zdjęcie Winnetou tarcza amulet szklarski t.1 tyl Współczesna grafikaPolowanie na bizony Popularna animacja indianina

Wikipedia
 |
Geografia Indian USA | Plemiona Indian USA | Historia Indian USA | Kultura i religia Indian | Wojny Indian |

GEOGRAFIA INDIAN USA

Osady, placówki i forty

STARY FORT BENT
(1833-1849)

Zobacz też:  | Indianie Wielkich Równin | Apacze | Siuksowie | Komancze | Cheyenne (Czejenowie) | Kiowa | Plains (Kiowa) Apacze | Arapaho | 

Zobacz też: Szlak Santa Fe

Miejsca charakterystyczne:  | Odnogi Szlaku Santa Fe | Trasa Górska | Trasa Cimarron | Indian MoundChouteau Island | Fort Union | Fort Larned | Fort Zarah | Pawnee Rock | Punkt skalny [Point_of_Rocks_(Kansas)] | Bent's New Fort | Fort Lyon | Bent's Old Fort | Fort Dodge | Fort Aubrey | Przełęcz Raton (Raton_Pass) | Wagon Mound | Watrous | Potok Ocate | 


Bent's Old Fort
to Placówka dla Handlu z Indianami położony w hrabstwie Otero w południowo-wschodnim Kolorado

Firma należąca do Charlesa Benta, Williama Benta i Cerana St. Vraina zbudowała fort w 1833 r., do Handlu z Indianami z Wielkich Równin z Plemion Południowych Czejenów i Arapaho oraz Traperami (Handlarzy Futrami) w celu wytwarzania ubrań szytych ze skór Bizonów.
(synem Williama był George Bent, jeden ze znacznych Wodzów Plemienia Czejenów)

Przez większość swojej 16-letniej historii fort był jedyną dużą białą amerykańską stałą osadą na Szlaku Santa Fe między Missour, a meksykańskimi osadami.
Został zniszczony w 1849 r.

Fort został zrekonstruowany i jest dostępny dla zwiedzających. Obszar fortu został ogłoszony Narodowym Miejscem Historycznym przez Narodową Służbę Parków 3 czerwca 1960 r. Później tego samego roku, 19 grudnia 1960 r., został on ogłoszony Narodowym Pomnikiem Historycznym.


Mapa historycznego Szlaku Santa Fe w południowo-zachodnich Stanach Zjednoczonych około 1860 roku

Historia

Fort z gliny szybko stał się centrum rozwijającego się imperium handlowego Bent, St. Vrain Company, które obejmowało Fort Saint Vrain na północy i Fort Adobe na południu, wraz z magazynami firmy w Nowym Meksyku w Taos i Santa Fe.
Głównym handlem był handel z Indianami z Plemion Południowych Czejenów i Arapaho oraz traperami w celu wytwarzania ubrań szytych ze skór Bizonów

W latach 1833-1849 fort był punktem postoju na Szlaku Santa Fe.
Była to jedyna stała osada, która nie znajdowała się pod jurysdykcją i kontrolą Indian Ameryki Północnej ani Meksykanów.

Armia amerykańska, Odkrywcy i inni podróżnicy zatrzymywali się w forcie, aby uzupełnić zapasy, takie jak woda i żywność, oraz wykonać niezbędne prace konserwacyjne swoich wozów.
Amerykański pionier Kit Carson został zatrudniony jako myśliwy przez braci Bent w 1841 roku i regularnie odwiedzał fort. Podobnie odkrywca John C. Frémont wykorzystywał fort zarówno jako miejsce postoju, jak i węzeł zaopatrzeniowy podczas swoich wypraw. Podczas Wojny amerykańsko-meksykańskiej w 1846 roku fort stał się miejscem postoju "Armii Zachodu" pułkownika Stephena Wattsa Kearny


Na początku XIX wieku w takich placówkach handlowych jak Bent's Old Fort handlowali Handlarze Futrami.

Ralph Emerson Twitchell składa następujące oświadczenie.

Fort Benta jest opisywany jako konstrukcja zbudowana z cegieł adobe. Miał 180 stóp długości i 135 stóp szerokości. Mury miały 15 stóp wysokości i cztery stopy grubości i był to wówczas najsilniejszy słup na zachód od Ft. Leavenworth. Budowę tego fortu rozpoczęto w 1828 r. ... w punkcie na Arkansas, gdzieś pomiędzy obecnymi miastami Pueblo i Canon City, ponieważ był niekorzystnie położony. Ukończenie konstrukcji zajęło cztery lata. Na północno-zachodnim i południowo-wschodnim narożniku znajdowały się sześciokątne bastiony, w których zamontowano szereg armat. Mury fortu służyły jako ściany pomieszczeń, z których wszystkie były zwrócone do wewnątrz na dziedziniec lub plac. Mury były wyposażone w otwory strzelnicze dla muszkieterów, a wejście znajdowało się przez duże drewniane bramy z bardzo ciężkich belek.


Podejście do Bent's Old Fort, Kolorado. Mokradła chroniące północny szlak.

Porzucenie

W 1849 roku, gdy wielka epidemia cholery dotknęła Czejenów i innych Indian Wielkich Równin, William Bent opuścił fort Benta i przeniósł swoją siedzibę na północ do Fortu Saint Vrain nad South Platte.
Gdy wrócił na południe w 1852 roku, przeniósł swój interes handlowy do swojego punktu handlu drewnem w Big Timbers, w pobliżu dzisiejszego Lamar w Stanie Kolorado. Później, jesienią 1853 roku, Bent rozpoczął budowę kamiennego fortu na klifie nad Big Timbers, Bent's New Fort , gdzie prowadził swój interes handlowy do 1860 roku.

Podczas rekonstrukcji fortu w 1976 r. jego autentyczność potwierdzono na podstawie wykopalisk archeologicznych, malowideł, oryginalnych szkiców, pamiętników i innych istniejących danych historycznych z tamtego okresu.


Stary Fort Benta, plan dolnego poziomu