Poddanie się w Camp Release (1862)

Najważniejsi wodzowie:
Wódz Mały Kruk (Little Crow), Mankato ?, Wielki Orzeł

Poddanie się w Camp Release
było ostatnim aktem Wojny Siuksów w Dakocie (1862)

Po Bitwie pod Wood Lake (1862) pułkownik Henry Hastings Sibley rozważał ściganie wycofujących się Siuksów, ale zdał sobie sprawę, że nie ma zasobów na energiczny pościg.

Ponadto wiedział, że Wódz Mały Kruk (Little Crow) tracił poparcie i był w kontakcie z kilkoma wodzami Grupy Mdewakanton, Szczepu Dakota, którzy zasygnalizowali swój sprzeciw wobec dalszego konfliktu.

Oboóz Poddania się (Camp Release), 1862

26 września 1862 r. pułkownik Sibley przybył do Camp Release, gdzie Dakota Peace Party przekazała 269 jeńców, którzy byli zakładnikami "wrogiego" obozu Dakotów, który rozpadł się, gdy Little Crow i jego zwolennicy się rozproszyli. W kolejne noce coraz większa liczba wojowników Mdewakanton, którzy brali udział w bitwie, po cichu dołączyła do "przyjaznych" Dakotów w Camp Release; wielu dało się przekonać wcześniejszą obietnicą Sibleya, że ukarze tylko tych, którzy zabili osadników.

Pomimo "kapitulacji" wielu "wrogich" wojowników Dakotów pozostało na wolności; konflikt zbrojny ostatecznie wybuchł ponownie w następnym roku i trwał do 1865 roku. Tymczasem wielu członków "frakcji pokojowej" Dakotów, którzy poddali się w Camp Release, znalazło się wśród Dakota wygnanych z Minnesoty w 1863 roku.

Ratowanie białych i mieszanych więźniów

23 września 1862 roku, podczas Bitwy pod Wood Lake (1862), Gabriel Renville, Solomon Two Stars i inni "przyjaźni" żołnierze Indian zebrali się w wąwozie, aby uniknąć udziału w ataku na wojska Sibleya. Część "przyjaznych" żołnierzy wkroczyła do obozu Little Crow, aby ratować białych i mieszanych jeńców, używając siły, gdy było to konieczne, i zabrała ich z powrotem w bezpieczne miejsce w obozie; bojąc się odwetu ze strony wrogów, ukryli ich w dużych dołach, które wykopali w centrum obozowisk. W tym samym czasie Renville, Solomon Tukanshaciye i inni ścigali uciekającą na zachód grupę wojenną i zapewnili uwolnienie kolejnych jeńców.

Po Bitwie pod Wood Lake (1862), gdy w obu obozach wybuchł chaos, kilku wrogich żołnierzy Indian Mdewakanton opowiadało się za zaatakowaniem przyjaznego obozu. Little Crow odmówił, argumentując, że spowodowałoby to więcej ofiar wśród cywilów, a także wojnę domową plemienia z jego krewnymi pełnej i mieszanej krwi, i polecił swoim zwolennikom spakować się i uciekać. Gdy przygotowywał się do odwrotu na północne Wielkie Równiny, poprosił o spotkanie z Antoine'em Josephem Campbellem, tłumaczem o mieszanej krwi, który pracował w Agencji Redwood i towarzyszył mu w bitwie, a także pełnił funkcję jego sekretarza podczas korespondencji z Sibleyem. Campbell, wracając z obozu Sibleya, dostarczył ostatnią wiadomość od Sibleya, w której żądał bezwarunkowej kapitulacji Little Crow. Obawiając się gniewu Małego Kruka, Campbell zamiast tego odkrył, że Mały Kruk przywitał go serdecznie, mówiąc "kuzyn", zaśmiał się szyderczo z wiadomości Sibleya i zgodził się zmusić swoich żołnierzy do wydania Campbellowi pozostałych 46 jeńców z jego obozu.

W kolejnych dniach Wodzowie Sissetonów i Wahpetonów (tacy jak Red Iron (Mazaduta) i Standing Buffalo), oficerowie "przyjaznej" loży żołnierzy (tacy jak Gabriel Renville) i "pokojowi" Wodzowie Mdewakanton, a tym Wabasha i Taopi, którzy do nich dołączyli, wysłali Antoine'a J. Campbella jako posłańca, aby dać Sibleyowi znać, że jeńcy są bezpieczni i aby uzyskać zapewnienie, że Dakotowie, którzy nie brali udziału w morderstwach, nie zostaną skrzywdzeni.
W swoich listach Sibley zapewniał: "Nie przybyłem, aby prowadzić wojnę z niewinnymi, ale z winnymi" i radził przyjacielom, aby pozostali w swoich obozach i podnieśli białą flagę.

Przybycie wojsk Sibleya do Camp Release

25 września 1862 roku wojska pułkownika Sibleya opuściły Lone Tree Lake i maszerowały wolnym i ostrożnym tempem około dziesięciu mil do misji Hazelwood, w pobliżu Granite Falls w Minnesocie. Następnego ranka, 26 września, Sibley i mały oddział amerykańskich żołnierzy weszli do "przyjaznego" obozu, który stał się znany jako Camp Release, i zobaczyli "nic poza białymi szmatami, przymocowanymi do szczytów tyczek tipi".

Sibley tak opisał to wydarzenie: "Indianie i mieszańcy zebrali się... w znacznej liczbie, a ja w bardzo krótkim skrócie przedstawiłem im moje poglądy na temat ostatnich wydarzeń; moje postanowienie, że winni powinni zostać ścigani i schwytani, jeśli to możliwe, i zażądałem, aby wszyscy jeńcy zostali mi natychmiast wydani, abym mógł zabrać ich do mojego obozu".

W swoich wspomnieniach Gabriel Renville wspominał: "Poznaliśmy się z radosnym uściskiem dłoni, a biali więźniowie zostali zabrani do obozu żołnierzy". Major Joseph R. Brown w końcu spotkał się ze swoją żoną Susan Frenier Brown i ich dziećmi.

Dakota Peace Party natychmiast uwolniła 91 białych osadników i około 150 jeńców o mieszanej krwi, a w ciągu kilku następnych dni zabezpieczyła uwolnienie kolejnych jeńców. Łączna liczba jeńców wyniosła 107 białych i 162 osoby o mieszanej krwi, co daje łącznie 269 osób.

W kolejne noce coraz większa liczba Mdewakantonów, z których część była w obozie Little Crow i nie chciała uciekać na równiny, po cichu dołączyła do rodzin w Camp Release. Sibley pozwolił im wejść, wymagając jedynie od nich oddania broni i amunicji. Historyk Gary Clayton Anderson pisze: "To był diabelski spisek: miał zamiar pojmać jak najwięcej Indian, wierząc, że większość z nich jest winna zabijania cywilów".

28 września 1862 r. komisja wojskowa powołana przez pułkownika Sibleya rozpoczęła przesłuchania i procesy mężczyzn z plemienia Dakotów oskarżonych o udział w wojnie. Kilka tygodni później procesy przeniesiono do ostatniego budynku, który pozostał w Lower Sioux Agency

Memoriał

Pomnik Obozu Poddania

Gmina Camp Release w hrabstwie Lac qui Parle w stanie Minnesota została założona w 1871 roku i nazwana na pamiątkę tego zdarzenia. Pomnik stanowy Camp Release w pobliżu Montevideo w stanie Minnesota został odsłonięty w 1894 roku jako upamiętnienie tego wydarzenia.

Zobacz także

• Sarah F. Wakefield, biała więźniarka wypuszczona na wolność w Camp Release

Dalsza lektura

• Anderson, Gary Clayton (2019). Masakra w Minnesocie: Wojna Dakotów z 1862 r., najgwałtowniejszy konflikt etniczny w historii Ameryki . Norman: University of Oklahoma Press. ISBN 978-0-8061-6434-2
• Carley, Kenneth (1976). Powstanie Siouxów w 1862 r. (wydanie drugie). Minnesota Historical Society, ISBN 0-87351-103-4