Stanowili północną lokalną Grupę Nednhi i żyli od Gór Animas i Gór Florida w południowo-zachodnim Nowym Meksyku na południe do Sierra del Tigre, Sierra San Luis, Sierra de Carcay, Sierra de Boca Grande, na zachód za Rzeką Aros do Bavispe (pochodzącego od słowa języka Opata Bavipa- "miejsce, gdzie rzeka zmienia kierunek") w północno-wschodniej Sonorze i na wschód wzdłuż Rzeki Janos i Rzeki Casas Grandes w kierunku Jeziora Guzmán w północnej części Kotliny Guzmán  w północno-zachodnim Chihuahua. Nazwano ich Janeros na cześć Presidio i miasteczka Janos w północnym Chihuahua, z którym zazwyczaj utrzymywali pokojowe stosunki i z którym handlowali towarami (często kradzionymi w sąsiedniej Sonorze).

Większość opisów skupiała się na tym, że był bardzo dużym i krępym mężczyzną. Miał ponad sześć stóp wzrostu i ważył 225 funtów.

Juh był naturalnym przywódcą i miał skłonność do jąkania się. Z tego powodu Geronimo często pełnił rolę pośrednika dla słów Juha.

Niektóre źródła podają, że był kuzynem Geronimo. Poślubił Ishton, siostrę Geronimo, i miał z nią syna, który później był znany jako "Asa" Daklugie".
Miał również dwóch synów o imionach Delzhinne i Daklegon.

Historycy uważają, że Juh zaplanował i przeprowadził atak w 1871 roku, w którym zginął porucznik Howard Bass Cushing , w górach Whetstone w południowej Arizonie.

Znany wojownik armii USA, Cushing wygłaszał pogardliwe komentarze na temat Cochise'a, które obrażały wrażliwość Apaczów, i nieustannie ścigał Apaczów (w szczególności Cochise'a) w południowej Arizonie i północnej Sonorze. W tym samym czasie Cushing stał się przedmiotem uwagi Juha. Zasadzka i walka, w której zginął, mogły mieć na celu nauczenie go czegoś. W tamtym czasie powszechnie uważano, że sam Cochise był odpowiedzialny za planowanie i przeprowadzenie bitwy, ale opis przywódcy Apaczów nie zgadza się z relacjami naocznych świadków, w tym z obserwacją, że przywódca Apaczów niewiele mówił, ale kierował swoimi wojownikami za pomocą gestów i sygnałów ręcznych podczas bitwy. Przywódcą Apaczów najbardziej odpowiadającym opisowi fizycznemu i behawioralnemu był Juh. Dan Thrapp poczynił tę obserwację w swojej książce The Conquest of Apacheria. Później fakt ten potwierdził Asa Daklugie (syn Juha) w książce Eve Ball (1980) o Chiricahuas, Indeh.

Śmierć

Juh zmarł 21 września 1883 r. podczas próby przekroczenia Rzeki Aros w pobliżu Casas Grandes w Chihuahua. Opisy jego śmierci są różne, a niektóre współczesne źródła sceptycznie podchodziły do doniesień, twierdząc, że "według meldunków wódz Apaczów Juh został ponownie zabity". Jedna z wersji głosi, że był pijany i spadł z konia, łamiąc sobie kark. Jego syn Asa Daklugie powiedział, że nie był pijany, ale po wymianie amunicji z Casas Grandes dostał zawału serca, w wyniku czego spadł z konia i zmarł, zanim przybył lekarz, aby mu pomóc. Inne źródła i lokalne opowieści twierdzą, że Juh śmiertelnie wpadł do rzeki, próbując skoczyć z klifu swoim koniem.

Po jego śmierci Mangus (syn Mangasa Coloradasa, który przeżył) opiekował się rodziną i był ostatnim wodzem Apaczów, który się poddał. Juh został pochowany przez swoich synów i grupę na brzegu rzeki.

Odniesienia