Wojny Międzyplemienne - Bitwa pod Indian Rock (1857)

Bitwa pod Indian Rock (1857)

Oraz : Kansas, Plemię Kaw (Kanza), Szlaku osadniczy Smoky Hill Trail,

Bitwa pod Indian Rock (1857)

Była to bitwa, której przyczyną był Spór terytorialny Indian, w ramach tzw. Wojen Międzyplemiennych Indian, która rozegrała się w miejscu tworzącej się osady (a później miasta) białych, Salina w 1857 roku.
Bitwę toczyli Północni Czejenowie kontra Plemiona Kaw (Kanza), Delaware i Potawatomi.

Tło historyczne i geograficzne

Na krótko przed europejską kolonizacją obszaru obecnego Stanu Kansas na początku XVIII wieku, miejsce, które miało stać miejscem bitwy znajdowało się na zachodnim terytorium Plemienia Kaw (Kanza)

Najpierw zgłoszone przez Francuskie terytorium osadnicze jako część Francuskiej Luizjany, a później nabyte przez Stany Zjednoczone wraz z zakupem Luizjany w 1803 roku, znajdowało się na obszarze zorganizowanym przez USA jako Terytorium Kansas w 1854 roku.

Na początku XVIII wieku Kupcy i Handlarze Futrami nanieśli na mapę wioskę w Stanie Kansas na obszarze, który stał się Osadą Salina.

Francuscy Kupcy i Handlarze Futrami, którzy mapowali rozwidlenia les Grande Riviere des Cansez,, zlokalizowali zachodnią wioskę les Cansez u ogólnego zbiegu rzek: Rzeki Smoky Hill, Rzeki Saline i Rzeki Solomon, a wioski Plemienia Paducas (Komancze) tuż na zachód na początku tych strumieni.

W momencie eksploracji prerii na tzw Wielkich Równinach przez USA po zakupie Luizjany w 1803 roku Indianie z Plemienia Pawnee, z tzw. Miejsce wioski Pike-Pawne ugruntowali swoje wpływy w Smoky Hills wypychając Plemię Kaw (Kanza) do osad w północno-wschodnim Kansas.

USA założyły forty na całym terytorium, aby zapewnić bezpieczeństwo ustanowionym Szlakom hadlowym i osadniczym na zachód, w tym Szlak Smoky Hill Trail i Szlak Santa Fe Trail.

Szlak Smoky Hill Trail przechodził przez teren tworzącej się Osady Salina, gdzie Droga Wojskowa z Fort Riley do Fort Larned rozdzielała się, aby przekroczyć rzekę Smoky Hill na południowy zachód.

Przyczyny Bitwy

W czasie pierwszych prób osadnictwa obywateli USA, miejsce to zostało uznane za teren łowiecki przez Indian Plemion Wielkich Równin: Siuksowie, Cheyenne (Czejenowie) i Arapaho, które rozprzestrzeniły się na tym obszarze, wypierając Plemię Pawnee.

Jednak Plemię Kaw (Kanza) kontynuowali polowania w tym obszarze, do którego dołączyły Plemiona Delaware (Lenape) i Potawatomi, które zostały przesiedlone przez rząd USA w pobliże rezerwatu Kansas i zapewniono im dostęp do polowań na równinach.

Plemiona Indian Wielkich Równin były wrogo nastawione zarówno do osadników amerykańskich w centralnym Kansas, jak i do przesiedlonych plemion we wschodnim Kansas i Nebrasce, które również uważały za osadników, a w latach 50. XIX wieku doszło do kilku najazdów na obszar Osady Salina.

Te potyczki z Indianami wielokrotnie zniechęcały do zasiedlenia terenu Osady Salina aż do 1857 roku, według Williama A. Phillipsa, który mieszkał w Mieście Lawrence podczas rozpoznania lokalizacji osadnictwa.

W tym roku Wielki Wódz Czejenów poprowadził grupę Plemion Indian Wielkich Równin.
W Spring Creek, 20 mil na zachód od miejsca, które stało się Osadą Salina, przeprowadzili niespodziewany atak na grupę myśliwych "przyjaznych" plemion wschodnich.

Grupa myśliwych wycofała się do Dry Creek, uwięziona i posyłając po pomoc inną grupę myśliwych z Plemiona Kaw (Kanza) z Council Grove.

Wielki Wódz Czejenów zmusił ich do dalszej ucieczki na wzgórze w zakolu Rzeki Smoky Hill, gdzie dołączyły do nich posiłki z Plemiona Kaw (Kanza) z karabinami.
Strzelając z karabinów zza dużych piaskowcowych głazów na szczycie wzgórza, obrońcy zabili Wielkiego Wodza Czejenów podczas pierwszej z pięciu prób ofensywnego ataku.
Jego atakujące siły uzbrojone w łuki i strzały zostały zdewastowane, pozostawiając ciała rozrzucone i skutecznie kończąc lokalne najazdy.

Skutki tego zdarzenia wspominała osadniczka Christina Campbell:
"jedna z najzacieklejszych i najokrutniejszych Bitew Indian znanych białym osadnikom; wokół rozrzucone były tysiące strzał i narzędzi wojny indiańskiej. Indian Rock, umazany krwią, pokazał, jaką rolę odegrał w odparciu powtarzających się ataków dzikusów.
To właśnie tutaj Czejenowie przeprowadzili swój ostatni atak".

Następstwa

Pokonanie agresywnych Plemion Indian Wielkich Równin umożliwiło bezpieczny powrót osadników do Osady Salina.

W 1862 roku mieszkańcy odparli najazdy Indian.
W maju i czerwcu 1864 roku zbudowano Salina Stockade, aby chronić miasto przed kolejnymi najazdami Indian.

Rozwój miasta wznowili weterani wojenni po zakończeniu w 1865 roku wojny secesyjnej, a miasto rozrosło się gwałtownie wraz z przybyciem Kansas Pacific Railway w 1867 roku.
Budowa kolei przez Osadę Salina. do Denver stanowiła naruszenie obietnic traktatowych dotyczących terenów łowieckich dla Indian na zachód od Osady Salina, a Dog Soldiers, Grupa Plemienia Czejenów zaczęli napadać na grupy budowlane między Osadą Salina. a Fort Wallace.

W tym czasie Osada Salina. była najdalej na zachód wysuniętą stacją na Szlaku Smoky Hill Trail oraz stacją końcową na Szlaku Butterfield Overland Despatch, które były także obiektami ataków Indian.

Kolejna akcja militarna USA usunęła Indian z zachodniego Kansas w 1868 roku. (Zobacz: Kampania przeciw Komanczom (1867-1875) i Druga Bitwa pod Beaver Creek (1868))
Drugi Traktat z Fort Laramie z 1868 r. zkończył ten process.