Stacja Dyliżansowa Pond Creek Station
(Kansas)

Zobacz też:  | Wielkie Równiny | Indianie Wielkich Równin | Wojny Indian Wielkich Równin | Południowy Zachód | Apacze | Siuksowie | Komancze | Kiowa | Cheyenne (Czejenowie) | Plains (Kiowa) Apacze | Arapaho | Osage | Pawnee | Ute | Armia USA | 

Zobacz też: Kansas

Stacja Dyliżansowa Pond Creek Station

, położona na wschód od Miasta Wallace i dawnego Fort Wallace, w hrabstwie Wallace w Stanie Kansas, to dwupiętrowy budynek szkieletowy, który był stacją dyliżansową zbudowaną w 1865 roku.

Uważa się, że jest to najstarsza budowla stworzona przez człowieka w północno-zachodnim Kansas i jedyny zachowany w Kansas budynek Stacji Dyliżansu Butterfield Overland Dispatch.
(Zobacz Firma dyliżansowa i Szlak Butterfield Overland Dispatch)

Został wpisany do Krajowego Rejestru Miejsc Historycznych w 1972 roku.

Budynek stacji był przenoszony więcej niż jeden raz, m.in. w 1871 i 1898 roku; obecnie znajduje się zaledwie pół mili od pierwotnej lokalizacji.

Znajdują się w nim ślady po kulach z ataków Indian. (Zobacz: Bitwa pod Pond Creek Station (1867), 26 czerwca 1867 w trakcie tzw. Wojny Hancocka (1867))

W momencie umieszczenia na liście NRHP był wykorzystywany jako budynek muzealny przez Fort Wallace Memorial Association.

*************************************************
(cytat z fragmentów : https://www.legendsofamerica.com/fort-wallace-kansas/)

Fort Wallace, Kansas, został założony jako Stacja Dyliżansu Butterfield Overland Dispatch, (Zobacz Firma dyliżansowa i Szlak Butterfield Overland Dispatch) na Szlaku osadniczym Smoky Hill Trail w 1865 roku.

Nazywano go Pond Creek Stage Station. Położony 1,5 mili na zachód od dzisiejszego Miasta Wallace, Kansas, przystanek był stacją wypoczynkową, która dostarczała podróżnym pożywienie.

Fort Wallace, Kansas, 1867

Jednak trasa nie była pozbawiona niebezpieczeństw, a stacja była świadkiem tak wielu ataków Indian, że tymczasowy Obóz wojskowy zwany Camp Pond Creek został położony tuż obok.

Z powodu najazdów Indian linia dyliżansów wkrótce stała się niewypłacalna i w 1866 roku została sprzedana. Żołnierze przenieśli się kilka mil na wschód do Południowego odgałęzienia rzeki Smoky Hill, a nowy posterunek nazwano Fort Wallace.

Atak Indian na karawanę, autor Charles Marion Russell.

Najbardziej wysunięty na zachód posterunek graniczny w Kansas był zajęty, próbując chronić podróżnych, podczas gdy Indianie, których ojczyzna została najechana, kontynuowali ataki.
Tereny te były świadkami większej liczby starć z Indianami niż jakikolwiek inny fort, co przyniosło Fort Wallace o okolicom przydomek "Najbardziej walczącego fortu na Zachodzie".

Jedna z najbardziej znanych bitew, były: Bitwa pod Fort Wallace (1867), 21-22 czerwca 1867 i Bitwa pod Pond Creek Station (1867), 26 czerwca 1867 w trakcie tzw. Wojny Hancocka (1867)

Stacja dyliżansowa Pond Creek Stage Station w Fort Wallace, Kansas, autorstwa Kathy Alexander.

Oprócz ciągłych niebezpiecznych bitew mieszkańcy i żołnierze cierpieli z powodu braku żywności i kilku epidemii chorób, w tym cholery azjatyckiej w 1867 roku.

Tego samego roku, w czerwcu także w trakcie Wojny Hancocka (1867), porucznik Lyman Kidder poprowadził dziesięciu mężczyzn z 7. Pułku Kawalerii z Fort Wallace w kierunku Fort Sedgwick w Kolorado. Nigdy tam nie dotarli.
Wszyscy jedenaścioro mężczyzn zostało zabitych przez Indian w Beaver Creek w dzisiejszym hrabstwie Sherman 1 lipca 1867 roku.
(Zobacz: Masakra Kiddera (1867))