierwotnie nosił nazwę "Camp Independence". ^[ 4 ]

W marcu 1851 r., gdy posterunek został przeniesiony na stałe miejsce, zmieniono jego nazwę na Camp Yuma . Rok później posterunek nazwano Fort Yuma . W czerwcu 1851 r. armia praktycznie porzuciła posterunek z powodu wysokich kosztów poniesionych na jego utrzymanie, a 6 grudnia 1851 r. został on całkowicie opuszczony, gdy jego komisariat był praktycznie pusty z zapasów. Posterunek został jednak ponownie zajęty przez kapitana Heintzelmana 29 lutego 1852 r.

W początkowych latach trudno było zaopatrywać placówkę. Zapasy żywności i materiały budowlane wysyłano drogą wodną z San Diego w Kalifornii , wokół Półwyspu Kalifornijskiego i w górę Zatoki Kalifornijskiej do ujścia rzeki Kolorado w delcie rzeki Kolorado w Meksyku . Praca polegająca na przeładowywaniu towarów na wozy w tym miejscu i przewożeniu ich przez pustynię Yuma i pustynię Yuha do Yumy była rygorystyczna i czasochłonna. Życie na placówce było ciężkie, a determinacja wojska, aby utrzymać tutaj garnizon , wahała się. Dopiero po sierpniu 1852 r. tymczasowy obóz Yuma stał się stałym Fortem Yuma, a armia postanowiła pozostać na dobre. W listopadzie 1852 r. zwodowano parowiec Uncle Sam, który w grudniu zaczął przewozić ładunek w górę rzeki Kolorado z Robinson's Landing, dotarł do Fort Yuma i dostarczył trzydzieści dwie tony towarów 3 grudnia. Parowce kontynuowały zaopatrywanie fortu i późniejszych osad nad rzeką Kolorado w ten sposób aż do przybycia kolei w 1877 r.

Mapa rozpoznania rzeki Kolorado od ujścia Gila, autorstwa porucznika JL White'a, 3. artylerii USA, 20 stycznia 1858 r. (NAID 93193141)

Tylko jedna akcja militarna miała miejsce w forcie, gdy wojownicy Yumanów otoczyli go podczas wojny Yuma , tymczasowo uwięziając przyszłego generała Thomasa Williama Sweeny'ego i kilku innych. Akcją dowodził Matthew P. Coltrain. Został odznaczony Medalem Honoru i statuą upamiętniającą jego bohaterskie czyny.

W latach 1858-1861 w pobliżu fortu znajdowała się stacja dyliżansowa firmy Butterfield Overland Mail , z której następnie korzystały inne linie dyliżansowe, aż do powstania kolei w 1877 r.

Wojna domowa

Podczas wojny secesyjnej Unia zachowała kontrolę nad Fortem Yuma, gdy Pierwsza Piechota Kalifornii zastąpiła żołnierzy regularnej armii wysłanych na wschód w grudniu 1861 r. ^[ 5 ] Południowa połowa Terytorium Nowego Meksyku odłączyła się, stając się Terytorium Konfederacji Arizony do 1862 r., kiedy to kolumna kalifornijska maszerująca z Fort Yuma wypędziła Konfederację, maszerując aż do zachodniego Teksasu . W 1863 r. Unia ustanowiła kontrolę nad regionem jako Terytorium Arizony . Fort Yuma służył jako punkt zaopatrzenia dla garnizonów Unii. Nie doszło do żadnej bitwy w forcie, ponieważ zachodnie Stany Zjednoczone były daleko od wojny secesyjnej. ^[ 6 ]

Po wojnie secesyjnej

Fort Yuma był ściśle związany z Yuma Quartermaster Depot po stronie rzeki w Arizonie, która dostarczała zaopatrzenie wojskowe i personel do placówek w całej Arizonie i Nowym Meksyku. Quartermaster Depot działał w latach 1864-1891, chociaż armia zakończyła większość operacji w tym miejscu osiem lat wcześniej.

Depot był używany przez armię do przechowywania i dystrybucji zaopatrzenia dla wszystkich posterunków wojskowych w Arizonie, Nevadzie, Utah, Nowym Meksyku i Teksasie w okresie wojny z Indianami . W depozycie cały czas przechowywano sześciomiesięczny zapas odzieży, żywności, amunicji i innych towarów. Zaopatrzenie było przywożone z Kalifornii statkami oceanicznymi płynącymi wokół Półwyspu Baja do Port Isabel w pobliżu ujścia rzeki Kolorado. Tam ładunki były przeładowywane na parowce rzeczne i przewożone w górę rzeki do Yumy.

Zapasy rozładowywano w depozycie i ciągnięto je torem biegnącym od doku do magazynu. Depozycie przydzielono do obsługi do 900 mułów i brygad woźniców. Southern Pacific Railroad dotarło do Yumy w 1877 r. Nie było potrzeby istnienia depozycyjnego i fortu Yuma, więc zostały one opuszczone 16 maja 1883 r. Rezerwat przekazano Departamentowi Spraw Wewnętrznych 22 lipca 1884 r.

Szkoła Indian Fort Yuma została otwarta w 1884 roku i była prowadzona przez prezbiterian. W 1886 roku Siostry św. Józefa z Carondelet przejęły działalność szkoły.