Grupa
Mdewakanton
Zobacz także inne tematy
związane z Siuksami:
| Plemię
Siuksów |
Lakota | Dakota | Nakota | Wojny
Siuksów
(1659-1891) | Góry
Czarne
(Black Hills) | Wielkie
Równiny |
Indianie Wielkich Równin | Bizony | Kolonizacja francuska |
Mdewakanton lub Mdewakantonwan (pisane
również Mdewákha?thu?wa?,
a obecnie wymawiane Bdewákha?thu?wa?
to
jedno z grup Szczepu Dakota (Plemienia
Siuksów)
Isanti (Santee ).
Ich
historycznym domem jest Jezioro
Mille Lacs ( jęz. Dakota Mde Wákha?/Bde Wákha?,
Spirit/Mystic Lake) w środkowej Minnesocie.
Razem
z Grupą Wahpekute (Wa?pékhute
- "Strzelcy wśród drzew") i Wahpeton (Wa?péthu?wa?,
"Wioska Liścia") tworzą tzw. Wyższą
Radę Dakotów lub Santee
Siouxów (Isá?yáthi
- "Twórcy noży").
Obecnie
ich potomkowie są członkami plemion uznanych przez
rząd federalny w Minnesocie, Dakocie Południowej i Nebrasce
w Stanach Zjednoczonych oraz Pierwszych Narodów w
Manitobie w Kanadzie.
Historia
Mapa Nicollet z 1843 r. lokalizująca Mdewakanton
Tradycja
głosi, że Mdewakanton byli wiodącym plemieniem Očhéthi
Šakówi?.
Ich przodkowie mówiący językiem Siouan
mogli migrować do górnego Środkowego Zachodu z
dalszego południa i wschodu. Na przestrzeni lat
migrowali przez dzisiejsze Ohio
do Wisconsin.
Siedem
plemion Siuksów utworzyło
sojusz, który nazwali Oceti Sakowin
lub Očhéthi Šakówi?
("Siedem Ognisk Rady"), składający się z czterech
plemion Dakoty Wschodniej, dwóch
plemion Dakoty Zachodniej, a także
największej grupy, Lakota
(często określanych jako Teton,
pochodzące od Thít?u?wa?
- "Mieszkańcy Równin").
W obliczu konkurencji ze strony
Odżibwejów
i innych plemion indiańskich z Wielkich Jezior
mówiących językiem algonkińskim w XVII wieku Santee
przesunęli się dalej na zachód, na tereny dzisiejszej
Minnesoty.
W
1687 Greysolon
du Lhut opisał swoją wizytę w "wielkiej
wiosce Nadouecioux, zwanej Izatys".
Opisano ją jako znajdującą się na
południowo-zachodnim brzegu jeziora o tej samej nazwie
Mde Wakan [Jezioro Tajemnica/Święte],
obecnie zwanego Jeziorem
Mille Lacs, w północno-środkowej Minnesocie.
W
tradycji legendarnej istnieje opowieść o
wielkiej Bitwie pod Kathio,
zwana też Bitwą pod Izatys,
to ustna tradycja plemienia Ojibwe (Chippewa)
opisująca bitwę stoczoną w 1750 roku
pomiędzy Ojibwe i Siuksami
(z Grupy Mdewakanton, Szczepu Sante
Dakota) w wiosce Kathio,
zwanej też Izatys, nad rzeką
Rum, obok jeziora
Mille Lacs
Pierwotnie
termin Santee
stosowano tylko do Grupy
Mdewakanton, a później także do
blisko spokrewnionych i sprzymierzonych z nią Indian z Grupy Wahpekute.
(Ponieważ była to grupa koczownicza, nie była
identyfikowana za pomocą przyrostków thu?wa?
- "osadnicy" lub towan
- "wioska").
Wkrótce europejscy osadnicy zaczęli stosować tę
nazwę do wszystkich Grup
Plemiennych Wschodniej Dakoty.
Jesienią
1837 roku Mdewakantonwan
wynegocjowali umowę z rządem USA na mocy traktatu
"Indian
Removal", na mocy którego obiecano im prawie
milion dolarów za wszystkie ich ziemie na wschód od Rzeki
Missisipi, w tym wszystkie wyspy na rzece.
Malejąca
populacja zwierzyny łownej z powodu Amerykańskiego
handlu futrami i groźba głodu były motywacją dla
Mdewakanton do podpisania traktatu.
Zapłata za ziemię nie została otrzymana w jednej
kwocie. Zamiast tego traktat stanowił, że rząd
zainwestuje 300 000 USD, a Mdewakanton będzie
otrzymywać "rocznie, na zawsze, dochód w
wysokości nie mniejszej niż pięć procent... część
wspomnianych odsetek, nieprzekraczającą jednej
trzeciej, która będzie przeznaczona w sposób
określony przez Prezydenta". Ten fundusz
dyskrecjonalny o wartości 5000 dolarów rocznie okazał
się jedną z najbardziej kontrowersyjnych części
traktatu, ponieważ rząd upierał się, że został on
przeznaczony na programy edukacyjne dla Mdewakanton,
ale przez okres piętnastu lat wydał bardzo mało
pieniędzy.
Rezerwacje
w USA z potomkami Mdewakanton
Mdewakantonwan
tradycyjnie składał się z zdecentralizowanych wiosek
prowadzonych przez różnych przywódców, a dziś
utrzymują oddzielne rezerwacje z własnym rządem
plemiennym.
W Stanach Zjednoczonych Mdewakanton są zaliczani do
innych grup Dakotów i Yankton-Yanktonai jako Dakota
Południowa
Dakota
Minnesota
Niektórzy
przedstawiciele plemienia Mdewakanton w Minnesocie żyją
wśród ludu Odżibwejów
w Rezerwacie
Mille Lacs jako grupa
Mille Lacs Band of Mdewakanton Dakota, tworząc jeden
z historycznych zespołów, które po połączeniu stały
się grupą Mille
Lacs Band of Ojibwe
Nebraska
Pierwsze
narody z potomkami Mdewakanton
W
Kanadzie
Mdewakantonowie żyją z członkami innych plemion
Dakotów i Yanktonai jako ludy Dakotów
:
Manitoba
Niektórzy
mogą żyć również na terenie plemienia Pierwszych
Narodów Białego
Niedźwiedzia, do którego należą głównie
członkowie plemion Kri
Wielkich Równin, zachodnich
Saulteaux i Assiniboinów
Historyczne
plemiona Mdewakanton
- Dywizja
Wakpaatonwedan ("Ci, którzy mieszkają
nad strumieniem", "Mieszkańcy nad
strumieniem"; jeden z dwóch wczesnych
podziałów Siouxów Mdewakanton). Mieli swoją
wioskę nad strumieniem Rice w Minnesocie. W 1858
r. składała się z następujących grup: Kiyuksa,
Ohanhanska, Tacanhpisapa, Anoginajin, Tintaotonwe
i Oyateshicha.
- prawdziwy Wakpaatonwedan
(mieszkał wzdłuż Rice Creek,
Minnesota)
- Kiyuska
("łamiący zwyczaje",
"łamiący zasady", mieszkali
poniżej jeziora
Pepin, ich główna Wioska
Keoxa znajdowała
się u wybrzeży dzisiejszej Winony
w Minnesocie), a na ich czele stali
kolejni wodzowie o Imieniu
Wapasha (Wapasha I (1718-1806), Wapasha II (1773-1836), Wabasha III (1816-1876))
- Oyateshicha
- Tintaotonwe
(Tinta-otonwe, "wioska na
prerii"). Dawna grupa Siouxów
Mdewakanton. Wieś znajdowała się nad
dolną rzeką Minnesota i była niegdyś
rezydencją Wabashy, Wodza
Wioski Kiyuksa (Keoxa),
dopóki nie wyprowadził się z
większością swoich wojowników,
pozostawiając kilka rodzin pod wodzą
swojego syna, Takopepeshene,
Dauntless, który stał
się zależny od Wodza
Shakopee (Shakpe),
sąsiedniego Wodza pasma
Taoapa.
- Ohanhanska
- Dywizja
Matantonwan (oznaczająca rzekomo
"wioskę wielkiego jeziora, które wpada do
małego", a zatem prawdopodobnie od mdo-te,
"wylot jeziora"). Jedna z dwóch
wczesnych głównych dywizji Siouxów
Mdewakanton. Wspomniano o nich, że zamieszkiwali
u ujścia rzeki Minnesota w 1685 r. Do tej
dywizji należały w 1858 r. grupy Khemnichan,
Kapozha, Maghayuteshni, Makhpiyamaza,
Kheyataotonwe i Tintaotonwe.
Wszystkie te grupy znajdują się obecnie w
Santee reservatin, Nebraska.
- prawdziwy
Matantonwan (mieszkał u ujścia rzeki
Minnesota)
- Pinisha lub
Pinichon (mieszkał przy potoku Nine Mile
na północnym brzegu rzeki Minnesota,
około dziewięciu mil powyżej Fort Snelling,
nazwany na cześć Wodza
Pinishy, "Dobra Droga")
- Wioska Kaposia lub Kapozha
kodozapuwa
("Ci, którzy podróżują z lekkim
ciężarem", "Lekki
bagaż", ich wioska znajdowała się
najbliżej Fortu Snelling
nad rzeką Missisipi, kilka mil na
południe od Saint
Paul w Minnesocie), dowodzona w Bitwie pod Brule
1842, przez
słynnego Wodza
Taoyatedutę (Mały
Kruk / Le Petite Corbeau)
- Khemnichan
lub Weakaote
- Magayuteshni
- Mahpiyamaza
lub Makhpiyamaza (ich wioska znajdowała
się w latach 50. XIX wieku na zachodnim
brzegu rzeki Missisipi, powyżej ujścia
St. Croix, w pobliżu obecnego Hastings
w Minnesocie, nazwana na cześć Wodza
Makhpiyamaza, "Żelazna
Chmura")
- Mahpiyawichasta
(mieszkał w pobliżu dzisiejszego Łańcucha
Jezior, później założył stałą
wioskę kilka mil na zachód od Fortu Snelling
na wschodnim brzegu Mde/ Bde
Maka Ska - "Białej
Ziemi", później nazwanego Mde
Medoza - "Jezioro Nurów"
(przemianowanego na Jezioro Calhoun),
grupa została nazwana na cześć swojego
Wodza wojennego
Marpiyawicasta, "Człowieka
Chmur" lub Makh-pea Wechashta,
"Człowieka
Chmur)"
- Kheyataotonwe
lub Kay-yah-ta Otonwa ("Wieś,
której domy mają dachy",
prawdopodobnie to samo, co wioska o tej
samej nazwie Wodza
Marpiyawicasta,
"Człowieka
Chmur)")
- Reyata
otonwe lub Reyata Otonwa ("Ludzie,
którzy żyją z rzeki", czyli
"Minnesota River", wieś nad
jeziorem Bde Maka Ska)
- Taoapa
(grupa Siouxów z plemienia Mdewakanton,
dawniej mieszkająca nad rzeką Minnesota
w obecnym hrabstwie Scott w stanie
Minnesota i polująca między nią a
Missisipi. Ich wioska,
powszechnie znana jako Wioska Wodza Shakopee
(lub Wioska Małej Szóstki),
od imienia wodza grupy, znajdowała się
na lewym brzegu rzeki, a cmentarz po
przeciwnej stronie w 1835 r.)
Do
dziś przetrwały jako zorganizowane grupy jedynie grupy
Kiyuska, Pinisha, Reyata otonwe/Reyata Otonwa i prawdziwe
grupy Matantonwan.
Zobacz
też
|