Wojny Indian USA - Wojny Czejenów, czerwiec 1864

Wojny Czejenów, czerwiec 1864

(cytat, za https://kclonewolf.com/index.html)

3 czerwca 1864

Agent pocztowy w Fort Leavenworth skarży się generałowi Curtisowi na napady na konwoje pocztowe jadące na zachód, których dopuścili się Cheyenne (Czejenowie).

3 czerwca 1864

Gubernator Evans wysyła do generała Curtisa drugą prośbę o wojsko:

"To będzie zniszczenie i śmierć dla Kolorado, jeśli nasze linie komunikacyjne zostaną odcięte lub jeśli nie będą tak dobrze strzeżone, że frachtowce nie będą się bały przekraczać równin, szczególnie przez rzekę Platte, która jest źródłem naszego utrzymania".

(Wojna rebeliancka: Kompilacja oficjalnych zapisów armii Unii i Konfederacji, seria I, tom XXXIV, część IV, s. 206-207.)

CZYTAJ KOMUNIKATY

11 czerwca 1864 - Masakra w Hungate (1864)

Zbyt realny strach przed powstaniem Indian na Terytorium Kolorado wybucha na ranczu Issaca Van Wormera, zaledwie 30 mil na południowy wschód od Denver City. Indiańscy najeźdźcy brutalnie mordują pomocnika Van Wormera, Nathana Hungate, jego żonę Ellen i ich dwójkę dzieci Laurę (w wieku 2 lat) i Florence (pięć miesięcy). Van Wormer nie jest obecny w czasie ataku i nie ma naocznych świadków, którzy mogliby potwierdzić, kto popełnił niewypowiedzianą zbrodnię, w wyniku której zarówno Nathan, jak i Ellen zostali brutalnie zmasakrowani i oskalpowani, a ich małe dzieci niemal ścięte. Oddział farmerów, frachtowców i żołnierzy poszukujących indiańskich oddziałów wojennych, które kradną bydło w tym rejonie, odkrywa ciała Hungate'ów w pobliżu ich spalonego domu.

Współcześni historycy utrzymują, że Masakrze Hungate zostały popełnione przez czterech wojowników Arapaho, być może dowodzonych przez Notnee lub Roman Nose. Jednak niedawne badanie archeologiczne miejsca Masakry Hungate ujawniło nowe dowody, które dostarczają bardziej szczegółowej teorii tego, co faktycznie się wydarzyło.

PRZECZYTAJ RAPORT O MASAKRZE W HUNGATE

Możesz też przejść bezpośrednio do artykułu dr. Jeffa Broome'a "Masakry Indian w hrabstwie Elbert w Kolorado: nowe informacje na temat morderstw Hungate'a z 1864 r. i Dietemanna z 1868 r."

13 czerwca 1864

Wieść o Masakrze w Hungate dociera do Denver, gdy Evans otrzymuje depeszę od generała Curtisa, który radzi gubernatorowi, aby działał na własną rękę i wezwał ochotniczą milicję. Curtis wyraża chęć wysłania istniejących wojsk Kolorado do domu w ramach wsparcia. W rzeczywistości wojna secesyjna była w pełnym rozkwicie na wschód od Missouri, a Curtis potrzebował żołnierzy z Kolorado w Kansas.

14 czerwca 1864

Frachtowcy przywożą zmasakrowane ciała rodziny Hungate do Denver i wystawiają je w skrzyni, grożąc mieszkańcom Denver pod groźbą broni, aby obejrzeli ciała i zobaczyli rezultaty prób uspokojenia Indian przez gubernatora Evansa. Podczas gdy zszokowani obywatele patrzą z przerażeniem, frachtowcy rozsiewają dzikie plotki o masowym ataku Cheyenne Dog Soldiers na ranczo Van Wormera, wprawiając Denver i okolice w panikę. Wielu osadników wzdłuż i wszerz South Platte porzuca swoje farmy i rancza i szuka schronienia w mieście.

14 czerwca 1864

Evans wysyła telegram do Sekretarza Wojny Edwina Stantona, informując go o Masakrze Hungate i pilnej potrzebie utworzenia pełnego pułku armii, zatwierdzonego i dostarczonego przez rząd, przy wsparciu obecnych oficerów armii.

CZYTAJ KOMUNIKATY

15 czerwca 1864

Pułkownik Chivington, sceptycznie nastawiony do obaw o powstanie Cheyenne Dog Soldiers tak blisko Denver, rozkazuje kapitanowi Josephowi Davidsonowi przeprowadzić poszukiwania morderców z Hungate, ostrzegając Davidsona, aby zignorował "latające plotki". Chivington mówi Davidsonowi, aby szukał tylko tak długo, jak istnieje szansa na powodzenie w schwytaniu i zabiciu sprawców. Davidson wkrótce potem porzuca poszukiwania, ponieważ świadkowie mogą dostarczyć jedynie szczątkowych informacji o indiańskich grupach łupieżczych kradnących bydło w pobliżu miejsca Masakry Hungate.

15 czerwca 1864

Major TI McKenny, wysłany do Fort Larned przez generała Curtisa w celu oceny narastającej wrogości Indian w Zachodnim Kansas, raportuje:

"Jeśli chodzi o te problemy Indian, myślę, że jeśli nie zachowamy wielkiej ostrożności z naszej strony, wybuchnie krwawa wojna. Naszą polityką powinno być próbowanie ich pojednania, dobre strzeżenie poczty i pociągów, aby zapobiec kradzieży, i powstrzymanie tych (wojskowych) oddziałów zwiadowczych, które wędrują po kraju, nie odróżniając jednego plemienia od drugiego i zabijając wszystko, co ma kształt Indianina. Potrzeba będzie niewielu morderstw ze strony naszych żołnierzy, aby zjednoczyć wszystkie te wojownicze plemiona równin, które od lat żyją w pokoju i zawierają między sobą małżeństwa".

(Wojna rebelii: Kompilacja oficjalnych zapisów armii Unii i Konfederacji, seria I, tom XXXIV, część IV, s. 402-404.)

McKenny wydał także Curtisowi kolejne nieoczekiwane ostrzeżenie dotyczące kondycji dowódcy Fort Larned, kapitana JW Parmetara. Kapitan, jak ostrzegał McKenny, był według wszystkich relacji "zatwardziałym pijakiem". Curtis nie zareagował na to złowieszcze ostrzeżenie, dopóki późniejszy incydent z udziałem mocno pijącego Parmetara nie rozpalił ognia wojny z Indianami.

PRZECZYTAJ RAPORT McKENNEYA

16 czerwca 1864

Miasto Denver znów wybucha paniką, gdy farmer William Shortridge wpada do miasta z wiadomością, że duża grupa wojowników Indian zmierza prosto do Denver.
Shortridge'a ścigają dziesiątki osadników ze wschodnich równin, którzy porzucili swoje domy, gdy Shortridge przyniósł wiadomość. Mieszkańcy miasta szukają schronienia w zabarykadowanych budynkach Denver, zbrojownia zostaje splądrowana, a mieszkańcy Denver chowają się w obronie.

Panika okazała się fałszywym alarmem, gdyż wielka chmura pyłu, którą Shortridge dostrzegł w oddali, była po prostu efektem paniki bydła wywołanej przez grupę pijanych meksykańskich pasterzy.

Połowa czerwca 1864 r.

William Bent wyrusza do kraju Indian i nawiązuje kontakt z Wodzem Black Kettle na naradę.
Rozmawiają o zabiciu Wodza Lean Bear przez wojska Eayera, a Wódz Black Kettle podkreśla intencję Południowych Czejenów, by trzymać się z dala od wojny, którą Cheyenne Dog Soldiers i Siuksowie wypowiedzieli białym.
Bent mówi Wodzowi Black Kettle, że spróbuje zorganizować naradę pokojową z dowódcami Unii.

Wierząc, że może przyspieszyć porozumienie pokojowe z żołnierzami Kolorado, jeśli porozmawia z Chivingtonem zamiast z Curtisem, Bent wraca do Fort Lyon, gdzie odkrywa, że Chivington właśnie przybył.
Chivington gani prośbę Benta o pertraktację z Wodzem Black Kettle, stwierdzając, że nie ma uprawnień do zawarcia traktatu, ponieważ Curtis nakazał wojskom Kolorado zaatakowanie wszystkich plemion indiańskich bez względu na granice dystryktów lub przyjazne nastawienie deklarowane przez niektóre klany indiańskie.
Pomimo ostrzeżenia Benta, że zabijanie przyjaznych grup jedynie wzmocni ogólną determinację Cheyenne Dog Soldiers i wojowników Siuksów do wojny, Chivington stwierdza, że sam "wkracza na wojenną ścieżkę" i nie spocznie, dopóki wszyscy Indianie nie zostaną zabici.

27 czerwca 1864

Wysiłki Evansa, aby zebrać ochotników do milicji, są daremne, ponieważ nie upoważniono żadnego rządowego wsparcia do zapewnienia wynagrodzenia i sprzętu tym, którzy są gotowi ryzykować życie w walce z Cheyenne Dog Soldiers . Pośród ciągłych porad agentów i żołnierzy, że nie wszyscy Indianie z Równin chcą wojny, gubernator opracowuje plan, aby spróbować oddzielić wrogich Indian od przyjaznych. Opracowuje proklamację skierowaną do "Przyjaznych Indian z Równin", ostrzegając ich przed nieuchronną wojną z wrogimi bandami. Nakazuje pokojowo nastawionym Indianom udać się do różnych fortów na całym terytorium, gdzie będą chronieni, otrzymają renty i będą mogli polować na bawoły i dziką zwierzynę. Twierdzi, że celem tej proklamacji jest "zapobiegnięcie przypadkowemu zabijaniu przyjaznych Indian". Kopie proklamacji są wysyłane do agentów i tłumaczy w celu dostarczenia ich Indianom na równinach.

Przeczytaj cały tekst pierwszego oświadczenia Evansa...

Choć dobrze intencjonowane, wysiłki Evansa, aby komunikować się z plemionami w ten sposób, są naiwne i wskazują na jego niezrozumienie politycznej i wojskowej struktury Indian. Sześć plemion wędrujących po tysiącach mil kwadratowych to autonomiczne społeczeństwa, podzielone na setki niezależnych klanów rządzonych przez indywidualnych wodzów i podwodzów. Plemię Czejenów w szczególności składa się ze skomplikowanego systemu politycznego, który jest obecnie w chaosie z powodu wzrostu poparcia dla walczących Cheyenne Dog Soldiers . Dalsze komplikacje propozycji Evansa (reprezentującego Biuro ds. Indian) wynikają z jej zasadniczej sprzeczności z polityką Departamentu Wojny. Aby bronić Kolorado przed rosnącym zagrożeniem ze strony Indian, Chivington otrzymał rozkaz zignorowania granic dystryktów i polowania na wszystkich Indian, a nie tylko wrogie bandy. Ponadto nakazał wszystkim dowódcom fortów, aby traktowali jakąkolwiek obecność Indian w pobliżu fortów jako akt wojny i strzelali do nich na miejscu.

29 czerwca 1864

Raporty agenta Colleya z Fort Lyon wskazują, że Południowi Czejenowie i Arapaho składają się głównie z pokojowo nastawionych Indian, dowodzonych przez głównych wodzów: Wodza Black Kettle (Czejenowie) i Wodza Little Raven [Mały Kruk] (Arapaho). Nie oznacza to jednak, że wśród południowych plemion nie ma wrogich wojowników.

Syn Wodza Little Raven, o tym samym imieniu, w rzeczywistości skrytykował wysiłki ojca, aby zawrzeć pokój i przewodzi grupie wojennej Arapaho podczas rajdów w regionie rzeki Arkansas.

Gubernator Evans nakazuje Colleyowi zwrócenie się o pomoc do Williama Benta i Johna Smitha, przedstawiciela Plemienia Czejenów, w celu zapewnienia pokoju z plemionami południowymi w rejonie rzeki Arkansas.

Początek lipca 1864 r.

Bent wyrusza do Kansas, aby zlokalizować koczownicze klany południowe i przedstawić im propozycję Evansa. Będzie to długi i trudny proces, ponieważ przyjaźni Indianie nieustannie się przemieszczają, aby uniknąć żołnierzy.

Lipiec 1864

Letnia susza spala suche równiny, a plaga szarańczy teraz spada, niszcząc uprawy i popychając osadników z Kansas i Kolorado na skraj nędzy. Trudne warunki nie są mniej dewastujące dla Indian, ponieważ wiele grup walczy z chorobami i głodem, próbując przeprowadzić letnie polowanie na bizony, kluczowe dla przetrwania nadchodzącej zimy.

Lipiec 1864

Partia Administracji Unii organizuje konwencję konstytucyjną w Denver. Partia popiera stanowość Kolorado i popiera kandydaturę Chivingtona do Kongresu, popiera Johna Evansa i Henry'ego Tellera do Senatu. Sukces partii w wyborach zależy od zdolności Evansa do położenia kresu groźbie inwazji Indian na terytorium.

Lipiec 1864

Z powodu rosnącej presji na stłumienie powstania Indian w Zachodnim Kansas i Wschodnim Kolorado, generał Curtis dzieli dwa istniejące okręgi wojskowe (Kansas i Kolorado) na trzy dywizje. Fort Lyon zostaje usunięty spod dowództwa Chivingtona w Dystrykcie Kolorado (z siedzibą w Denver) i umieszczony w nowym Dystrykcie Górnego Arkansas, pod dowództwem generała majora Jamesa Blunta. Rozpoczyna to terytorialny konflikt między Chivingtonem a Curtisem, ponieważ Curtis uważa, że polityczne aspiracje Chivingtona kolidują z jego zobowiązaniami wojskowymi wobec Doliny Arkansas.

Obawiając się politycznych reakcji na sugestie Curtisa, że nie dba o ochronę terytorium, Chivington zaostrzy swoją politykę ścigania i eksterminacji Indian.

14 lipca 1864

Gubernator Evans wysyła Chivingtona do Fort Lyon z kwotą 3000 dolarów na sfinansowanie wsparcia dla przyjaznych Indian, którzy przybędą i się poddadzą.

Połowa lipca 1864 r.

William Bent nawiązał kontakt z kilkoma Wodzami Czejenów, Arapaho, Komanczów, Kiowa i Apaczów, informując ich o proklamacji gubernatora Evansa. Przywódcy ci przybywają do Fort Larned i naradzają się z dowódcą fortu, kapitanem JW Parmetarem. Ustanawia się tymczasowy rozejm, a renty i towary handlowe są obiecane tym klanom, które chcą zachować pokój, ale ci wodzowie reprezentują tylko niewielką liczbę pokojowo nastawionych klanów indiańskich. Społeczeństwa wojowników nadal są nieugięte w swoim zamiarze prowadzenia wojny.

17 lipca 1864

Żołnierze Cheyenne Dog Soldiers i klany wojowników Siuksów skonsolidowały się i przeprowadzają najazdy wzdłuż Szlaków Republican i Platte River.
Osiem brutalnych ataków pochłonęło życie pół tuzina białych osadników, a kilkaset sztuk koni i bydła zostało skradzionych. Trasa Platte, główne źródło zaopatrzenia Denver, zostaje odcięta, gdy wojownicy nieubłaganie zmierzają w kierunku niechronionego Denver. Evans nadal prosi Waszyngton o pomoc, ale wojna secesyjna na wschodzie zaprząta uwagę generała Curtisa i Departamentu Wojny.

18 lipca 1864

Dwa kolejne ataki Indian bliżej Denver na Bijou Creek. Pięciu osadników zamordowanych i oskalpowanych.

24 lipca 1864

Żołnierze Cheyenne Dog Soldiers i wojownicy Siuksów atakują i palą cztery karawany wozów w Cow Creek w stanie Kansas.

24 lipca 1864

Gang Reynoldsa powraca, tym razem w Kolorado. Teraz gang składający się z zaledwie dziewięciu bandytów, Reynolds i chłopcy przeprowadzają serię napadów w Arkansas, zmierzając w kierunku górskich osad górniczych. Chivington musi jeszcze bardziej przerzedzić Colorado 1st, ponieważ rozkazuje kilku kompaniom Fort Lyon na zachód, aby poszukały gangu.

30 lipca 1864

Grupa górników zauważa Reynolds Gang w pobliżu Kenosha Pass w górach Kolorado. W nocy dochodzi do strzelaniny, w której jeden z członków Reynolds Gang zostaje zabity, podczas gdy pozostali uciekają. Grupa odcina głowę martwego bandyty i wystawia ją w Fairplay, CO.

30 lipca 1864

Wódz wojowników Kiowa , Satanta, zbliża się do Fort Larned i prosi o pertraktacje z kapitanem Parmetarem. Satanta przynosi "wodę ognistą" i kilka kuszących squaws do Fort Larned. Satanta, Parmetar i oddziały Fort Larned idą na imprezę z alkoholem i kobietami, podczas gdy wojownicy Satanty napadają na zagrody Fort Larned, zabijając wartownika i kradnąc ponad 250 koni i mułów. Satanta i squaws uciekają, pozostawiając pijanego Parmetar wściekłego.

Koniec lipca 1864

Słysząc o napadzie Wodza Satanty, Arapaho Peace Wódz Niwot (Left Hand) zbliża się do Fort Larned, powiewając białą flagą, z 25 wojownikami Arapaho.
Wódz Niwot (Left Hand) naradza się z wartownikiem Fort Larned, prosząc o pertraktację z Parmetarem, aby upewnić się, że żołnierze wiedzą, że jego Arapaho nie mieli nic wspólnego z napadem Kiowa, ani nie pochwalali go. Wódz Niwot (Left Hand) mówi również wartownikowi, aby poinformował Parmetar, że jego wojownicy będą ścigać grupę Satanty i odzyskają skradzione zapasy. Wartownik wraca do fortu, a chwilę później pijany i wściekły Parmetar strzela z haubicy w grupę Wodza Niwot (Left Hand). Arapaho pospiesznie się wycofują, unikając obrażeń, ale wieść o ataku Parmetara rozprzestrzeni się wśród przyjaznych plemion i przekona wielu innych do strony klanów wojowników.

W odpowiedzi na nasilenie ataków Indian na terytoriach Kansas, Nebraski i Kolorado, generał Curtis wydaje rozkaz polowy nr 2, nakazujący dowódcom wszystkich posterunków wojskowych podjęcie ścisłych środków ostrożności w celu umocnienia posterunków i ograniczenia kontaktów z Indianami w ich ogólnym otoczeniu. Curtis ostrzega, że każdy oficer, który naruszy ten rozkaz, zostanie ukarany "najsurowszą i doraźną karą".

1 sierpnia 1864

Na rozkaz generała Curtisa Chivington przybywa do Fort Larned i zakuwa kapitana Parmetara w kajdany. Kapitan 1. Pułku Kolorado CB Backus zostaje tymczasowo dowodzony, dopóki major Scott Anthony nie przybędzie z Fort Riley, aby przejąć dowództwo.

6 sierpnia 1864

Czterech myśliwych na bizony zamordowanych i oskalpowanych przez Cheyenne Dog Soldiers nad rzeką Salina, w Stanie Kansas. Pociągi mułów i wołów zaatakowane przez Cheyenne Dog Soldiers i wojowników Siuksów nad Rzeką Little Blue w Stanie Nebraska.
Cheyenne Dog Soldierss i wojownicy Siuksów atakują żołnierzy, mordują czterech w pobliżu Osady Salina, w Stanie Kansas.

7 sierpnia 1864

Żołnierze Cheyenne Dog Soldiers kradną stado koni w Salina w Stanie Kansas

7 sierpnia 1864

Wojenne oddziały Kiowa, Wodza Satanty rozpoczynają serię ataków na Arkansas.
Uderzają w meksykański konwój wozów siedem mil od Fort Lyon, zabijając jednego i plądrując konwój. Major Wynkoop wysyła wojska w pościg za Satantą, który następnie prowadzi kolejny atak na ranczo Rule, niedaleko rancza Williama Benta. Rodzina Rule i sąsiedzi odpierają atak.

Niedługo potem wojownicy Kiowa zabijają pięciu mężczyzn w Cimarron Crossing (na Szlaku Santa Fe). Wynkoop wysyła wiadomość do Chivington w Denver, że jego słabo wyposażone siły Fort Lyon są zbyt małe, aby przeprowadzić poważną kampanię przeciwko prawie 1000-osobowej grupie wojennej Kiowa.

8 sierpnia 1864

Ponad 400 mil na północ od Fort Lyon, Cheyenne Dog Soldiers i wojownicy Siuksów atakują Plum Creek w Stanie Nebraska, zabijają 11 mężczyzn, palą 11 wozów i kradną mienie oraz bydło o wartości 7500 dolarów.

8 sierpnia 1864

Osady wzdłuż Little Blue River w Stanie Nebraska i Stanie Kansas zostają zaatakowane przez Cheyenne Dog Soldiers, wojowników Arapaho i Siuksów.
15 zabitych, w tym rodzina i krewni Williama Eubanka. Laura Roper (16) i Lucinda Eubank (23) zostają porwane z Liberty Farm, wraz z dziećmi Lucindy, Isabel (3), Williamem Jr. (6 miesięcy) i siostrzeńcem, Ambrose Archerem (7).

Przeczytaj historię Laury Roper opowiedzianą jej własnymi słowami...

Przeczytaj historię Lucindy Eubank...

9 sierpnia 1864

Żołnierze Cheyenne Dog Soldiers i wojownicy Siuksów atakują Stację Little Blue w Stanie Nebraska i kradną lub niszczą mienie oraz zwierzęta gospodarskie o wartości 50 tys. dolarów.

10 sierpnia 1864

Cheyenne Dog Soldiers i wojownicy Siuksów ponownie atakują Little Blue Station, kradnąc lub niszcząc majątek i inwentarz żywy o wartości 8000 dolarów.
Inni atakują Kiowa Ranch Station 70 mil na wschód od Fort Kearny w Stanie Nebraska, zabijając dwóch mężczyzn i kradnąc lub niszcząc majątek i inwentarz żywy o wartości 10 000 dolarów.
Konwoje wozów nad Fort Kearny zaatakowane, 14 mężczyzn zabitych, 2 kobiety i 4 dzieci porwanych, całe ranczo zniszczone, a majątek i inwentarz żywy skradziony.

10 sierpnia 1864

Ostatnia ofensywa Indian zablokowała Rzeki Platte i Republican. Denver jest teraz całkowicie odizolowane. Gubernator Evans depeszuje do Indian Bureau i Sekretarza Wojny Stantona, błagając o upoważnienie do utworzenia milicji pod auspicjami armii.

PRZECZYTAJ EVANS DESPATCH

11 sierpnia 1864

W pobliżu ujścia Sand Creek, podkomendny Wódz Arapaho, Neva (Brat Wodza Arapaho, Wodza Niwot [Left Hand]), z 15 dzielnymi wojownikami, próbuje zbliżyć się do grupy zwiadowczej Fort Lyonz listem od Wodza Cheyenne (Czejenów) Black Kettle, informując białe władze o zamiarze trzymania się z dala od wojny. Obawiając się, że dzielni żołnierze Nevy zamierzają zaatakować, mała grupa zwiadowcza żołnierzy wycofuje się do Fort Lyon bez konsultowania się z Nevą. Po otrzymaniu raportu zwiadowcy, major Wynkoop, pod błędnym wnioskiem, że Arapaho szykują atak, wysyła wojska do Sand Creek. Następuje niewielka potyczka, gdy żołnierze lokalizują grupę Nevy, ale ulewny deszcz uniemożliwia większą bitwę. Obie strony ostatecznie się rozchodzą.

Depesze z Fortu Lyon podczas sierpniowych zamieszek Indian w Arkansas

11 sierpnia 1864

Departament Wojny ostatecznie upoważnia gubernatora Evansa do utworzenia pułku ochotników, natychmiastowego przeniesienia milicji do nowego 3. Pułku Ochotniczego Kolorado i zagwarantowania żołdu i zaopatrzenia na okres 100 dni.

11 sierpnia 1864

Chociaż plan gubernatora Evansa, aby zaoferować schronienie pokojowo nastawionym Indianom, mógłby zadziałać, gdyby dano mu więcej czasu, wojownicze ataki na białe osady przypieczętowały los wszystkich Indian. Gubernator Evans jest pod ogromną presją ze strony swoich przeciwników politycznych, ponieważ jego kariera opiera się teraz na sukcesie zdolności jego ochotniczej milicji do ochrony Denver City.

Gubernator porzuca swój plan zaoferowania gałązki oliwnej przyjaznym klanom indiańskim i wydaje drugą proklamację upoważniającą wszystkich obywateli do polowania i zabijania wrogich Indian:

"Teraz zatem ja, John Evans, gubernator Terytorium Kolorado, wydaję tę moją proklamację, upoważniając wszystkich obywateli Kolorado, indywidualnie lub w grupach, które mogą zorganizować, do ścigania wszystkich wrogich Indian na równinach, skrupulatnie unikając tych, którzy odpowiedzieli na moje wezwanie do spotkania się w punktach wskazanych, aby zabijać i niszczyć, jako wrogów kraju, gdziekolwiek się znajdują, wszystkich takich wrogich Indian. I ponadto, jako jedyną nagrodę, jaką jestem upoważniony zaoferować za takie usługi, niniejszym upoważniam takich obywateli lub grupy obywateli do wzięcia do niewoli i zatrzymania na własny użytek i korzyść całej własności wspomnianych wrogich Indian, którą mogą pojmać, i otrzymania za całą skradzioną własność odzyskaną od wspomnianych Indian takiej nagrody, jaka może być uznana za właściwą i sprawiedliwą".

(Raport o prowadzeniu wojny, 38 Kongres, 2 sesja, Waszyngton, Government Printing Office, 1865, s. 47.)

PRZECZYTAJ CAŁY TEKST

Ogłoszono wezwanie ochotników do 3. pułku, a pułkownik Chivington natychmiast rozpoczął kampanię rekrutacyjną. Około 200 mężczyzn zostało natychmiast zwerbowanych, głównie biednych, bezrobotnych górników, którzy desperacko potrzebowali jedzenia.

12 sierpnia 1864

Oddział wojenny Cheyenne Dog Soldiers, który zaatakował Liberty Ranch, przybywa do dużego obozowiska Cheyenne (Czejenów) i Arapaho nad rzeką Smoky Hill, ze swoimi więźniami, Lucindą Eubank, Laurą Roper, siostrzeńcem Eubanka Ambrose'em Archerem i dwójką małych dzieci Lucindy, Isabel i "Willie".
Wódz Pokoju, Wódz Niwot (Left Hand) (Arapaho) dokonuje handlu z wojownikami, aby zdobyć Ambrose, Laurę i 3-letnią Isabel Eubank, którą Indianie błędnie identyfikują jako dziecko Laury (podczas długiej podróży z Little Blue Laura opiekowała się Isabel, a Lucinda opiekowała się swoim 6-miesięcznym synem, Williamem Jr.). Pani Eubank i dziecko zostają jednak sprzedane renegatowi Siuksów, wojownikowi Two Face, który natychmiast opuszcza obóz ze swoimi nowymi białymi niewolnikami. Ten smutny zwrot losu na zawsze zmieni życie wszystkich pięciu więźniów. Ambrose, Laura i Isabel są teraz w rękach Wodza Niwot (Left Hand), porządnego i wykształconego przywódcy Arapaho. Będą traktowani z szacunkiem, podczas gdy Wódz Niwot (Left Hand) i Black Kettle będą próbowali wynegocjować ich bezpieczny powrót w zamian za rozejm z żołnierzami.
Pani Eubank będzie jednak cierpieć długą gehennę gwałtów i innych nadużyć z rąk Two Face i jego morderczego klanu wojowników.

13 sierpnia 1864

Oddział 1. Pułku Kawlerii Kolorado pod dowództwem porucznika George L. Shoupa otacza Jima Reynoldsa i czterech członków gangu Reynoldsa w pobliżu Canon City w stanie Kolorado. Shoup wkrótce zatrzyma wszystkich pięciu i przekaże ich do biura marszałkowskiego USA w Denver.

16 sierpnia 1864

Syn Wodza Little Raven prowadzi oddział wojenny Arapaho na najazd na Agencję indiańską Point of Rocks (zbudowaną dla dobra Czejenów i Arapaho na mocy Traktatu Fort Wise 1861). Zabijają kilku mężczyzn, kradną 28 sztuk bydła, a następnie ruszają na południe do rancza należącego do Charliego Autobeesa, gdzie kradną kilka koni. Agencja Point of Rocks wkrótce zostanie opuszczona z powodu obaw przed najazdami Indian.

PRZECZYTAJ WYSYŁKĘ

17 sierpnia 1864

Między Camp Fillmore i Fort Lyon kowal o imieniu Snyder i woźnica zostają zamordowani i oskalpowani przez wojowników Arapaho dowodzonych przez Syna Wodza Little Raven.
Arapaho palą wóz, kradną muły i porywają żonę Snydera.

Połowa sierpnia 1864 r.

Wojownicy Cheyenne (Czejenów) i Arapaho, dowodzeni przez Powder Face i Whirlwind, uderzają na "Jimmy's Camp" na Szlaku Platte, na południe od Denver, niedaleko Castle Rock. Skradziono bydło. Oddziały wojenne uderzają w inne osady w pobliżu Castle Rock, w tym Coberly Ranch ("Halfway House"), które jest krytycznym przystankiem i sklepikarzem dla wojsk Unii zmierzających do Fort Lyon. Wstępne raporty błędnie podają, że Hersa i Mattie Coberly zostały zabite, ale dziewczęta, ich matka i bracia przeżyli atak. Historyczne relacje podają jednak, że ojciec, James Coberly, został zabity przez Indian w tym okresie. Najprawdopodobniej zginął podczas tych nalotów.

18 sierpnia 1864

Kiowa i Komancze plądrują i palą wozy, zabijają mężczyznę i jego syna u źródeł Cherry Creek, 30 mil na południowy wschód od Denver.

19 sierpnia 1864

Kiowa atakują i podpalają konwoje wozów na przeprawie Cimarron (na Szlaku Santa Fe), zabijają 10 mężczyzn i okaleczają ciała.

21 sierpnia 1864

Kiowa atakują i palą 95-wagonowy konwój w Cimarron Crossing (na Szlaku Santa Fe). Woźnica zostaje zamordowany i oskalpowany, a cały inwentarz zostaje skradziony.

21 sierpnia 1864

Niezidentyfikowany morderca Indian War Party i skalpowanie dwóch mężczyzn, Crawforda i Hancocka, wzdłuż rzeki Arkansas między Camp Fillmore i Fort Lyon. Podejrzewa się Syna Wodza Little Raven.

23 sierpnia 1864

Chivington ogłasza stan wojenny w Denver. Firmy są zamknięte, podróże poza miasto są zablokowane. Środki te są podejmowane w celu nakłonienia wszystkich sprawnych fizycznie mężczyzn do zaciągnięcia się do 3. Pułku. Kompanie milicji są zmuszane do służby z bardzo niewielkim przeszkoleniem, zaopatrzeniem lub sprzętem, podczas gdy Chivington próbuje wzmocnić obronę drogi Platte. Aby podkreślić egzekwowanie stanu wojennego i pobudzić zemstę wśród nowo powołanych żołnierzy 3. Pułku, Chivington planuje zrobić przykład z pięciu członków Gangu Reynoldsa przetrzymywanych w więzieniu USA. Chociaż Reynolds podlega jurysdykcji cywilnej Prokuratury USA w Kolorado, Chivington powołuje się na swoją władzę w ramach stanu wojennego i nakazuje gangowi stanąć przed komisją wojskową. Chociaż Gang Reynoldsa dopuścił się tylko rozboju w Kolorado, Chivington prosi generała Curtisa o udzielenie mu pozwolenia na egzekucję więźniów.

PRZECZYTAJ CHIVINGTON DESPATCH

Koniec sierpnia 1864

Wódz Black Kettle naradza się z innymi Wodzami Cheyenne (Czejenów) i Arapaho.
Obecni są Wódz Little Raven i Wódz Niwot (Left Hand) (Arapaho) oraz Wódz War Bonnet, Wódz White Antelope, Wódz (Ochinee) One Eye (Cheyenne).
Wodzowie Wojenni Cheyenne (Czejenów) Bull Bear (Cheyenne Dog Soldiers) i Wódz Eagle Head (Bowstrings) reprezentują pro-pokojowych przywódców żołnierzy.
Wódz Tall Bull (Cheyenne Dog Soldiers) będzie przemawiał w imieniu pro-wojennych klanów.

Black Kettle proponuje radę pokojową z białymi, co zostaje zaakceptowane przez wodzów pokoju oraz Bull Bear i Eagle Head, ale Tall Bull stanowczo odmawia.

Większość Cheyenne Dog Soldiers opuszcza radę w proteście, ale Wódz Black Kettle idzie naprzód z planem skontaktowania się z żołnierzami w sprawie propozycji pokojowej. List zostaje napisany z pomocą syna Williama Benta, pół-Czejena, George Benta. One Eye i Eagle Head zgłaszają się na ochotnika, aby dostarczyć list Agentowi Colleyowi i Majorowi Wynkoopowi w Fort Lyon.

PRZECZYTAJ LIST BLACK KETTLE DO WYNKOOP/COLLEY