Wikipedia
| Geografia Indian USA | Plemiona
Indian USA |
Historia Indian USA | Kultura i
religia Indian |
Wojny
Indian |
STARY FORT
BENT Zobacz też: | Indianie Wielkich Równin | Apacze | Siuksowie | Komancze | Cheyenne (Czejenowie) | Kiowa | Plains (Kiowa) Apacze | Arapaho | Zobacz też: Szlak Santa Fe Miejsca charakterystyczne: | Odnogi Szlaku Santa Fe | Trasa Górska | Trasa Cimarron | Indian Mound | Chouteau Island | Fort Union | Fort Larned | Fort Zarah | Pawnee Rock | Punkt skalny [Point_of_Rocks_(Kansas)] | Bent's New Fort | Fort Lyon | Bent's Old Fort | Fort Dodge | Fort Aubrey | Przełęcz Raton (Raton_Pass) | Wagon Mound | Watrous | Potok Ocate | Bent's Old Fort Firma
należąca do Charlesa
Benta, Williama
Benta i Cerana
St. Vraina zbudowała fort w 1833 r., do
Handlu z Indianami
z Wielkich Równin z
Plemion Południowych
Czejenów i
Arapaho
oraz Traperami (Handlarzy
Futrami)
w celu wytwarzania ubrań szytych ze skór Bizonów. Przez
większość swojej 16-letniej historii fort był jedyną
dużą białą amerykańską stałą osadą na Szlaku Santa Fe
między Missour,
a meksykańskimi osadami. Fort został zrekonstruowany i jest dostępny dla zwiedzających. Obszar fortu został ogłoszony Narodowym Miejscem Historycznym przez Narodową Służbę Parków 3 czerwca 1960 r. Później tego samego roku, 19 grudnia 1960 r., został on ogłoszony Narodowym Pomnikiem Historycznym.
HistoriaFort
z gliny szybko stał się centrum rozwijającego się
imperium handlowego Bent, St. Vrain Company, które
obejmowało Fort
Saint Vrain na północy i Fort
Adobe na południu, wraz z magazynami firmy w Nowym
Meksyku w Taos
i Santa
Fe. W
latach 1833-1849 fort był punktem postoju na Szlaku
Santa Fe. Armia
amerykańska, Odkrywcy
i inni podróżnicy zatrzymywali się w forcie, aby
uzupełnić zapasy, takie jak woda i żywność, oraz
wykonać niezbędne prace konserwacyjne swoich wozów.
Ralph Emerson Twitchell składa następujące oświadczenie.
PorzucenieW
1849 roku, gdy wielka epidemia cholery dotknęła
Czejenów i innych Indian Wielkich Równin, William Bent
opuścił fort Benta i przeniósł swoją siedzibę na
północ do Fortu
Saint Vrain nad South Platte. Podczas rekonstrukcji fortu w 1976 r. jego autentyczność potwierdzono na podstawie wykopalisk archeologicznych, malowideł, oryginalnych szkiców, pamiętników i innych istniejących danych historycznych z tamtego okresu.
W kulturze popularnej
|