Wojny Siuksów - Atak na Hutchinson 1862

Atak na Hutchinson (1862)

Najważniejsi wodzowie tej bitwy:
Wódz Mały Kruk (Little Crow),

Atak na Hutchinson
miał miejsce 4 września 1862 roku podczas wojny Dakotów z 1862 roku, jako część najazdu wodza Little Crow na obszar Big Woods w Minnesocie .

3 września Little Crow napotkał oddział kapitana Strouta z 10. Pułku Piechoty Minnesoty w pobliżu Acton i ścigał go do palisady miasta Hutchinson .

4 września Little Crow zaatakował z 200 wojownikami i zniszczył większość budynków poza palisadą. Wybuchły małe strzelaniny między Hutchinson Home Guard a wojownikami Sioux, ale Dakota nie zdołali przełamać obrony miasta.

Ludzie Little Crow wycofali się, zabierając ze sobą tyle łupów, ile mogli unieść.

Mapa miasta Hutchinson, 1862

Tło

Umocnienie Hutchinsona

Artykuł główny: Wojna Dakotów z 1862 r.

Wieść o ataku na Lower Sioux Agency 18 sierpnia szybko rozprzestrzeniła się po Minnesocie, osady graniczne i hrabstwa w odpowiedzi powołały milicję i zbudowały fortyfikacje. W centralnej części stanu miasta takie jak Hutchinson , Forest City , St. Cloud i Glencoe ^[ 1 ] szybko improwizowały obronę.

Budowa palisady Hutchinson rozpoczęła się natychmiast po zorganizowaniu Home Guard miasta. ^[ 2 ] 100-stopowa kwadratowa palisada została zbudowana na terenie dzisiejszego Library Square, a wszystkie domy z bali w mieście zostały rozebrane, aby ją zbudować. Nadal nie wystarczyło to do ukończenia palisady, więc wysłano grupy cywilów, aby przywieźli więcej z pobliskich lasów. Wokół palisady wykopano rów o szerokości około 100 stóp i głębokości 3 stóp, który utwardzono darnią przywiezioną przez grupy rolników. ^[² ^] W ścianach wycięto otwory o średnicy trzech cali w odstępach 4 stóp, aby obrońcy mogli przez nie strzelać. ^[² ^] Na koniec zainstalowano bramę północno-wschodnią i południowo-wschodnią z wystającymi umocnieniami, aby je chronić.

Podczas gdy nowe oddziały ochotników wysłane z Fortu Snelling wyruszyły, aby wzmocnić granicę w środkowej Minnesocie, oddział Dakotów pod wodzą wodza Little Crow ruszył w kierunku Wielkiego Lasu, podczas gdy Gray Bird, Mankato i Big Eagle kontynuowały swoją kampanię wzdłuż rzeki Minnesota

Wódz Mały Kruk (Little Crow) w 1862 r.

Mały Kruk w Forest City

Zobacz także: Bitwa pod Acton

Do 2 września Little Crow ruszył na północ z doliny rzeki Minnesota i rozbił obóz w pobliżu miasta Acton , gdzie 17 sierpnia doszło do morderstw, które zapoczątkowały powstanie Dakotów. W pobliżu znajdowało się 55-64 ludzi z 10. Pułku Piechoty Minnesoty pod dowództwem kapitana Richarda Strouta. Little Crow i jego podwładny, Walker Among Stones, zaatakowali 10. Pułk Minnesoty w dwóch grupach wkrótce po ich wymarszu o świcie 3 września, ale nie udało im się ich przytłoczyć. Po przełamaniu linii Dakotów, Strout rozpoczął walkę i wycofał się do miasta Hutchinson , gdzie jego oddział schronił się w palisadzie.

Bitwa

Przybycie Małego Kruka

Wódz Little Crow wyruszył z Cedar Mills o świcie 4 września i dotarł na przedmieścia Hutchinson około godziny 9:00 rano. W tym samym czasie Home Guard przywracał swoje posterunki do palisady, a wielu ludzi było zdecydowanych kontynuować zbiory. Little Crow rozmieścił straż przednią, aby zbliżyć się do miasta, napotkano jednego farmera o nazwisku Heller i został on trafiony w udo kulą. Gdy wojownicy znaleźli się w zasięgu wzroku palisady i broniących jej ludzi, powstrzymali się od dalszego posuwania się naprzód i czekali na resztę swoich ludzi. Dakota planowali zaatakować fort od północy i umieścić część swoich ludzi na drodze do Glencoe, gdzie spodziewali się wycofania osadników.

Hutchinson Singers, Elsa Jemne, 1941. Pierwszy obraz przedstawia milicję i uchodźców wewnątrz Stockade. Trzeci obraz przedstawia spalenie Hutchinson Schoolhouse.

Atak

Gdy wojownicy zaczęli okrążać, 13 lub 15 mężczyzn pod dowództwem kapitana Harringtona z Stockade wybiegło wymachując bronią, by walczyć z większą siłą. Trzy inne grupy zrobiły to samo w kierunku południa, północy i wschodu. Przerażeni osadnicy przedostali się pod osłonę palisady; niektórzy zostali zabici i oskalpowani, zanim zdołali dotrzeć do bezpiecznego miejsca. Anna Fallon, wówczas siedmioletnia, opowiadała o swoich doświadczeniach w 1953 roku:

Nadal widzę Indian przechodzących przez krzaki z twarzami i ciałami pomalowanymi na wszystkie kolory. Moja matka i ja byliśmy w chatce poza palisadą z moim bratem Patsym, który potrzebował lepszego schronienia niż palisada, ponieważ był bardzo chory. Indianie przeprowadzili niespodziewany atak, a matka w krynoliach wzięła Patsym na ręce i pobiegła wzdłuż muru palisady do bramy. Nigdy nie zapomnę, jak strzały wbijały się w mur palisady i wibrowały tam, gdy przechodziliśmy.

Inicjatywa Hutchinson Guards rozczarowała kapitana Strouta, który nakazał im powrót, ale oni nie chcieli słuchać. Większość innych była jednak zadowolona z bezpieczeństwa obrony. Walka z Dakotą niemal indywidualnie okazała się przerażająca, ponieważ 15 mężczyzn rozdzieliło się, aby strzelać z różnych pozycji; w tym z odsłoniętego hotelu. Ludzie Little Crow zakończyli okrążenie i spalili wszystkie inne budynki do fundamentów, w tym szanowaną Hutchinson Academy i Steam Sawmill. Wojownicy wysłali z powrotem małe drużyny z łupami i grabieżą, które zabrali, zanim je spalili, zdobywając około 100 koni i wołów. ^[ 2 ] Jednego konia prawie odzyskał obrońca, ale pobliscy wojownicy użyli wystarczająco dużo ognia zaporowego, aby temu zapobiec. ^[ 8 ] Mała grupa 25 wojowników próbowała podpalić ostatnie kilka budynków po zachodniej stronie Stockade, ale ukryci obrońcy odparli ich ogniem. Om-ne-sha (Czerwony Szlak) miał zawołać: "O, wyjdźcie ze swojego fortu na otwartą przestrzeń i walczcie jak mężczyźni!" Oczywiście, obrońcy byli więcej niż zadowoleni z pozostania w forcie i odparli wszelkie dalsze próby podpalenia budynków. Jednak niektórzy mężczyźni wyszli, aby zabrać rzeczy ze sklepu należącego do pana Sumnera, ponieważ oferował on darmowe pary butów każdemu, kto przyniósł towary.

Nagle można było zobaczyć zbliżającą się inną grupę mężczyzn, młody George Covey wspominał następujące wydarzenia:

Około trzeciej po południu zobaczyliśmy nadchodzącą grupę mężczyzn i pomyśleliśmy, że to kolejni Indianie. Kobiety wyrywały sobie włosy i krzyczały, mężczyźni modlili się i przeklinali, ale gdy grupa się zbliżyła, zobaczyliśmy, że to żołnierze (z Glencoe). W tym czasie nie było już żadnych Indian. Żołnierze podzielili się na oddziały i wyszli szukać ludzi, którzy nie weszli do palisady. Przywieźli 32 martwych, w tym żonę sąsiada i chłopca, który mieszkał po drugiej stronie drogi od naszego domu. Chłopiec był towarzyszem zabaw. Mój ojciec zabrał mnie, żebym ich zobaczył i to było na pewno straszne.

Kolumna Reliefowa

Wcześniej, gdy nastąpił atak i miasto płonęło, dym można było zobaczyć z obozujących wokół jeziora Addie i Glencoe jednostek . Natychmiast wyruszyli, by odciążyć oblężone miasto. Kolumna ratunkowa została zauważona około godziny 16:00 przez zwiadowców Little Crow. Zadowoleni ze swojego łupu, Dakota postanowili wycofać się z tym, co zdobyli.

Kolumna składała się z następujących jednostek:

50 ludzi pod dowództwem porucznika Josepha Weinmana z Kompanii H, 9. Pułku Piechoty Minnesoty maszerujących z jeziora Addie

25 ludzi kpt. I. Davisa Weinmana z Goodhue County Mounted Rangers maszerujących z Glencoe

William Wirt Pendergast, jedna z kluczowych postaci w założeniu Hutchinson i jego rozwoju. Jego szkoła i dom zostały zniszczone podczas ataku 4 września 1862 r.

Następstwa

Ze względu na charakter ataku, żadna ze stron nie ucierpiała mocno. Dzięki zapewnionemu ukryciu, garnizon palisady nie poniósł żadnych ofiar śmiertelnych, chociaż jeden człowiek został ranny. Jednak poza fortyfikacjami kilku ludzi zostało zabitych, a kilku innych zostało rannych. George Covey opowiedział, że kolumna ratunkowa przywiozła 32 zabitych cywilów i żołnierzy. Hotel musiał zostać zamieniony w mały szpital, aby leczyć pozostałych rannych. Niewiele wiadomo o ofiarach poniesionych przez Dakotów, ale niektórzy twierdzą, że wiadomo, iż trzech zostało rannych, a jeden z nich (zięć Medicine Bottle) zmarł z powodu odniesionych ran kilka dni później. William W. Pendergast twierdzi jednak, że Dakota przyznał, że w Hutchinson zginęło 4 osoby, a 15 zostało rannych. Na koniec, co najmniej 100 bardzo potrzebnych koni i wołów było teraz w rękach Dakotów.

Atak był sukcesem dla Little Crow w tym sensie, że jego ludzie zdobyli wiele łupów. Większość miasta została spalona, ??z wyjątkiem Stockade i jednego domu. Z drugiej strony obrońcy trzymali palisadę, ale nie mogli uratować reszty miasta. Po ataku zabrał ze sobą tyle łupów, ile mógł, i poprowadził swoje dowództwo z powrotem do południowo-zachodniej Minnesoty, aby dołączyć do innych grup.