Wojny Indian USA - Druga bitwa pod Tucson 1782

Druga Bitwa pod Tucson 1782

Tematy Apaczów: | Plemię Apaczów | Wojny Apaczów (1541-1924) | Apaczeria | Llano Estacado | Bizony | Kultura Rzeki Dismal (Apacze) | Kolonialny Koń Hiszpański |
Szczepy Apaczów: (Chiricahua, Jicarilla, Lipan, Mescalero (w tym Salinero Apacze), Plains (Kiowa) Apacze, Apache Zachodni (w tym Tonto Apacze))

* * *

Inne artykuły z Wikipedii na temat terytoriów Indian : (w budowie)
/ Komanczeria / Komanczeros / Apaczeria / Llano Estacado / Bizony / Seven Cities of Gold (Cibola) / Quivira /

Prowincje hiszpańskie z terenu Płd. USA:
/ hiszpańska Kalifornia / hiszpański Nowy Meksyk / hiszpański Teksas / hiszpańskie Nowe Filipiny / hiszpańska Luizjana / hiszpańska Floryda / hiszpańska Arizona /

Indiańskie Plemiona Południowego Zachodu: (w budowie)
/ Apacze / Ute / Yavapai / Havasupai / Hopi / Zuni / Navajos (Nawahowie) / Papagos (Tohono O'odham) / Walapai / Yuma / Mohave / Ludy Pueblo / Wichita / Querecho (Apache) / Pima (Akimel O'odham) / Yaqui / Maricopa / Osage / Tonkawa / Karankawa / Jumanos / Caddo / Coahuiltecan / Pawnee / Arikara /

Zobacz także
Hiszpańscy Eksploratorzy Ameryki Północnej (Spanish explorers of North America)

Druga Bitwa pod Tucson 1782

, zwana również Atakiem pierwszomajowym, miała miejsce w Tucson w Arizonie i sąsiednim Plemieniem Pueblo

Miała miejsce podczas Wojny Apaczów z Meksykiem (1541-1933) 1 maja 1782 r., pomiędzy małym garnizonem żołnierzy Hiszpańskich, a setkami wojowników Apaczów

Zrekonstruowany bastion Fort Tucson, 2009.

Tło

Presidio San Augustin del Tucson, lub Fort Tucson, była hiszpańską twierdzą położoną w dzisiejszym centrum Tucson, założoną przez Hugh O'Conora. Budowa budowli miała miejsce w latach 1775-1783 i służyła do ochrony szlaków komunikacyjnych i handlowych przez północną Sonorę i południową Alta California . Garnizon składał się średnio z czterdziestu do sześćdziesięciu kawalerzystów, głównie pochodzenia sonorańskiego. Chociaż zdeplebizowany, zatrudniono również zwiadowców indiańskich Pima . Fort Tucson był zbudowany głównie z cegieł adobe i drewna z drzew mesquite . Stanowisko obsługiwało co najmniej jedno działo i tylko kilku oficerów. Tucson było odizolowaną społecznością w swoich najwcześniejszych latach, położoną po prawej stronie rzeki Santa Cruz , obok pueblo Pima , znanego jako Indian Town, po lewej stronie wody, mniej więcej na północny zachód od Tucson. Pomiędzy wioską a presidio znajdował się most prowadzący przez rzekę.

Obszar wokół presidio jacals został ufortyfikowany szerokim rowem z wodą i palisadą z bali, które miały zostać zbudowane na rozkaz dowódcy kapitana Pedro Allande y Saabedra , z dwoma wałami , na których umieszczono nieznaną liczbę armat. Zbudowano również cztery bastiony , magazyny , wieżę strażniczą i kościół . Mury miały różną wysokość od dziesięciu do prawie trzydziestu stóp i były zbudowane tak, aby były zwarte. Były dwie bramy, jedna na murze wschodnim, a druga na murze zachodnim. Palisada, a następnie ziemny mur obronny otaczały budynki wojskowe. Niektóre domy należące do obywateli Tucson lub żołnierzy znajdowały się poza palisadą i były chronione tylko przez artylerię .

Do 1782 roku Hiszpanie toczyli długą wojnę z Apaczami w całym obszarze Tucson. Garnizon odparł już atak wroga w 1779 roku, znany jako Pierwsza Bitwa pod Tucson, na skraju miasta. W 1780 roku w pobliżu Tucson doszło do innych małych potyczek między Hiszpanią a Apaczami. Apacze przeprowadzali również naloty na karawany wozów i inne małe nieosłonięte konwoje . Jednak taktyka Apaczów zmieniła się w 1782 roku, gdy zaczęli gromadzić się w większych liczbach i atakować silnie ufortyfikowane lub silnie chronione osady. Siły około 600 wojowników skierowały się do Tucson, odwetując za niedawną kampanię hiszpańską głęboko na terytorium Apaczów. Po bitwie kapitan Saabedra oświadczył, że atak przeprowadziły największe siły wojowników Apaczów, jakie kiedykolwiek widział.

Bitwa

Około godziny 10:00 w niedzielę 1 maja 1782 roku Apacze rozpoczęli niespodziewany atak. Siły podzieliły się na dwie części i jednocześnie zaatakowały Indian Town i sam Fort Tucson z wyraźnym zamiarem zdobycia fortu. Niestety dla Hiszpanów większość garnizonu nie znajdowała się wewnątrz fortyfikacji, wielu z nich było rozproszonych po mieście, przygotowując się do niedzielnej mszy. Wśród ludności Tucson było kilku misjonarzy jezuickich , jeden z nich później doniósł, że około 200 Apaczów walczyło pieszo i powiedział, że nie próbował oszacować liczby jadących konno . Walki toczyły się w trzech głównych miejscach, pierwsze miało miejsce przy moście łączącym Indian Town z Tucson, drugie przy zachodniej bramie presidio i trzecie w pobliżu zachodniej bramy w domu porucznika Miguela de Urrei

Szkic kaplicy Presidio wzdłuż wschodniej ściany Tucson Presidio.

W tym czasie siły hiszpańskie liczyły czterdziestu dwóch lansjerów , dwudziestu dragonów i dziesięciu tubylczych zwiadowców, w tym oficerów. Jedna z sił Apaczów najpierw wtargnęła do wioski indiańskiej od północy, gdzie napotkała niewielki opór, zanim ruszyła w kierunku mostu. Druga siła skierowała się bezpośrednio w stronę cytadeli. Na moście niewielka grupa żołnierzy hiszpańskich była w stanie utrzymać swoją pozycję dzięki lepszej broni, muszkietom przeciwko łukom i strzałom. Tymczasem druga jednostka Apaczów rzuciła się na otwartą bramę Fortu Tucson, ale natarcie zostało zatrzymane przez ostrzał armatni i muszkietowy kapitana Allande i czterech jego ludzi, ustawionych na moście nad bramą. Atak również nie powiódł się z powodu pozycji porucznika Urrei, na dachu jego domu zwieńczonego parapetem , który flankował atak Apaczów. Urrea i jego tubylczy sługa zostali później uznani za opóźniających siły ponad 140 Apaczów przed dołączeniem do ich głównych sił w celu zdobycia Fortu Tucson. Posiadacze mostu, którzy stawili czoła ponad 200 wojownikom, również zostali pochwaleni. Po dwóch godzinach walki w zwarciu Apacze ponieśli osiem potwierdzonych zgonów i dziesiątki ciężko rannych. Apacze byli znani z tego, że usuwali swoich poległych i rannych z pól bitewnych natychmiast po poniesieniu ofiary. Oznacza to, że prawdopodobnie w wyniku bitwy zginęło ponad ośmiu wojowników, albo w trakcie walki, albo później.

Hiszpanie stracili jednego żołnierza i trzech rannych, a jedna cywilna kobieta została zabita przez atakujących. Po zobaczeniu śmierci i ran tak wielu wojowników nieznany wódz wojenny Apaczów nakazał odwrót.

Następstwa

Osiem zgonów Apaczów zostało potwierdzonych w różnych raportach z bitwy, spisanych przez garnizon i tamtejszych jezuitów. Inne relacje mówią, że podczas akcji zginęło aż trzydziestu Apaczów. Porucznik Urrea osobiście zabił lub zranił co najmniej pięciu Apaczów ze szczytu swojego domu. Jego służący zabił lub zranił kilku innych. Kapitan Allande zabił dwóch mężczyzn. Jeden z żołnierzy, José Antonio Delgado, który ukrywał się na drzewie od początku do końca bitwy, unikając schwytania, później doniósł, że był świadkiem, jak trzej zabici Apacze zostali zabrani z pola bitwy przez swoich towarzyszy broni.

Doniósł również, że kilku rannych Apaczów zostało wywiezionych na otaczającą pustynię, jako ofiary ostrzału armatniego. Hiszpanie wygrali bitwę, ale Apacze powrócili kilka miesięcy później.

15 grudnia, Apacze Po raz trzeci napadli na Tucson (rabując bydło), co zakończyło się kolejnym zwycięstwem Hiszpanów i śmiercią garstki wojowników. Hiszpańskie zapisy z tamtego okresu wskazują, że w ogólnych kampaniach zginęło tylko kilku Apaczów.

Największa liczba ofiar Apaczów nigdy nie przekroczyła pięćdziesięciu, najprawdopodobniej z powodu taktyki unikania Apaczów .

Zobacz także

Odniesienia

Bancroft, Hubert Howe, 1888, Historia Arizony i Nowego Meksyku, 1530-1888. The History Company, San Francisco.
Cooper, Evelyn S., 1995, Tucson w centrum uwagi: The Buehman Studio. Arizona Historical Society, Tucson. ( ISBN 0-910037-35-3 ).
Dobyns, Henry F. , 1976, Hiszpański kolonialny Tucson. University of Arizona Press, Tucson. ( ISBN 0-8165-0546-2 ).
Drachman, Roy P., 1999, Od Cowtown do pustynnej metropolii: dziewięćdziesiąt lat wspomnień z Arizony. Whitewing Press, San Francisco. ( ISBN 1-888965-02-9