Bitwa pod Fort Buchnan (1865)

Tematy związane z Apaczami :  | Apacze | Wojny Apaczów | Plemię Yavapai | Wojny Yavapai | Apacze Zachodni | Chiricahua | Apaczeria | Llano Estacado | Bizony | Kolonialny Koń Hiszpański |

Wodzowie Indian: Wódz Cochise

Bitwa pod Fort Buchnan (1865)

była atakiem Apaczów na posterunek Armii USA w Starym Forcie Buchanan na południowym Terytorium Arizony, który miał miejsce 17 lutego 1865 roku.

Choć była to potyczka, zakończyła się znaczącym zwycięstwem Apaczów, kiedy zmusili niewielki garnizon ochotników kalifornijskich do wycofania się w góry Santa Rita

Fort Buchanan był jedynym amerykańskim posterunkiem wojskowym zdobytym podczas Wojny Apaczów Chiricahua z Meksykiem i USA (1821-1886)

Tło

Z powodu wielkiej wojny domowej w USA w latach 1861-1865 i licznych konfliktów z udziałem różnych plemion indiańskich, armia Unii była rozciągnięta na granicy.

Południowa połowa Terytorium Nowego Meksyku i nowo utworzone Terytorium Arizony dołączyły do Konfederacji w 1861 roku, więc wojska w Kalifornii zostały zebrane, aby zająć region.

Po konfrontacji porucznika George Bascoma z Wodzem Cochise w 1860 roku (czasami nazywanej Masakrą Bascom Affair (1861)), Apacze zaczęli atakować wojska Unii i Konfederacji w całej Arizonie.

Na początku 1865 roku wojna Chiricahua wciąż trwała.
Według raportów z czasu ataku, tylko dziewięciu amerykańskich kawalerzystów obsadziło fort, który nie miał murów i był tylko zbiorem budynków wojskowych, w tym stacją vedette
Dowódcą był kapral Michael Buckley z Kompanii L 1. Pułku Kawalerii Kalifornijskiej, który wraz z ośmioma innymi żołnierzami zajął posterunek strażniczy przypominający niewielki dom.

Bitwa

Bitwa rozpoczęła się rankiem 17 lutego 1865 roku, dwanaście mil od fortu, gdy zaatakowano dwóch geodetów United States General Land Office i młodego meksykańskiego chłopca. William Wrightson i Gilbert W. Hopkins podróżowali z rancza w Santa Ritas w kierunku fortu, obecnie trzy mile na zachód od Sonoita.

Nagle dziesiątki wojowników Apaczów otworzyło ogień z karabinów i łuków. Rozpoczął się pościg w kierunku Fortu Buchanan, ponieważ wszyscy byli na koniach. Trzech prawie tam dotarło, gdy zostali przytłoczeni i zabici; Armia Stanów Zjednoczonych zgłosiła, że ??trzej nie próbowali się bronić; nie usłyszeli żadnych strzałów, a kapral Buckley później powiedział, że nie wiedział, że Wrightson i Hopkins byli w tym rejonie.

Mount Wrightson i Mount Hopkins , dwa najwyższe szczyty Santa Ritas, zostały później nazwane na cześć mężczyzn.

Wojownicy Apaczów w tradycyjnych strojach plemiennych.

Następnie Apacze przeszli do pobliskiej stacji vedette, gdzie kapral Buckley siedział na ganku, podczas gdy pięciu innych szeregowych odpoczywało w środku. Kapral nie wiedział, że jest atakowany i wcześniej wysłał dwóch ludzi, aby skosili siano na pobliskim polu, a jednego na polowanie. Apacze osiągnęli zaskakujące podejście i rozpoczęli atak, strzelając do kaprala z ucha. Buckley nadal siedział na ganku, gdy wojownik podkradł się blisko niego i otworzył ogień. Pocisk utkwił w udzie Buckleya, a następnie podniósł rewolwer i zabił wojownika, który oddał strzał. Buckley wpełzł następnie do stacji, gdy rój wojowników szybko otoczył budynek. Szeregowy otworzył ogień, osłaniając Buckleya i zabił drugiego tubylca. Amerykanie zajęli pozycje obronne przeciwko wrogowi, którego liczebność Buckley oszacował na około 75 ludzi. Strzelali z karabinów przez otwory w lufach i odparli pierwszy atak z bliskiej odległości. Od tego momentu Indianie potykali się z Amerykanami z dalszej odległości.

Ostatecznie Apacze podpalili budynek, a kilka minut później, gdy dach zaczął się zapadać, Buckley nakazał swoim ludziom wycofać się. Aby to zrobić, musieliby szarżować przez wroga i wkroczyć na otaczające wzgórza. Kiedy żołnierze się wycofywali, strzelali jak szaleni i byli ścigani, aż dotarli do wzgórz, gdzie Apacze się poddali. Kapral Buckley i jego ludzie maszerowali pieszo do kopalni w Santa Ritas i dotarli w bezpieczne miejsce. Szeregowy George English, żołnierz, który został wysłany na polowanie przed atakiem, nigdy więcej nie został zauważony ani usłyszany; najpierw odnotowano go jako zaginionego, aż do momentu, gdy uznano go za zmarłego. Dwóch żołnierzy, którzy kosili siano, usłyszało odgłos strzałów i wróciło do fortu, gdy dotarli, znaleźli go otoczonego przez wojowników, którzy opróżniali budynki z towarów i palili je, również wycofali się do Santa Ritas i później dołączyli do swojego oddziału.

Następstwa

Góra Wrightson (środek) i Góra Hopkins (po prawej)

Buckley potwierdził, że zabili dwóch Apaczów, a także, że z powodu dymu z ich karabinów i płonącego stanowiska nie mógł stwierdzić, czy były inne ofiary.
Zdobyto sześć koni, 250 sztuk amunicji, 200 racji żywnościowych, dwa karabiny i sześć mundurów kawalerii Stanów Zjednoczonych.

Następnego dnia kapitan John L. Miriam otrzymał wiadomość o ataku i udał się do fortu z 25 ludźmi. Tuż za posterunkiem odkryto i pochowano ciała Wrightsona, Hopkinsa i chłopca.
Po zbadaniu stanu Fortu Buchanan kapitan Miriam nakazał jego opuszczenie i wrócił do Fortu Tubac na zachodzie, gdzie stacjonowała reszta Kompanii L. Fort Crittenden został później zbudowany pół mili na wschód od Fortu Buchanan w 1867 roku

Zobacz także

• Lista bitew wygranych przez rdzennych mieszkańców obu Ameryk

Odniesienia

1. Scott, str. 401-403
2. "Kalifornia i wojna secesyjna: 1. pułk kawalerii, ochotnicy kalifornijscy" www.militarymuseum.org
3. "Forty Arizony na amerykańskim Zachodzie - legendy Ameryki" www.legendsofamerica.com

• Scott, N. Robert; George B. Davis (1897). Wojna rebelii: kompilacja oficjalnych zapisów armii Unii i Konfederacji. Waszyngton DC: United States Government Printing Office.