Plemię Ute
Zobacz też: Plemię Szejenów, Indianie zamieszkujący stan Kansas, Bitwa z Szejenami pod Solomon Fork (1857), Wódz Czarny Kocioł (Black Kettle), Bitwa (Masakra) pod Washita (1868),

Plemię Ute - Wędrówka po Górach Skalistych

Ute Tipi

Ważne plemię Indian Shoshonean, Ute, było spokrewnione językowo z plemionami Paiute, Chemehuevi, Kawaiisu i Bannock.

Początkowo byli podzieleni na siedem plemion koczowniczych i zamieszkujących lasy, w tym Capote, Mouache, Parianucs, Tabeguache, Uintah, Weeminuche i Yampa. Kiedy Europejscy odkrywcy i osadnicy po raz pierwszy ruszyli na zachód, Ute zajęli całą centralną i zachodnią część Kolorado, wschodnią część Utah i górną część regionu San Juan w Nowym Meksyku

Ute, co oznacza "kraina słońca", również dało nazwę stanowi Utah. Grupy były rozproszone na obszarze około 150 000 mil kwadratowych, żywiąc się dziczyzną, rybami, orzechami, jagodami i zieleniną. Najpierw mieszkali w wickiups, zanim przyjęli tipi od Plemion Wielkich Równin, co ułatwiło im przemieszczanie się.

Ute praktykowali poligamię, mężczyzna często żenił się z siostrami lub dodawał wdowę po bracie do swojego "haremu" żony. Ich wierzenia religijne opierały się na naturze i miały charakter kultu zwierzęcego. Wierząc, że są blisko spokrewnieni z niedźwiedziem, Ute zbierali się każdej wiosny na doroczny Taniec Niedźwiedzia, znany również jako "Momaqui Mowat". Zbierali się również latem na Taniec Słońca, swoją najważniejszą ceremonię. Podczas tego wydarzenia uczestnicy pościli przez cztery dni w Sun Dance Lodge, podejmując poszukiwania duchowej mocy.

Indianie Ute, 1893

Życie zmieniło się dramatycznie, gdy Hiszpanie zapoznali ich z końmi, które Ute nazywali "magicznymi psami". Później osadnicy mormoni zapoznali ich również z rolnictwem, co po raz kolejny zmieniło ich styl życia. Jednak północni Ute sprzeciwiali się rolnictwu, nie chcąc się osiedlać w jednym miejscu. Ute zaangażowali się również w handel końmi, a także w handel niewolnikami.

Zawsze byli wojowniczy, a gdy nabyli konie, nasiliło to ich agresywny charakter. Wkrótce stali się szanowanymi wojownikami i budzącymi strach wrogami, często angażując się w grupy łupieżcze. Gdy coraz więcej osadników mormonów najeżdżało ich ziemie, Północni Ute zaczęli napadać na tych licznych osadników, co doprowadziło do Wojny Walkerów w 1853 r.