Bitwa na Grand Island (1856)

Patrz także inne strony z Wikipedii o Czejenach :
 | Cheyenne (Czejenowie) | Bitwy Czejenów | Sand Creek Massacre (1864) | Wyprawie nad Rzekę Powder [Powder River Expedition] (1865) | Wojna w Kolorado (1864-1865) | Bitwa nad Rzeką Washita 1868 | Wyprawa Big Horn (1876) | Exodus Północnych Czejenów (1878-1879) | Psi Żołnierze Czejenów |

Oraz: Plemię Siuksów i Arapaho

(także cytat z: https://worldfamousgunfighters.weebly.com/battle-solomon-fork.html)

Bitwa na Grand Island

Latem 1856 roku Indianie zaatakowali podróżników wzdłuż szlaku emigrantówm zdążających Szlakiem Oregońskim w pobliżu Fort Kearny.
W odwecie kawaleria amerykańska Zaatakowała obóz Czejenów na Wielkiej Wyspie (Grand Island) w Nebrasce.
Zabili dziesięciu wojowników Czejenów i zranili ośmiu lub więcej.

Bitwa była jedną z najaważniejszych przyczyn rozpoczęcia przez Armię USA tzw. Karnej wyprawy amerykańska z 1857 r. oraz stoczonej w tym samym roku pierwszej regularnej bitwy potyczki z Armią USA tzw. Bitwy pod Solomon's Fork (1857)

Tło

W latach poprzedzających Bitwę na Grand Island, Plemię Czejenów utrzymywało względny pokój z białymi osadnikami, którzy jeszcze nie zaczęli wkraczać na ich terytorium.

W tym czasie cały lud Czejenów liczył blisko 3000 członków, w tym 900 wojowników. Podczas gdy Plemię Czejenów żyło pokojowo z białymi osadnikami, często toczyli wojny z innymi plemionami.
(Zobacz np.: Bitwę pod Indian Rock (1857) stoczoną z Indianami z Plemienia Kaw (Kansa))

Dla Plemienia Czejenów posiadanie ducha walki było zachęcane i mile widziane wśród młodych mężczyzn plemienia. Zginąć w bitwie w kwiecie wieku uważano za wielki zaszczyt, a dożycie sędziwego wieku było czymś nieprzyjemnym.

Kłopoty zaczęły się, gdy Plemię Siuksów, tradycyjni sojusznicy Czejenów, zabił 31 żołnierzy Armii USA podczas Masakry w Grattan w 1854 roku.
W marcu 1856 roku pułkownik William Selby Harney dołączył do przywódców Siuksów na spotkaniu pokojowym w Fort Pierre. W spotkaniu tym uczestniczyli również Indianie z Plemion Czejenów i Arapaho, a Harney zażądał, aby wszyscy zawarli pokój ze sobą i wycofali się z terytorium rzeki Platte . Jeśli tego nie zrobią, zostaną "zmieceni z powierzchni ziemi".

Cheyenne zgodzili się unikać konfliktów z Armią USA.
Jednak kilka wydarzeń po zawarciu umowy pokazało, że nie mogli tego zrobić. Liczne incydenty, w tym oskarżenia o kradzież ze strony żołnierzy USA, morderstwa niewinnych osób po obu stronach konfliktu i taktyki zastraszania stosowane przez żołnierzy USA pozostawiły wiele napięć i nieufności między dwiema frakcjami.

Pierwsza walka na moście Platte 1856

Zobacz: Incydent na moście nad rzeką Platte

W kwietniu 1856 roku Incydent na moście nad rzeką Platte (w pobliżu dzisiejszego Casper, Wyoming) doprowadził do zranienia wojownika Czejenów.
Wrócił on do Czejenów na Wielkich Równinach.

Po fałszywym oskarżeniu o kradzież koni przeciwko grupie Czejenów, jeden z Czejenów zostaje zastrzelony, drugi pojmany, a trzeci ranny. Konie, o których mowa, należą w rzeczywistości do Two Tailsa, który później został słynnym Wodzem Little Wolf

Sytuacja na Wielkiej Wyspie w Nebrasce

Zobacz: Wielka Wyspa w Nebrasce

Grand Island była długą, zalesioną wyspą w pobliżu Miast Grand Island w Nebrasce.
Francusko-kanadyjscy kupcy i Handlarze Futrami znali ją jako La Grande Isle.

Grand Island powstała z połączenia rzeki Wood i kanału rzeki Rzeki Platte.
Była to pierwotna lokalizacja Grand Island w Nebrasce, ale miasto zostało później przeniesione na północ od rzeki Wood. Osadnicy zamierzający założyć tam osadę przybyli 4 lipca 1857 r. i do września zbudowali domy z lokalnego drewna.
Wyspa już nie istnieje, ponieważ rzeka Wood nie ma już zachodniego połączenia z Platte

W odwecie za atak wojsk amerykańskich, w którym zginęło dziesięciu ich ludzi, a ośmiu zostało rannych, Czejenowie zaatakowali wozy emigrantów, co doprowadziło do zabicia dwunastu białych i porwania dwóch. Generał Persifor Frazer Smith, dowódca Departamentu Zachodu, zażądał surowej kary za ataki Czejenów. W tym czasie armia amerykańska była zajęta próbami utrzymania pokoju między grupami pro-niewolniczymi a Free-Staters podczas konfliktu Bleeding Kansas, więc Smith zasugerował odroczenie operacji przeciwko Czejenom na późniejszy okres następnego roku. Sekretarz wojny Jefferson Davis zgodził się,

Następstwa

Chociaż technicznie rzecz biorąc, armia USA wygrała bitwę, nie przyniosła ona pokoju na Wielkich Równinach.

Podczas gdy naukowcy wciąż spierają się o znaczenie bitwy, była to niewątpliwie pierwsza akcja, którą można nazwać. Pierwszą prawdziwą bitwą między armią USA a Czejenami.

Do tego momentu Czejenowie celowo unikali konfliktu z rządem USA, a wrogość z białymi osadnikami była ulotna, lokalna i przypadkowa.
Potyczka w Solomon's Fork była początkiem długotrwałej otwartej wrogości między USA a Czejenami.

Późniejsze potyczki i konflikty, takie jak Masakra w Sand Creek (1864) i Ucieczka z Fort Robinson (1879), doprowadziły do tego, że wielu Północnych Czejenów głodowało, było rozproszonych i musiało uciekać przed armią amerykańską.
Exodus północnych Czejenów (1878) od ich południowych odpowiedników doprowadził do utraty niezliczonej liczby członków, o czym wielu Czejenów niechętnie mówiło przez kilka pokoleń.

Obecnie Rezerwat Północnych Czejenów znajduje się w południowo-wschodniej Montanie i zajmuje powierzchnię około 444 000 akrów. Plemię liczy około 12 266 zarejestrowanych członków, z czego około 6012 mieszka w rezerwacie.

Tak zwana "Kampania Czejenów z 1857 roku" to historyczne relacje z Pierwszej prawdziwej kampanii przeciwko Indianom z Wielkich Równin - znanej jako Bitwa nad Solomon Fork.
To mało znane starcie z Indianami Czejenów miało miejsce w północno-zachodnim Kansas, w pobliżu dzisiejszego Penokee, w hrabstwie Graham w stanie Kansas