Wojny i Bitwy z Indianami w Nebrasce

Ważniejsze: | Bitwa z Siuksami pod Blue Water / Ash Hollow (1855) | Wojna Czejenów z 1864 r. w Nebrasce | Bitwa pod Mud Springs (4-6 lutego 1865) | Bitwa pod Rush Creek (8-9 lutego 1865) | Bitwa pod Warbonnet Creek (1876) | Masakra w Fort Robinson  (1879) |

Zobacz też: | Wielkie Równiny | Black Hills (Góry Czarne) | Bent's Old Fort | Bizony | Szlak Santa Fe | Wódz Mały Kruk (Little Raven) | Wódz Niwot (Left Hand) | Wódz Black Kettle | Wódz White Antelope | Wódz George Bent | Wódz Lean Bear | Wojny Międzyplemienne | Traktat z Fort Laramie (1851) | Nowy Fort Benta | Cheyenne Dog Soldiers | Fort Larned | Fort Lyon | Kansas | Kolorado | Nebraska |

(cytat z: https://www.legendsofamerica.com/ne-indianbattles/)

Atak na wozy taborowe osadników wisi w Muzeum Gilcrease, Charles Russell, artysta, fot. dzięki uprzejmości Gilcrease Museum

Począwszy od początku XVIII wieku i kończąc na zakończeniu wojen Indianami Wielkich Równin w XIX wieku, Nebraska była świadkiem kilku krwawych starć między białymi, a Indianami.
Niektórzy z pierwszych białych, którzy odwiedzili to, co później stało się Stanem Nebraska, byli Handlarzami futer i odkrywcami na początku lat dwudziestych XIX wieku.

Dekadę później przybyli kolejni, w tym górale, handlarze, misjonarze i wyprawy wojskowe.
Wraz z rozwojem szlaków:  Szlak Oregoński, Szlak Kalifornijski i Szlak Mormonów, emigranci zaczęli przemierzać Nebraskę w dużych liczbach, zwłaszcza po odkryciu złota i okresu Gorączki złota w Kalifornii w 1849 roku.

Karawana wozów i Indianie

Nawet zanim stało się to legalne, kilku białych osadników zaczęło osiedlać się w Nebrasce, która oficjalnie była zarezerwowana dla Indian.
Naturalnie, spowodowało to niechęć wielu Plemion Indian Wielkich Równin, które nazywały Nebraskę domem. Wkrótce pojawiły się żądania, aby rząd federalny zorganizował Nebraskę jako terytorium w celu zalegalizowania osad już tam istniejących, a w 1854 roku Kongres USA uchwalił Ustawę Kansas-Nebraska.
Ustawa ta utworzyła Terytorium Nebraski, które obejmowało Nebraskę i części Kolorado, Wyoming, Montanę oraz Dakotę Północną i Południową.

Wkrótce powstały nowe miasta, w tym Nebraska City, Plattsmouth i Omaha.
Kiedy Nebraska stała się terytorium, mieszkało tam około 10 000 Indian, większość w stałych wioskach wzdłuż Rzeki Missouri i Rzeki Platte oraz ich dopływów.
Jednakże w Zachodniej Nebrasce żyło kilka wędrownych grup Siuksów, a Pawnee, którzy przekazali większość swoich ziem rządowi, przyzwyczaili się do wykorzystywania pogranicza jako terenu łowieckiego.

Gospodarstwo osadników w stanie Nebraska

Chociaż osadnictwo na początku było powolne, pionierzy nadal nacierali, co prowadziło do coraz większej liczby konfliktów z Indianami.
Jednym z pierwszych znaczących starć była Bitwa pod Ash Hollow (1855), stoczona w Zachodniej Nebrasce w 1855 roku., w ramach tzw. Pierwszej wojna Siuksów [First Sioux War] (1854-1856)
Nastąpiło więcej potyczek, a w 1859 roku wysłano wojska, aby podporządkować sobie Indian Pawnee.
Zobacz: (Bitwa Battle Creek (1859))

Ustawa o gospodarstwach rolnych (Homestead Act) z 1862 roku przyciągnęła jeszcze więcej osadników.
Podczas wojny secesyjnej wiele regularnych wojsk zostało wycofanych z posterunków wojskowych na Wielkich Równinach, aby walczyć na wschodzie.

Plemiona Siuksów, Cheyenne i Arapaho wykorzystując tę okazję, próbowali wypędzić białych osadników z ich ziem.
Począwszy od 7 sierpnia 1864 roku Indianie przeprowadzili skoordynowane ataki na stacje dyliżansów i rancza wzdłuż Szlaku Oregońskiego, uderzając niemal w każdą osadę w promieniu 400 mil od Miasta Julesburg w Kolorado do Big Sandy w Nebrasce.
Podróże ustały na dwa miesiące.

Wojska i lokalne oddziały milicji zaatakowały i wyparły Indian w Bitwie nad rzeką Little Blue 17 sierpnia 1864 r.
Większe najazdy ustały, ale potyczki trwały aż do jesieni.

Przez następne kilka dekad dochodziło do wielu potyczek między Indianami a osadnikami, ponieważ plemiona Indian zdawały sobie sprawę, że nacierający biali ludzie zabijają ich Bizony i przekształcają ich ojczyznę w rozległe osady. Ostatnie problemy Indian na granicy Nebraski zakończyły się Masakrą Wounded Knee (1890) w rezerwacie Pine Ridge w Dakocie Południowej 29 grudnia 1890 r.